Jantje schreef:Psalm 29 vers 2
's HEEREN stem, op 't hoogst geducht,
rolt en klatert door de lucht;
berst, met vreselijk geluid,
op de grote waat'ren uit.
Klinkt, met nadruk en vermogen,
heerlijk uit de hemelbogen.
't Schepsel beeft en staat verwonderd,
als de God der ere dondert.

Dat is wel actueel .

De leerlingen van de basisschool zongen net bij de dagopening:

Hoe groot zijt Gij
O Heer mijn God, wanneer ik in verwondering
de wereld zie, die U hebt voortgebracht
Het sterrenlicht, het rollen van de donder
heel dit heelal, dat vol is van uw kracht

Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God
Hoe groot zijt Gij, hoe groot zijt Gij
Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God
Hoe groot zijt Gij, hoe groot zijt Gij

Als ik bedenk, hoe Jezus zonder klagen
tot in de dood gegaan is als een lam
Sta ik verbaasd, dat Hij mijn schuld wou dragen
en aan het kruis mijn zonde op zich nam

Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God
Hoe groot zijt Gij, hoe groot zijt Gij
Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God
Hoe groot zijt Gij, hoe groot zijt Gij

Als Christus komt met majesteit en luister
brengt Hij mij thuis, hoe heerlijk zal dat zijn
Dan zal ik vol aanbidding voor Hem buigen 
en zingt mijn ziel: o Heer, hoe groot zijt Gij

Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God
Hoe groot zijt Gij, hoe groot zijt Gij
Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God
Hoe groot zijt Gij, hoe groot zijt Gij

Met nog rollende donder kwam dat lied wel even binnen....

Desiree schreef:

Jantje schreef:Psalm 29 vers 2
's HEEREN stem, op 't hoogst geducht,
rolt en klatert door de lucht;
berst, met vreselijk geluid,
op de grote waat'ren uit.
Klinkt, met nadruk en vermogen,
heerlijk uit de hemelbogen.
't Schepsel beeft en staat verwonderd,
als de God der ere dondert.

Dat is wel actueel .

Ik heb eerst maar even op buienradar gekeken, hier is het namelijk stralend weer. Ik snapte de actualiteit niet helemaal.

Lezend in mijn boot

Ik was nog een jongen toen ik voor het eerst
het verhaal van den Vliegenden Hollander las.
't was zomermiddag, ik was
in mijn roeiboot de plas
opgegaan en liet mij drijven:
ik lag op mijn rug,
de ruimte, de teerlucht, de lichte golfslag
tegen het boord verrukten mij en ik dacht:
wie kan zeggen, dat hij het licht heeft gezien
en muziek heeft gehoord,
zoolang hij het water niet kent
en dit landschap niet heeft gezien?

van den hemel sneeuwde het licht.

toen nam ik het boek,
dat ik in den wind
boven mij in de oneindigheid hield
en ik las met een schok, die geen twijfel liet,
het verhaal van mijn eigen ziel:
dit was mìjn leven, mijn verzet tegen God,
en groeiend van jongen tot man,
begreep ik dat ik mijn leven lang
veroordeeld was tot dit lot;
en terwijl ik het boek op den bodem wierp
en haastig de riemen greep,
zag ik boven mij in een bliksemzweep
den God, die mij vellen zou.


Hendrik Marsman

Mara schreef:Lezend in mijn boot

Ik was nog een jongen toen ik voor het eerst
het verhaal van den Vliegenden Hollander las.
't was zomermiddag, ik was
in mijn roeiboot de plas
opgegaan en liet mij drijven:
ik lag op mijn rug,
de ruimte, de teerlucht, de lichte golfslag
tegen het boord verrukten mij en ik dacht:
wie kan zeggen, dat hij het licht heeft gezien
en muziek heeft gehoord,
zoolang hij het water niet kent
en dit landschap niet heeft gezien?

van den hemel sneeuwde het licht.

toen nam ik het boek,
dat ik in den wind
boven mij in de oneindigheid hield
en ik las met een schok, die geen twijfel liet,
het verhaal van mijn eigen ziel:
dit was mìjn leven, mijn verzet tegen God,
en groeiend van jongen tot man,
begreep ik dat ik mijn leven lang
veroordeeld was tot dit lot;
en terwijl ik het boek op den bodem wierp
en haastig de riemen greep,
zag ik boven mij in een bliksemzweep
den God, die mij vellen zou.


Hendrik Marsman

Aangrijpend. Vooral omdat hij omgekomen is op zee.
Hij schreef ook:

o! de tocht naar het eeuwige land
door een duisternis somber en groot
in de nooit aflatende angst
dat de dood het einde niet is.

Gritje schreef:

Desiree schreef:

Jantje schreef:Psalm 29 vers 2
's HEEREN stem, op 't hoogst geducht,
rolt en klatert door de lucht;
berst, met vreselijk geluid,
op de grote waat'ren uit.
Klinkt, met nadruk en vermogen,
heerlijk uit de hemelbogen.
't Schepsel beeft en staat verwonderd,
als de God der ere dondert.

Dat is wel actueel .

Ik heb eerst maar even op buienradar gekeken, hier is het namelijk stralend weer. Ik snapte de actualiteit niet helemaal.

Dit Psalmvers was vanochtend in heel Zeeland wel toepasselijk hoor.

De overtocht

De eenzame zwarte boot
vaart in het holst van den nacht
door een duisternis, woest en groot,
den dood, den dood tegemoet.

ik lig diep in het kreunende ruim,
koud en beangst en alleen
en ik ween om het heldere land,
dat achter den einder verdween
en ik ween om het duistere land,
dat flauw aan den einder verscheen.

die door liefde getroffen is
en door het bloed overmand
die ervoer nog het donkerste niet,
diens leven verging niet voorgoed;
want de uiterste nederlaag
lijdt het hart in den strijd met den dood.

o! de tocht naar het eeuwige land
door een duisternis somber en groot
in de nooit aflatende angst
dat de dood het einde niet is.

Dit is het complete gedicht van Hendrik Marsman die hij dus als profetie dichtte.

THE TYGER (from Songs Of Experience)
By William Blake

Tyger! Tyger! burning bright
In the forests of the night,
What immortal hand or eye
Could frame thy fearful symmetry?

In what distant deeps or skies
Burnt the fire of thine eyes?
On what wings dare he aspire?
What the hand dare sieze the fire?

And what shoulder, & what art.
Could twist the sinews of thy heart?
And when thy heart began to beat,
What dread hand? & what dread feet?

What the hammer? what the chain?
In what furnace was thy brain?
What the anvil? what dread grasp
Dare its deadly terrors clasp?

When the stars threw down their spears,
And watered heaven with their tears,
Did He smile his work to see?
Did He who made the Lamb make thee?

Tyger! Tyger! burning bright
In the forests of the night,
What immortal hand or eye
Dare frame thy fearful symmetry?

1794

Horen die ampersands er in, of is dat verkeerd overgekomen?
Die derde en vierde regel rijmen toch niet?
Maar heel mooi hoe hij opeens het Lam invoegt in het gedicht. Dat geeft echt een extra laag.

Dodo schreef:Horen die ampersands er in, of is dat verkeerd overgekomen?
Die derde en vierde regel rijmen toch niet?
Maar heel mooi hoe hij opeens het Lam invoegt in het gedicht. Dat geeft echt een extra laag.

Die horen erin, hier is Blake zelf verantwoordelijk voor. Net als voor de spelling van tiger als tyger. Als je meer wilt weten over de achtergronden van die keuze, is google je beste vriendje. En die regels rijmen wèl, mits je symmetry op zijn 'Oudengels' uitspreekt...

Poem: “Her Day”

She cooked the breakfast first of all,

Washed the cups and plates,

Dressed the children and made sure

Stockings all were mates.

Combed their hair and made their beds,

Sent them out to play.

Gathered up their motley toys,

Put some books away.

Dusted chairs and mopped the stairs,

Ironed an hour or two,

Baked a jar of cookies and a pie,

Then made a stew.

The telephone rang constantly,

The doorbell did the same,

A youngster fell and stubbed his toe,

And then the laundry came.

She picked up blocks and mended socks,

And then she cleaned the stove.

And when her husband came at six

He said: “I envy you!

It must be nice to sit at home without a thing to do!”

(Husband since has disappeared) (Author unknown)

Ze doet niet eens zelf de was, maar strijkt wel twee uur?

Dodo schreef:Ze doet niet eens zelf de was, maar strijkt wel twee uur?

Hahaha, ik zou andersom doen

Ik weet niet hoe het bij jullie gaat, maar toen ons gezin groter was, was er tijdens het strijken van was A al een nieuwe was B bezig en vulde de wasmand zich welhaast automatisch met was C t/m Z.

"And then the laundry came", betekent volgens mij niet dat ze de was de deur uitdoet.