Dat is wel actueelJantje schreef:Psalm 29 vers 2
's HEEREN stem, op 't hoogst geducht,
rolt en klatert door de lucht;
berst, met vreselijk geluid,
op de grote waat'ren uit.
Klinkt, met nadruk en vermogen,
heerlijk uit de hemelbogen.
't Schepsel beeft en staat verwonderd,
als de God der ere dondert.
.Ik heb eerst maar even op buienradar gekeken, hier is het namelijk stralend weer. Ik snapte de actualiteit niet helemaal.Desiree schreef:Dat is wel actueelJantje schreef:Psalm 29 vers 2
's HEEREN stem, op 't hoogst geducht,
rolt en klatert door de lucht;
berst, met vreselijk geluid,
op de grote waat'ren uit.
Klinkt, met nadruk en vermogen,
heerlijk uit de hemelbogen.
't Schepsel beeft en staat verwonderd,
als de God der ere dondert.
Aangrijpend. Vooral omdat hij omgekomen is op zee.Mara schreef:Lezend in mijn boot
Ik was nog een jongen toen ik voor het eerst
het verhaal van den Vliegenden Hollander las.
't was zomermiddag, ik was
in mijn roeiboot de plas
opgegaan en liet mij drijven:
ik lag op mijn rug,
de ruimte, de teerlucht, de lichte golfslag
tegen het boord verrukten mij en ik dacht:
wie kan zeggen, dat hij het licht heeft gezien
en muziek heeft gehoord,
zoolang hij het water niet kent
en dit landschap niet heeft gezien?
van den hemel sneeuwde het licht.
toen nam ik het boek,
dat ik in den wind
boven mij in de oneindigheid hield
en ik las met een schok, die geen twijfel liet,
het verhaal van mijn eigen ziel:
dit was mìjn leven, mijn verzet tegen God,
en groeiend van jongen tot man,
begreep ik dat ik mijn leven lang
veroordeeld was tot dit lot;
en terwijl ik het boek op den bodem wierp
en haastig de riemen greep,
zag ik boven mij in een bliksemzweep
den God, die mij vellen zou.
Hendrik Marsman
Dit Psalmvers was vanochtend in heel Zeeland wel toepasselijk hoor.Gritje schreef:Ik heb eerst maar even op buienradar gekeken, hier is het namelijk stralend weer. Ik snapte de actualiteit niet helemaal.Desiree schreef:Dat is wel actueelJantje schreef:Psalm 29 vers 2
's HEEREN stem, op 't hoogst geducht,
rolt en klatert door de lucht;
berst, met vreselijk geluid,
op de grote waat'ren uit.
Klinkt, met nadruk en vermogen,
heerlijk uit de hemelbogen.
't Schepsel beeft en staat verwonderd,
als de God der ere dondert.
Dit is het complete gedicht van Hendrik Marsman die hij dus als profetie dichtte.
De overtocht
De eenzame zwarte boot
vaart in het holst van den nacht
door een duisternis, woest en groot,
den dood, den dood tegemoet.
ik lig diep in het kreunende ruim,
koud en beangst en alleen
en ik ween om het heldere land,
dat achter den einder verdween
en ik ween om het duistere land,
dat flauw aan den einder verscheen.
die door liefde getroffen is
en door het bloed overmand
die ervoer nog het donkerste niet,
diens leven verging niet voorgoed;
want de uiterste nederlaag
lijdt het hart in den strijd met den dood.
o! de tocht naar het eeuwige land
door een duisternis somber en groot
in de nooit aflatende angst
dat de dood het einde niet is.
Die horen erin, hier is Blake zelf verantwoordelijk voor. Net als voor de spelling van tiger als tyger.Dodo schreef:Horen die ampersands er in, of is dat verkeerd overgekomen?
Die derde en vierde regel rijmen toch niet?
Maar heel mooi hoe hij opeens het Lam invoegt in het gedicht. Dat geeft echt een extra laag.
Als je meer wilt weten over de achtergronden van die keuze, is google je beste vriendje. En die regels rijmen wèl, mits je symmetry op zijn 'Oudengels' uitspreekt... Hahaha, ik zou andersom doenDodo schreef:Ze doet niet eens zelf de was, maar strijkt wel twee uur?
