Gereformeerde Gemeenten

[Mistig]

Misschien begrijpt niet iedereen wat ik bedoel als ik zeg dat onze gemeenten naar een richting groeien, en nu citeer ik een oude vriend, die dit rond 1985 al opmerkte: "Onze gemeenten staan nu op het punt waar de Christelijke Gereformeerde Kerken net na de oorlog stonden"
Als we ons niet vergissen heeft deze vriend, nu terugkijkend, een scherpe blik gehad, wat hij trouwens in veel zaken had. En we mogen ook geloven dat deze man nu alle strijd voor eeuwig te boven is. Van deze man kunnen we wel zeggen, dat hij mijn leven ook bijzonder gestempeld heeft.
Hij was goed georiënteerd op wat er in de gemeenten speelde, had kennis aan veel predikanten, twee neven mocht hij ook op de kansel zien staan, en zelfs logopedielessen gegeven aan een van de vroegere studenten aan de Theologische School te Rotterdam, die ook de strijd te boven is. Hij maakte daar eerder deel uit van de kerkenraad in Rotterdam-West.

OK, en is het nu de bedoeling dat wij gaan raden wie dat was, gezien al deze hints?

Flauw... Reageer op z'n minst eens op de inhoud en die is volkomen waar. Er is gewoon een groep die af groeit van de prediking die in de beginjaren gangbaar was. Zelf luister ik de laatste tijd veel preken vanuit het verleden van de GerGem en dan hoor je dat we echt al heel veel zijn kwijt geraakt.

En toch geloof ik dat Mistig en DIA precies het tegenovergestelde bedoelen.
Mijn schoonvader zei vaak "Deze GG zijn niet meer de GG waarin ik belijdenis heb gedaan". Dat er een verschuiving is opgetreden, is evident, ook al werd het vaak ontkend. Alleen lijkt het erop dat nu de één beweert dat er verschoven is naar links, terwijl de ander beweert dat er naar rechts is geschoven.

Het was ook een steekje van me.
Ik denk ook dat ik het tegenovergestelde bedoel.

[eilander]

En toch geloof ik dat Mistig en DIA precies het tegenovergestelde bedoelen.
Mijn schoonvader zei vaak "Deze GG zijn niet meer de GG waarin ik belijdenis heb gedaan". Dat er een verschuiving is opgetreden, is evident, ook al werd het vaak ontkend. Alleen lijkt het erop dat nu de één beweert dat er verschoven is naar links, terwijl de ander beweert dat er naar rechts is geschoven.

Dit is hokjesdenken...
Maar wat je schrijft, is wel een geluid dat je vaker hoort. Het is natuurlijk wel heel frappant dat van één en hetzelfde kerkverband zo totaal tegengesteld beweerd kan worden. Daarom denk ik dat het ook over méér gaat dan over prediking. Het gaat bv. ook over levensstijl, over cultuur, over taalgebruik.

Ik ben natuurlijk een buitenstaander, dus ik wil voorzichtig zijn. Maar wat ik dan vanuit mijn gezichtspunt zie, is dat er in de laatste tien, twintig jaar meer kramp is ontstaan in het kerkverband van de Gereformeerde Gemeenten. Om het 'oude' te behouden, is men heel bang om iets te doen wat door andere predikanten of kerkenraden binnen de GG niet begrepen wordt.

Het 'eigene van de onze gemeenten' moet zó bewaakt worden, alsof er kennelijk geen eigen kracht in ligt.
Ik denk dat daaruit ook voortvloeit dat mensen die uit zending en evangelisatie komen, moeite hebben met sommige punten. En dat er vermoeidheid ontstaat als steeds weer het eigene van de GG verdedigd moet worden.

[-DIA-]

Misschien begrijpt niet iedereen wat ik bedoel als ik zeg dat onze gemeenten naar een richting groeien, en nu citeer ik een oude vriend, die dit rond 1985 al opmerkte: "Onze gemeenten staan nu op het punt waar de Christelijke Gereformeerde Kerken net na de oorlog stonden"
Als we ons niet vergissen heeft deze vriend, nu terugkijkend, een scherpe blik gehad, wat hij trouwens in veel zaken had. En we mogen ook geloven dat deze man nu alle strijd voor eeuwig te boven is. Van deze man kunnen we wel zeggen, dat hij mijn leven ook bijzonder gestempeld heeft.
Hij was goed georiënteerd op wat er in de gemeenten speelde, had kennis aan veel predikanten, twee neven mocht hij ook op de kansel zien staan, en zelfs logopedielessen gegeven aan een van de vroegere studenten aan de Theologische School te Rotterdam, die ook de strijd te boven is. Hij maakte daar eerder deel uit van de kerkenraad in Rotterdam-West.

OK, en is het nu de bedoeling dat wij gaan raden wie dat was, gezien al deze hints?

Flauw... Reageer op z'n minst eens op de inhoud en die is volkomen waar. Er is gewoon een groep die af groeit van de prediking die in de beginjaren gangbaar was. Zelf luister ik de laatste tijd veel preken vanuit het verleden van de GerGem en dan hoor je dat we echt al heel veel zijn kwijt geraakt.

Ik beluisterde pas een preek van Ds. A.F. Honkoop en constateerde hetzelfde als jij. Dat evangelische geluid is schaars geworden.

Het komt er wel op aan dat we de 'gave des onderscheids' hebben. Niet iedereen heeft dat en die het wel hebben, kunnen zelfs ook mensen zonder genade zijn. Maar ik bedoel te zeggen dat we ds. A.F. Honkoop heel goed konden horen, als echt bevindelijk. Zo was er eens een dominee die zelf met een vraag liep, ds. A.F. Honkoop was docent aan de Theologische school, hoe lang een mens in de woestijn kon leven, dit naar aanleiding van de woorden: Ik zal haar lokken en haar voeren in de woestijn... en aldaar zal ik naar haar hart spreken... Ds. Honkoop had hier meer geestelijke ervaring en antwoordde: Dat kan soms je hele leven zijn. Ook een les die we niet vergeten.

[Ukkie]

We moeten God vrijlaten in Zijn weg met ons, maar mijn vraag is dan toch: Is er dan geen Levend Water?
Openbaring 22
16Ik, Jezus, heb Mijn engel gezonden om bij u in de gemeenten van deze dingen te getuigen. Ik ben de Wortel en het Nageslacht van David, de blinkende Morgenster.
17En de Geest en de bruid zeggen: Kom! En laat hij die het hoort, zeggen: Kom! En laat hij die dorst heeft, komen; en laat hij die wil, het water des levens nemen, voor niets.

[eilander]

Maar ik bedoel te zeggen dat we ds. A.F. Honkoop heel goed konden horen, als echt bevindelijk. Zo was er eens een dominee die zelf met een vraag liep, ds. A.F. Honkoop was docent aan de Theologische school, hoe lang een mens in de woestijn kon leven, dit naar aanleiding van de woorden: Ik zal haar lokken en haar voeren in de woestijn... en aldaar zal ik naar haar hart spreken... Ds. Honkoop had hier meer geestelijke ervaring en antwoordde: Dat kan soms je hele leven zijn. Ook een les die we niet vergeten.

Bij dit soort opmerkingen moeten we ons blijven afvragen: is het naar de Schrift? Ik betwijfel of dat hier zo is namelijk. Zie het verband van de tekst, zie de kanttekeningen. Als het niet naar de Schrift is, kan het ook geen bevinding zijn.

[Posthoorn]

Maar ik bedoel te zeggen dat we ds. A.F. Honkoop heel goed konden horen, als echt bevindelijk. Zo was er eens een dominee die zelf met een vraag liep, ds. A.F. Honkoop was docent aan de Theologische school, hoe lang een mens in de woestijn kon leven, dit naar aanleiding van de woorden: Ik zal haar lokken en haar voeren in de woestijn... en aldaar zal ik naar haar hart spreken... Ds. Honkoop had hier meer geestelijke ervaring en antwoordde: Dat kan soms je hele leven zijn. Ook een les die we niet vergeten.

Bij dit soort opmerkingen moeten we ons blijven afvragen: is het naar de Schrift? Ik betwijfel of dat hier zo is namelijk. Zie het verband van de tekst, zie de kanttekeningen. Als het niet naar de Schrift is, kan het ook geen bevinding zijn.

Dat is een beetje kort door de bocht. De kanttekening geeft niet altijd de geestelijke strekking van een tekst weer. Dat betekent niet dat die er ook niet 'in zit'. In de tweede plaats staan niet alle bevindingen in de Bijbel opgetekend. Want niet per definitie betekent dat zo'n bevinding 'niet naar de Schrift is'.

[eilander]

Maar ik bedoel te zeggen dat we ds. A.F. Honkoop heel goed konden horen, als echt bevindelijk. Zo was er eens een dominee die zelf met een vraag liep, ds. A.F. Honkoop was docent aan de Theologische school, hoe lang een mens in de woestijn kon leven, dit naar aanleiding van de woorden: Ik zal haar lokken en haar voeren in de woestijn... en aldaar zal ik naar haar hart spreken... Ds. Honkoop had hier meer geestelijke ervaring en antwoordde: Dat kan soms je hele leven zijn. Ook een les die we niet vergeten.

Bij dit soort opmerkingen moeten we ons blijven afvragen: is het naar de Schrift? Ik betwijfel of dat hier zo is namelijk. Zie het verband van de tekst, zie de kanttekeningen. Als het niet naar de Schrift is, kan het ook geen bevinding zijn.

Dat is een beetje kort door de bocht. De kanttekening geeft niet altijd de geestelijke strekking van een tekst weer. Dat betekent niet dat die er ook niet 'in zit'. In de tweede plaats staan niet alle bevindingen in de Bijbel opgetekend. Want niet per definitie betekent dat zo'n bevinding 'niet naar de Schrift is'.

Als bedoeld wordt dat iemand z'n hele leven wel in het donker kan zitten - daar lijkt die woestijn op te doelen - dan heb ik daar wel mijn vragen bij: (1) hoe zit het dan met het vervolg van de tekst, dat de Heere 'aldaar' naar haar hart zal spreken? en (2) is er een Bijbels voorbeeld dat dit zo is? Als dat er niet is, vind ik het uiterst gevaarlijk om iets in de tekst te leggen. Maar misschien leg ik het gezegde van ds. Honkoop verkeerd uit.

"Niet alle bevindingen [zijn] in de Bijbel opgetekend," zeg je. Kun je dat eens uitleggen? Ik vind daar ook een gevaar in zitten.

[Posthoorn]

Als bedoeld wordt dat iemand z'n hele leven wel in het donker kan zitten - daar lijkt die woestijn op te doelen - dan heb ik daar wel mijn vragen bij: (1) hoe zit het dan met het vervolg van de tekst, dat de Heere 'aldaar' naar haar hart zal spreken? en (2) is er een Bijbels voorbeeld dat dit zo is? Als dat er niet is, vind ik het uiterst gevaarlijk om iets in de tekst te leggen. Maar misschien leg ik het gezegde van ds. Honkoop verkeerd uit.

"Niet alle bevindingen [zijn] in de Bijbel opgetekend," zeg je. Kun je dat eens uitleggen? Ik vind daar ook een gevaar in zitten.

Hoe kom je bij de stelling dat ergens een 'Bijbels voorbeeld' van moet zijn? Er zijn zoveel soorten bevindingen, die zijn allemaal niet opgetekend in de Bijbel, maar ze zijn er wel. Het vergt geestelijke wijsheid om op al deze soorten bevindingen op de juiste wijze te reageren. Overigens is het 'uitzien naar' of het 'verkeren in het donker', waar het in dit geval waarschijnlijk om om gaat, aan de Bijbelheiligen niet vreemd. De réden ervan kan verschillen.

[eilander]

Als bedoeld wordt dat iemand z'n hele leven wel in het donker kan zitten - daar lijkt die woestijn op te doelen - dan heb ik daar wel mijn vragen bij: (1) hoe zit het dan met het vervolg van de tekst, dat de Heere 'aldaar' naar haar hart zal spreken? en (2) is er een Bijbels voorbeeld dat dit zo is? Als dat er niet is, vind ik het uiterst gevaarlijk om iets in de tekst te leggen. Maar misschien leg ik het gezegde van ds. Honkoop verkeerd uit.

"Niet alle bevindingen [zijn] in de Bijbel opgetekend," zeg je. Kun je dat eens uitleggen? Ik vind daar ook een gevaar in zitten.

Hoe kom je bij de stelling dat ergens een 'Bijbels voorbeeld' van moet zijn? Er zijn zoveel soorten bevindingen, die zijn allemaal niet opgetekend in de Bijbel, maar ze zijn er wel. Het vergt geestelijke wijsheid om op al deze soorten bevindingen op de juiste wijze te reageren.

Nou begrijp je me niet helemaal, denk ik. Bevinding kan toch niet los staan van de Bijbel?
We zitten hier met een Bijbeltekst, die op een bepaalde manier wordt gebruikt. Als je nog over Schriftuurlijk-bevindelijk wilt spreken, kun je niet zomaar over een bevinding spreken waar geen Bijbels voorbeeld van is, en die ook niet volgt uit de tekst. Ik vind dat zeer gevaarlijk.

Overigens is het 'uitzien naar' of het 'verkeren in het donker', waar het in dit geval waarschijnlijk om om gaat, aan de Bijbelheiligen niet vreemd. De réden ervan kan verschillen.

Dat laatste is zeker waar. Mijn vraag ging vooral over dat dit wel eens het hele leven zou kunnen duren. Dat doet de Heere tekort, ben ik bang. En het zou dan een gevaar kunnen zijn (ik zeg niet dit automatisch zo is!) dat iemand er wel in berust om niet dicht bij de Heere te leven. Zie je wel, de dominee zegt ook dat dat best je hele leven kan duren. Dan zeg ik: dat is geen onderwijs. Dat is mensen staven in een onbijbels leven. Ik zeg het nu even wat kort door de bocht. Ds. G. Boer noemde dat de 'minimumtrekkers'.

[Forummer]

Ouderling JP van den Brink, die hier in dit topic al aangehaald is, verwoordde het eens in een antwoord op Refoweb als volgt:

Gods volk leeft vaak zo karig van Zijn genade. Echter, de wangestalten van Gods volk mogen nooit als norm genomen worden.

Ik heb persoonlijk veel aan dat antwoord gehad.

[Jantje]

Dat is allemaal wel waar, maar ondanks dat zijn er nog steeds kleintjes in de genade, die vaak van verre staan, en die ondanks alles, tóch ook kinderen Gods genaamd worden. Een dominee die ik met enige regelmaat hoor, heeft het dan over de 'tobbers onder Gods volk'.

[Hollander]

Ik denk dat @eilander heel terecht de vinger legt bij een moeilijk knelpunt. Daar waar de geestelijke bevinding de gezagsdragende norm gaat worden en over de Bijbeltekst gaat heersen. Ware bevinding komt op uit en is geënt op de Schrift. Niet andersom.

[Ukkie]

Dat is allemaal wel waar, maar ondanks dat zijn er nog steeds kleintjes in de genade, die vaak van verre staan, en die ondanks alles, tóch ook kinderen Gods genaamd worden. Een dominee die ik met enige regelmaat hoor, heeft het dan over de 'tobbers onder Gods volk'.

Wat zou je tegen deze 'kleintjes' zeggen dan?

[Hollander]

Dat is allemaal wel waar, maar ondanks dat zijn er nog steeds kleintjes in de genade, die vaak van verre staan, en die ondanks alles, tóch ook kinderen Gods genaamd worden. Een dominee die ik met enige regelmaat hoor, heeft het dan over de 'tobbers onder Gods volk'.

Zij die het nodig hebben met liefdevolle en soms vermanende wijze op Christus gewezen te worden. Winslow schrijft zo diepgaand over het vastmaken van hun roeping en verkiezing. Heb geen rust totdat Jezus Christus persoonlijk Eigendom is geworden.

[Forummer]

Ik denk dat @eilander heel terecht de vinger legt bij een moeilijk knelpunt. Daar waar de geestelijke bevinding de gezagsdragende norm gaat worden en over de Bijbeltekst gaat heersen. Ware bevinding komt op uit en is geënt op de Schrift. Niet andersom.

Maar dat is toch ook exact waar van der Knijff de vinger bij legt?

Maar als van der Knijff het zegt dan moet ie niet zeuren, en als Eilander het zegt legt ie terecht ergens de vinger bij. Of begrijp ik het nou echt helemaal niet?