huisman schreef: ↑Vandaag, 11:31
KDD schreef: ↑Vandaag, 10:36
huisman schreef: ↑Vandaag, 10:26
Posthoorn schreef: ↑Vandaag, 10:06
Het begint bij een belovende God. Ja, natuurlijk is dat zo.
Maar daarmee kun je niet zelf de betekenis van de doop gaan invullen. Dopen hoort bij geloven, en zolang een kind (nog) niet gelooft, heeft het geen nut van de doop, wat we er ook allemaal bij gaan bedenken. Geen mooie phrases, maar de Bijbel moet hier spreken.
Zelfs de logica spreekt jou tegen. Bij jou zegt de doop pas wat als de beloofde zaak vervuld is. Dat verzwakt de belofte enorm.
Het begint bij Gods (verbonds)belofte. Toezegging en vervulling zijn dan belangrijke termen om niet in de valkuil te vallen van het automatisch uitgaan van de vervulling van de belofte. Het ongeloof doet de vervulling van de belofte teniet (Hebreeën 3 : 19 met kanttekening 42) Nogmaals als de Zoon van God de doop zo belangrijk vond dat hij in de opdracht aan de discipelen voor Zijn hemelvaart dit uitdrukkelijk beval (Mattheüs 28 : 19) dan begrijp ik niet dat jij de doop zo klein maakt.
Ik begrijp het natuurlijk wel omdat jij een beetje tussen wal en schip (kinder en geloofsdoop) probeert te laveren en dat gaat niet.
Ik denk dat Posthoorn bedoelt dat als je bijvoorbeeld twee kinderen naast elkaar in een kerkbank hebt zitten, waarvan de ene gedoopt is en de andere niet, en ze horen dezelfde beloftes dat er geen verschil is. De gedoopte heeft geen betere kans dan de andere die niet gedoopt is. Posthoorn mag me corrigeren als ik het mis heb.
Dat doet dus het ‘nut’ van de doop teniet. Er is wel degelijk verschil. De belofte is algemeen voor alle creaturen maar als de Drie-enige God zijn Namen en beloften heel persoonlijk aan jouw naam wil verbinden is het wel heel brutaal om dan te zeggen dat het niet uitmaakt. Dit is de ‘vloek’ van het niet verstaan van de doop.
Klopt. Wat gemist wordt bij velen is dat de beloften geldig blijven voor ons hele leven en dat we daar iedere keer aan herinnerd worden als we een doopdienst meemaken. Zoals Calvijn schrijft:
Calvijn schreef:
En wat zij ons verder vragen, namelijk welk geloof toch wel enige jaren lang op onze Doop gevolgd is, opdat ze daaruit zouden bewijzen, dat de Doop ongeldig is, daar hij aan ons slechts geheiligd wordt door het woord der belofte met geloof ontvangen, daarop antwoorden wij, dat wij wel, in onze blindheid en ongelovigheid, lange tijd de belofte, die ons in de Doop gegeven was, niet gekend hebben, maar dat toch de belofte zelf, daar ze van Gods was, altijd vast, krachtig en waarachtig gebleven is. Ook al waren alle mensen leugenachtig en trouweloos, zo houdt God toch niet op waarachtig te zijn; ook al waren alle mensen verloren, Christus blijft toch de zaligheid. Wij erkennen dus, dat de Doop voor die tijd ons van niet 't minste voordeel geweest is, toen de belofte, die ons in de Doop werd aangeboden en zonder welke de Doop niets is, veronachtzaamd terneerlag. Maar nu, nu wij door Gods genade begonnen zijn ons te bekeren, klagen wij onze blindheid en hardheid des harten aan, daar wij tegenover zo grote goedheid Gods zo lang ondankbaar geweest zijn. Verder geloven wij niet, dat de belofte zelf verdwenen is; ja veeleer overwegen wij aldus:
God belooft door de Doop vergeving der zonden en Hij zal zonder twijfel de beloofde vergeving aan allen, die geloven, verschaffen. Die belofte is ons in de Doop aangeboden; laat ons haar dus door het geloof omhelzen. Zij is voor ons wel wegens ons ongeloof lange tijd begraven geweest; laat ons haar dus nu door het geloof aanvaarden.
