Seksueel misbruik

[vlinder]

Er staat dat de ziel het karakter maakt maar dat de geest contact kan hebben met God, Hij is immers Geest (dit laatste heb ik ongeveer letterlijk zo geschreven, volgens mij).
Maar we zien dus dat er niet te werken is met een onderscheid tussen geest en ziel. Hierop baseerde Willem echter zijn onderscheid tussen psychische hulpverlening en pastoraat.

Als dat onderscheid volgens jou niet bestaat, zou je eenieder die ongelovig is en slachtoffer is van misbruik / incest / verkrachting hulpverlening in de vorm van psychotherapie en dergelijke dus afraden.

(En ik heb al de uitzondering gemaakt voor enkele zaken die enkel door medicatie behandeld kunnen worden en misschien ook fobiën).

Vrijwel alle psychosociale problemen vinden hun weerslag in het lichaam. Er zijn nauwelijks zaken die puur en alleen door medicatie behandeld kunnen worden. Hoogstens onderdrukt (schizofrenie bijvoorbeeld).

Ook bij Schizofrenie is medicatie alleen niet voldoende. Je zit dan altijd met EE-klimaat (dosering van te veel of te weinig prikkels) die ontzettend veel invloed heeft op de psychose of de opleving van schizofrenie. Deze mensen hebben cognitieve of leertherapie nodig om inzicht te krijgen in de manier waarop ze een zo goed mogelijk leven kunnen hebben zonder psychosen e.d. Want vaak als deze mensen denken dat het weer beter gaat, denken ze de medicijnen niet meer nodig te hebben. Daarom is aanvullende therapie nodig.

[Fjodor]

Zo'n strakke scheiding tussen welk van deze delen zondigt die jij vraagt is niet te maken: het is een combinatie van ziel, lichaam en geest.
Als iemand overspel pleegt, kan je toch niet zeggen, dat zijn lichaam zondigt en zijn geest niet? Andersom is evenmin mogelijk.

Het is sowieso niet handig om daar één grote mix van te maken en vervolgens alle psychische hulpverlening af te schrijven.

Dit is precies mijn punt. En dat wikipedia artikel helemaal. Hoewel er nog wel wat haken en ogen aanzitten: de ziel gaat naar het dodenrijk maar de geest naar God? Volgens mij maakte Willem deze scheiding precies andersom.

Klopt; het is denk ik een typefout in Wikipedia.
Maar het verschil is je nu wel duidelijk denk ik?

En ik wilde niet zoals jij (Tiberius) suggereert alle psychische hulpverlening afschrijven, maar ik wilde juist psychische hulpverlening en pastoraat verenigen.

Verenigen lijkt me niet verstandig; wel combineren.

Het verschil is me helemaal niet duidelijk. Bijvoorbeeld deze zin uit wikipedia: "Dat deel van de mens wat in de seculiere psychologie vaak wordt aangeduid met het "onbewuste" of het "onderbewustijn" wordt in het Christendom aangeduid met "geest." De geest kent functies als "intuïtie", "geweten", en godbewustzijn." De ziel kent functies als "voelen," "willen" en "denken." "
Het komt op mij over als een volstrekt arbitrair onderscheid. Willen ze zeggen dat mijn geest niet denkt maar dat mijn ziel dat doet? Is voor mij in ieder geval volledig contra-intuïtief. Uit de bijbelteksten die ze me geven wordt het al helemaal niet duidelijk.
Hoe wil je dat combineren dan doen bij iemand die depressief is? Lijkt mij ondoenlijk.
Duidelijk is voor mij wel dat de hogere faculteit van de mens, dat is de geest/ziel (geest en ziel zo je wilt), in staat is tot het kennen van God (vergelijk wikipedia artikel), en zelfs gemaakt is voor de relatie met God, en dat problemen in dat gebied dan ook in eerste instantie behandeld dienen te worden door iemand die pastoraal (en zo je wilt psychologisch) onderlegd is.

[Fjodor]

Er staat dat de ziel het karakter maakt maar dat de geest contact kan hebben met God, Hij is immers Geest (dit laatste heb ik ongeveer letterlijk zo geschreven, volgens mij).
Maar we zien dus dat er niet te werken is met een onderscheid tussen geest en ziel. Hierop baseerde Willem echter zijn onderscheid tussen psychische hulpverlening en pastoraat.

Als dat onderscheid volgens jou niet bestaat, zou je eenieder die ongelovig is en slachtoffer is van misbruik / incest / verkrachting hulpverlening in de vorm van psychotherapie en dergelijke dus afraden.

Ja, dat zou ik doen. Ik zou wel meteen pastorale hulp (al dan niet met psychologische kwaliteiten) aanraden. Hoe moeilijker de problemen, hoe belangrijker dat zelfs is! Juist bij dat soort gevoelige thema's waar gebrokenheid, schuld, vergeving en herstel heel belangrijk, maar ook heel moeilijk zijn is de grote Pastor het hardst nodig.
(voor de volledigheid: dat onderscheid bestaat wel maar zou volgens mij veel minder moeten bestaan).

[Solipsis]

Er staat dat de ziel het karakter maakt maar dat de geest contact kan hebben met God, Hij is immers Geest (dit laatste heb ik ongeveer letterlijk zo geschreven, volgens mij).
Maar we zien dus dat er niet te werken is met een onderscheid tussen geest en ziel. Hierop baseerde Willem echter zijn onderscheid tussen psychische hulpverlening en pastoraat.

Als dat onderscheid volgens jou niet bestaat, zou je eenieder die ongelovig is en slachtoffer is van misbruik / incest / verkrachting hulpverlening in de vorm van psychotherapie en dergelijke dus afraden.

Ja, dat zou ik doen. Ik zou wel meteen pastorale hulp (al dan niet met psychologische kwaliteiten) aanraden. Hoe moeilijker de problemen, hoe belangrijker dat zelfs is! Juist bij dat soort gevoelige thema's waar gebrokenheid, schuld, vergeving en herstel heel belangrijk, maar ook heel moeilijk zijn is de grote Pastor het hardst nodig.
(voor de volledigheid: dat onderscheid bestaat wel maar zou volgens mij veel minder moeten bestaan).

Los van de bewuste ontkenning van de noodzaak van therapie: ik begrijp niet waarom je het over psychologische kwaliteiten hebt, terwijl die niet bestaan. Je schrijft hulpverlening immers af, alleen pastorale hulp niet.

[Fjodor]

Er staat dat de ziel het karakter maakt maar dat de geest contact kan hebben met God, Hij is immers Geest (dit laatste heb ik ongeveer letterlijk zo geschreven, volgens mij).
Maar we zien dus dat er niet te werken is met een onderscheid tussen geest en ziel. Hierop baseerde Willem echter zijn onderscheid tussen psychische hulpverlening en pastoraat.

Als dat onderscheid volgens jou niet bestaat, zou je eenieder die ongelovig is en slachtoffer is van misbruik / incest / verkrachting hulpverlening in de vorm van psychotherapie en dergelijke dus afraden.

Ja, dat zou ik doen. Ik zou wel meteen pastorale hulp (al dan niet met psychologische kwaliteiten) aanraden. Hoe moeilijker de problemen, hoe belangrijker dat zelfs is! Juist bij dat soort gevoelige thema's waar gebrokenheid, schuld, vergeving en herstel heel belangrijk, maar ook heel moeilijk zijn is de grote Pastor het hardst nodig.
(voor de volledigheid: dat onderscheid bestaat wel maar zou volgens mij veel minder moeten bestaan).

Los van de bewuste ontkenning van de noodzaak van therapie: ik begrijp niet waarom je het over psychologische kwaliteiten hebt, terwijl die niet bestaan. Je schrijft hulpverlening immers af, alleen pastorale hulp niet.

Nee, je begrijpt me echt verkeerd. Ik zeg dat therapie uitermate noodzakelijk is, en ik zeg ook de psychologische kwaliteiten bestaan, en ik schrijf hulpverlening ook niet af. Ik wil enkel dat de hulpverlening christelijke hulpverlening is.

[JolandaOudshoorn]

Er werden door sommigen gesuggereerd dat ik psychische hulp overbodig vind(oa door Willem). Dat is niet juist. Ik pleit voor een combinatie van psychische hulp en pastorale hulp. Het een kan niet zonder het ander. Datzelfde geldt ook voor fysieke hulp, ook dat zou gepaard moeten gaan met pstorale hulp. Dat ik dus onderscheid wil maken tussen psychische hulp en lichamelijke nood wat betreft de behandeling en benadering is dus niet waar, ik zou graag zien dat zij op een zelfde manier wordt benaderd, nl allebei OOK pastoraal (dus niet alleen maar pastoraal)

[Solipsis]

Nee, je begrijpt me echt verkeerd. Ik zeg dat therapie uitermate noodzakelijk is, en ik zeg ook de psychologische kwaliteiten bestaan, en ik schrijf hulpverlening ook niet af. Ik wil enkel dat de hulpverlening christelijke hulpverlening is.

Maar wat is christelijke hulpverlening dan? Als je je been hebt gebroken, heb je hulp van een dokter nodig om je been te genezen. Daar helpt een gesprek met een pastoraal medewerker – cru gezegd – weinig bij. Hetzelfde geldt voor psychische knelpunten / een psychiatrische aandoening.

Dat je een gelovige pastorale hulp wilt bieden is natuurlijk niets op tegen, maar nu klinkt het alsof je mensen met een kapotte wasmachine naar de fietsenmaker wilt sturen.

[Fjodor]

Nee, je begrijpt me echt verkeerd. Ik zeg dat therapie uitermate noodzakelijk is, en ik zeg ook de psychologische kwaliteiten bestaan, en ik schrijf hulpverlening ook niet af. Ik wil enkel dat de hulpverlening christelijke hulpverlening is.

Maar wat is christelijke hulpverlening dan? Als je je been hebt gebroken, heb je hulp van een dokter nodig om je been te genezen. Daar helpt een gesprek met een pastoraal medewerker – cru gezegd – weinig bij. Hetzelfde geldt voor psychische knelpunten / een psychiatrische aandoening.

Dat je een gelovige pastorale hulp wilt bieden is natuurlijk niets op tegen, maar nu klinkt het alsof je mensen met een kapotte wasmachine naar de fietsenmaker wilt sturen.

Ja kom op. Ik heb het al weet ik et hoe vaak gezegd:
Als iemand depressief is dan zit dan in zijn/haar geest/ziel. Die ziel/geest is hetgene in de mens dat in een goede verhouding tot God hoort te staan. Als dat niet het geval is dan is dat een probleem. Een gevolg daarvan is bijvoorbeeld depressie. Hoe wordt dat dan opgelost, zo de Heere wil? Juist, door het probleem aan te pakken. Daarvoor is christelijke hulp nodig. Zoals ik het elke keer noem: een vereniging van psychische en pastorale hulp.

[Solipsis]

Ja kom op. Ik heb het al weet ik et hoe vaak gezegd:
Als iemand depressief is dan zit dan in zijn/haar geest/ziel. Die ziel/geest is hetgene in de mens dat in een goede verhouding tot God hoort te staan. Als dat niet het geval is dan is dat een probleem. Een gevolg daarvan is bijvoorbeeld depressie. Hoe wordt dat dan opgelost, zo de Heere wil? Juist, door het probleem aan te pakken. Daarvoor is christelijke hulp nodig. Zoals ik het elke keer noem: een vereniging van psychische en pastorale hulp.

En zoals ik daarop al ben ingegaan: dat is niet juist. Dat zou immers betekenen dat iedere ongelovige met lichamelijke, danwel psychische problemen heeft te maken en God's kinderen daar van zijn gevrijwaard. Dat is in ieder de conclusie die volgt uit de stelling dat het ontbreken van die verhouding, of een 'slechte' verhouding zou zorgen voor problemen.

[refo]

Ja kom op. Ik heb het al weet ik et hoe vaak gezegd:
Als iemand depressief is dan zit dan in zijn/haar geest/ziel. Die ziel/geest is hetgene in de mens dat in een goede verhouding tot God hoort te staan. Als dat niet het geval is dan is dat een probleem. Een gevolg daarvan is bijvoorbeeld depressie. Hoe wordt dat dan opgelost, zo de Heere wil? Juist, door het probleem aan te pakken. Daarvoor is christelijke hulp nodig. Zoals ik het elke keer noem: een vereniging van psychische en pastorale hulp.

En zoals ik daarop al ben ingegaan: dat is niet juist. Dat zou immers betekenen dat iedere ongelovige met lichamelijke, danwel psychische problemen heeft te maken en God's kinderen daar van zijn gevrijwaard. Dat is in ieder de consequentie die volgt uit de stelling dat het ontbreken van die verhouding, of een 'slechte' verhouding zou zorgen voor problemen.

Eerst het probleem geest/ziel/adem/lichaam maar eens goed bijbels doordenken. Anders blijft deze discussie een draaimolen.

[Willem]

Er werden door sommigen gesuggereerd dat ik psychische hulp overbodig vind(oa door Willem). Dat is niet juist. Ik pleit voor een combinatie van psychische hulp en pastorale hulp. Het een kan niet zonder het ander. Datzelfde geldt ook voor fysieke hulp, ook dat zou gepaard moeten gaan met pstorale hulp. Dat ik dus onderscheid wil maken tussen psychische hulp en lichamelijke nood wat betreft de behandeling en benadering is dus niet waar, ik zou graag zien dat zij op een zelfde manier wordt benaderd, nl allebei OOK pastoraal (dus niet alleen maar pastoraal)

Precies. En dan komen we ergens. Voor beide is zowel professionele hulp alsook pastoraat nodig. Pastorale hulp heeft verder elk mens nodig, fysiek en/of psychisch ziek of niet. Zo gebeurd het m.i. ook, er is professionele hulpverlening voor zieken (fysiek of psychisch) en pastoraat (voor allemaal). En, zoals reeds opgemerkt, deze aspecten moeten onderscheiden blijven en niet vermengt worden of door 1 en dezelfde persoon gedaan worden.

Gelet op bovenstaande is het citaat: "Nog sterker zie dat bij de geestelijke nood en de zielennood. Een voorbeeld is het zich minderwaardig voelen. als het goed is, zal een christen dit anders behandelen dan een niet-christen. Niet christenen zullen wijzen op het ontwikkelen en accepteren van het eigen ik. Christenen wijzen erop dat jij je identiteit in Christus grondvest. Immers, God wilde dat jij er zou zijn en daarom mag je er zijn. Dat is totaal iets anders dan een oppervlakkig: "je mag er zijn"." een onjuiste vermening van hulpverlening en pastoraat. Daarnaast ook nog eens bijbels onjuist.

[Fjodor]

Er werden door sommigen gesuggereerd dat ik psychische hulp overbodig vind(oa door Willem). Dat is niet juist. Ik pleit voor een combinatie van psychische hulp en pastorale hulp. Het een kan niet zonder het ander. Datzelfde geldt ook voor fysieke hulp, ook dat zou gepaard moeten gaan met pstorale hulp. Dat ik dus onderscheid wil maken tussen psychische hulp en lichamelijke nood wat betreft de behandeling en benadering is dus niet waar, ik zou graag zien dat zij op een zelfde manier wordt benaderd, nl allebei OOK pastoraal (dus niet alleen maar pastoraal)

Precies. En dan komen we ergens. Voor beide is zowel professionele hulp alsook pastoraat nodig. Pastorale hulp heeft verder elk mens nodig, fysiek en/of psychisch ziek of niet. Zo gebeurd het m.i. ook, er is professionele hulpverlening voor zieken (fysiek of psychisch) en pastoraat (voor allemaal). En, zoals reeds opgemerkt, deze aspecten moeten onderscheiden blijven en niet vermengt worden of door 1 en dezelfde persoon gedaan worden.

Gelet op bovenstaande is het citaat: "Nog sterker zie dat bij de geestelijke nood en de zielennood. Een voorbeeld is het zich minderwaardig voelen. als het goed is, zal een christen dit anders behandelen dan een niet-christen. Niet christenen zullen wijzen op het ontwikkelen en accepteren van het eigen ik. Christenen wijzen erop dat jij je identiteit in Christus grondvest. Immers, God wilde dat jij er zou zijn en daarom mag je er zijn. Dat is totaal iets anders dan een oppervlakkig: "je mag er zijn"." een onjuiste vermening van hulpverlening en pastoraat. Daarnaast ook nog eens bijbels onjuist.

1. Bijbels is het juist. Dat zegt al genoeg.

[Fjodor]

Ja kom op. Ik heb het al weet ik et hoe vaak gezegd:
Als iemand depressief is dan zit dan in zijn/haar geest/ziel. Die ziel/geest is hetgene in de mens dat in een goede verhouding tot God hoort te staan. Als dat niet het geval is dan is dat een probleem. Een gevolg daarvan is bijvoorbeeld depressie. Hoe wordt dat dan opgelost, zo de Heere wil? Juist, door het probleem aan te pakken. Daarvoor is christelijke hulp nodig. Zoals ik het elke keer noem: een vereniging van psychische en pastorale hulp.

En zoals ik daarop al ben ingegaan: dat is niet juist. Dat zou immers betekenen dat iedere ongelovige met lichamelijke, danwel psychische problemen heeft te maken en God's kinderen daar van zijn gevrijwaard. Dat is in ieder de conclusie die volgt uit de stelling dat het ontbreken van die verhouding, of een 'slechte' verhouding zou zorgen voor problemen.

Natuurlijk zijn Gods kinderen daarvan niet gevrijwaard. Maar Gods kinderen weet wel, in meer of mindere mate, wat de oorzaak van de problemen is, en wie de Geneesheer. Let wel: ik zeg niet dat de genezing al persé in het aardse leven is. Nee: we getuigen van de hoop die in ons is en die niet beschaamt, want de liefde van God is door de Heilige Geest in onze harten uitgestort.
Ook voor Gods kinderen is het niet volledig hersteld zijn van die verhouding (in de heiligmaking) de oorzaak van welke problemen dan ook.

[Solipsis]

Natuurlijk zijn Gods kinderen daarvan niet gevrijwaard. Maar Gods kinderen weet wel, in meer of mindere mate, wat de oorzaak van de problemen is, en wie de Geneesheer. Let wel: ik zeg niet dat de genezing al persé in het aardse leven is.

Dan begin je zelf al aan het maken van een tweedeling, namelijk: het aardse en het hemelse leven.

Nee: we getuigen van de hoop die in ons is en die niet beschaamt, want de liefde van God is door de Heilige Geest in onze harten uitgestort.
Ook voor Gods kinderen is het niet volledig hersteld zijn van die verhouding (in de heiligmaking) de oorzaak van welke problemen dan ook.

Je draait er om heen. Wil je daar geen twee- of driedeling in maken en stellen dat christelijke hulpverlening alleen zin heeft, dan kom je uit op op z'n zachtst gezegd vreemde uitspraken, zoals "iedereen die gezond is, staat in een juiste verhouding", en vice versa. Die uitspraken vallen onder geen beding vol te houden.

[Willem]

Er werden door sommigen gesuggereerd dat ik psychische hulp overbodig vind(oa door Willem). Dat is niet juist. Ik pleit voor een combinatie van psychische hulp en pastorale hulp. Het een kan niet zonder het ander. Datzelfde geldt ook voor fysieke hulp, ook dat zou gepaard moeten gaan met pstorale hulp. Dat ik dus onderscheid wil maken tussen psychische hulp en lichamelijke nood wat betreft de behandeling en benadering is dus niet waar, ik zou graag zien dat zij op een zelfde manier wordt benaderd, nl allebei OOK pastoraal (dus niet alleen maar pastoraal)

Precies. En dan komen we ergens. Voor beide is zowel professionele hulp alsook pastoraat nodig. Pastorale hulp heeft verder elk mens nodig, fysiek en/of psychisch ziek of niet. Zo gebeurd het m.i. ook, er is professionele hulpverlening voor zieken (fysiek of psychisch) en pastoraat (voor allemaal). En, zoals reeds opgemerkt, deze aspecten moeten onderscheiden blijven en niet vermengt worden of door 1 en dezelfde persoon gedaan worden.

Gelet op bovenstaande is het citaat: "Nog sterker zie dat bij de geestelijke nood en de zielennood. Een voorbeeld is het zich minderwaardig voelen. als het goed is, zal een christen dit anders behandelen dan een niet-christen. Niet christenen zullen wijzen op het ontwikkelen en accepteren van het eigen ik. Christenen wijzen erop dat jij je identiteit in Christus grondvest. Immers, God wilde dat jij er zou zijn en daarom mag je er zijn. Dat is totaal iets anders dan een oppervlakkig: "je mag er zijn"." een onjuiste vermening van hulpverlening en pastoraat. Daarnaast ook nog eens bijbels onjuist.

1. Bijbels is het juist. Dat zegt al genoeg.

Waar staat dit in de Bijbel als geldend voor iemand met een minderwaardigheidscomplex?