De Vierschaar der Conscientie

[Afgewezen]

Zijn er bijbelse bekeringen waar we zouden kunnen spreken van weinig ellendekennis?

Nou, in ieder geval waar er niet duidelijk gemaakt wordt dat het in ruime mate aanwezig is, bijvoorbeeld zacheüs, of denk aan de discipelen die Jezus gaan volgen. Dus misschien is die voorafgaande ellendekennis die zo diep is dat ik het niet meer houden kan van de pijn niet essentieel. Anders had het er wel meer over gegaan. Essentieel is of het in zo'n mate aanwezig is dat ik mijzelf achterlaat en Christus aangrijp.

De Heere Jezus beschrijft wel degelijk ellendekennis bij degenen die tot Hem komen: in de gelijkenis van de verloren zoon (uitgesproken omdat tollenaren en zondaren tot Jezus naderden om Hem te horen (Luk 15 vs 1), en in de gelijkenis van de tollenaar in de tempel.
Zeg maar niet te snel dat Levi en Zacheüs geen ellendekennis hebben gehad...

[MarthaMartha]

@ tib?

wat bedoel je hiermee?
dat Blauwendraad een karikatuur neerzet en daar 1100 bladzijden verweer tegen schrijft?
en dat het geschetste beeld niet bestaat? dus het verweer niet nodig is?

Nu ben je wat in de war:
Blaauwendraad was wat korter van stof. Die 1100 pagina's zijn van een andere man.
Maar goed, een beetje karikatuurbouwer draait zijn hand niet om voor 1100 of meer pagina's.

idd ja, Bl. schreef twee andere boekjes, ik weet het weer.

Maar met je opmerking over een karikatuurbouwer, stel ik maar dezelfde vraag:
Je vindt dat ze beiden karikaturen neerzetten en daar een verweer tegen schrijven?
het beeld dat ze schetsen bestaat niet en hun verweer was niet nodig?

[Fjodor]

Zijn er bijbelse bekeringen waar we zouden kunnen spreken van weinig ellendekennis?

Nou, in ieder geval waar er niet duidelijk gemaakt wordt dat het in ruime mate aanwezig is, bijvoorbeeld zacheüs, of denk aan de discipelen die Jezus gaan volgen. Dus misschien is die voorafgaande ellendekennis die zo diep is dat ik het niet meer houden kan van de pijn niet essentieel. Anders had het er wel meer over gegaan. Essentieel is of het in zo'n mate aanwezig is dat ik mijzelf achterlaat en Christus aangrijp.

De Heere Jezus beschrijft wel degelijk ellendekennis bij degenen die tot Hem komen: in de gelijkenis van de verloren zoon (uitgesproken omdat tollenaren en zondaren tot Jezus naderden om Hem te horen (vs 1), en in de gelijkenis van de tollenaar in de tempel.
Zeg maar niet te snel dat Levi en Zacheüs geen ellendekennis hebben gehad...

Dat wil ik ook helemaal niet zeggen. Ik zit zelf in de PKN en ik zie zoveel mensen die denken dat het mogelijk is om te geloven zonder je druk te maken over de zonde. En ik zeg ook dat ellendekennis noodzakelijk is voordat een mens Christus aan kan nemen. Maar zoals ik al zei:
Ik heb alleen moeite met het op de één of andere manier kwalificeren van het berouw dat nodig is om tot Christus te gaan. Erasmiaan zegt: de mensen die tot Christus gaan zijn mensen die het niet meer houden van de pijn. Het gaat zó ver om te zeggen dat ik het eerst niet meer moet kunnen houden van de pijn.
Volgens mij is het kleinste beetje zondekennis al voldoende om Christus te kunnen aanvaarden als Zaligmaker.

[Willem]

Maar met je opmerking over een karikatuurbouwer, stel ik maar dezelfde vraag:
Je vindt dat ze beiden karikaturen neerzetten en daar een verweer tegen schrijven?
het beeld dat ze schetsen bestaat niet en hun verweer was niet nodig?

1. Ja.
2. Nee

[MarthaMartha]

Maar met je opmerking over een karikatuurbouwer, stel ik maar dezelfde vraag:
Je vindt dat ze beiden karikaturen neerzetten en daar een verweer tegen schrijven?
het beeld dat ze schetsen bestaat niet en hun verweer was niet nodig?

1. Ja.
2. Nee

@tib

[Erasmiaan]

Zijn er bijbelse bekeringen waar we zouden kunnen spreken van weinig ellendekennis?

Nou, in ieder geval waar er niet duidelijk gemaakt wordt dat het in ruime mate aanwezig is, bijvoorbeeld zacheüs, of denk aan de discipelen die Jezus gaan volgen. Dus misschien is die voorafgaande ellendekennis die zo diep is dat ik het niet meer houden kan van de pijn niet essentieel. Anders had het er wel meer over gegaan. Essentieel is of het in zo'n mate aanwezig is dat ik mijzelf achterlaat en Christus aangrijp.

De Heere Jezus beschrijft wel degelijk ellendekennis bij degenen die tot Hem komen: in de gelijkenis van de verloren zoon (uitgesproken omdat tollenaren en zondaren tot Jezus naderden om Hem te horen (vs 1), en in de gelijkenis van de tollenaar in de tempel.
Zeg maar niet te snel dat Levi en Zacheüs geen ellendekennis hebben gehad...

Dat wil ik ook helemaal niet zeggen. Ik zit zelf in de PKN en ik zie zoveel mensen die denken dat het mogelijk is om te geloven zonder je druk te maken over de zonde. En ik zeg ook dat ellendekennis noodzakelijk is voordat een mens Christus aan kan nemen. Maar zoals ik al zei:
Ik heb alleen moeite met het op de één of andere manier kwalificeren van het berouw dat nodig is om tot Christus te gaan. Erasmiaan zegt: de mensen die tot Christus gaan zijn mensen die het niet meer houden van de pijn. Het gaat zó ver om te zeggen dat ik het eerst niet meer moet kunnen houden van de pijn.
Volgens mij is het kleinste beetje zondekennis al voldoende om Christus te kunnen aanvaarden als Zaligmaker.

De één heeft een hogere pijngrens dan de andere. Maar het ging mij maar hierom, namelijk dat zolang we het nog uithouden en het nog te doen is, we nooit tot Christus zullen vluchten. Dat is onze diepe doodsstaat maar ook onze onwil om uit genade gezaligd te worden. Maar zodra het een onmogelijkheid wordt (en dat is het werk van de Heilige Geest, om te overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel) dan kan Christus niet niet tussentreden.

[Erasmiaan]

Mensen die nog niets voelen, nergens last van hebben maar die naar de dokter gaan en horen dat ze ziek zijn? Dat zal dan wel zijn met zo'n lichaamscheck, waar ze alles testen. Maar dat kan de Heere Jezus niet bedoeld hebben: alleen die de medicijnmeester van node hebben. Dat zijn geen gezonde mensen maar mensen die het niet meer houden van de pijn.

Afgelopen zondag las ik in Bostons "Het genadeverbond" het volgende hierover (onderstrepingen van mij):

• Het is niet te ontkennen dat hoe minder zondaren hun zonden gevoelen, hoe verder zij verwijderd zijn van de gerechtigheid: des te meer hebben zij Christus nodig en des te meer worden zij tot bekering geroepen. Dit blijkt duidelijk uit de toon van de hele Heilige Schrift en uit de aard van de zaak zelf. Daarom worden zondaren in het algemeen en niet alleen gevoelige zondaren bedoeld in Matth. 9: 12 13. Zo is het ook met zieke mensen in het algemeen, waarmee ook diegenen bedoeld worden die zo ijlen dat ze denken dat hun niets mankeert en dat ze geen dokter nodig hebben en dus niet alleen die zieken die zich bewust zijn van hun toestand en gevaar. Dit is de duidelijke, letterlijke betekenis van dat Schriftge-deelte en ik zie geen noodzaak om daarvan af te wijken. Er wel van afwijken heeft een duidelijk ongemak tot gevolg.

Ik had het niet over de nodiging maar over de praktijk.

[Fjodor]

Maar zodra het een onmogelijkheid wordt (en dat is het werk van de Heilige Geest, om te overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel) dan kan Christus niet niet tussentreden.

En waar staat dat in de bijbel?

[Joannah]

"Ik, ellendig mens", is een uitspraak van Paulus , die uiting geeft aan de strijd in hem tegen dat zondige oude lichaam, het vlees.
Zoals ik al zei, bij de bekering der eerste christenen in hand 2:41-47 staat ook niets over "ellendekennis".
In Mattheus ageert Jezus tegen de farizeers die Hem natuurlijk niet nodig hebben, zij vonden zichzelf rechtvaardig genoeg, hadden geen Heelmeester nodig, met pijn heeft dit niets te maken.

[theoloog]

Als het toch gaat om een schema, google dan eens op schaal van engel. Deze wordt in veel evangelisatiecursussen gebruikt en heeft mij veel inzicht gegeven. Daar is ellendekennis veel breder dan alleen het gevoel zonden te doen. Ook het missen van een doel in je leven is immers het begin van ellendekennis. Veelal begint God daar bij niet-kerkmensen. De meesten doen immers naar hun eigen waarneming niet veel fout, of ze proberen er tenminste het beste van te maken in het leven.

In evangelisatiegesprekken heeft het niet altijd veel zin om zonden aan te wijzen. Bij Zacheüs deed Jezus bijvoorbeeld helemaal niet. De liefde overtuigde hem van zijn foute levenswijze. Groter contrast tussen Jezus en hem was er niet denkbaar. Dat de Heere Jezus misschien binnen een aantal persoonlijke vragen heeft gesteld zou natuurlijk kunnen. Misschien is Mattheüs wel met hem in gesprek gegaan. Ze hadden immers hetzelfde beroep.

Maar goed nu zijn we helemaal off-topic geraakt en aan de andere kant, het begin van het leven met God en daarvoor terecht gekomen.

[Fjodor]

"Ik, ellendig mens", is een uitspraak van Paulus , die uiting geeft aan de strijd in hem tegen dat zondige oude lichaam, het vlees.
Zoals ik al zei, bij de bekering der eerste christenen in hand 2:41-47 staat ook niets over "ellendekennis".
In Mattheus ageert Jezus tegen de farizeers die Hem natuurlijk niet nodig hebben, zij vonden zichzelf rechtvaardig genoeg, hadden geen Heelmeester nodig, met pijn heeft dit niets te maken.

Hand 2:37 En als zij dit hoorden, werden zij verslagen in het hart, en zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat zullen wij doen mannen broeders?
Er is wel ellendekennis nodig. Want die gezond zijn hebben de heelmeester niet van node.

[huisman]

Júist omdat het het Woord is dat het geloof in het hart legt. Dat komt pas duidelijk naar voren in de bijbelse bekeringen. Of er nu veel of weinig ellendekennis is.

Zijn er bijbelse bekeringen waar we zouden kunnen spreken van weinig ellendekennis?

Vast niet, er zijn wel bijbelse bekeringen te noemen waar de Geest het wijs achtte om de ellendekennis niet op de voorgrond te plaatsen maar het komen/volgen van Christus (b.v. Levi,Zacheüs,Timotheüs)

[Erasmiaan]

Maar zodra het een onmogelijkheid wordt (en dat is het werk van de Heilige Geest, om te overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel) dan kan Christus niet niet tussentreden.

En waar staat dat in de bijbel?

Want de HEERE hoort de nooddruftigen, en Hij veracht Zijn gevangenen niet. De HEERE doodt en maakt levend; Hij doet ter helle nederdalen, en Hij doet weder opkomen.

[Fjodor]

Maar zodra het een onmogelijkheid wordt (en dat is het werk van de Heilige Geest, om te overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel) dan kan Christus niet niet tussentreden.

En waar staat dat in de bijbel?

Want de HEERE hoort de nooddruftigen, en Hij veracht Zijn gevangenen niet. De HEERE doodt en maakt levend; Hij doet ter helle nederdalen, en Hij doet weder opkomen.

Dit zegt niets over een onmogelijkheid in de bevinding.

[huisman]

Nu ben je wat in de war:
Blaauwendraad was wat korter van stof. Die 1100 pagina's zijn van een andere man.
Maar goed, een beetje karikatuurbouwer draait zijn hand niet om voor 1100 of meer pagina's.

Ik hap wel Dat boek van 1100 pagina's is voor mij nog steeds één van de waardevolste boeken van de afgelopen jaren.
Ook al zal je het met de conclusies niet eens zijn blijft het een verzameling van prachtige citaten over belangrijke zaken.