Tiberius schreef:Dat doe ik niet; integendeel, ik ben het zelfs wel met je eens.
Ik vraag alleen waarom ds. Kort zijn mening niet mag geven en jij (of anderen) wel. Kennelijk mag iemand alleen zijn mening maar geven als hij met jou eens is. Of niet?
Of laat ik het anders vragen: hoe zou iemand zijn mening moeten geven als hij er werkelijk tot het diepst van zijn ziel van overtuigd is, dat het duivelswerk is? Is daar geen plaats voor?
Een diepe zucht ontsnapt aan mijn keel...
In de vakantie was ik bij een kleine, behoudende gemeente in het buitenland. De liturgie was gans anders, er was zelfs sprake van een sober kringgebed
; er werden louter gezangen gezongen... En toch heb ik daar een loupezuivere prediking gehoord, schriftuurlijk, bevindelijk. Iedereen had een bijbel bij zich, niet allemaal in dezelfde vertaling, sommigen hadden een gereviseerde versie, andere de een oude, waaruit op de kansel ook gelezen werd.
Er was liefde, er was eensgezindheid, er was verdraagzaamheid.
Elke donderdagavond was er een bijbelstudieavond. Ik ben er twee keer naar toe geweest. Er werden verschillende gedeelten uit de bijbel gelezen. Iedereen las een vers, de één uit de Lutherbijbel versie 1912, de andere uit een gereviseerde versie 1996, ikzelf uit de SV in het Nederlands; naast me zat een vrouw die (als ze aan de beurt was) het vers uit de Franse bijbel voorlas, verder hoorde ik een enkel vers in het Engels klinken en zelfs 1 vers in het Thais.
Er was geen verbijten en vereten van elkaar om een vertaling, om een legging. 's Zondags zat bijna elke vrouw in een rok; op de bijbelstudieavond zag ik broeken en een man die meer leek op een cowboy dan op een kind van God (in onze traditie dan).
HET VIEL ALLEMAAL WEG!
Ik heb daar oprechte getuigenissen gehoord van de kennis van Christus. Ik zag eenvoud en een eerlijk luisteren naar de Schrift. Graag citeer ik (letterlijk opgeschreven) wat de cowboy aan een bepaalde discussie toevoegde: (vertaalt naar het Nederlands) "Als mensen niet werkelijk geloven dat ze zondaar zijn en voor eeuwig verloren gaan zonder Jezus Christus, dan zullen ze met Hem ook niet nodig hebben."
En een andere vrouw zei me later na afloop: "Het is zo'n wonder dat Jezus Christus is gekomen om verlorenen de zoeken, anders was ik nooit gered. Ik was Rooms Katholiek en fanatiek. Maar Gods Woord leerde me op een dag: je bent verdoemd voor God, je dient me niet echt, ik kan niet anders dan je voor eeuwig voorbijgaan. En Hij had gelijk. Maar Hij heeft me genade geschonken. Hij heeft mij laten zien dat Hij ook voor mij gekomen is."
Toen ik daar stond, moest ik aan RF denken. Deze kleine gemeente heeft elkaar keihard nodig; men kan zich niet de luxe verooloven om op detailniveau elkaar duivelswerk in de schoenen te schuiven op basis van een bijbelvertaling en een kledingstuk. Wat raak je dan (heerlijk!) veel ballast kwijt. Wat zouden deze mensen zich met afgrijzen afwenden van dit soort discussies...
(Sorry, ik moest dit even kwijt.)
Ter aanvulling:
In het Terdege-interview met ds. W. Visscher zegt hij o.a. ook: "Lees je onze eigen blaadjes en krantjes, dan zie je dat we ons vastbijten in bijzaken."
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)
