Klopt, ik heb veel van die gedichten geleerd.albion schreef:vogeltje schreef: Ik wilde wel dat er meer van dit te horen was:
Geef mij Jezus of ik sterf.
Jezus is mijn zieleleven.
Buiten Jezus het verderf.
Je bedoelt dit gedicht:
Zoete banden die mij binden
Aan des HEEREN lieve volk.
Wis, zij zijn mijn hertevrinden,
Hunne taal mijn hertetolk.
't Zijn de kind'ren van de Vader
En van 't zelfde huisgezin.
Wij bestaan malkander nader
Als de band van aardse min.
(...)
Spraken zij hoe gans verloren
Elk zijn ziel zag staan
Onder zonden, vloek en toren.
Alzo was 't ook mij gegaan.
Was het dat ze mij verhaalden,
Hoe zij arm en aan het end,
Kwamen, toen hun God bepaalde,
Dit was mij niet onbekend.
(...)
Riepen zij met heilig beven:
Geef mij Jezus of ik sterf.
Jezus is mijn zieleleven.
Buiten Jezus het verderf.
Was hun bidden, roepen, wenen
Om die een'ge Toeverlaat,
Was om Jezus al het stenen,
Dat was uit mijn hert gepraat.
(...)
Eeuwig zullen triumferen
Verre boven zon en maan.
Eeuwig zal ik daar verkeren,
In de rei der zaal'gen staan.
Zou ik dan dat volk verlaten
Daar ik met hen eens genood'
't Eeuwig wand'len langs de straten
Van de hemel na de dood?
Jacob Groenewegen (broer van Johannes Groenewegen, uit: De lofzangen Israëls)
Ik ben met zulke taal opgegroeid.
