Hm, ja, maar dat heeft volgens mij ook met bekeerd en onbekeerd zijn te maken. Als je niet gelooft kan je een Psalm 100x zingen maar het blijft dan inderdaad altijd aan de buitenkant. Het kan pas in je zijn als de Geest in je is en als je daardoor de rijke boodschap van de Psalmen echt hebt leren verstaan. Daarnaast heeft het voor een deel ook met gevoel, beleving te maken. Als je door een diep dal bent gegaan en je komt daar weer uit, dan raken bepaalde Psalmen die over nood en verlossing daaruit gaan, je allicht meer omdat dat op dat moment ook heel concreet en dichtbij is. Niet voor niets schreef David bij verschillende gebeurtenissen en bijbehorende stemmingen allerlei verschillende Psalmen.Erasmiaan schreef:Je kunt dat allemaal wel zeggen maar zekerheid is er of is er niet. Dat is in die zin een geschonken goed en dat weet de gelovige ook. Op het moment dat hij twijfelt; omdat hij weet hoe het geweest is, hoe vast het toen lag. En op het moment dat het geloof in oefening is; dan is het gewoon zo. Dan is er zekerheid.
Een voorbeeld: je kunt een psalm 100x zingen of horen zingen maar dat kan altijd aan de buitenkant blijven. Die ene keer, toen de Heere overkwam, toen werd het alleen waar. Dat kun je daarna bij het zingen van die psalm ook nooit meer opwekken.
Aan de andere kant brengt de Geest ons niet af en toe in een extase waarin we een Psalm eenmaal verstaan om ons vervolgens weer in de onwetendheid terug te brengen. Het werk van de Geest is veel rijker, hij vernieuwt en herschept ons zodat we Gods Woord, en ook de Psalmen dus, leren verstaan, niet slechts eenmalig. Maar dat opwekken van "het is waar" hoeven we gelukkig niet zelf te doen.
