joepie schreef:Ik heb al gezegd wat er dan te doen blijft.
Alleen blijven.
Niet hertrouwen.
Zeker niet in de kerk, want daar is al eens beloofd:tot de dood ons scheid.......
En dat is er niet gebeurd, dus zul je alleen moeten blijven, tot de dood je scheid.

Heb jijzélf je dan al in een gelijke situatie bevonden??

Theoretisch gesproken zou je zeggen dat je gelijk hebt, practisch, in het leven van alledag (ook pastoraal gezien) dus weer niet.

Het lijkt er op dat jij het dus béter weet dan een kerkenraad................of matig jij je die positie niet aan???

Zo niet, her-overweeg je woorden dan nog eens vóór je zo bikkelhard blijft reageren. Heb jij een vlezen of een stenen hart??

Bovendien is door mij niet gesproken over een kerkelijk huwelijk.......lees nog maar eens na, en proef het verschil van een zegenbede door de kerkenraad en een kerkelijke inzegening!!

Ik denk dat Joepie de juiste interpretatie geeft van de woorden van de Heere Jezus over het verlaten van de vrouw en het trouwen van de verlatene.

joepie schreef: Ik heb al gezegd wat er dan te doen blijft.
Alleen blijven.
Niet hertrouwen.
Zeker niet in de kerk, want daar is al eens beloofd:tot de dood ons scheid.......
En dat is er niet gebeurd, dus zul je alleen moeten blijven, tot de dood je scheid.

Een ander punt wat hier nog niet aan de orde is gekomen (volgens mij) is het overspel van de persoon die verlaten wordt. Laten we de tekst van Matth 5:32 er nog eens bijnemen.

Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaten zal, anders dan uit oorzake van hoererij, die maakt, dat zij overspel doet; en zo wie de verlatene zal trouwen, die doet overspel.

Kortom, een vrouw wordt verlaten door haar man, terwijl zij geen hoererij heeft gepleegd. En nu zegt de Heere Jezus dat haar man, die haar ongeoorloofd verlaat, er voor zorgt dat ZIJ overspel pleegt. (Wij noemen zoiets: 'schuldloos gescheiden' geloof ik....) De persoon die met deze verlaten vrouw trouwt doet vervolgens ook overspel.

Volgens mij zijn de woorden van de Heere Jezus strenger dan in onze cultuur gebruikelijk.

Petrus schreef:

joepie schreef:Ik heb al gezegd wat er dan te doen blijft.
Alleen blijven.
Niet hertrouwen.
Zeker niet in de kerk, want daar is al eens beloofd:tot de dood ons scheid.......
En dat is er niet gebeurd, dus zul je alleen moeten blijven, tot de dood je scheid.

Heb jijzélf je dan al in een gelijke situatie bevonden??

Theoretisch gesproken zou je zeggen dat je gelijk hebt, practisch, in het leven van alledag (ook pastoraal gezien) dus weer niet.

Het lijkt er op dat jij het dus béter weet dan een kerkenraad................of matig jij je die positie niet aan???

Zo niet, her-overweeg je woorden dan nog eens vóór je zo bikkelhard blijft reageren. Heb jij een vlezen of een stenen hart??

Bovendien is door mij niet gesproken over een kerkelijk huwelijk.......lees nog maar eens na, en proef het verschil van een zegenbede door de kerkenraad en een kerkelijke inzegening!!

Beste Petrus,

Joepie heeft het volle recht haar standpunt te houden. Temeer omdat dat het standpunt van de Schrift is. En dan kunnen honderd kerkeraden, synodes of wat dan ook, daartegen een uitspraak doen, de Schrift is onze waarheidsbron.

Daarbij kun je zeggen dat het een hard standpunt is. En dat is het misschien ook. Maar het is niet hard, omdat God zo hard is, en omdat de mensen die zijn regels als maatgevend is niet afdoen ervan omdat de specifieke situatie zo moeilijk is. Nee, de bron ligt in de zonde, hetzij de zonde van een verkeerd huwelijk aangaan, of de zonde van een niet goed invulling hebben gegeven aan het huwelijk. De schuld ligt altijd bij beide huwelijkspartners. We moeten ons bij het houden van Gods geboden niet laten leiden door verzachtende omstandigheden (i.e. de ander heeft ook fouten gemaakt), want die zijn er altijd wel te vinden. Gods woord eist ons volkomen gehoorzaamheid.

OK, waarschijnlijk zullen velen me deze woorden niet in dank afnemen. We houden niet van 'de schuld krijgen', en nemen niet graag verantwoordelijkheden voor onze daden.

Allerleerst vraag ik me af waarom je denkt dat de kerkenraad of synode altijd gelijk hebben. Zijn dat ook niet gewoon zondige mensen die een zondige leer kunnen uitdragen?
Is het niet zo dat altijd de Bijbel je lijddraad moet zijn?
Niet wat een kerkenraad of synode zegt?
Toets alles of het uit God is!
Als het niet is volgens Gods woord zal ik ze er niet in kunnen volgen.
Dan weet ik het niet beter dan de kerkenraad, maar dan volg ik de wil van God.

Ten tweede is het een misvatting dat je eerst iets meegemaakt moet hebben om er een oordeel over te kunnen geven.
En vind ik een forum ook niet de geschikte plaats om mijn huwelijk te gaan bespreken, dus zul je niet horen of ik het al dan niet aan de lijve heb ondervonden.
Maar ik heb al wel geschreven dat ik in mijn omgeving diverse zaken op dit gebied heb meegemaakt, is dat voor jou voldoende ervaring om erover te mogen spreken?

Mij wordt inderdaad nogal eens verweten dat ik alles zwart wit zie, en hard ben. Maar ik probeer niets anders te doen dan de Bijbel na te spreken.
En als dat hard is, dan is de Bijbel hard.
Maar dat kunnen we wel nalezen, alleen al als we gaan lezen wat er in Deuteronomium 22 staat over deze zaken.
Overspel? Stenigen!
Geen maagd bij het begin van het huwelijk? Stenigen!
Enz. enz. En om de volgende reactie voor te zijn:
inderdaad zegt Jezus in het NT tegen de Farizeers : wie zonder zonde is werpe de eerste steen, maar niet omdat het geen zonde was wat de vrouw had gedaan, maar om hen te laten zien dat ook zij zondige mensen waren. Want Hij zegt tegen de vrouw: ga dan heen en zondig vanaf nu aan niet meer!
Dus het was wel degelijk zonde wat ze deed.

Dat is ook waar het mij om gaat: zonde , zonde blijven noemen!
Niet met allerlei smoezen aankomen om het maar geen zonde meer te hoeven noemen, zodat het lijkt alsof we zondeloos zijn.
Was dat maar waar! Dan had Jezus niet aan het kruis gehoeven!
Om oprecht berouw te kunnen hebben over je zonde zul je ook een juist zondebesef moeten krijgen. En dat wordt je bemoeilijkt door uitspraken van kerkenraden die niet Bijbels zijn, maar waarin gekeken wordt naar de mens en de praktijk.

[quote="joepie"]
.................................Zeker niet in de kerk, want daar is al eens beloofd:tot de dood ons scheid.......
................[quote]

'k Zou me er niet meer in mengen... maar toch nog 1 keer....

Je schrijft zeker niet in de kerk. Praktijk wijst vaak uit dat er dan alleen een burgerlijk huwelijk word gesloten. Frappant vind ik dan altijd als er kinderen uit zo'n huwelijk worden geboren, dat ze gedoopt worden en lid zijn. Terwijl hun ouders vaak onder censuur (hebben ge-) staan.

joepie schreef:[Ik heb al gezegd wat er dan te doen blijft.
Alleen blijven.
Niet hertrouwen.
Zeker niet in de kerk, want daar is al eens beloofd:tot de dood ons scheid.......
En dat is er niet gebeurd, dus zul je alleen moeten blijven, tot de dood je scheid.

Het verbond, waarop deze uitspraak gebaseerd is, is dus al verboken door een echtgenoot die geen therapie of wat dan ook wil. Daarom zegt de Heere Jezus dat de man in dit geval ervoor zorgt dat de vrouw overspel doet. Het lijkt mij dat daarom de schuld van deze ongewenste situatie ligt bij de man, die de vrouw verlaat en het verbond verbroken heeft, en niet bij de vrouw die evt. hertrouwt. ofnie?

Pim,

maar wat te doen met de mán die zijn vrouw verlaat, zonder dat er bij de vrouw van "schuld" sprake is??

er wordt maar steeds over "de vrouw" gesproken, maar hoe staat het met "de man die zijn vrouw verlaat"????

dát is iets wat ik constant mis in deze topic.....................álles wordt de vrouw "in haar schoenen geschoven" om het maar even zó uit te drukken!

maar wát nu over de positie van de mán in deze hele heikele zaak rondom huwelijk en scheiding in het licht van de Schrift??

is én blijft "de vrouw" constant "het kind van de rekening"??

sorry dat ik nooit met bijbelcitaten smijt, maar ik probeer het (alles op dit forum) in het licht te zien van de géést van het Woord, en niet alléén naar de absolute létter, want ook uit de letter vloeit een geest voort.

Miscanthus schreef:

joepie schreef:[Ik heb al gezegd wat er dan te doen blijft.
Alleen blijven.
Niet hertrouwen.
Zeker niet in de kerk, want daar is al eens beloofd:tot de dood ons scheid.......
En dat is er niet gebeurd, dus zul je alleen moeten blijven, tot de dood je scheid.

Het verbond, waarop deze uitspraak gebaseerd is, is dus al verboken door een echtgenoot die geen therapie of wat dan ook wil. Daarom zegt de Heere Jezus dat de man in dit geval ervoor zorgt dat de vrouw overspel doet. Het lijkt mij dat daarom de schuld van deze ongewenste situatie ligt bij de man, die de vrouw verlaat en het verbond verbroken heeft, en niet bij de vrouw die evt. hertrouwt. ofnie?

Toch wordt er gezegt dat hij haar overspel laat doen. En overspel is en blijft zonde, ook al zet die man daar toe aan, door zijn foute gedrag. Maw: De overspelige handeling wordt hiermee niet gerechtvaardigd!

Barryvrouw schreef:

joepie schreef: .................................Zeker niet in de kerk, want daar is al eens beloofd:tot de dood ons scheid.......
................

'k Zou me er niet meer in mengen... maar toch nog 1 keer....

Je schrijft zeker niet in de kerk. Praktijk wijst vaak uit dat er dan alleen een burgerlijk huwelijk word gesloten. Frappant vind ik dan altijd als er kinderen uit zo'n huwelijk worden geboren, dat ze gedoopt worden en lid zijn. Terwijl hun ouders vaak onder censuur (hebben ge-) staan.

er is in het onderhavige geval alléén van een burgerlijk huwelijk sprake Barryvrouw, maar dit nadat de kerkenraad een zegenbede heeft uitgesproken in het laatste voorbereidende gesprek.

toevoeging: het huwelijk dat verbroken is, is ook géén kerkelijk huwelijk geweest, de vrouw is gedurende het huwelijk gelovig geworden.

Petrus schreef:

Barryvrouw schreef:

joepie schreef: .................................Zeker niet in de kerk, want daar is al eens beloofd:tot de dood ons scheid.......
................

'k Zou me er niet meer in mengen... maar toch nog 1 keer....

Je schrijft zeker niet in de kerk. Praktijk wijst vaak uit dat er dan alleen een burgerlijk huwelijk word gesloten. Frappant vind ik dan altijd als er kinderen uit zo'n huwelijk worden geboren, dat ze gedoopt worden en lid zijn. Terwijl hun ouders vaak onder censuur (hebben ge-) staan.

er is in het onderhavige geval alléén van een burgerlijk huwelijk sprake Barryvrouw, maar dit nadat de kerkenraad een zegenbede heeft uitgesproken in het laatste voorbereidende gesprek.

toevoeging: het huwelijk dat verbroken is, is ook géén kerkelijk huwelijk geweest, de vrouw is gedurende het huwelijk gelovig geworden.

Toch raar dat een kerkeraad een huwelijk wél kan rechtvaardigen, maar tegelijkertijd het niet wil inzegenen in de kerk. Helaas komt deze kromme redenatie veel vaker voor...

En Petrus, je stelt dat je wilt handelen in de geest van de Schrift, en niet in de letter, en daarom geen bijbelteksten citeerd. Echter, wie wil handelen in de geest van de Schrift heeft alleen maar méér bijbelteksten nodig om zijn mening te onderbouwen. En naar die teksten ben ik eigelijk wel erg benieuwd, want die zijn in de hele topic nog niet genoemd, en ik twijfel ook zeer aan het bestaan van zulke teksten... Of nog beter gezegd, tenzij iemand mij vanuit de Schrift kan overtuigen (met 1 of meerdere teksten) zie ik die visie als onbijbels...

Ik vind dat de Heere Jezus in Matth 5:32 de verlaten vrouw in bescherming neemt. Daar wordt de zachtmoedigheid van Jezus openbaar en het geeft ons dus geen recht om onzachtmoedig en hard te oordelen over verlaten echtgenoten die willen hertrouwen.
Want het is niet goed dat de mens alleen zij. Ook dat is een waarheid die onverkort geldt. Dat is geen vrijbrief om maar naar hartelust te hertrouwen, maar moet ons wel aan het nadenken zetten als we willen oordelen over hertrouwde verlatenen.
Oordeelt niet, opdat gij niet veroordeeld wordt.
Wie zonder zonde is werpe de eerste steen.
Wie van ons moet dan niet afdruipen?

Het kan niet zo zijn dat de woorden van Jezus gebruikt worden om anderen me om de oren te slaan of om andermans oren te wassen. We moeten anderen de voeten wassen, Dat is het voorbeeld wat Jezus ons gegeven heeft. En we moeten Hem steeds meer gelijkvormig worden.
Laten we bescheiden zijn om de waarheid te misbruiken om liefdeloos en harteloze eisen te stellen, want de waarheid is zachtmoedigheid en liefde. En dan kan de Geest wel eens anders doen concluderen dan de letter voorschrijft.....

Goed nieuws dus voor degene die van plan is zijn man of vrouw te verlaten. Hij/zij laat alleen de ander niet in de steek met veel verdriet, veel zorgen, maar zorgt er ook nog eens voor dat de ander voor altijd alleen blijft, nooit (meer) kinderen zal krijgen en het zwaard van de dreiging van overspel altijd boven zijn/haat hoofd blijft hangen. Dus als je een ander echt de grond in wil trappen en pijn wil doen... ga dan weg bij je echtgeno(o)t(e)

Petrus schreef:

Barryvrouw schreef:

joepie schreef: .................................Zeker niet in de kerk, want daar is al eens beloofd:tot de dood ons scheid.......
................

'k Zou me er niet meer in mengen... maar toch nog 1 keer....

Je schrijft zeker niet in de kerk. Praktijk wijst vaak uit dat er dan alleen een burgerlijk huwelijk word gesloten. Frappant vind ik dan altijd als er kinderen uit zo'n huwelijk worden geboren, dat ze gedoopt worden en lid zijn. Terwijl hun ouders vaak onder censuur (hebben ge-) staan.

er is in het onderhavige geval alléén van een burgerlijk huwelijk sprake Barryvrouw, maar dit nadat de kerkenraad een zegenbede heeft uitgesproken in het laatste voorbereidende gesprek.

toevoeging: het huwelijk dat verbroken is, is ook géén kerkelijk huwelijk geweest, de vrouw is gedurende het huwelijk gelovig geworden.

Toch nog even een reactie:
Het eerste huwelijk van de vrouw (nu begonnen aan huwelijk no. 3) was wèl kerkelijk heb ik begrepen.

Petrus schreef:

Barryvrouw schreef:

joepie schreef: .................................Zeker niet in de kerk, want daar is al eens beloofd:tot de dood ons scheid.......
................

'k Zou me er niet meer in mengen... maar toch nog 1 keer....

Je schrijft zeker niet in de kerk. Praktijk wijst vaak uit dat er dan alleen een burgerlijk huwelijk word gesloten. Frappant vind ik dan altijd als er kinderen uit zo'n huwelijk worden geboren, dat ze gedoopt worden en lid zijn. Terwijl hun ouders vaak onder censuur (hebben ge-) staan.

er is in het onderhavige geval alléén van een burgerlijk huwelijk sprake Barryvrouw, maar dit nadat de kerkenraad een zegenbede heeft uitgesproken in het laatste voorbereidende gesprek.

toevoeging: het huwelijk dat verbroken is, is ook géén kerkelijk huwelijk geweest, de vrouw is gedurende het huwelijk gelovig geworden.

Beste Petrus,
Het gaat me niet om 1 (evt. onderhavig) geval. Het gaat mij om echtscheiding (en hertrouwen) in diverse gevallen.
BV

niet zoveel quoten aub.