De Heilige Geest werkt onrust?

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 20 mar 2006, 12:13

Waar het nu in deze hele discussie op stuk loopt, is het volgende:
Niet alles moet altijd gezegd worden. De rechtvaardige kent tijd en wijze, staat ergens in de Bijbel.
Wanneer je mensen oproept tot geloof of vermaant om bij het geloof te blijven, dan moet je niet meteen aankomen met: ja, maar dat kun je niet, of dergelijke uitspraken.
Wanneer we echter op dit forum met elkaar nadenken over de diepste grond van onze behoudenis, dan moeten er andere dingen gezegd worden. De dingen die in de DL gezegd worden, bijv.
Wanneer we dit onderscheid niet in het oog houden, blijven we langs elkaar heen praten en elkaar met teksten om de oren slaan.
Dan krijg je zelfs de merkwaardige ontwikkeling, dat de ene forumer de andere forumer gaat 'beëvangeliseren'. Dan ken je dus geen 'tijd en wijze'.

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 20 mar 2006, 13:04

Afgewezen schreef: Wanneer we echter op dit forum met elkaar nadenken over de diepste grond van onze behoudenis, dan moeten er andere dingen gezegd worden. De dingen die in de DL gezegd worden, bijv.
Wanneer we dit onderscheid niet in het oog houden, blijven we langs elkaar heen praten en elkaar met teksten om de oren slaan.

Welk onderscheid bedoel je nu?

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 20 mar 2006, 14:10

Miscanthus schreef:
Afgewezen schreef: Wanneer we echter op dit forum met elkaar nadenken over de diepste grond van onze behoudenis, dan moeten er andere dingen gezegd worden. De dingen die in de DL gezegd worden, bijv.
Wanneer we dit onderscheid niet in het oog houden, blijven we langs elkaar heen praten en elkaar met teksten om de oren slaan.
Welk onderscheid bedoel je nu?

Het onderscheid tussen de situatie dat je mensen oproept tot geloof of vermaant bij het geloof te blijven én de situatie waarin je als gelovigen met elkaar nadenkt over de diepste grond van je behoudenis.
Om terug te komen op jouw oproep van Jezus: kijk eens wat er gebeurd is met Petrus. Petrus gaf duidelijk geen gehoor aan de oproep van Jezus om in Hem te blijven toen hij Hem verloochende. Jezus Zelf bleef echter voor hem bidden dat zij geloof niet zou ophouden. Jezus Zelf hield hem vast! Zie ook Joh. 10:27-29. Anders was het met Petrus onherroepelijk fout gegaan, net als met Judas.

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 20 mar 2006, 16:40

Afgewezen schreef:
Miscanthus schreef:
Afgewezen schreef: Wanneer we echter op dit forum met elkaar nadenken over de diepste grond van onze behoudenis, dan moeten er andere dingen gezegd worden. De dingen die in de DL gezegd worden, bijv.
Wanneer we dit onderscheid niet in het oog houden, blijven we langs elkaar heen praten en elkaar met teksten om de oren slaan.
Welk onderscheid bedoel je nu?
Het onderscheid tussen de situatie dat je mensen oproept tot geloof of vermaant bij het geloof te blijven én de situatie waarin je als gelovigen met elkaar nadenkt over de diepste grond van je behoudenis.
Om terug te komen op jouw oproep van Jezus: kijk eens wat er gebeurd is met Petrus. Petrus gaf duidelijk geen gehoor aan de oproep van Jezus om in Hem te blijven toen hij Hem verloochende. Jezus Zelf bleef echter voor hem bidden dat zij geloof niet zou ophouden. Jezus Zelf hield hem vast! Zie ook Joh. 10:27-29. Anders was het met Petrus onherroepelijk fout gegaan, net als met Judas.

Gelukkig wel ja.
Maar dat verklaart niet waarom er deze oproep er toch staat.

Gerianne · Bericht door **Gerianne** » 20 mar 2006, 16:51

Helemaal mee eens Miscanthus en Afgewezen!

Er moet een spanningsveld blijven (theorie en praktijk zijn soms moeilijk met elkaar in overeenstemming te brengen).
Dat heeft alles te maken met het feit dat geloven niet een dor iets is wat buiten je om gaat of waar je verder weinig mee te maken hebt, nee: het raakt je helemaal! Het gaat je hele wezen aan.
Hetzelfde is in een relatie: voel je altijd evenveel dat je van de ander houdt? Nee, soms is dat gevoel sterker en soms minder sterk. Maar toch heb je (ondanks je gevoel) de ander lief met je hele hart.
Zo ook in het geloof. Als je in grove zonden bent gevallen zul je je niet zo gelukkig voelen als de tijden dat je dicht bij de Heere leeft.
Maar David was nog steeds behouden nadat hij overspel met Bathseba had gepleegd. Alleen hij smeekt om vergeving. Waarom? Hij wist toch dat zijn schuld vergeven was?? Of niet?
Dat bedoel ik met theorie en praktijk....

JolandaOudshoorn · Bericht door **JolandaOudshoorn** » 20 mar 2006, 21:40

Als je als kind van God zondigt, dan zondig je tegen de allergrootste Liefde in je leven. En dat doet pijn. Daarom zal je proberen om heilig te leven. Dat is denk ik de praktijervaring.

Marnix · Bericht door **Marnix** » 21 mar 2006, 02:08

Gerianne schreef:Volgens mij worden er een paar dingen door elkaar gehaald.
Er is idd geen afval der heiligen. Dat blijft staan als een paal boven water! En dat is maar goed ook, want hoe vaak vallen wij Hem af?!!

Maar God zoekt altijd Zijn eigen kinderen weer op, raapt ze op uit hun zonden en bevestigd Zijn eigen werk.

Dat wil niet zeggen dat we dus maar kunnen doen wat we willen:
Romeinen 6
1. Wat zullen wij dan zeggen? Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade te meerder worde?
2 Dat zij verre. Wij, die der zonde gestorven zijn, hoe zullen wij nog in dezelve leven?

Hier zegt de apostel eigenlijk: hoe kun je het nog in de zonden uithouden?? Je hebt toch een nieuw leven ontvangen dat Hem wil dienen? Het is tegelijk een (hartelijke) oproep, omdat we zo vast zitten aan dat zondige vlees van onszelf...

We moeten dus strijden en wel: de goede strijd des geloofs. Daarmee wordt bedoeld dat het niet 'vanzelf' gaat, dat we er veel, ja alles, voor over moeten hebben om Hem te dienen in ons hele leven. Maar daar hangt niet onze zaligheid vanaf.

Wel denk ik dat de zekerheid van het geloof er veel mee te maken heeft. Als je de vruchten van het geloof ontdekt in je eigen leven, als vrucht van Gods genade, krijg je zekerheid van de bemoeienis van God met je leven en de hoop op zaligheid. Geen ijdele hoop, maar een zeker weten dat God je genade gegeven heeft op grond van de gerechtigheid van Christus alleen (niet die van jezelf dus).

Hm op zich mee eens, maar dan wil toch nog even het dooprformulier aanhalen, wat daar staat over de beloften en de eis.

Die twee kan je niet van elkaar loskoppelen. Je kan nooit zeggen: "Die beloften geven me zekerheid" als je daar ook niet de eis bij betrekt...

En dan is het inderdaad zo dat wij onze zaligheid niet kunnen verdienen.... Maar je kan niet stellen dat het er niet om gaat wat wij doen. Dat is toch juist die eis waar de belofte over spreekt, die liefde die van twee kanten moet komen? Dat aan Gods beloften ook een eis gekoppeld is wil niet zeggen dat we niks kunnen verdienen... wel dat we de beloften dus niet zullen krijgen als we de eis niet serieus nemen.

Die slaaf wiens torenhoge schuld vergeven werd werd gestraft, omdat hij zijn medeslaaf niet van harte vergaf. De man met het talent werd gestraft omdat hij zijn talent in de grond begroef... en zo kan ik nog wel even doorgaan... Op het moment dat wij die beloften krijgen gaat het er wel degelijk om wat wij doen. Dat doet echter niks af aan de zekerheid die we hebben. De zekerheid van "wie in Mij blijft, ik blijf in hem".

Stel dat je een kado krijgt, maar er zit kadopapier omheen... mooi ingepakt. Heb je dan niet de zekerheid dat dat kado voor jou is, heb je dan niet de zekerheid dat je de inhoud nooit zal zien? Natuurlijk heb je die zekerheid wel... je moet het kado dan gewoon uitpakken toch?

MBE · Bericht door **MBE** » 21 mar 2006, 06:36

Marnix schreef:Die slaaf wiens torenhoge schuld vergeven werd werd gestraft, omdat hij zijn medeslaaf niet van harte vergaf. De man met het talent werd gestraft omdat hij zijn talent in de grond begroef... en zo kan ik nog wel even doorgaan...

Wil je daarmee zeggendat zij eerst het echte geloof hadden en het vervolgens weer kwijt raakten?

Miscanthus · Bericht door **Miscanthus** » 21 mar 2006, 10:46

MBE schreef:
Marnix schreef:Die slaaf wiens torenhoge schuld vergeven werd werd gestraft, omdat hij zijn medeslaaf niet van harte vergaf. De man met het talent werd gestraft omdat hij zijn talent in de grond begroef... en zo kan ik nog wel even doorgaan...
Wil je daarmee zeggendat zij eerst het echte geloof hadden en het vervolgens weer kwijt raakten?

Geloof is geen ding of bezit, het is een relatie met strijd.

MBE · Bericht door **MBE** » 21 mar 2006, 15:10

Miscanthus schreef:Geloof is geen ding of bezit, het is een relatie met strijd.

Het geloof is een instrument, dat ons met Hem in de gemeenschap van al Zijn goederen houdt. (Stukje Ned.Gel.Bel. art 22)

Het geloof is een vaste en zekere kennis van Gods welwillendheid jegens ons, welke gegrond is op de waarheid van Zijn genadige belofte in Christus, die door de Heilige Geest aan ons verstand wordt geopenbaard. (Calvijn)

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 21 mar 2006, 15:14

Ik wrijf soms mijn ogen uit op dit forum.
Geloof dat je weer kwijt kunt raken... Geloof is alleen maar een relatie...
Weten we met zijn allen nog wel waar we het over hebben?

Pim · Bericht door **Pim** » 21 mar 2006, 15:17

[quote="Afgewezen"]Ik wrijf soms mijn ogen uit op dit forum.[quote]

Dat is nooit verkeerd natuurlijk. Vooral niet als er een partij viezigheid in zit. :mrgreen:

Afgewezen · Bericht door **Afgewezen** » 21 mar 2006, 15:35

Pim schreef:
Afgewezen schreef:Ik wrijf soms mijn ogen uit op dit forum.

Dat is nooit verkeerd natuurlijk. Vooral niet als er een partij viezigheid in zit. :mrgreen:

Zosinus · Bericht door **Zosinus** » 21 mar 2006, 16:15

Sorry dat ik je weer lastigval Afgewezen, maar schijnbaar zie je veel waar je het niet mee eens bent. Kun je ook zeggen hoe je het zelf ziet?

MBE · Bericht door **MBE** » 21 mar 2006, 16:19

Afgewezen schreef:Ik wrijf soms mijn ogen uit op dit forum.
Geloof dat je weer kwijt kunt raken... Geloof is alleen maar een relatie...
Weten we met zijn allen nog wel waar we het over hebben?

Tja Afgewezen, ik doe het regelmatig. Maar dat krijg je als iedereen z'n zegje kan doen. Dat is ook het bezwaar van een forum. Ieder doet wat goed is in zijn ogen.