Marnix schreef:Als iemand een verslag maakt van zo'n bijeenkomst en dit zo op hem overkomt, wie ben jij dan om te beweren dat die persoon niet objectief zou zijn? Objectief is dat die persoon beschrijft zoals hij het beleeft.... niet zoals hij het volgens jou zou moeten beleven.

Dat lijkt me nou niet hèt kenmerk van objectiviteit...

Corydoras schreef:

Marnix schreef:Als iemand een verslag maakt van zo'n bijeenkomst en dit zo op hem overkomt, wie ben jij dan om te beweren dat die persoon niet objectief zou zijn? Objectief is dat die persoon beschrijft zoals hij het beleeft.... niet zoals hij het volgens jou zou moeten beleven.

Dat lijkt me nou niet hèt kenmerk van objectiviteit...

integendeel dat is nou net SUBjectief.

Ik denk dat dit gedeelte van de quote vrij objectief is:

De preek is een exposé van de worsteling om bekeerd te worden, waarin de mens afhankelijk is van Gods uitverkiezing.

en dat dit gedeelte subjectief (ingekleurd) is:

Hierdoor doet de preek denken aan de blauwdruk voor een klassiek drama waarin twee groepen centraal staan: de uitverkorenen en de verworpenen die beide letterlijk aan Gods genade zijn overgeleverd.

.

De schrijver geeft het zelf duidelijk aan door te zeggen dat de preek hem doet denken aan.......

Dit is gesteggel over woorden. Weinig zinvol, in my humble opinion.

Waar het om ging: deze man deed waarnemingen, formuleerde die, gebruikte daarbij zijn eigen begrippenarsenaal, zoals dat is gevormd door zijn eigen achtergrond. Dat is niet objectiever, maar ook niet subjectiever dan iemand met een refo-achtergrond die eenzelfde dienst beschrijft en zijn waarneming formuleert vanuit zijn specifieke begrippenkader. Alleen klinken de begrippen ons dan ongetwijfeld vertrouwder in de oren.

Als het gaat om de gang van zaken in een kerkdienst, is het volgens mij nauwelijks mogelijk om je waarnemingen te verwoorden zonder daarbij gebruik te maken van begrippen die een min of meer subjectieve lading kunnen hebben. Dat laat onverlet dat de intentie van de verslaglegging objectiviteit kan zijn.

Miscanthus schreef:Ik denk dat dit gedeelte van de quote vrij objectief is:

De preek is een exposé van de worsteling om bekeerd te worden, waarin de mens afhankelijk is van Gods uitverkiezing.

en dat dit gedeelte subjectief (ingekleurd) is:

Hierdoor doet de preek denken aan de blauwdruk voor een klassiek drama waarin twee groepen centraal staan: de uitverkorenen en de verworpenen die beide letterlijk aan Gods genade zijn overgeleverd.

.

De schrijver geeft het zelf duidelijk aan door te zeggen dat de preek hem doet denken aan.......

Helder verwoord Miscanthus!
Het is te wensen dat een recensie van een EO-evenement in het RD ook eens zo onder de loupe wordt genomen. Dergelijke recensies druipen vaak van de subjectiviteit.....

Het is te wensen dat een recensie van een EO-evenement in het RD ook eens zo onder de loupe wordt genomen. Dergelijke recensies druipen vaak van de subjectiviteit.....

Jaha, dat weten we nu wel.

Hendrikus schreef:Dat laat onverlet dat de intentie van de verslaglegging objectiviteit kan zijn.

Ja, zo lust ik er nog wel een paar.

Afgewezen schreef:

Hendrikus schreef:Dat laat onverlet dat de intentie van de verslaglegging objectiviteit kan zijn.

Ja, zo lust ik er nog wel een paar.

Eet smakelijk 8)

Corydoras schreef:

Marnix schreef:Als iemand een verslag maakt van zo'n bijeenkomst en dit zo op hem overkomt, wie ben jij dan om te beweren dat die persoon niet objectief zou zijn? Objectief is dat die persoon beschrijft zoals hij het beleeft.... niet zoals hij het volgens jou zou moeten beleven.

Dat lijkt me nou niet hèt kenmerk van objectiviteit...

Hm klopt, je hebt gelijk, ik zat op dat punt er naast...

Sfeerverslagen zijn overigens niet bedoeld om objectief te zijn maar om verslag te doen van een gebeurtenis, dus dat het niet objectief is is niet raar. Die persoon beschrijft hoe het op hem overkomt.... zoals Afgewezen al aangeeft speelt beleving altijd een rol... dus kan nooit de mening van die verslaggever als subjectief worden gezien omdat het volgens ons niet is zoals hij beschrijft... want ook onze mening is subjectief ... dat bedoelde ik te zeggen.

Erasmiaan schreef:

Het is te wensen dat een recensie van een EO-evenement in het RD ook eens zo onder de loupe wordt genomen. Dergelijke recensies druipen vaak van de subjectiviteit.....

Jaha, dat weten we nu wel.

Mens, erger je niet

Geen beschrijving zonder subjectiviteit.
Wie gelooft dat er iemand bestaat die objectief kan schrijven, steekt nu zijn vinger op.

Laat ik dan in elk geval even de auteur citeren in zijn inleiding tot het desbetreffende hoofdstuk van deze module. Hij schrijft daar o.a.:

Uit respect voor de authentieke godsdienstige uitingen en uit dankbaarheid voor de verleende gastvrijheid, heb ik geprobeerd bij het schrijven zo objectief mogelijk te werk te gaan en geen waardeoordelen te geven. Ik heb mijn bezoek in alle gevallen bij de gemeente van mijn keuze aangekondigd en daarbij ook de reden van mijn komst aangegeven: het schrijven van een module voor de Opleiding Kerkmuziek voor amateur-musici. Zo wilde ik voorkomen dat men mij zou beschouwen als een nieuwsgierige ‘pottenkijker’ zonder serieuze bedoelingen. Soms werd de liturgie voor of na een viering uitvoerig toegelicht door de voorganger of een andere deskundige. Van deze informatie heb ik dankbaar gebruik gemaakt.

Uit deze toelichting blijkt mijns inziens voldoende dat de schrijver integer probeert de feiten weer te geven. Hij pretendeert geen objectiviteit maar wil wel zo objectief mogelijk zijn. Mijns inziens maakt hij ook waar dat zijn beschrijving geen waardeoordeel bevat: hij geeft slechts zijn indrukken een plek op basis van zijn eigen referentiekader.

Afgewezen zal mijn conclusie waarschijnlijk niet delen, maar toch ben ik van mening dat de auteur zich voortreffelijk van zijn taak heeft gekweten.

Hendrikus schreef:Laat ik dan in elk geval even de auteur citeren in zijn inleiding tot het desbetreffende hoofdstuk van deze module. Hij schrijft daar o.a.:

Uit respect voor de authentieke godsdienstige uitingen en uit dankbaarheid voor de verleende gastvrijheid, heb ik geprobeerd bij het schrijven zo objectief mogelijk te werk te gaan en geen waardeoordelen te geven. Ik heb mijn bezoek in alle gevallen bij de gemeente van mijn keuze aangekondigd en daarbij ook de reden van mijn komst aangegeven: het schrijven van een module voor de Opleiding Kerkmuziek voor amateur-musici. Zo wilde ik voorkomen dat men mij zou beschouwen als een nieuwsgierige ‘pottenkijker’ zonder serieuze bedoelingen. Soms werd de liturgie voor of na een viering uitvoerig toegelicht door de voorganger of een andere deskundige. Van deze informatie heb ik dankbaar gebruik gemaakt.

Uit deze toelichting blijkt mijns inziens voldoende dat de schrijver integer probeert de feiten weer te geven. Hij pretendeert geen objectiviteit maar wil wel zo objectief mogelijk zijn. Mijns inziens maakt hij ook waar dat zijn beschrijving geen waardeoordeel bevat: hij geeft slechts zijn indrukken een plek op basis van zijn eigen referentiekader.

Afgewezen zal mijn conclusie waarschijnlijk niet delen, maar toch ben ik van mening dat de auteur zich voortreffelijk van zijn taak heeft gekweten.

Dat is een interpretatie.... of hij strooit zand in de ogen door te beweren objectief te zijn, en vervolgens toch alles te toetsen aan zijn referentiekader.

olfie schreef:

Hendrikus schreef:Laat ik dan in elk geval even de auteur citeren in zijn inleiding tot het desbetreffende hoofdstuk van deze module. Hij schrijft daar o.a.:

Uit respect voor de authentieke godsdienstige uitingen en uit dankbaarheid voor de verleende gastvrijheid, heb ik geprobeerd bij het schrijven zo objectief mogelijk te werk te gaan en geen waardeoordelen te geven. Ik heb mijn bezoek in alle gevallen bij de gemeente van mijn keuze aangekondigd en daarbij ook de reden van mijn komst aangegeven: het schrijven van een module voor de Opleiding Kerkmuziek voor amateur-musici. Zo wilde ik voorkomen dat men mij zou beschouwen als een nieuwsgierige ‘pottenkijker’ zonder serieuze bedoelingen. Soms werd de liturgie voor of na een viering uitvoerig toegelicht door de voorganger of een andere deskundige. Van deze informatie heb ik dankbaar gebruik gemaakt.

Uit deze toelichting blijkt mijns inziens voldoende dat de schrijver integer probeert de feiten weer te geven. Hij pretendeert geen objectiviteit maar wil wel zo objectief mogelijk zijn. Mijns inziens maakt hij ook waar dat zijn beschrijving geen waardeoordeel bevat: hij geeft slechts zijn indrukken een plek op basis van zijn eigen referentiekader.

Afgewezen zal mijn conclusie waarschijnlijk niet delen, maar toch ben ik van mening dat de auteur zich voortreffelijk van zijn taak heeft gekweten.

Dat is een interpretatie.... of hij strooit zand in de ogen door te beweren objectief te zijn, en vervolgens toch alles te toetsen aan zijn referentiekader.

Tja, het woord objectief, is natuurlijk in dit soort gevallen wel relatief. Om te zien wie er nou gelijk heeft moet je kijken naar de beweegredenen van deze beste man en naar zijn visie op kerken in het algemeen. Als zijn doel is om een waarheidsgetrouw verslag, zij het met eigen interpretaties, weer te geven, en hij niet door een negatief beeld op kerken/geloof belemmerd wordt, vind ik dat je niet kan zeggen dat deze man bewust subjectief is.

Dat de bevindingen van die man niet overeenkomen met de bevindingen van doorgewinterde refo's hier, dat zijn werkelijkheid niet overeenkomt met jou werkelijkheid, wil nog niet zeggen dat die man een totaal verkeerd beeld van de werkelijkheid geeft.

En verder, wie is er bij betreffende preek geweest? Wie kan er (naast de schrijver van het artikel) dan nog meer iets zinnigs van zeggen? Over het gelijk hebben of niet van de schrijver kunnen we een hoop zeggen, maar volgens mij is hij wel de enige met feitelijke informatie Hoe kunnen we over de objectiviteit van iemand oordelen als hij iets beschrijft waar we zelf niet eens bij zijn geweest?

En verder, deze beste man krijgt een hoop kritiek, maar heeft hij in feite niet meer gelijk dan we zelf willen zien, dan we zelf misschien nog kunnen zien? Hij schrijft:

- De preek was een worsteling om bekeerd te worden, waarin men afhankelijk is van Gods uitverkiezing

- Het lijkt wat op een klassiek drama. Uitverkorenen en niet-uitverkorenen, beiden overgeleverd aan Gods genade.

Kan iemand me precies aangeven wat de moeite is met deze omschrijving? Dat het in de preek gaat over bekering, dat de preek toegespitst is op hen die bekeerd zijn en hen die dat nog niet zijn, en dat we daarin afhankelijk zijn van Gods uitverkiezende werk, dat lijkt me toch helemaal niet in strijd te zijn met de leer van dit kerkverband?

De auteur van het artikel was - voor zover ik het kan overzien - eerlijk in zijn observatie. Dat deze observatie vervolgens sterk gekleurd is, mag niet meer dan logisch zijn. Aangezien deze 'kleuring' ook weer terugkomt in het artikel, is er m.i. niets aan de hand met het artikel. Zo beleefde de beste man het nu eenmaal, daar kan hij ook niets aan doen!