Joannah schreef:

Democritus schreef:

Joannah schreef: Nergens in het NT staat een beschrijving van het Nieuwe Vebond met de doop als zegel beschreven, zoals het Oude Verbond met Abraham in Gen 17 wel duidelijk wordt omschreven...

Niet rechtstreeks maar je kan het wel afleiden.

In Romeinen 4:11 staat dat de besnijdenis het teken en zegel was van de rechtvaardigheid door het geloof.

Oftewel het is een teken van de rechtvaardigheid die door middel (instrumenteel) van het geloof verkregen werd en niet een teken van het geloof.

Ditzelfde kan van de doop gezegd worden (Romeinen 6). De doop is niet een teken van ons geloof maar van de rechtvaardigheid die door het geloof verkregen wordt.

Wij zijn dan met Hem begraven, door den doop in den dood, opdat, gelijkerwijs Christus uit de doden opgewekt is tot de heerlijkheid des Vaders, alzo ook wij in nieuwigheid des levens wandelen zouden.
......
Want die gestorven is, die is gerechtvaardigd van de zonde. Indien wij nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven.

M.a.w. omdat wij geloven met Christus gestorven te zijn (hetgeen de doop uitbeeld) daardoor zijn wij gestorven voor de zonde en zijn wij rechtvaardig.

OT: Abraham geloofde dat is hem tot rechtvaardigheid gerekend als teken van de rechtvaardigheid door het geloof wordt hij besneden.
NT: De gelovige gelooft dat is hem tot rechtvaardigheid gerekend het teken de doop.

Nu kan je zeggen dus dan toch maar de volwassendoop want eerst geloof en dan pas het teken.

Maar nu beiden hetzelfde uitbeelden nl. de rechtvaardigheid door het geloof waarom dan wel kinderen besnijden en niet dopen?........ Want u komt de belofte toe en u kinderen...... Ik zie nergens in de Bijbel dat kinderen er niet meer onder vallen. Omdat de kern van de zaak hetzelfde is gebleven nl de rechtvaardigheid door het geloof is het denk ik heel plausibel om te stellen dat het gewijzigde teken nl. de doop eveneens voor kinderen is of de bijbel moet expliciet aangeven dat het niet meer voor kinderen is.

Ben je het met me eens dat de onderbouwing van deze praktijk voornamelijk is gelegen in de 'verbondsleer' / Vervangingsleer ?

Wel in een verbondsleer maar zeker niet in een vervangingsleer. Het verbond wordt uitgebreid.

Democritus schreef:

Joannah schreef: Nergens in het NT staat een beschrijving van het Nieuwe Vebond met de doop als zegel beschreven, zoals het Oude Verbond met Abraham in Gen 17 wel duidelijk wordt omschreven...

Niet rechtstreeks maar je kan het wel afleiden.

In Romeinen 4:11 staat dat de besnijdenis het teken en zegel was van de rechtvaardigheid door het geloof.

Oftewel het is een teken van de rechtvaardigheid die door middel (instrumenteel) van het geloof verkregen werd en niet een teken van het geloof.

Ditzelfde kan van de doop gezegd worden (Romeinen 6). De doop is niet een teken van ons geloof maar van de rechtvaardigheid die door het geloof verkregen wordt.

Wij zijn dan met Hem begraven, door den doop in den dood, opdat, gelijkerwijs Christus uit de doden opgewekt is tot de heerlijkheid des Vaders, alzo ook wij in nieuwigheid des levens wandelen zouden.
......
Want die gestorven is, die is gerechtvaardigd van de zonde. Indien wij nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven.

M.a.w. omdat wij geloven met Christus gestorven te zijn (hetgeen de doop uitbeeld) daardoor zijn wij gestorven voor de zonde en zijn wij rechtvaardig.

OT: Abraham geloofde dat is hem tot rechtvaardigheid gerekend als teken van de rechtvaardigheid door het geloof wordt hij besneden.
NT: De gelovige gelooft dat is hem tot rechtvaardigheid gerekend het teken de doop.

Nu kan je zeggen dus dan toch maar de volwassendoop want eerst geloof en dan pas het teken.

Maar nu beiden hetzelfde uitbeelden nl. de rechtvaardigheid door het geloof waarom dan wel kinderen besnijden en niet dopen?........ Want u komt de belofte toe en u kinderen...... Ik zie nergens in de Bijbel dat kinderen er niet meer onder vallen. Omdat de kern van de zaak hetzelfde is gebleven nl de rechtvaardigheid door het geloof is het denk ik heel plausibel om te stellen dat het gewijzigde teken nl. de doop eveneens voor kinderen is of de bijbel moet expliciet aangeven dat het niet meer voor kinderen is.

Toch zijn hier nog wel vragen te stellen.
In het NT wordt heel duidelijk gesproken over persoonlijk geloof vóórdat er gedoopt kan worden. Bij de instelling van de besnijdenis zie je daar niets van terug.
Het teken van de doop (onderdompeling) is in feite alleen maar geschikt voor volwassenen/niet al te kleine kinderen; een baby kun je niet eens onderdompelen. Is de doop dan wel bedoeld voor baby's?
In het OT gebruikte het gehele gezin het Pascha, mocht dat althans, in het NT wordt het avondmaal gereserveerd voor hen die hun geloof belijden, althans in de reformatorische kerken.
De besnijdenis vond plaats op grond van de toegezegde belofte, de doop vindt plaats op grond van beleden geloof.
Zomaar wat zaken die wellicht toch het verschil tussen oude en nieuwe verbondsbedeling markeren (oud: volksmatig, nieuw: individueel, zij het dat het gezin er ook bij betrokken wordt).

Afgewezen schreef:

Democritus schreef:

Joannah schreef: Nergens in het NT staat een beschrijving van het Nieuwe Vebond met de doop als zegel beschreven, zoals het Oude Verbond met Abraham in Gen 17 wel duidelijk wordt omschreven...

Niet rechtstreeks maar je kan het wel afleiden.

In Romeinen 4:11 staat dat de besnijdenis het teken en zegel was van de rechtvaardigheid door het geloof.

Oftewel het is een teken van de rechtvaardigheid die door middel (instrumenteel) van het geloof verkregen werd en niet een teken van het geloof.

Ditzelfde kan van de doop gezegd worden (Romeinen 6). De doop is niet een teken van ons geloof maar van de rechtvaardigheid die door het geloof verkregen wordt.

Wij zijn dan met Hem begraven, door den doop in den dood, opdat, gelijkerwijs Christus uit de doden opgewekt is tot de heerlijkheid des Vaders, alzo ook wij in nieuwigheid des levens wandelen zouden.
......
Want die gestorven is, die is gerechtvaardigd van de zonde. Indien wij nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven.

M.a.w. omdat wij geloven met Christus gestorven te zijn (hetgeen de doop uitbeeld) daardoor zijn wij gestorven voor de zonde en zijn wij rechtvaardig.

OT: Abraham geloofde dat is hem tot rechtvaardigheid gerekend als teken van de rechtvaardigheid door het geloof wordt hij besneden.
NT: De gelovige gelooft dat is hem tot rechtvaardigheid gerekend het teken de doop.

Nu kan je zeggen dus dan toch maar de volwassendoop want eerst geloof en dan pas het teken.

Maar nu beiden hetzelfde uitbeelden nl. de rechtvaardigheid door het geloof waarom dan wel kinderen besnijden en niet dopen?........ Want u komt de belofte toe en u kinderen...... Ik zie nergens in de Bijbel dat kinderen er niet meer onder vallen. Omdat de kern van de zaak hetzelfde is gebleven nl de rechtvaardigheid door het geloof is het denk ik heel plausibel om te stellen dat het gewijzigde teken nl. de doop eveneens voor kinderen is of de bijbel moet expliciet aangeven dat het niet meer voor kinderen is.

Toch zijn hier nog wel vragen te stellen.
In het NT wordt heel duidelijk gesproken over persoonlijk geloof vóórdat er gedoopt kan worden. Bij de instelling van de besnijdenis zie je daar niets van terug.
Het teken van de doop (onderdompeling) is in feite alleen maar geschikt voor volwassenen/niet al te kleine kinderen; een baby kun je niet eens onderdompelen. Is de doop dan wel bedoeld voor baby's?
In het OT gebruikte het gehele gezin het Pascha, mocht dat althans, in het NT wordt het avondmaal gereserveerd voor hen die hun geloof belijden, althans in de reformatorische kerken.
De besnijdenis vond plaats op grond van de toegezegde belofte, de doop vindt plaats op grond van beleden geloof.
Zomaar wat zaken die wellicht toch het verschil tussen oude en nieuwe verbondsbedeling markeren (oud: volksmatig, nieuw: individueel, zij het dat het gezin er ook bij betrokken wordt).

Helemaal mee eens, Afgewezen.
De verbondsleer lijkt de leer van het oude Verbond,(dat verouderd en de verdwijning nabij is) te behelzen.

Joannah schreef:

Afgewezen schreef:

Democritus schreef:

Joannah schreef: Nergens in het NT staat een beschrijving van het Nieuwe Vebond met de doop als zegel beschreven, zoals het Oude Verbond met Abraham in Gen 17 wel duidelijk wordt omschreven...

Niet rechtstreeks maar je kan het wel afleiden.

In Romeinen 4:11 staat dat de besnijdenis het teken en zegel was van de rechtvaardigheid door het geloof.

Oftewel het is een teken van de rechtvaardigheid die door middel (instrumenteel) van het geloof verkregen werd en niet een teken van het geloof.

Ditzelfde kan van de doop gezegd worden (Romeinen 6). De doop is niet een teken van ons geloof maar van de rechtvaardigheid die door het geloof verkregen wordt.

Wij zijn dan met Hem begraven, door den doop in den dood, opdat, gelijkerwijs Christus uit de doden opgewekt is tot de heerlijkheid des Vaders, alzo ook wij in nieuwigheid des levens wandelen zouden.
......
Want die gestorven is, die is gerechtvaardigd van de zonde. Indien wij nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven.

M.a.w. omdat wij geloven met Christus gestorven te zijn (hetgeen de doop uitbeeld) daardoor zijn wij gestorven voor de zonde en zijn wij rechtvaardig.

OT: Abraham geloofde dat is hem tot rechtvaardigheid gerekend als teken van de rechtvaardigheid door het geloof wordt hij besneden.
NT: De gelovige gelooft dat is hem tot rechtvaardigheid gerekend het teken de doop.

Nu kan je zeggen dus dan toch maar de volwassendoop want eerst geloof en dan pas het teken.

Maar nu beiden hetzelfde uitbeelden nl. de rechtvaardigheid door het geloof waarom dan wel kinderen besnijden en niet dopen?........ Want u komt de belofte toe en u kinderen...... Ik zie nergens in de Bijbel dat kinderen er niet meer onder vallen. Omdat de kern van de zaak hetzelfde is gebleven nl de rechtvaardigheid door het geloof is het denk ik heel plausibel om te stellen dat het gewijzigde teken nl. de doop eveneens voor kinderen is of de bijbel moet expliciet aangeven dat het niet meer voor kinderen is.

Toch zijn hier nog wel vragen te stellen.
In het NT wordt heel duidelijk gesproken over persoonlijk geloof vóórdat er gedoopt kan worden. Bij de instelling van de besnijdenis zie je daar niets van terug.
Het teken van de doop (onderdompeling) is in feite alleen maar geschikt voor volwassenen/niet al te kleine kinderen; een baby kun je niet eens onderdompelen. Is de doop dan wel bedoeld voor baby's?
In het OT gebruikte het gehele gezin het Pascha, mocht dat althans, in het NT wordt het avondmaal gereserveerd voor hen die hun geloof belijden, althans in de reformatorische kerken.
De besnijdenis vond plaats op grond van de toegezegde belofte, de doop vindt plaats op grond van beleden geloof.
Zomaar wat zaken die wellicht toch het verschil tussen oude en nieuwe verbondsbedeling markeren (oud: volksmatig, nieuw: individueel, zij het dat het gezin er ook bij betrokken wordt).

Helemaal mee eens, Afgewezen.
De verbondsleer lijkt de leer van het oude Verbond,(dat verouderd en de verdwijning nabij is) te behelzen.

Wat ik mis bij jullie het besef dat er een eenheid is tussen het O.T. en het N.T.
Alles wat in het O.T. heen wees en een voorafschaduwing was is in het N.T. tot volle openbaring gekomen.
Als ik jullie postings lees is het net of het O.T. afgedaan heeft en er met het N.T. iets volkomem anders is begonnen.
Dit is onjuist . De God van het O.T. is dezelfde als van het N.T.
Jezus zegt onderzoekt de Schtiften (dat is het O.T.) die getuigen van mij.
Zoals Hij daar wordt afgebeeld in offerdienst/verbondsteken/tabernakel en tempel zo is Hij ook in het N.T.

Hoe kom je daar nu bij, dat we geen verband zouden zien tussen OT en NT?Jezus zegt n.b. Zelf dat Hij de Middelaar is van een beter verbond, waarvan de rechtskracht op betere beloften berust.
beide Verbonden zijn overigens voor het volk Israel in de eerste plaats, wij mogen daarin meedelen, vergeet ook niet dat de wortel ons draagt, niet andersom!

Joannah schreef:Hoe kom je daar nu bij, dat we geen verband zouden zien tussen OT en NT?Jezus zegt n.b. Zelf dat Hij de Middelaar is van een beter verbond, waarvan de rechtskracht op betere beloften berust.
bewide Verbonden zijn overigens voor het volk Israel in de eerste plaats, wij mogen daarin meedelen, vergeet ook niet dat de wortel ons draagt, niet andersom!

Ik kom er bij omdat je het zelf steeds schrijft . Je ziet wel een verband maar geen eenheid.
Je opmerking over het volk Israël ben ik het van harte mee eens (Zijn wij het toch nog eens eens )
Waarom mijn posting er trouwens twee keer op staat is mij een raadsel

De rijkdom van de Doop? De kinderen worden in de armen van God gelegd. Ze zijn in Christus geheiligd. Lees het formulier op de Doop eens. Dat schrijft niet in de wensende zin, maar bevestigend. Wat ze ontvangen hebben! Het zijn Koninkrijkskinderen, die de belofte toekomen. Zo moeten de ouders en de gemeente met de kinderen spreken. Vanuit de rijkdom van Gods beloftewoord. Helaas wordt dat vaak vergeten. Dan overheerst het wensende 'mocht'. God zegt echter: Ik zal. Werp uw kinderen daarop. Net als David belijdt in Psalm 22. Vanaf de baarmoeder op God geworpen. De gemeenschap der heiligen ontstaat thuis.

hervormde schreef:De rijkdom van de Doop? De kinderen worden in de armen van God gelegd. Ze zijn in Christus geheiligd. Lees het formulier op de Doop eens. Dat schrijft niet in de wensende zin, maar bevestigend. Wat ze ontvangen hebben! Het zijn Koninkrijkskinderen, die de belofte toekomen. Zo moeten de ouders en de gemeente met de kinderen spreken. Vanuit de rijkdom van Gods beloftewoord. Helaas wordt dat vaak vergeten. Dan overheerst het wensende 'mocht'. God zegt echter: Ik zal. Werp uw kinderen daarop. Net als David belijdt in Psalm 22. Vanaf de baarmoeder op God geworpen. De gemeenschap der heiligen ontstaat thuis.

God's rijke belofte is het ontvangen van de Heilige Geest, na de doop als teken van wedergeboorte

Joannah schreef:

hervormde schreef:De rijkdom van de Doop? De kinderen worden in de armen van God gelegd. Ze zijn in Christus geheiligd. Lees het formulier op de Doop eens. Dat schrijft niet in de wensende zin, maar bevestigend. Wat ze ontvangen hebben! Het zijn Koninkrijkskinderen, die de belofte toekomen. Zo moeten de ouders en de gemeente met de kinderen spreken. Vanuit de rijkdom van Gods beloftewoord. Helaas wordt dat vaak vergeten. Dan overheerst het wensende 'mocht'. God zegt echter: Ik zal. Werp uw kinderen daarop. Net als David belijdt in Psalm 22. Vanaf de baarmoeder op God geworpen. De gemeenschap der heiligen ontstaat thuis.

God's rijke belofte is het ontvangen van de Heilige Geest, na de doop als teken van wedergeboorte

Nee hoor dat is nl. de vervulling van de belofte.
Belofte is nl. iets wat je beloofd is maar nog niet bezit.

Afgewezen schreef: Toch zijn hier nog wel vragen te stellen.
In het NT wordt heel duidelijk gesproken over persoonlijk geloof vóórdat er gedoopt kan worden. Bij de instelling van de besnijdenis zie je daar niets van terug.
Het teken van de doop (onderdompeling) is in feite alleen maar geschikt voor volwassenen/niet al te kleine kinderen; een baby kun je niet eens onderdompelen. Is de doop dan wel bedoeld voor baby's?
In het OT gebruikte het gehele gezin het Pascha, mocht dat althans, in het NT wordt het avondmaal gereserveerd voor hen die hun geloof belijden, althans in de reformatorische kerken.
De besnijdenis vond plaats op grond van de toegezegde belofte, de doop vindt plaats op grond van beleden geloof.
Zomaar wat zaken die wellicht toch het verschil tussen oude en nieuwe verbondsbedeling markeren (oud: volksmatig, nieuw: individueel, zij het dat het gezin er ook bij betrokken wordt).

Volgens mij is de grond van de besnijdenis het door God opgerichte verbond en niet zozeer de hieraan gekoppelde toegezegde belofte.

De formule van het verbond is: Ik zal u tot een God zijn en Gij zult mij tot een volk zijn. Oftewel God beloofd de God van het volk te zijn en het volk moet Zijn volk worden. Door Hem te dienen, heilig en afgezonderd te leven. Daarna zegt God in Genesis 17:

Dit is Mijn verbond, dat gijlieden houden zult tussen Mij, en tussen u, en tussen uw zaad na u: dat al wat mannelijk is, u besneden worden.

Dus m.i. vindt de besnijdenis plaats als eis van het verbond en niet op grond van de toegezegde belofte.

Hoe bedoel je dat de doop plaats vindt o.b.v. het beleden geloof?

huisman schreef:

Joannah schreef:

hervormde schreef:De rijkdom van de Doop? De kinderen worden in de armen van God gelegd. Ze zijn in Christus geheiligd. Lees het formulier op de Doop eens. Dat schrijft niet in de wensende zin, maar bevestigend. Wat ze ontvangen hebben! Het zijn Koninkrijkskinderen, die de belofte toekomen. Zo moeten de ouders en de gemeente met de kinderen spreken. Vanuit de rijkdom van Gods beloftewoord. Helaas wordt dat vaak vergeten. Dan overheerst het wensende 'mocht'. God zegt echter: Ik zal. Werp uw kinderen daarop. Net als David belijdt in Psalm 22. Vanaf de baarmoeder op God geworpen. De gemeenschap der heiligen ontstaat thuis.

God's rijke belofte is het ontvangen van de Heilige Geest, na de doop als teken van wedergeboorte

Nee hoor dat is nl. de vervulling van de belofte.
Belofte is nl. iets wat je beloofd is maar nog niet bezit.

Ik zie beloftes vervuld worden bij volwassenen, die zich naar eigen geweten en na hun bekering hebben laten dopen.
Ik zie geen belofte vervuld worden bij babies, die destijds ritueel door de doop op het "genade-erf" zijn gezet.
Nogmaals de vraag(die niemand schijnt te kunnen beantwoorden) Hoe kunnen we in het doopformulier God danken voor het vergeven der zonden van de pasgedoopte zuigeling, als deze nog helemaal niet bewust gezondigd heeft, laat staan een besef heeft van goed of kwaad.
De RKK leert, dat hierbij de erfzonde is vergeven,wij ook?

Joannah schreef:

huisman schreef:

Joannah schreef:

hervormde schreef:De rijkdom van de Doop? De kinderen worden in de armen van God gelegd. Ze zijn in Christus geheiligd. Lees het formulier op de Doop eens. Dat schrijft niet in de wensende zin, maar bevestigend. Wat ze ontvangen hebben! Het zijn Koninkrijkskinderen, die de belofte toekomen. Zo moeten de ouders en de gemeente met de kinderen spreken. Vanuit de rijkdom van Gods beloftewoord. Helaas wordt dat vaak vergeten. Dan overheerst het wensende 'mocht'. God zegt echter: Ik zal. Werp uw kinderen daarop. Net als David belijdt in Psalm 22. Vanaf de baarmoeder op God geworpen. De gemeenschap der heiligen ontstaat thuis.

God's rijke belofte is het ontvangen van de Heilige Geest, na de doop als teken van wedergeboorte

Nee hoor dat is nl. de vervulling van de belofte.
Belofte is nl. iets wat je beloofd is maar nog niet bezit.

Ik zie beloftes vervuld worden bij volwassenen, die zich naar eigen geweten en na hun bekering hebben laten dopen.
Ik zie geen belofte vervuld worden bij babies, die destijds ritueel door de doop op het "genade-erf" zijn gezet.
Nogmaals de vraag(die niemand schijnt te kunnen beantwoorden) Hoe kunnen we in het doopformulier God danken voor het vergeven der zonden van de pasgedoopte zuigeling, als deze nog helemaal niet bewust gezondigd heeft, laat staan een besef heeft van goed of kwaad.
De RKK leert, dat hierbij de erfzonde is vergeven,wij ook?

Omdat de doop (het verbond) eenzijdig uit God komt. Net zoals tegen een kindje van acht dagen dat besneden werd gezegd werd: Ik zal u tot een God zijn en gij zult mij tot een volk zijn. De Ik zal kant blijft staan vanuit. Hij beloofd dat Hij hun God zal zijn. Hun vader zal zijn. Maar de tegen eis die er in ligt is gij zult mij tot een volk zijn. Daarom staat er in het doopformulier over kinderen die tot hun verstand gekomen zijn. Die moeten 'overmits in een verbond twee delen begrepen zijn' hun verbondsplicht jegens God nakomen. Want zij zullen Hem tot een volk zijn. Dat is Hem dienen, Zijn wet houden, Hem loven en Hem prijzen.

Maar omdat een kind zich nog niet bewust uit het verbond zondigt. Daarom belijden we ook dat gelovige ouders niet moeten twijfelen aan de eeuwige bestemming van hun jonggeboren kinderen. Let hierbij wel op dat het om de troost voor de ouders gaat. Ouders die beseffen dat hun kleine kindje eveneens gewassen moet worden in het bloed van Christus.

Worden dan door de doop de erfzonde vergeven...nee. Het enige waardoor er vergeving is voor de erfzonde is op grond van het offer. God zegt het kindje vergeving van zonde toe maar dan moet deze het wel aannemen. Als deze het niet aanneemt dan zijn zijn zonde niet bedekt. Maar zolang het kind nog niet bewust zondigt zondigt, daarmee het verbond verbreekt en de verbondswraak op zich haalt dan staat de belofte van God voorop.......want Hij was het die tussen de stukken van de dieren doorging.

Gode zij dank is alles uit Hem!

huisman schreef:Waarom mijn posting er trouwens twee keer op staat is mij een raadsel

Mogelijk heb je twee keer op bevestig gedrukt, wanneer je computer of de internetverbinding wat traag is.
Ik heb het duplicaat maar weggehaald.

Joannah schreef:

huisman schreef:

Joannah schreef:

hervormde schreef:De rijkdom van de Doop? De kinderen worden in de armen van God gelegd. Ze zijn in Christus geheiligd. Lees het formulier op de Doop eens. Dat schrijft niet in de wensende zin, maar bevestigend. Wat ze ontvangen hebben! Het zijn Koninkrijkskinderen, die de belofte toekomen. Zo moeten de ouders en de gemeente met de kinderen spreken. Vanuit de rijkdom van Gods beloftewoord. Helaas wordt dat vaak vergeten. Dan overheerst het wensende 'mocht'. God zegt echter: Ik zal. Werp uw kinderen daarop. Net als David belijdt in Psalm 22. Vanaf de baarmoeder op God geworpen. De gemeenschap der heiligen ontstaat thuis.

God's rijke belofte is het ontvangen van de Heilige Geest, na de doop als teken van wedergeboorte

Nee hoor dat is nl. de vervulling van de belofte.
Belofte is nl. iets wat je beloofd is maar nog niet bezit.

Ik zie beloftes vervuld worden bij volwassenen, die zich naar eigen geweten en na hun bekering hebben laten dopen.
Ik zie geen belofte vervuld worden bij babies, die destijds ritueel door de doop op het "genade-erf" zijn gezet.
Nogmaals de vraag(die niemand schijnt te kunnen beantwoorden) Hoe kunnen we in het doopformulier God danken voor het vergeven der zonden van de pasgedoopte zuigeling, als deze nog helemaal niet bewust gezondigd heeft, laat staan een besef heeft van goed of kwaad.
De RKK leert, dat hierbij de erfzonde is vergeven,wij ook?

Als het waar zou zijn wat jij beweerd "Ik zie geen belofte vervuld worden bij babies"
Wat is dan de eeuwige bestemming van jonggestorven kinderen als volgens jouw alleen bij volwassenen vervulling van
de belofte na hun bekering en doop komt.
Daarom dankt het doopformulier voor de belofte van de vergeving van zonden al gegeven wordt aan kinderen
die zich nog nergens van bewust zijn maar al wel een zondig hart hebben (Ps 51:7)
Alleen tussen de toezegging van de belofte en de deelachtingmaking lees vervulling zit een verschil.
Wij danken in het doopformulier voor de toezegging en bidden om de vervulling en uitwerking van dit alles in het
leven van de dopeling (Halverwege gaat het dankgebed over in bidden om een heilig leven een vroom leven en een strijden
tegen de zonde) om zo, door wedergeboorte waar het doopformulier mee inzet,de enige en waarachtige God, eeuwig te
loven en te prijzen.
Hiermee heb ik hopelijk jouw vraag beantwoord over het dankgebed in het doppformulier.
Antwoord mij dan op mijn vraag: Jouw visie op de eeuwige bestemming van jonggestorven kinderen.

Democritus,
Een verbond is geen verbond, als het eenzijdig van 1 kant komt.
Het is altijd iets tussen 2(of meer).
In de traditionele verbondsleer, die ervan uitgaat dat het nieuwe verbond een aangepaste versie van het oude verbond is, komen elementen van het oude verbond naast die van het nieuwe verbond voor. De kinderdoop is daar een duidelijk voorbeeld van. De manier van toetreding tot het oude verbond is dus toegepast op het nieuwe verbond. [En de Schrift zegt dat dat oude verbond de verdwijning nabij is, het wordt ook niet vernieuwd, nee er komt een heel NIEUW verbond]Op grond van die gedachtegang worden pasgeboren kinderen van kerkleden ten doop gehouden. Daarbij wordt meestal het voorhoofd besprenkeld, als een uiterlijk symbool van innerlijke afwassing van zonden. Het "met Christus gestorven en opgestaan zijn tot een nieuw leven" wordt door besprenkeling niet afgebeeld.
Bij de kinderdoop is het uitgangspunt dat een kind door geboorte in een christelijk gezin tot "het verbond" toetreedt, net als de kinderen onder het oude verbond. Het Nieuwe Testament legt een duidelijk verband tussen verbond en wedergeboorte en ook tussen doop en wedergeboorte. Om de kinderdoop te rechtvaardigen meent een deel van de traditionele gelovigen dat kinderen van gelovige ouders vanaf hun geboorte kinderen van God zijn oftewel wedergeboren. Bij die bewering wordt de bijbelse voorwaarde van bekering en geloofsovergave voor wedergeboorte genegeerd. Anderen geloven niet dat kinderen van gelovige ouders zijn wedergeboren, maar lopen dan tegen het feit aan dat de Bijbel toch een verband legt tussen doop en wedergeboorte. In beide gevallen zijn er kunstmatige denkconstructies nodig om de kinderdoop te rechtvaardigen.
Deze opvattingen zijn naar mijn mening het gevolg van een verkeerd uitgangspunt en verbondsvermenging. Ze kunnen voor onduidelijkheid zorgen over de begrippen bekering, wedergeboorte en doop. Het gevolg is dat kerkmensen blijven zitten met de vraag: "Ik hoor in de kerk dat ik een kind van God ben, maar ik merk niets van dat nieuwe leven. Is dit dan alles wat het geloof te bieden heeft?" Met als gevolg dat velen blijven steken in een soort verstandelijk "geloof", waar geen kracht van uitgaat. Gelukkig zijn er ook in kerken, waar deze verbondsleer officieel wordt aangehouden, heel wat mensen die desondanks de weg tot bekering en levensvernieuwing door wedergeboorte hebben gevonden.
Zo denk ik er ongeveer over.
deze dagen ook enkele goed artikelen in het RD hierover!