Jantje schreef:

Wandelende schreef:

Jantje schreef:

Mannetje schreef:Ja, die van het Zeeuws dialect. Dat kent (bijna) geen u.

Precies. En aangezien ik ook een Zeeuw ben...

Leuk taaltje dat Zeeuws.

Precies. Het ABN schept alleen maar afstand.

Nu ben ik een beetje nieuwsgierig: Is het dialect nog springlevend in Zeeland? Of is het daar ook aan het verdwijnen?
Ik neem toch aan dat je de kinderen ook daar niet meer met dialect opvoedt....
Voor dialectfanaten een ramp. Het maakt in feite niet zo veel uit. Wij ouderen zijn tweetalig opgevoed. Op school
netjes Nederlands en thuis spraken we nog dialect onder elkaar.

Ja zeker! In Zeeland zijn er nog best veel, waaronder ook jongeren, die plat praten, ik denk bijna meer dan in de rest van Nederland (als je het Fries een taal wilt noemen).

-DIA- schreef:

Jantje schreef:

Wandelende schreef:Leuk taaltje dat Zeeuws.

Precies. Het ABN schept alleen maar afstand.

Nu ben ik een beetje nieuwsgierig: Is het dialect nog springlevend in Zeeland? Of is het daar ook aan het verdwijnen?
Ik neem toch aan dat je de kinderen ook daar niet meer met dialect opvoedt....
Voor dialectfanaten een ramp. Het maakt in feite niet zo veel uit. Wij ouderen zijn tweetalig opgevoed. Op school
netjes Nederlands en thuis spraken we nog dialect onder elkaar.

Op de school waar ik werk is het Zeeuwse dialect nog springlevend. Soms zelfs zo erg dat het dialect erbij komt als er iets gezegd moet worden dat niet bestemd is voor deze docentenoren.

Wandelende schreef:

-DIA- schreef:

Jantje schreef:

Wandelende schreef:Leuk taaltje dat Zeeuws.

Precies. Het ABN schept alleen maar afstand.

Nu ben ik een beetje nieuwsgierig: Is het dialect nog springlevend in Zeeland? Of is het daar ook aan het verdwijnen?
Ik neem toch aan dat je de kinderen ook daar niet meer met dialect opvoedt....
Voor dialectfanaten een ramp. Het maakt in feite niet zo veel uit. Wij ouderen zijn tweetalig opgevoed. Op school
netjes Nederlands en thuis spraken we nog dialect onder elkaar.

Op de school waar ik werk is het Zeeuwse dialect nog springlevend. Soms zelfs zo erg dat het dialect erbij komt als er iets gezegd moet worden dat niet bestemd is voor deze docentenoren.

Vroeger... (of ja, eigenlijk 'vrogger' op z'n Twents/Sallands) hadden we vrienden
afkomstig van Flakkee (ik weet het, geen Zeeland, maar toch hoort Flakkees wel bij de Zeeuwse dialecten).
Dat taaltje vond ik prachtig klinken! Wat melodieus... Het was toch het met wat
inspanning best wel te volgen.

In Twente heb je ook van die dialecten waar werkelijk geen touw aan vast te knopen is. Als je een inwoner van Genemuiden of Urk hoort praten, versta je (ik althans) er werkelijk geen bal van. Het lijkt soms wel bijna buitenlands.

Wandelende schreef:

-DIA- schreef:Nu ben ik een beetje nieuwsgierig: Is het dialect nog springlevend in Zeeland? Of is het daar ook aan het verdwijnen?
Ik neem toch aan dat je de kinderen ook daar niet meer met dialect opvoedt....
Voor dialectfanaten een ramp. Het maakt in feite niet zo veel uit. Wij ouderen zijn tweetalig opgevoed. Op school
netjes Nederlands en thuis spraken we nog dialect onder elkaar.

Op de school waar ik werk is het Zeeuwse dialect nog springlevend. Soms zelfs zo erg dat het dialect erbij komt als er iets gezegd moet worden dat niet bestemd is voor deze docentenoren.

Ja, het dialect is zeker nog springlevend. Ik vind het eerlijk gezegd nogal genant soms, als volwassen mensen op een bezinningsavond (ik noem maar wat) met een spreker van buiten de provincie nog gewoon Zeeuws blijven praten.
Al vind ik soms wel lastig in sommige vergaderingen. De één blijft Zeeuws praten onder elkaar, de ander niet. Zo kan het gebeuren dat je als Zeeuwen onder elkaar Zeeuws sprekend de vergaderruimte binnenloopt, en dat je dan overschakelt op ABN. Dat gaat mij gemakkelijk af, maar het is wel lastig als de ander dan gewoon in dialect blijft praten.

Ik zou alle vormen van dialect willen verbieden!

Jantje schreef:In Twente heb je ook van die dialecten waar werkelijk geen touw aan vast te knopen is. Als je een inwoner van Genemuiden of Urk hoort praten, versta je (ik althans) er werkelijk geen bal van. Het lijkt soms wel bijna buitenlands.

Zo voelen ze zich ook.

helma schreef:

Jantje schreef:

Wandelende schreef:Mij valt vooral het gebrek aan goede manieren op in communicatie richting volwassen op het gebied van kinderen.

Ik erg me er aan als kinderen perse 'u' moeten zeggen tegen hun ouders of grootouders. Dat vind ik zulke onzin.

Echt?? Waarom zou je je daaraan ergeren
Ik heb bijzonder veel respect voor mijn ouders en hou heel veel van ze; maar ik heb nooit gedacht: kon ik maar je en jou zeggen tegen hen.
En onze kinderen zeggen het ook niet, tegen ons en tegen onze ouders niet. Zeker tegenover grootouders vind ik je en jou ongepast.

In onze familie zijn wel gezinnen waar je en jou wordt gezegd, maar ik heb niet het idee dat hun band beter/inniger is dan bij ons.

Helemaal mee eens, Helma.
Ik vind sowieso onze samenleving ver doorgeslagen in het gejij en gejou. Het is allemaal plat. Ik zeg niet dat respect etc perse hangt aan het woordje u, maar het staat er ook niet los van.

De aanspreek vorm is sterk cultuurbepaald.
In Belgie spreken veel ouders hun kinderen aan met ´u´. Daar is niks mis mee hoor, als men dat zo gewend is.
Maar er zijn ook veel talen waar voor het woord u/jij maar 1 woord is, bijvoorbeeld in het Arabisch en het Hebreeuws. Daar speelt deze issue dus niet.

Luther schreef:Ik zou alle vormen van dialect willen verbieden!

Jantje schreef:In Twente heb je ook van die dialecten waar werkelijk geen touw aan vast te knopen is. Als je een inwoner van Genemuiden of Urk hoort praten, versta je (ik althans) er werkelijk geen bal van. Het lijkt soms wel bijna buitenlands.

Dat is ook wel te verklaren. De Nederlandse dialecten bestaan uit twee 'takken', met Fries erbij, drie.
In grote lijnen zijn dat het Nederfrankisch. Dat omvat globaal het Hollands, Zeeuws en Brabants.
En dan is er het Nedersaksisch. Dat is in grote lijnen het Gronings, Drensts, Twents, Sallands, Achterhoeks,
Veluws, en enkele kleine enclaves als Urk en Het Bildt in Friesland.
Verder heeft het Limburgs tegenwoordig ook een aparte status.

merel schreef:
Daarom blijf ik het raar vinden om opmerkingen hierover te maken, helemaal in de trant van of het kind wel gewenst/ gepland etc was

Ik heb tegen een vriend weleens gezegd dat het verstandiger was dat ze geen kinderen meer kregen. Dit als deel van een gesprek dat we hadden over gezin, opvoeding, draagkracht en zijn eigen situatie en zorgen hierover. Hij kon dat wel waarderen.

Ambtenaar schreef:

merel schreef:
Daarom blijf ik het raar vinden om opmerkingen hierover te maken, helemaal in de trant van of het kind wel gewenst/ gepland etc was

Ik heb tegen een vriend weleens gezegd dat het verstandiger was dat ze geen kinderen meer kregen. Dit als deel van een gesprek dat we hadden over gezin, opvoeding, draagkracht en zijn eigen situatie en zorgen hierover. Hij kon dat wel waarderen.

Ja; in een vertrouwelijk gesprek kan dat. Ik heb dat ook wel eens tegen iemand gezegd. Dan is het geuit in bezorgdheid.
Maar het is bizar als vreemde mensen, of mensen waar je nauwelijks iets mee hebt zich bemoeien met je gezinsplanning. Of een oordeel uitspreken. Of een gênante opmerking maken.
Er worden zo snel conclusies getrokken.

Jantje schreef:In Twente heb je ook van die dialecten waar werkelijk geen touw aan vast te knopen is. Als je een inwoner van Genemuiden of Urk hoort praten, versta je (ik althans) er werkelijk geen bal van. Het lijkt soms wel bijna buitenlands.

Maar Genemuiden en Urk liggen toch niet in Twente?
Ik ben zelf opgegroeid in een streek waar iedereen met 'gij' werd aangesproken. 'U' werd absoluut niet geaccepteerd en ik vind het nog steeds lastig als mensen 'u' tegen mij zeggen. Doe maar normaal, ik ben gewoon 'Ditbenik' en geen 'u'. Dat laat al zien dat dit soort zaken behoorlijk gevoelsmatig zijn bepaald. Ik ben na mijn trouwen ver van mijn eerdere woonplaats gaan wonen. Daar werd 'gij' alleen gebruikt voor God. Dat vind ik dan weer oneerbiedig. God spreek ik aan met 'u'. Mijn kinderen hebben we opgevoed door tegen ons 'je' en 'jij' te zeggen. 'U' zeg je alleen tegen vreemden. Niet tegen de mensen waar je van houdt en die 'eigen' zijn. Oftewel: het gebruik van je en jij is absoluut niet respectloos maar heeft met gevoelsmatige zaken te maken.

In Limburg wordt door gemeente en provincie vol in gezet om de dialecten in levend te houden. De provincie wil zelfs subsidie beschikbaar stellen om de dialecten op de peuterspeelzalen te gaan spreken zodat de kinderen ze allemaal leren. Vreemde zaak, omdat het Limburgs niet bestaat, maar er heel wat verschillende Limburgse dialecten zijn.