parsifal schreef: ↑31 jul 2025, 08:33

helma schreef: ↑30 jul 2025, 21:49 “If we have to have a choice between being dead and pitied, and being alive with a bad image, we’d rather be alive and have the bad image.”
— Golda Meir

Maar ik geloof niet dat dit de keus is. Bij figuren als Sabine Scharwachter en in landen als Iran zal Israel nooit iets goeds kunnen doen. Maar bij beperken toevoer voedsel en medicijnen is echt de vraag hoe dat eigen belangen beschermt en dood uitstelt.

huisman schreef: ↑31 jul 2025, 10:13

parsifal schreef: ↑31 jul 2025, 08:33

helma schreef: ↑30 jul 2025, 21:49 “If we have to have a choice between being dead and pitied, and being alive with a bad image, we’d rather be alive and have the bad image.”
— Golda Meir

Maar ik geloof niet dat dit de keus is. Bij figuren als Sabine Scharwachter en in landen als Iran zal Israel nooit iets goeds kunnen doen. Maar bij beperken toevoer voedsel en medicijnen is echt de vraag hoe dat eigen belangen beschermt en dood uitstelt.

Even een zijpaadje over Iran. Ik lees in ‘vakliteratuur’ alles over operatie Rising Lion (aanval Israël op Iran) en Midnight Hammer (aanval VS op Iran ) Complexe operatie vooral vanwege de afstand.
Wat mij opviel is de medewerking van Jordanië en Saudi-Arabië en meer Arabische landen. Maar in de genoemde twee landen werden de dagen ervoor Amerikaanse F22 Raptors een F35 Lightning II ingevlogen. Die hebben tijdens de aanvallen geopereerd van vliegvelden in Jordanië en Saudi-Arabië met hun volledige toestemming. Ook de Israëlische operaties konden ongehinderd plaatsvinden. Ook door luchtruim van Jordanië. Toen Iran Israël aanviel schoot Jordanië wel Iraanse doelen uit de lucht.

De Arabische landen maken zich meer zorgen over Yemen en Iran dan over Gaza.

parsifal schreef: ↑31 jul 2025, 08:33

helma schreef: ↑30 jul 2025, 21:49 “If we have to have a choice between being dead and pitied, and being alive with a bad image, we’d rather be alive and have the bad image.”
— Golda Meir

Maar ik geloof niet dat dit de keus is. Bij figuren als Sabine Scharwachter en in landen als Iran zal Israel nooit iets goeds kunnen doen. Maar bij beperken toevoer voedsel en medicijnen is echt de vraag hoe dat eigen belangen beschermt en dood uitstelt.

Marijn_M schreef: ↑31 jul 2025, 21:01

parsifal schreef: ↑31 jul 2025, 08:33

helma schreef: ↑30 jul 2025, 21:49 “If we have to have a choice between being dead and pitied, and being alive with a bad image, we’d rather be alive and have the bad image.”
— Golda Meir

Maar ik geloof niet dat dit de keus is. Bij figuren als Sabine Scharwachter en in landen als Iran zal Israel nooit iets goeds kunnen doen. Maar bij beperken toevoer voedsel en medicijnen is echt de vraag hoe dat eigen belangen beschermt en dood uitstelt.

Maar dat is juist het punt: dit is geen vrije keus in vredestijd. Israël voert al 21 maanden oorlog tegen een tegenstander die zich verschuilt tussen burgers. Ik vind niet dat je kunt zeggen dat Israël dat doet om “de dood uit te stellen” of puur uit eigenbelang. Israël probeert geen moreel perfecte indruk achter te laten, maar vooral: geen tweede 7 oktober te riskeren. De werkelijkheid is: er zijn geen goede opties — alleen minder slechte.

Hamas gebruikt nog steeds tunnels onder scholen, en ik las dat ze zelfs proberen dode Israëlische soldaten te gijzelen — zoals in Khan Younis, waar dat mislukte doordat Israëlische troepen ingrepen. Dit is smerige guerrillaoorlog, midden in woonwijken.

Natuurlijk is het vreselijk als voedsel en medicijnen niet overal binnenkomen. Maar dat gebeurt niet om mensen expres te laten lijden — wel om te voorkomen dat die hulp in handen valt van Hamas, of van andere groepen. Misschien moeten we daar maar een actie voor opzetten: gewoon met spandoeken bij de grens — “Hamas, bendes en clans: handen af van het voedsel graag.” Gewoon even een duidelijke rode lijn trekken, zodat ze weten waar ze aan toe zijn.

Iran laat ook niet los — dat zag ik letterlijk in een afbeelding die een hoge Iraanse adviseur op Instagram postte: een kaart van Israël met twee paddestoelwolken erboven. In het Arabisch stond: "O Jeruzalem, wij komen eraan", en: "Deel dit om hen aan hun lot te herinneren." Dat zegt genoeg. Hamas is de uitvoerende arm — een proxy van Iran — met precies diezelfde ideologie.

Voor Israël gaat dit niet om reputatie of imago.
Voor Israël gaat dit om bestaan.

parsifal schreef: ↑31 jul 2025, 22:10

Marijn_M schreef: ↑31 jul 2025, 21:01

parsifal schreef: ↑31 jul 2025, 08:33

helma schreef: ↑30 jul 2025, 21:49 “If we have to have a choice between being dead and pitied, and being alive with a bad image, we’d rather be alive and have the bad image.”
— Golda Meir

Maar ik geloof niet dat dit de keus is. Bij figuren als Sabine Scharwachter en in landen als Iran zal Israel nooit iets goeds kunnen doen. Maar bij beperken toevoer voedsel en medicijnen is echt de vraag hoe dat eigen belangen beschermt en dood uitstelt.

Maar dat is juist het punt: dit is geen vrije keus in vredestijd. Israël voert al 21 maanden oorlog tegen een tegenstander die zich verschuilt tussen burgers. Ik vind niet dat je kunt zeggen dat Israël dat doet om “de dood uit te stellen” of puur uit eigenbelang. Israël probeert geen moreel perfecte indruk achter te laten, maar vooral: geen tweede 7 oktober te riskeren. De werkelijkheid is: er zijn geen goede opties — alleen minder slechte.

Hamas gebruikt nog steeds tunnels onder scholen, en ik las dat ze zelfs proberen dode Israëlische soldaten te gijzelen — zoals in Khan Younis, waar dat mislukte doordat Israëlische troepen ingrepen. Dit is smerige guerrillaoorlog, midden in woonwijken.

Natuurlijk is het vreselijk als voedsel en medicijnen niet overal binnenkomen. Maar dat gebeurt niet om mensen expres te laten lijden — wel om te voorkomen dat die hulp in handen valt van Hamas, of van andere groepen. Misschien moeten we daar maar een actie voor opzetten: gewoon met spandoeken bij de grens — “Hamas, bendes en clans: handen af van het voedsel graag.” Gewoon even een duidelijke rode lijn trekken, zodat ze weten waar ze aan toe zijn.

Iran laat ook niet los — dat zag ik letterlijk in een afbeelding die een hoge Iraanse adviseur op Instagram postte: een kaart van Israël met twee paddestoelwolken erboven. In het Arabisch stond: "O Jeruzalem, wij komen eraan", en: "Deel dit om hen aan hun lot te herinneren." Dat zegt genoeg. Hamas is de uitvoerende arm — een proxy van Iran — met precies diezelfde ideologie.

Voor Israël gaat dit niet om reputatie of imago.
Voor Israël gaat dit om bestaan.

Maar je helpt Hamas echt nauwelijks met voedsel en medicijnen. De Duitsers werden ook niet geholpen door het Zweedse wittebrood in 1945. Hamas zal er echt wel voor zorgen dat haar strijders de laatsten zullen zijn met honger.

Als Israel kan aangeven hoe hun acties helpen Hamas te verzwakken dan is het echt makkelijker om bevriende naties bevriend te houden. Zelfs als dit betekent de hele Gazastrook bezetten en ook voedselvoorziening regelen en ziekenhuizen draaiend houden.

Wim Anker schreef: ↑31 jul 2025, 22:36

parsifal schreef: ↑31 jul 2025, 22:10

Marijn_M schreef: ↑31 jul 2025, 21:01

parsifal schreef: ↑31 jul 2025, 08:33

Maar ik geloof niet dat dit de keus is. Bij figuren als Sabine Scharwachter en in landen als Iran zal Israel nooit iets goeds kunnen doen. Maar bij beperken toevoer voedsel en medicijnen is echt de vraag hoe dat eigen belangen beschermt en dood uitstelt.

Maar dat is juist het punt: dit is geen vrije keus in vredestijd. Israël voert al 21 maanden oorlog tegen een tegenstander die zich verschuilt tussen burgers. Ik vind niet dat je kunt zeggen dat Israël dat doet om “de dood uit te stellen” of puur uit eigenbelang. Israël probeert geen moreel perfecte indruk achter te laten, maar vooral: geen tweede 7 oktober te riskeren. De werkelijkheid is: er zijn geen goede opties — alleen minder slechte.

Hamas gebruikt nog steeds tunnels onder scholen, en ik las dat ze zelfs proberen dode Israëlische soldaten te gijzelen — zoals in Khan Younis, waar dat mislukte doordat Israëlische troepen ingrepen. Dit is smerige guerrillaoorlog, midden in woonwijken.

Natuurlijk is het vreselijk als voedsel en medicijnen niet overal binnenkomen. Maar dat gebeurt niet om mensen expres te laten lijden — wel om te voorkomen dat die hulp in handen valt van Hamas, of van andere groepen. Misschien moeten we daar maar een actie voor opzetten: gewoon met spandoeken bij de grens — “Hamas, bendes en clans: handen af van het voedsel graag.” Gewoon even een duidelijke rode lijn trekken, zodat ze weten waar ze aan toe zijn.

Iran laat ook niet los — dat zag ik letterlijk in een afbeelding die een hoge Iraanse adviseur op Instagram postte: een kaart van Israël met twee paddestoelwolken erboven. In het Arabisch stond: "O Jeruzalem, wij komen eraan", en: "Deel dit om hen aan hun lot te herinneren." Dat zegt genoeg. Hamas is de uitvoerende arm — een proxy van Iran — met precies diezelfde ideologie.

Voor Israël gaat dit niet om reputatie of imago.
Voor Israël gaat dit om bestaan.

Maar je helpt Hamas echt nauwelijks met voedsel en medicijnen. De Duitsers werden ook niet geholpen door het Zweedse wittebrood in 1945. Hamas zal er echt wel voor zorgen dat haar strijders de laatsten zullen zijn met honger.

Als Israel kan aangeven hoe hun acties helpen Hamas te verzwakken dan is het echt makkelijker om bevriende naties bevriend te houden. Zelfs als dit betekent de hele Gazastrook bezetten en ook voedselvoorziening regelen en ziekenhuizen draaiend houden.

Het gaat om de financiële constructie. Hamas steelt het voedsel en verkoopt het. Met dat geld wordt de organisatie in stand gehouden (lees: de soldaten betaalt).
En dat model slopen lijkt goed te werken op de herrie die wordt gemaakt dat Isreael ermee moet stoppen.

parsifal schreef: ↑31 jul 2025, 22:10

Marijn_M schreef: ↑31 jul 2025, 21:01

parsifal schreef: ↑31 jul 2025, 08:33

helma schreef: ↑30 jul 2025, 21:49 “If we have to have a choice between being dead and pitied, and being alive with a bad image, we’d rather be alive and have the bad image.”
— Golda Meir

Maar ik geloof niet dat dit de keus is. Bij figuren als Sabine Scharwachter en in landen als Iran zal Israel nooit iets goeds kunnen doen. Maar bij beperken toevoer voedsel en medicijnen is echt de vraag hoe dat eigen belangen beschermt en dood uitstelt.

Maar dat is juist het punt: dit is geen vrije keus in vredestijd. Israël voert al 21 maanden oorlog tegen een tegenstander die zich verschuilt tussen burgers. Ik vind niet dat je kunt zeggen dat Israël dat doet om “de dood uit te stellen” of puur uit eigenbelang. Israël probeert geen moreel perfecte indruk achter te laten, maar vooral: geen tweede 7 oktober te riskeren. De werkelijkheid is: er zijn geen goede opties — alleen minder slechte.

Hamas gebruikt nog steeds tunnels onder scholen, en ik las dat ze zelfs proberen dode Israëlische soldaten te gijzelen — zoals in Khan Younis, waar dat mislukte doordat Israëlische troepen ingrepen. Dit is smerige guerrillaoorlog, midden in woonwijken.

Natuurlijk is het vreselijk als voedsel en medicijnen niet overal binnenkomen. Maar dat gebeurt niet om mensen expres te laten lijden — wel om te voorkomen dat die hulp in handen valt van Hamas, of van andere groepen. Misschien moeten we daar maar een actie voor opzetten: gewoon met spandoeken bij de grens — “Hamas, bendes en clans: handen af van het voedsel graag.” Gewoon even een duidelijke rode lijn trekken, zodat ze weten waar ze aan toe zijn.

Iran laat ook niet los — dat zag ik letterlijk in een afbeelding die een hoge Iraanse adviseur op Instagram postte: een kaart van Israël met twee paddestoelwolken erboven. In het Arabisch stond: "O Jeruzalem, wij komen eraan", en: "Deel dit om hen aan hun lot te herinneren." Dat zegt genoeg. Hamas is de uitvoerende arm — een proxy van Iran — met precies diezelfde ideologie.

Voor Israël gaat dit niet om reputatie of imago.
Voor Israël gaat dit om bestaan.

Maar je helpt Hamas echt nauwelijks met voedsel en medicijnen. De Duitsers werden ook niet geholpen door het Zweedse wittebrood in 1945. Hamas zal er echt wel voor zorgen dat haar strijders de laatsten zullen zijn met honger.

Als Israel kan aangeven hoe hun acties helpen Hamas te verzwakken dan is het echt makkelijker om bevriende naties bevriend te houden. Zelfs als dit betekent de hele Gazastrook bezetten en ook voedselvoorziening regelen en ziekenhuizen draaiend houden.