Zeg het maar...Theodorus van der Groe schreef:Geeft hier wel acht, Toehoorders! wij leeren niet, dat men zonder onderscheid alle kinderen mag en moet doopen, ook die van Joden, Heidenen, Turken, enz., maar alleen de kinderen van geloovige ouders; dat is, welker ouders, of een van beide, geloovige bondgenooten des Heeren zijn, hetzij oprechtelijk en in waarheid, hetzij alleen geveinsd en uiterlijk.
er is maar 1 geloof, (Efeziërs 4:5 één Heer, één geloof, één doop)albion schreef:
Als je me nu eerst uitlegt wat jij onder een gelovige verstaat? Daar ligt namelijk het knelpunt. Alle christenen zijn geen gelovigen, maar alle gelovigen zijn wel christenen.
Mijn buurvrouw vond het ook moeilijk om haar kinderen te laten dopen. Haar dominee zei, als je het laat dan doe je kwaad, en als je het niet laat dopen dan doe je een nog groter kwaad. Want wie ziet het hart aan?
Arjan schreef:er is maar 1 geloof, (Efeziërs 4:5 één Heer, één geloof, één doop)albion schreef:
Als je me nu eerst uitlegt wat jij onder een gelovige verstaat? Daar ligt namelijk het knelpunt. Alle christenen zijn geen gelovigen, maar alle gelovigen zijn wel christenen.
Mijn buurvrouw vond het ook moeilijk om haar kinderen te laten dopen. Haar dominee zei, als je het laat dan doe je kwaad, en als je het niet laat dopen dan doe je een nog groter kwaad. Want wie ziet het hart aan?
Wat dat geloof inhoudt? v&a 21 HC:
Vraag 21: Wat is waar geloof?
Antwoord:
Waar geloof is een stellig weten waardoor ik alles voor betrouwbaar houd, wat God ons in zijn Woord geopenbaard heeft1.
Tegelijk is het een vast vertrouwen2, dat de Heilige Geest3 door het evangelie in mijn hart werkt4, dat niet alleen aan anderen, maar ook aan mij vergeving van de zonden, eeuwige gerechtigheid en eeuwig heil5 door God geschonken zijn, enkel uit genade, alleen op grond van de verdienste van Christus6.
Al het andere is of dood geloof (Jacobus 2: 17, 26) of ongeloof (Hebreeën 3: (17-)19).
allen die dus dat ene geloof ontvangen hebben zijn gelovigen.
zal hij hier spreken over het zogenaamde 'kerkelijk recht', daar wij de ware gelovigen natuurlijk niet kunnen onderscheiden van de huichelaars...PvS schreef:Zeg het maar...Theodorus van der Groe schreef:Geeft hier wel acht, Toehoorders! wij leeren niet, dat men zonder onderscheid alle kinderen mag en moet doopen, ook die van Joden, Heidenen, Turken, enz., maar alleen de kinderen van geloovige ouders; dat is, welker ouders, of een van beide, geloovige bondgenooten des Heeren zijn, hetzij oprechtelijk en in waarheid, hetzij alleen geveinsd en uiterlijk.
Zeg niet in uw hart: Wie zal naar de hemel opklimmen? Dat is Christus naar beneden brengen. Of: Wie zal in de afgrond neerdalen? Dat is Christus uit de doden naar boven brengen. Maar wat zegt zij? Dicht bij u is het Woord, in uw mond en in uw hart. Dit is het Woord van het geloof, dat wij prediken: Als u met uw mond de Heere Jezus belijdt en met uw hart gelooft dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, zult u zalig worden. Want met het hart gelooft men tot gerechtigheid en met de mond belijdt men tot zaligheid. Want de Schrift zegt: Ieder die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden.albion schreef:Arjan schreef:er is maar 1 geloof, (Efeziërs 4:5 één Heer, één geloof, één doop)albion schreef:
Als je me nu eerst uitlegt wat jij onder een gelovige verstaat? Daar ligt namelijk het knelpunt. Alle christenen zijn geen gelovigen, maar alle gelovigen zijn wel christenen.
Mijn buurvrouw vond het ook moeilijk om haar kinderen te laten dopen. Haar dominee zei, als je het laat dan doe je kwaad, en als je het niet laat dopen dan doe je een nog groter kwaad. Want wie ziet het hart aan?
Wat dat geloof inhoudt? v&a 21 HC:
Vraag 21: Wat is waar geloof?
Antwoord:
Waar geloof is een stellig weten waardoor ik alles voor betrouwbaar houd, wat God ons in zijn Woord geopenbaard heeft1.
Tegelijk is het een vast vertrouwen2, dat de Heilige Geest3 door het evangelie in mijn hart werkt4, dat niet alleen aan anderen, maar ook aan mij vergeving van de zonden, eeuwige gerechtigheid en eeuwig heil5 door God geschonken zijn, enkel uit genade, alleen op grond van de verdienste van Christus6.
Al het andere is of dood geloof (Jacobus 2: 17, 26) of ongeloof (Hebreeën 3: (17-)19).
allen die dus dat ene geloof ontvangen hebben zijn gelovigen.
En wie bepaalt dan wie de gelovigen zijn?
Helemaal waar: En verderop in het hoofdstuk staat:refo schreef:Zeg niet in uw hart: Wie zal naar de hemel opklimmen? Dat is Christus naar beneden brengen. Of: Wie zal in de afgrond neerdalen? Dat is Christus uit de doden naar boven brengen. Maar wat zegt zij? Dicht bij u is het Woord, in uw mond en in uw hart. Dit is het Woord van het geloof, dat wij prediken: Als u met uw mond de Heere Jezus belijdt en met uw hart gelooft dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, zult u zalig worden. Want met het hart gelooft men tot gerechtigheid en met de mond belijdt men tot zaligheid. Want de Schrift zegt: Ieder die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden.albion schreef:Arjan schreef:er is maar 1 geloof, (Efeziërs 4:5 één Heer, één geloof, één doop)albion schreef:
Als je me nu eerst uitlegt wat jij onder een gelovige verstaat? Daar ligt namelijk het knelpunt. Alle christenen zijn geen gelovigen, maar alle gelovigen zijn wel christenen.
Mijn buurvrouw vond het ook moeilijk om haar kinderen te laten dopen. Haar dominee zei, als je het laat dan doe je kwaad, en als je het niet laat dopen dan doe je een nog groter kwaad. Want wie ziet het hart aan?
Wat dat geloof inhoudt? v&a 21 HC:
Vraag 21: Wat is waar geloof?
Antwoord:
Waar geloof is een stellig weten waardoor ik alles voor betrouwbaar houd, wat God ons in zijn Woord geopenbaard heeft1.
Tegelijk is het een vast vertrouwen2, dat de Heilige Geest3 door het evangelie in mijn hart werkt4, dat niet alleen aan anderen, maar ook aan mij vergeving van de zonden, eeuwige gerechtigheid en eeuwig heil5 door God geschonken zijn, enkel uit genade, alleen op grond van de verdienste van Christus6.
Al het andere is of dood geloof (Jacobus 2: 17, 26) of ongeloof (Hebreeën 3: (17-)19).
allen die dus dat ene geloof ontvangen hebben zijn gelovigen.
En wie bepaalt dan wie de gelovigen zijn?
Kohlbrugge zegt o.a. dat het volstrekt de vraag niet is of de ouders 'gelovig' zijn...Dr. H.F. Kohlbrugge schreef:Op wiens bevel toch zijt gij gedoopt?
Is dat een bloot menschelijke instelling, door een predikant zoo ingevoerd, of geschiedt het krachtens eene belofte Christi?
Gij zijt allen gedoopt; dat is naar Christus bevel geschied, en daarmee was eene belofte verbonden; dat is geschied van Godswege.
Het is volstrekt niet de vraag, waar dit is geschied, door wat voor predikant, of de ouders gelovig waren, of niet, dat is volstrekt niet de vraag, maar dit is de vraag: Wat heeft God gedaan?
Hij heeft u met water doen besprengen in den Naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes, Hij heeft u bij deze heilige handeling doen overdragen op Zijnen driemaal heiligen Naam.
Zie, het bewijs voor uw geloof, voor uw leven, voor uw geestelijk leven, voor uwe zaligheid, dat gij in den hemel zult komen, gij zult het steeds zoeken - want dat is ons eigen, - in den ledigen zak, doch er is niets; in het hart, in de werken, in het gedrag, in de gestalte, en er is niets.
Wilt gij bewijzen van de genade Gods, dat gij een kind Gods zijt, zoo hebt gij dit van Godswege tot bewijs: dat gij gedoopt zijt.
Ik zou u zoo gaarne in de engte drijven, u in het nauw brengen, opdat gij toch eens tot de ontdekking mocht komen, wie gij zijt, wat u uit genade is gegeven, wat God aan u heeft gedaan.
Dit is zoo moeilijk, want de paus en de baptist sterven in den mensch niet, beiden zijn felle vijanden van de vrije genade; de paus wil werken, waarbij men het lichaam geweld aandoet, en de baptist wil eene vleeschelijke heiligheid.
Maar God laat een geloof prediken, dat gezond is, gezond maakt, en gezond houdt.
Deze plechtigheid, die geschiedt aan een kind, dat als kind wordt aangenomen, deze is aan u voltrokken, toen gij gedoopt zijt.
Wilt gij dus zekerheid hebben, of gij een Christen, of gij Christus’ en Gods eigendom zijt, vraag dan in de allereerste plaats: Wat heeft God aan mij gedaan, toen ik nog een kind was?
Dat zal God niet vergeten!
Deze Doop is niet maar eene daad voor een oogenblik, maar van Godswege, en heeft eene blijvende, eeuwige waarde.
Wat gedoopt is, beschouwt God als gedoopt…
Wil je misschien nog wat verder citeren? Ik ben daar wel benieuwd naar.PvS schreef:Kohlbrugge zegt o.a. dat het volstrekt de vraag niet is of de ouders 'gelovig' zijn...Dr. H.F. Kohlbrugge schreef:Op wiens bevel toch zijt gij gedoopt?
Is dat een bloot menschelijke instelling, door een predikant zoo ingevoerd, of geschiedt het krachtens eene belofte Christi?
Gij zijt allen gedoopt; dat is naar Christus bevel geschied, en daarmee was eene belofte verbonden; dat is geschied van Godswege.
Het is volstrekt niet de vraag, waar dit is geschied, door wat voor predikant, of de ouders gelovig waren, of niet, dat is volstrekt niet de vraag, maar dit is de vraag: Wat heeft God gedaan?
Hij heeft u met water doen besprengen in den Naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes, Hij heeft u bij deze heilige handeling doen overdragen op Zijnen driemaal heiligen Naam.
Zie, het bewijs voor uw geloof, voor uw leven, voor uw geestelijk leven, voor uwe zaligheid, dat gij in den hemel zult komen, gij zult het steeds zoeken - want dat is ons eigen, - in den ledigen zak, doch er is niets; in het hart, in de werken, in het gedrag, in de gestalte, en er is niets.
Wilt gij bewijzen van de genade Gods, dat gij een kind Gods zijt, zoo hebt gij dit van Godswege tot bewijs: dat gij gedoopt zijt.
Ik zou u zoo gaarne in de engte drijven, u in het nauw brengen, opdat gij toch eens tot de ontdekking mocht komen, wie gij zijt, wat u uit genade is gegeven, wat God aan u heeft gedaan.
Dit is zoo moeilijk, want de paus en de baptist sterven in den mensch niet, beiden zijn felle vijanden van de vrije genade; de paus wil werken, waarbij men het lichaam geweld aandoet, en de baptist wil eene vleeschelijke heiligheid.
Maar God laat een geloof prediken, dat gezond is, gezond maakt, en gezond houdt.
Deze plechtigheid, die geschiedt aan een kind, dat als kind wordt aangenomen, deze is aan u voltrokken, toen gij gedoopt zijt.
Wilt gij dus zekerheid hebben, of gij een Christen, of gij Christus’ en Gods eigendom zijt, vraag dan in de allereerste plaats: Wat heeft God aan mij gedaan, toen ik nog een kind was?
Dat zal God niet vergeten!
Deze Doop is niet maar eene daad voor een oogenblik, maar van Godswege, en heeft eene blijvende, eeuwige waarde.
Wat gedoopt is, beschouwt God als gedoopt…
Hier het vervolg.Fjodor schreef:Wil je misschien nog wat verder citeren? Ik ben daar wel benieuwd naar.PvS schreef:Kohlbrugge zegt o.a. dat het volstrekt de vraag niet is of de ouders 'gelovig' zijn...Dr. H.F. Kohlbrugge schreef:Op wiens bevel toch zijt gij gedoopt?
Is dat een bloot menschelijke instelling, door een predikant zoo ingevoerd, of geschiedt het krachtens eene belofte Christi?
Gij zijt allen gedoopt; dat is naar Christus bevel geschied, en daarmee was eene belofte verbonden; dat is geschied van Godswege.
Het is volstrekt niet de vraag, waar dit is geschied, door wat voor predikant, of de ouders gelovig waren, of niet, dat is volstrekt niet de vraag, maar dit is de vraag: Wat heeft God gedaan?
Hij heeft u met water doen besprengen in den Naam des Vaders, en des Zoons, en des Heiligen Geestes, Hij heeft u bij deze heilige handeling doen overdragen op Zijnen driemaal heiligen Naam.
Zie, het bewijs voor uw geloof, voor uw leven, voor uw geestelijk leven, voor uwe zaligheid, dat gij in den hemel zult komen, gij zult het steeds zoeken - want dat is ons eigen, - in den ledigen zak, doch er is niets; in het hart, in de werken, in het gedrag, in de gestalte, en er is niets.
Wilt gij bewijzen van de genade Gods, dat gij een kind Gods zijt, zoo hebt gij dit van Godswege tot bewijs: dat gij gedoopt zijt.
Ik zou u zoo gaarne in de engte drijven, u in het nauw brengen, opdat gij toch eens tot de ontdekking mocht komen, wie gij zijt, wat u uit genade is gegeven, wat God aan u heeft gedaan.
Dit is zoo moeilijk, want de paus en de baptist sterven in den mensch niet, beiden zijn felle vijanden van de vrije genade; de paus wil werken, waarbij men het lichaam geweld aandoet, en de baptist wil eene vleeschelijke heiligheid.
Maar God laat een geloof prediken, dat gezond is, gezond maakt, en gezond houdt.
Deze plechtigheid, die geschiedt aan een kind, dat als kind wordt aangenomen, deze is aan u voltrokken, toen gij gedoopt zijt.
Wilt gij dus zekerheid hebben, of gij een Christen, of gij Christus’ en Gods eigendom zijt, vraag dan in de allereerste plaats: Wat heeft God aan mij gedaan, toen ik nog een kind was?
Dat zal God niet vergeten!
Deze Doop is niet maar eene daad voor een oogenblik, maar van Godswege, en heeft eene blijvende, eeuwige waarde.
Wat gedoopt is, beschouwt God als gedoopt…
En hij zegt dat het de vraag niet is of de ouders gelovig zijn inderdaad. Maar daarmee zegt hij nog niet dat kinderen van ongelovige ouders gedoopt mogen worden.
Natuurlijk is het voor mij niet de vraag of mijn ouders geloofden bij mijn doop. De vraag is hoe mijn staat is. Dat zegt Kohlbrugge in feite ook. Zie maar de rest van het verhaal.
Dr. H.F. Kohlbrugge schreef: Toen gij gedoopt zijt, heeft uw moeder u een doopkleed aangedaan; of dit nu prachtig is geweest, of armoedig, dat doet niets ter zake, uw moeder heeft het toch als een doopkleed beschouwd. Hebben uw vader en uw moeder God gevreesd, dan hebben zij zeer wel geweten; in dit mijn kind is niets, en in ons, arme ouders, ook niet, maar wij vertrouwen op Gods Verbond, dat Hij heeft opgericht met Abraham en zijn zaad, met ons en onze kinderen, uit loutere genade en ontferming, en in hetwelk Hij ons schenkt Zijnen Christus, vergeving van zonden, eeuwig leven en zaligheid. God nu, Die de Doop heeft ingesteld, heeft een ander doopkleed klaar, en het doopkleed, dat Hij heeft bereid, is niets minder dan onze Heere Jezus Christus Zelf; Hij is het doopkleed, zoals wij hier lezen: "Zovelen als gij in Christus gedoopt zijt, hebt gij Christus aangedaan". Dat is dus het doopkleed, dat God bereid heeft; zo hebt gij Christus aangedaan, Christus als waarachtig God en waarachtig Mens, als uw enigen Leraar, Hogepriester en Koning, als de enigen Middelaar, Borg en Zaligmaker uwer zielen, als de enige Heiland, ook voor dit leven; Christus, en in Christus Zijnen Heiligen Geest, de Geest der genade, en met deze Geest, de Geest der genade, al de heilsgoederen, die Christus heeft verworven, als daar zijn - ja de Apostel noemt ze alle bij elkaar Gal. 5:22: "Maar de vrucht des Geestes is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid". Dat alles hebben wij aangedaan, toen wij Christus aandeden; want met Hem hebben wij ook Zijn Geest aangedaan, en alles, wat deze Geest schenkt.
Ja, nu zult gij vragen: "Hoe is dat mogelijk? daar zie ik immers niets van!" - Dat kan ik niet helpen! God heeft het gezegd! De Heilige Geest heeft het gezegd! - Ik zal u een geschiedenis meedelen: Een profeet zeide eens tot twee zusters: Daar in de muur is een schat voor u verborgen! De zusters lachten de profeet uit, dachten, dat hij het geestelijk verstond, en daar zij in het midden haars volks woonden en geen behoefte hadden aan de schat, zagen zij er ook niet naar om. Door list en bedrog echter werden zij zeer arm, en toen zij steeds armer en armer werden, zodat zij ten laatste geen stuiver meer hadden, om licht te kopen, riepen zij in hun armoede tot God, en de ene loopt in vertwijfeling en wanhoop met het hoofd tegen de muur; zij merkt, dat de muur hol is, maakt fluks een gat, en de schat valt haar in de schoot. - Zie, zolang man niet arm is, zolang vraagt men ook niet naar de schat, of men denkt: Als ik ooit een schat zal bezitten, zal ik die zelf wel verdienen. Zijt gij echter in waarheid arm, zodat gij niets meer hebt, om van te leven, en gij uw leven niet meer in eigen hand kunt houden, dan loopt gij ook in wanhoop tegen de muur van het Woord Gods, en daar, daar vindt gij de schat, daar hebt gij alles, en zegt: "God is mijn, de Heere Jezus is mijn, de hemel is mijn, alles is mijn, mijn, mijn!" Dat is toch waar, al kan men het niet zien; naar waarheid, of het gezien, of niet gezien wordt, naar waarheid is het zo.
Ik breng dit in verband met de woorden: "De besnijdenis is niets, en de voorhuid is niets, maar de onderhouding der geboden Gods". Daarvan schrijft de Apostel Petrus in zijn tweede Brief, Hoofdstuk 1 : 2 vv.: "Genade en vrede zij u vermenigvuldigd", - waardoor? door uw eigen kennis? neen - : "door de kennis van God, en van Jezus, onzen Heere; gelijk ons Zijn Goddelijke kracht alles, wat tot het leven en de godzaligheid behoort, geschonken heeft, door de kennis Desgenen, Die ons geroepen heeft tot heerlijkheid en deugd; door welke ons de grootste en dierbare beloften geschonken zijn, opdat gij door dezelve der Goddelijke natuur deelachtig zoudt worden, nadat gij ontvloden zijt het verderf, dat in de wereld is door de begeerlijkheid. En gij, tot hetzelve ook alle naarstigheid toebrengende", - en nu zegt de Apostel: Ziet eens, welk een kostelijken tuin uw God en Vader heeft geplant, en welke prachtige bloemen Hij daarin laat groeien! maakt daar nu eens een bloemenkrans van! - "voegt bij uw geloof deugd", - alles uit 's Vaders hof, uit Christus, Zijne volheid, - "en bij de deugd kennis, en bij de kennis matigheid, en bij de matigheid lijdzaamheid, en bij de lijdzaamheid godzaligheid, en bij de godzaligheid broederlijke liefde, en bij de broederlijke liefde liefde jegens allen; want zo deze dingen bij u zijn, en in u overvloedig zijn, zij zullen u niet ledig noch onvruchtbaar laten in de kennis van onze Heere Jezus Christus". Want als gij zulke schone bloemen plukt, zal u dat niet ledig en onvruchtbaar laten, integendeel, het zal u aansporen, om in deze rijke, schone tuin nog meer bloemen plukken. - "Want bij welken deze dingen niet zijn, die is blind", - hij ziet de bloemen niet, - "van verre niet ziende, hebbende vergeten de reiniging zijner vorige zonden", hij vergeet, dat hij toch éénmaal gewassen is, en er toch waarlijk helder water genoeg was en is; hij vergeet, dat God de Heere hem gereinigd heeft, reinigt, en voortdurend reinigen wil.
Houden wij het intussen in gedachten: de wet baart geen kinderen, alleen het Evangelie. Het helpt niets, dat de mens de stok wordt voorgehouden en hem gezegd wordt: "Gij zult zó zijn en gij moet zó worden!" maar het moet voorgehouden worden, zoals het in waarheid is: Gij zijt het! Wilt gij bewijs? Gij hebt in de Heilige Doop het bewijs, dat God u als kinderen heeft aangenomen, en dat God u heeft aangedaan het doopkleed, dat is: Christus met al Zijn deugden en werken.
Het is bij ons mensen altijd zo: wij willen òf Jood, òf Heiden, - òf besnijdenis, òf voorhuid zijn; beide is echter niets, maar de onderhouding der geboden Gods. Zullen wij dan komen met de wet? - Volstrekt niet! Gij zijt der wet gestorven, dus is de wet voor u ook dood. Maar voor hetgeen de wet eist, voor Gods heiligen wil, zijt gij niet dood, dat moet er zijn! Van de wet krijgt gij het niet, uit uw lichaam kunt gij het ook niet snijden, - en toch moet het er zijn! Wat nu gedaan? Vooreerst: gekomen als zondaars, en wederom als zondaars, en niet anders dan als zondaars voor God, en beleden: "Heere God, ik kan het niet!" De wet, die voor ons dood is, zal toch alzo in ons leven, dat Gods eer, Zijn genade en waarheid blijven, en wij daarbij ondergaan. God ijvert voor Zijn eer, het moet er alles zijn, zodat een arm zondaar op eens schatrijk wordt. Hij heeft niets in zichzelf, maar als dit in hem leeft: Gods eer en waarheid zullen blijven en het eigen "ik" moet ondergaan! dan houdt hij voortdurend aan om genade, om vergeving, om de Heilige Geest. En wat doet de Heere? Hij voorziet dan de mens van al datgene, wat Hem welbehaaglijk is; zodat de mens zich er over verwondert, dat hij, die ven tevoren niets bezat, op eens is overgezet in de volle vrede; en dat de Heere de vijanden, de vijanden zijner ziel, uit de weg ruimt, en alles maakt naar Zijn trouw!
8 augustus 1858,
H.F. Kohlbrugge.
Bron: Amsterdamsch Zondagsblad.
Dr. Gill schreef:Door geloovige kinderen kunnen niet gemeend worden bekeerden, of ware geloovigen in Christus, want het is niet in de macht der ouders om de kinderen zoodanigen te maken; en het kan geene tegenwerping zijn tegen de ouders, zoo zij anders de vereischte hoedanigheden hebben. De spreekwijs kan, op zijn meest maar beteekenen, dat zij opgebragt zijn in het gelove, in de beginsels, leeringen en wegen van het Christendom.