Gelezen, gedacht, gehoord...

[Vorst]

@ Jongere: Het gros van de posters weet precies te vertellen vanuit welke insteek Hak het artikel heeft geschreven, met bijbehorende waardeoordelen. Dat is erg fijn.

[Luther]

@ Jongere: Het gros van de posters weet precies te vertellen vanuit welke insteek Hak het artikel heeft geschreven, met bijbehorende waardeoordelen. Dat is erg fijn.

Dat heeft eenvoudigweg te maken met 'begrijpend lezen'. Leer je al op de basisschool. Als Hak andere insteken had, had hij de dingen anders moeten formuleren.

[FlyingEagle]

In eerste instantie was ik positief over het artikel, maar na het nogmaals gelezen te hebben klonk er wel wat frustratie in door. Ik ben het eens met wat Luther en Jongere zeggen, maar dat wil niet zeggen dat genoemde problemen niet voordoen.
Verder ben ik blij met onze kerkenraad en heb ik pas met volle overtuiging op de drie herkiesbare broeders gestemd.

[Vorst]

@ Jongere: Het gros van de posters weet precies te vertellen vanuit welke insteek Hak het artikel heeft geschreven, met bijbehorende waardeoordelen. Dat is erg fijn.

Dat heeft eenvoudigweg te maken met 'begrijpend lezen'. Leer je al op de basisschool. Als Hak andere insteken had, had hij de dingen anders moeten formuleren.

Dat het aangehaalde punt in jouw gemeente blijkbaar niet speelt is heel fijn maar doet niets af aan het feit dat dit in heel veel andere gemeenten wel aan de orde is. Maar dat begrijp je wellicht niet.

[JCRyle]

@ Jongere: Het gros van de posters weet precies te vertellen vanuit welke insteek Hak het artikel heeft geschreven, met bijbehorende waardeoordelen. Dat is erg fijn.

Dat heeft eenvoudigweg te maken met 'begrijpend lezen'. Leer je al op de basisschool. Als Hak andere insteken had, had hij de dingen anders moeten formuleren.

Dat het aangehaalde punt in jouw gemeente blijkbaar niet speelt is heel fijn maar doet niets af aan het feit dat dit in heel veel andere gemeenten wel aan de orde is. Maar dat begrijp je wellicht niet.

Eens met Vorst.

@Luther: Je laat een selectieve blindheid zien voor een kerkelijk probleem (en anderen met jou). Daarmee kan je het probleem niet wegnemen, aangezien het blijft bestaan. Hak heeft een terecht punt aangekaart, wat jij niet herkent vanuit je eigen gemeente. De praktijk in je gemeente is niet de algemeen geldende norm binnen het kerkverband waarin je verkeert, ook niet binnen de GG. Het is eerder het tegenovergestelde. Er zijn gelukkig uitzonderingen op de regel, maar in het gros van de gemeenten (waarmee ik bekend ben, zowel CGK als GG) speelt dit fenomeen.
Daarnaast is het niet kies om Hak te verwijten dat hij uit zijn emotie of frustratie reageert. Je wijst hierbij op begrijpend lezen. Inmiddels ken ik dat wel een beetje van enkele forummers hier: begrijpend lezen is voornamelijk hetgeen ze zelf willen lezen. Zo ook m.b.t. dit artikel. En daarmee doe je Hak in het geheel geen recht.
Vervolgens zeg je dat de keuze voor een ambtsdrager bij de gemeente ligt. Als iemand jarenlang in de kerkenraad zit, dan is het aan de gemeente of ze hem wel of niet eruit stemmen. Ja, dat zou kunnen. Maar dat vraag ik mij af of je het benoemde probleem wel doorgrond.
De gemaakte opmerking van je is namelijk veel te simplistisch gesteld, zonder in ogenschouw te nemen wat het werkelijke probleem is.

[Herman]

Ik kan me prima in het artikel vinden. Het artikel getuigd aan de ene kant van een bepaalde nuchterheid, aan de andere kant klinkt emotie door. Dat laatste vind ik toelaatbaar. Het bevreemd mij dat zowel in dit topic als in het topic over ds de Wit de emotie een plaats wordt ontzegd in het debat. Ik kan daar de vinger niet bij leggen, maar ik vind dat een vreemde manier om met persoonlijke uitingen om te gaan.

Vaak vinden ambtsdragers zichzelf ongeschikt voor het ambt dat zij mogen bekleden. Als dat werkelijk zo wordt beseft, dan zullen er niet zo veel drempels zijn om anderen geschikt te vinden.

Dit is één van de sterkste argumenten in het artikel. Dit zou ik willen aanvullen. Want waar is het geloof dat weet van bekwaammakende genade? Ook voor aankomende ambtsdragers? De laatste verwachting geeft broodnodige ontspanning als het debat (in een gemeente) is vastgelopen.

[Ditbenik]

Ik kan me prima in het artikel vinden. Het artikel getuigd aan de ene kant van een bepaalde nuchterheid, aan de andere kant klinkt emotie door. Dat laatste vind ik toelaatbaar. Het bevreemd mij dat zowel in dit topic als in het topic over ds de Wit de emotie een plaats wordt ontzegd in het debat. Ik kan daar de vinger niet bij leggen, maar ik vind dat een vreemde manier om met persoonlijke uitingen om te gaan.

Vaak vinden ambtsdragers zichzelf ongeschikt voor het ambt dat zij mogen bekleden. Als dat werkelijk zo wordt beseft, dan zullen er niet zo veel drempels zijn om anderen geschikt te vinden.

Dit is één van de sterkste argumenten in het artikel. Dit zou ik willen aanvullen. Want waar is het geloof dat weet van bekwaammakende genade? Ook voor aankomende ambtsdragers? De laatste verwachting geeft broodnodige ontspanning als het debat (in een gemeente) is vastgelopen.

En de vraag of je geschikt bent hoef je niet zelf te beantwoorden. Als je bent verkozen vinden kerkenraad en gemeente je blijkbaar wel geschikt. Dan mag je er ook op vertrouwen dat de Heere zal geven wat nodig is.

[Zekerheid]

Als ik de reacties lees zie ik dat er een discussie ontstaat via de lijnen van persoonlijke ervaring. Slechte ervaringen met langzittende kerkenraden leidt tot instemming met dit artikel, positieve ervaringen tot een veroordeling. Ik denk dat het belangrijk is bij een opinieartikel om wat "los" te komen van het onderwerp, en vanaf afstand eens te kijken naar een onderwerp. Daarbij wordt aangedragen dat dit een breed probleem is, dat in een groot deel van de kerken speelt. Dit is volgens mij een niet onderbouwde stelling. Een kam is te klein voor zoveel variëteiten.

Ondanks de negatieve ervaringen die ook ik heb met langzittende kerkenraadsleden vind ik het geen recht doen aan de discussie. Mijn eerdere opmerking was dat niet zozeer de leeftijd, maar veel meer het karakter van een kerkenraadslid bepaald of hij met zegen arbeid. Het kan zijn dat kortdienende ambtsdragers even grote dan niet grotere brokken kunnen maken dan langerdienende. Dit heb ik ook in mijn omgeving gezien, nadat de langzittende ouderlingen niet meer in de kerkenraad zaten, verdween de continuiteit en werd vervangen door een soort van "Yes we can" mentaliteit. Die zonder tegenspreken te tolereren hun eigen plan trok.

In discussies rond de ambten is het ook goed om te zien dat God er door wil werken, en dat het een instelling Gods is, eerbied te betrachten rond dit onderwerp lijkt me dus geraden. Ondanks alle gebrek, tekortkomingen en fouten kan een ouderling of diaken veel goeds betekenen voor een gemeente.

[Vorst]

Ik kan me prima in het artikel vinden. Het artikel getuigd aan de ene kant van een bepaalde nuchterheid, aan de andere kant klinkt emotie door. Dat laatste vind ik toelaatbaar. Het bevreemd mij dat zowel in dit topic als in het topic over ds de Wit de emotie een plaats wordt ontzegd in het debat. Ik kan daar de vinger niet bij leggen, maar ik vind dat een vreemde manier om met persoonlijke uitingen om te gaan.

Vaak vinden ambtsdragers zichzelf ongeschikt voor het ambt dat zij mogen bekleden. Als dat werkelijk zo wordt beseft, dan zullen er niet zo veel drempels zijn om anderen geschikt te vinden.

Dit is één van de sterkste argumenten in het artikel. Dit zou ik willen aanvullen. Want waar is het geloof dat weet van bekwaammakende genade? Ook voor aankomende ambtsdragers? De laatste verwachting geeft broodnodige ontspanning als het debat (in een gemeente) is vastgelopen.

En de vraag of je geschikt bent hoef je niet zelf te beantwoorden. Als je bent verkozen vinden kerkenraad en gemeente je blijkbaar wel geschikt. Dan mag je er ook op vertrouwen dat de Heere zal geven wat nodig is.

Juist. Ook daarin gewoon het bevestigingsformulier aanhouden: als de kerkenraad je beroept, word je via de kerkenraad door God zelf geroepen. Dat maakt kiezen ook al een stuk makkelijker nietwaar.

[Herman]

Juist. Ook daarin gewoon het bevestigingsformulier aanhouden: als de kerkenraad je beroept, word je via de kerkenraad door God zelf geroepen. Dat maakt kiezen ook al een stuk makkelijker nietwaar.

Een uitwendige roeping is nog geen inwendige roeping.

[Jeschurun]

Problematiek die Hak aan de kaak stelt speelt gewoon volop in de gergem. Zijn punten van diversiteit en slechts meeleven wanneer je doodziek bent, zou ik willen onderstrepen.
Kijk bij het beoordelen van dit opinieartikel even verder dan wat emotie en een misschien niet zo sterk voorbeeld.
Verder zou ik willen toevoegen het kandideren binnen bepaalde families. Geldt ook voor attesteren naar en aannemen door curatorium.

[Vorst]

Juist. Ook daarin gewoon het bevestigingsformulier aanhouden: als de kerkenraad je beroept, word je via de kerkenraad door God zelf geroepen. Dat maakt kiezen ook al een stuk makkelijker nietwaar.

Een uitwendige roeping is nog geen inwendige roeping.

Ik denk dat die beiden veel dichter bij elkaar liggen dan velen denken.

[JCRyle]

Juist. Ook daarin gewoon het bevestigingsformulier aanhouden: als de kerkenraad je beroept, word je via de kerkenraad door God zelf geroepen. Dat maakt kiezen ook al een stuk makkelijker nietwaar.

Een uitwendige roeping is nog geen inwendige roeping.

Ik denk dat die beiden veel dichter bij elkaar liggen dan velen denken.

Eens. Zeker met betrekking tot ambtsdragers (ouderling/diaken) hoeven we niet uit te gaan van het extra-ordinaire, maar mogen we de stem van de gemeente aan zien als de stem van God.

[Luther]

Problematiek die Hak aan de kaak stelt speelt gewoon volop in de gergem. Zijn punten van diversiteit en slechts meeleven wanneer je doodziek bent, zou ik willen onderstrepen.
Kijk bij het beoordelen van dit opinieartikel even verder dan wat emotie en een misschien niet zo sterk voorbeeld.
Verder zou ik willen toevoegen het kandideren binnen bepaalde families. Geldt ook voor attesteren naar en aannemen door curatorium.

Ik zeg niet dat het probleem niet bestaat. Ik heb alleen een probleem met:
- de toon van het artikel (maar dat is inderdaad subjectief).
- de algemeenheid van het artikel.
- het feit dat dit niet in de krant hoort, maar op de kerkenraadstafel.

Het is een ervaring van een broeder, waar ik en anderen hun ervaringen tegenover kunnen stellen.

[JCRyle]

Problematiek die Hak aan de kaak stelt speelt gewoon volop in de gergem. Zijn punten van diversiteit en slechts meeleven wanneer je doodziek bent, zou ik willen onderstrepen.
Kijk bij het beoordelen van dit opinieartikel even verder dan wat emotie en een misschien niet zo sterk voorbeeld.
Verder zou ik willen toevoegen het kandideren binnen bepaalde families. Geldt ook voor attesteren naar en aannemen door curatorium.

Ik zeg niet dat het probleem niet bestaat. Ik heb alleen een probleem met:
- de toon van het artikel (maar dat is inderdaad subjectief).
- de algemeenheid van het artikel.
- het feit dat dit niet in de krant hoort, maar op de kerkenraadstafel.

Het is een ervaring van een broeder, waar ik en anderen hun ervaringen tegenover kunnen stellen.

[1] Inderdaad is de waardering van de toon subjectief. Al snap ik niet dat je met de toon problemen kunt hebben, aangezien het weloverwogen geschreven is. Maar dat is mijn visie.
[2] Als het alleen de plaatselijke gemeente betrof, dan had het niet in het RD hoeven te komen. Dus juist de algemeenheid van het artikel is positief, aangezien het een algemeen opiniestuk is. Het heeft niet alleen betrekking op de thuisgemeente van de schrijver, maar het is een fenomeen dat breder voorkomt. Dus ook daarin kan je probleem niet volgen.
[3] Als het alleen de gemeente van de schrijver betrof, dan was ik het met je eens. Dat is niet zo, dus ook hierin kan ik je niet volgen. En al helemaal niet wat betreft de kerkenraadstafel. Juist het bespreken van dergelijke problematiek in de openbaarheid is aan bevolen, aangezien het een breder fenomeen is. En daarnaast het een manier van denken betreft in kerkenraden, waarin een verandering moet plaatsvinden.

Ik zie Hak niet pleiten voor een kerkenraad met alleen (jonge) nieuwelingen, maar een mix van ervaring en vernieuwing. En juist die mix is voor de toekomst van de kerk van essentieel belang. Juist ervaren ambtsdragers kunnen voor jonge en nieuwe ambtsdragers veel betekenen met betrekking tot het groeien in het ambt.
Daarnaast heb ik wel een vraag of de redenen waarom kerkenraden menen geen geschikte kandidaten te stellen. Heeft dat te maken met karakters, capaciteiten (en welke heb je dan nodig?) of met geestelijk leven? Als het betrekking heeft op het laatste, namelijk het geestelijk leven van Avondmaalsgangers, dan is er mijn inziens een nog veel groter probleem.