Dr. CA vd. SluijsArtikel Saambinder 1988 door ds. Van Eckeveld:
Toch blijkt uit de dissertatie van Van der Sluijs, dat Spurgeon op verschillende punten duidelijke afwijkingen van het calvinisme vertoont. Dat maakt duidelijk waarom er onder ons ten aanzien van Spurgeon kritische geluiden zijn vernomen. Welke afwijkingen zijn er bij Spurgeon aan te wijzen? Allereerst natuurlijk zijn baptisme; hij verwierp de kinderdoop en kende dan ook niet de schriftuurlijke visie van Calvijn op het Genadeverbond en de Heilige Doop. Vervolgens wijst Van der Sluijs erop, dat Spurgeon de leer van de uitverkiezing op een al te elastische wijze heeft beleden. Daarbij wees hij de leer van de verwerping af! Van der Sluijs wijst erop, dat de Dordtse Leerregels bijbelser en evenwichtiger spreken over de leer van verkiezing en verwerping dan Spurgeon deed. Merkwaardig is ook Spurgeons opvatting ten aanzien van jonggestorven kinderen: Volgens hem zouden zij allen in de hemel komen, ongeacht de godsdienstige opvattingen van hun ouders. Daarbij was hij ook van mening, dat er meer mensen behouden worden, dan dat er verloren zullen gaan. Van der Sluijs tekent Spurgeon ook als aanhanger van het chiliasme (de leer van het duizendjarig rijk). Het proefschrift zou aan waarde gewonnen hebben, als Van der Sluijs dieper was ingegaan op de afwijkingen van de calvinistische lijn, die bij Spurgeon zijn aan te wijzen.
Dit zal voortgekomen zijn uit zijn bestrijding van de hyperclavinisten.RD 2010
Spurgeon leerde de verkiezing door God, maar niet de verwerping van eeuwigheid.
„Dat heeft alles te maken met de nadruk die hij ook wil leggen op de verantwoordelijkheid van de mens. De verwerping heeft een eeuwigheidsdimensie en moet, volgens Spurgeon, niet zozeer gezien worden als een daad van God. Maar dat leidde bij hem geenszins tot een prediking van de alverzoening. Juist hij wist haarscherp te onderscheiden tussen zijn en schijn. Buiten Christus was het verloren, daar was hij heel scherp in. Hij kwam in zijn prediking héél dicht bij Dordt. Het huidige opponeren tegen de verwerping van eeuwigheid beoogt de verantwoordelijkheid van de hoorders veilig te stellen. Dit is een misverstand. Het gaat om de verantwoordelijkheid van de prediker. Als hij het Woord recht snijdt, dan komen de eeuwigheidsdimensies van de verkiezing en de verwerping openbaar. En dit gebeurde nu juist in de prediking van Spurgeon.”
Maar de DL zegt het duidelijk. Verkiezing en verwerping. Verkiezing en voorbijgaan. Verkiezing en verantwoordelijkheid.
Verantwoordelijkheid en genade. Doodstaat en genade. Doodstaat en aanbod van genade. Gods welgemeende roeping.
Nasari kijk naar de verwijsteksten en onderbouwingsteksten van de DL, allemaal Bijbelteksten.