Je hebt gelijk, het kan ook gewoon een foutje zijn. Ik bedoelde het overigens niet als feit te poneren (quote mijzelf: "ik vraag me af"), maar ik had me inderdaad ook tot de feiten kunnen beperken. Het komt denk ik omdat ik me er aan stoorde.Ditbenik schreef:Het is niet altijd verstandig om iemand verdacht te maken zonder eerst navraag te doen. Als je even verder rond kijkt op zijn site (https://bit.ly/3iS1Z9f0) zie je dat er gesproken worden over ds G. Bijkerk en dat er nergens een punt wordt gemaakt naar vrije gemeenten. Er zal dus gewoon sprake zijn van een foutje.
In memoriam
- J.C. Philpot
- Berichten: 9042
- Lid geworden op: 22 dec 2006, 15:08
Re: In memoriam
Man is nothing: he hath a free will to go to hell, but none to go to heaven, till God worketh in him to will and to do of His good pleasure.
George Whitefield
George Whitefield
- Reformer
- Berichten: 295
- Lid geworden op: 06 nov 2007, 22:07
- Locatie: land van de schaduw van de dood
Re: In memoriam
https://www.rd.nl/artikel/941270-kand-j ... -overleden
Ik bewaar dankbaar goede herinneringen aan persoonlijke ontmoetingen en aan het Woord dat door deze broeder bediend is.
Ik bewaar dankbaar goede herinneringen aan persoonlijke ontmoetingen en aan het Woord dat door deze broeder bediend is.
En de zaligheid is in geen Ander; want er is ook onder de hemel geen andere Naam, Die onder de mensen gegeven is, door Welke wij moeten zalig worden.
Re: In memoriam
Mevrouw den Boer (weduwe van ds. A.M. den Boer) is overleden.
Re: In memoriam
Ds. J. Mijnders overleden...
Sjonge.
Goede herinneringen aan deze oude broeder.
Sjonge.
Goede herinneringen aan deze oude broeder.
'Zie, God is groot, en wij begrijpen Hem niet' - Job 36:26 (HSV)
Re: In memoriam
Zeker. Dat is een gemis.
Re: In memoriam
Wat zal hij zich verwonderen...zo'n rijke Christus verkondigd, maar zoveel rijker en heerlijker dan hij hier ooit heeft kunnen voorstellen!
- Bonny
- Berichten: 2481
- Lid geworden op: 03 aug 2007, 16:29
- Locatie: In partibus infidelium
- Contacteer:
Re: In memoriam
Evangelist en gebedsgenezer Jan Zijlstra is overleden aan de gevolgen van Covid-19.
The Groom's still waiting at the altar
-
- Berichten: 2656
- Lid geworden op: 11 mar 2021, 10:34
- Locatie: henkjrefoforum@gmail.com
Re: In memoriam
Een bijzondere man, vind het altijd moeilijk wat ik nu precies van dergelijke gemeentes moet vinden. Vuur en passie voor de Heere Jezus kon je hem niet ontzeggen.Bonny schreef:Evangelist en gebedsgenezer Jan Zijlstra is overleden aan de gevolgen van Covid-19.
Re: In memoriam
[knip] Ongepaste reactie na iemands overlijden.
Re: In memoriam
Preken die ik nooit vergeet... 1970, 1971 en 1972. Vooral de oudejaarspreek van 1971 zal ik niet snel vergeten.Mistig schreef:Ds. J. Mijnders overleden...
Sjonge.
Goede herinneringen aan deze oude broeder.
We hoorden zondag al dat, menselijkerwijs gesproken, ds. Mijnders aan het einde was gekomen van zijn aardse loopbaan. Nu is hij strijd voor eeuwig te boven. Wie zal uit kunnen spreken wat hij nu eeuwig mag doen! Het is in het hart van een mens niet opgeklommen, en dat zal al onze gedachten te boven gaan. Anderzijds, wat liggen er ook vele waarschuwingen van deze leraar. Wat zal het dan ook onuitsprekelijk zwaar zijn als we daar geen acht op hebben geslagen. We denken met weemoed aan degenen die van ons heengingen. Velen waar ik middelijk onderwijs van heb mogen ontvangen.
© -DIA- 18-05-2024: 32800
Re: In memoriam
Het is moeilijk met een schaartje te knippen maar hier wel weer wat geknipt. Het is ongepast hier een discussie te starten over een recent overleden voorganger.
Re: In memoriam
Ouweneel schreef er een column over op CIP: https://cip.nl/cip+/87158-jan-zijlstra- ... fc.twitterBonny schreef:Evangelist en gebedsgenezer Jan Zijlstra is overleden aan de gevolgen van Covid-19.
Re: In memoriam
Wat een boeiend columm. Waardig en respectvol, maar ook eerlijk.Panny schreef:Ouweneel schreef er een column over op CIP: https://cip.nl/cip+/87158-jan-zijlstra- ... fc.twitterBonny schreef:Evangelist en gebedsgenezer Jan Zijlstra is overleden aan de gevolgen van Covid-19.
Mooi wat hij verteld over het geestelijke element.
Re: In memoriam
Inderdaad!Terri schreef:Wat een boeiend columm. Waardig en respectvol, maar ook eerlijk.Panny schreef:Ouweneel schreef er een column over op CIP: https://cip.nl/cip+/87158-jan-zijlstra- ... fc.twitterBonny schreef:Evangelist en gebedsgenezer Jan Zijlstra is overleden aan de gevolgen van Covid-19.
Mooi wat hij verteld over het geestelijke element.
Re: In memoriam
Een stukje uit een interview met ds. J. Mijnders bij zijn 40-jarig ambsjubileum:
Jan Mijnders werd op 11 juni 1921 geboren in Dordrecht. Er waren al jong indrukken van dood en eeuwigheid, maar Mijnders leefde eroverheen. Totdat de Heere hem in 1942 krachtdadig stilzette toen zijn vader aan tafel Psalm 91 las: „Die in de schuilplaats des Allerhoogsten is gezeten, die zal vernachten in de schaduw des Almachtigen.” Mijnders zag toen in dat hij buiten die schuilplaatst stond en moest sterven. Uiteindelijk gaven de eerste verzen van Jesaja 60 hem ruimte.
In februari 1943 werd Mijnders tewerkgesteld in Duitsland. Op 6 juni 1945 kwam hij na moeilijke jaren weer thuis. In 1948 werd hij in Den Haag diaken; in het najaar van 1951 ouderling. In 1966 volgde de toelating tot de opleiding aan de Theologische School van de Gereformeerde Gemeenten.
In 1970 leidde de Heere zijn weg naar de gemeente van Rijssen-Zuid. Daarop volgde in 1973 Ridderkerk en in 1979 Veenendaal, waar ds. Mijnders tot zijn emeritaat in 1991 bleef. „Met de gemeente van Veenendaal is altijd een sterke band blijven bestaan. Het Woord moet dan centraal staan.” De herdenkingsdienst in het kerkgebouw van de gereformeerde gemeente begint zaterdagmiddag om 14.30 uur.
Terugblikkend op veertig jaar predikantschap ziet de predikant veel tekorten.
„Ik zeg wel eens: de Heere is zo’n goede Werkgever, maar Hij heeft nog nooit zo’n slechte werknemer in dienst gehad. Mijn Koning kent mijn tobben. Maar ik mag door genade de voetstappen van mijn Koning drukken.”
Toch mag ds. Mijnders „bij tijden” horen van vrucht op zijn prediking. „Er wordt bevestigd dat het welbehagen door Zijn hand voortgaat. Dat ligt niet aan onze kant. Bij mij is niets, maar bij mijn Zender alles”, zegt de predikant bewogen.
Tegelijkertijd bedroeft het ds. Mijnders dat hij weinig hoort van het doorbrekende werk. „Er wordt gesproken over de gave, maar waar blijft de Gever? Er wordt gesproken over de vertroosting, maar waar blijft de Vertrooster? Gods volk moet meer leren dan alleen van dood levend gemaakt te worden. Ik hoor zo graag dat die Koning in het middelpunt staat. Het gaat er om: „Opdat ik Hem kenne.””
U heeft jaren gepreekt. Welke raad geeft u jongere predikanten mee?
„De binnenkamer, de binnenkamer, de binnenkamer. Dat is de beste theologische leerschool. Daar wijs ik hen altijd op. Een tijd geleden was hier een student die zei: Dominee, als u al zo lang voorgaat hoe kan het dan zijn dat u er nog zo tegen opziet? Ik heb gezegd: Ik hoop dat je net zo oud mag worden als ik, dan wordt bevestigd wat we lezen in Johannes 15:5: „Zonder Mij kunt gij niets doen.”” Ik sta soms nog met veel vrees voor de preekstoeltrap. Het gebeurt echter ook dat de Heere kennelijk ondersteunt.
Verder waarschuw ik studenten ervoor dat ze niet na een paar jaar moeten denken dat ze het kunnen. Als predikant ben je voor je het weet geen knecht meer, maar meester. Ik ben knecht geworden, moet het blijven en moet ook als knecht sterven.”
De jeugd heeft u altijd na aan het hart gelegen.
„Ja, nog steeds. Ik mag graag voor jongeren spreken. Elk jaar nodigen ze mij in Ridderkerk een keer uit. En pas heb ik ook een keer voor jeugd van de christelijke gereformeerde kerk hier in Barendrecht gesproken. Als je op zulke avonden dan over het praktikale leven vertelt, hangen ze aan je lippen. Ik spreek dan over de bekering, het heilig avondmaal, dat soort thema’s. Ik ben altijd weer verblijd met de wezenlijke vragen die ze stellen. Aan de andere kant zie ik ook het gevaar van doorvloeiing onder jongeren. Waar horen ze vertellen van het bevindelijke leven? En breder, ik hoop dat we de oude paden in onze gemeenten niet verzetten. De Heere staat er boven.”
Ondertussen heeft ds. Mijnders ook een uitzien. „Het verlangen is soms sterk om ontbonden te zijn. Want wat hier blijft is een lichaam der zonden en des doods. Maar het is: Niet mijn wil geschiede, maar Uw wil. En dat is toch het beste plekje.”
Uit: Reformatorich Dagblad 27 augustus 2010
Jan Mijnders werd op 11 juni 1921 geboren in Dordrecht. Er waren al jong indrukken van dood en eeuwigheid, maar Mijnders leefde eroverheen. Totdat de Heere hem in 1942 krachtdadig stilzette toen zijn vader aan tafel Psalm 91 las: „Die in de schuilplaats des Allerhoogsten is gezeten, die zal vernachten in de schaduw des Almachtigen.” Mijnders zag toen in dat hij buiten die schuilplaatst stond en moest sterven. Uiteindelijk gaven de eerste verzen van Jesaja 60 hem ruimte.
In februari 1943 werd Mijnders tewerkgesteld in Duitsland. Op 6 juni 1945 kwam hij na moeilijke jaren weer thuis. In 1948 werd hij in Den Haag diaken; in het najaar van 1951 ouderling. In 1966 volgde de toelating tot de opleiding aan de Theologische School van de Gereformeerde Gemeenten.
In 1970 leidde de Heere zijn weg naar de gemeente van Rijssen-Zuid. Daarop volgde in 1973 Ridderkerk en in 1979 Veenendaal, waar ds. Mijnders tot zijn emeritaat in 1991 bleef. „Met de gemeente van Veenendaal is altijd een sterke band blijven bestaan. Het Woord moet dan centraal staan.” De herdenkingsdienst in het kerkgebouw van de gereformeerde gemeente begint zaterdagmiddag om 14.30 uur.
Terugblikkend op veertig jaar predikantschap ziet de predikant veel tekorten.
„Ik zeg wel eens: de Heere is zo’n goede Werkgever, maar Hij heeft nog nooit zo’n slechte werknemer in dienst gehad. Mijn Koning kent mijn tobben. Maar ik mag door genade de voetstappen van mijn Koning drukken.”
Toch mag ds. Mijnders „bij tijden” horen van vrucht op zijn prediking. „Er wordt bevestigd dat het welbehagen door Zijn hand voortgaat. Dat ligt niet aan onze kant. Bij mij is niets, maar bij mijn Zender alles”, zegt de predikant bewogen.
Tegelijkertijd bedroeft het ds. Mijnders dat hij weinig hoort van het doorbrekende werk. „Er wordt gesproken over de gave, maar waar blijft de Gever? Er wordt gesproken over de vertroosting, maar waar blijft de Vertrooster? Gods volk moet meer leren dan alleen van dood levend gemaakt te worden. Ik hoor zo graag dat die Koning in het middelpunt staat. Het gaat er om: „Opdat ik Hem kenne.””
U heeft jaren gepreekt. Welke raad geeft u jongere predikanten mee?
„De binnenkamer, de binnenkamer, de binnenkamer. Dat is de beste theologische leerschool. Daar wijs ik hen altijd op. Een tijd geleden was hier een student die zei: Dominee, als u al zo lang voorgaat hoe kan het dan zijn dat u er nog zo tegen opziet? Ik heb gezegd: Ik hoop dat je net zo oud mag worden als ik, dan wordt bevestigd wat we lezen in Johannes 15:5: „Zonder Mij kunt gij niets doen.”” Ik sta soms nog met veel vrees voor de preekstoeltrap. Het gebeurt echter ook dat de Heere kennelijk ondersteunt.
Verder waarschuw ik studenten ervoor dat ze niet na een paar jaar moeten denken dat ze het kunnen. Als predikant ben je voor je het weet geen knecht meer, maar meester. Ik ben knecht geworden, moet het blijven en moet ook als knecht sterven.”
De jeugd heeft u altijd na aan het hart gelegen.
„Ja, nog steeds. Ik mag graag voor jongeren spreken. Elk jaar nodigen ze mij in Ridderkerk een keer uit. En pas heb ik ook een keer voor jeugd van de christelijke gereformeerde kerk hier in Barendrecht gesproken. Als je op zulke avonden dan over het praktikale leven vertelt, hangen ze aan je lippen. Ik spreek dan over de bekering, het heilig avondmaal, dat soort thema’s. Ik ben altijd weer verblijd met de wezenlijke vragen die ze stellen. Aan de andere kant zie ik ook het gevaar van doorvloeiing onder jongeren. Waar horen ze vertellen van het bevindelijke leven? En breder, ik hoop dat we de oude paden in onze gemeenten niet verzetten. De Heere staat er boven.”
Ondertussen heeft ds. Mijnders ook een uitzien. „Het verlangen is soms sterk om ontbonden te zijn. Want wat hier blijft is een lichaam der zonden en des doods. Maar het is: Niet mijn wil geschiede, maar Uw wil. En dat is toch het beste plekje.”
Uit: Reformatorich Dagblad 27 augustus 2010
© -DIA- 18-05-2024: 32800