heusden-op schreef:Spurgeon, Bonar daar ben ik voorzichtiger mee. (die worden door sommigen ook tot de oudvaders gerekend)

Heb ik het nu goed dat u o.a. mij vraagt om het artikel van ds Schot te ijken aan de oudvaders en dat u Spurgeon toetst aan de leer van uw kerkverband?

@Jantje: Je moet goed lezen wat ik schrijf en het niet zo verabsoluteren. Maar het spreekt vanzelf dat je als je eenmaal bent toegelaten als predikant niet zoveel meer te maken hebt met de persoonlijke voorkeuren van de curatoriumleden.

GGotK schreef:

heusden-op schreef:Spurgeon, Bonar daar ben ik voorzichtiger mee. (die worden door sommigen ook tot de oudvaders gerekend)

Heb ik het nu goed dat u o.a. mij vraagt om het artikel van ds Schot te ijken aan de oudvaders en dat u Spurgeon toetst aan de leer van uw kerkverband?

Het valt me op dat zowel de voorstanders als de tegenstanders niet inhoudelijk kunnen weergeven met citaten uit de bijbel en het stuk van ds. Schot waarom zij vinden wat ze vinden.

DDD schreef:@Jantje: Je moet goed lezen wat ik schrijf en het niet zo verabsoluteren. Maar het spreekt vanzelf dat je als je eenmaal bent toegelaten als predikant niet zoveel meer te maken hebt met de persoonlijke voorkeuren van de curatoriumleden.

Maar het zou wel kunnen dat je dan als predikant opnieuw (achter de schermen) op je vingers getikt wordt omdat je vrouw een baan heeft. Zeker jij zou je dat moeten kunnen voorstellen, als ik zo jouw mening ken.

Dat kan. Maar het zou kwaadspreken zijn om dat zomaar te suggereren. Dus waarom zou iemand dat doen?

Het is onbegonnen werk om het artikel inhoudelijk te bestrijden. Het mist gewoon iedere bijbelse grondslag. Noem liever één alinea op die wel rechtzinnig is, dan kunnen we die bespreken.

Jantje schreef:

DDD schreef:@Jantje: Je moet goed lezen wat ik schrijf en het niet zo verabsoluteren. Maar het spreekt vanzelf dat je als je eenmaal bent toegelaten als predikant niet zoveel meer te maken hebt met de persoonlijke voorkeuren van de curatoriumleden.

Maar het zou wel kunnen dat je dan als predikant opnieuw (achter de schermen) op je vingers getikt wordt omdat je vrouw een baan heeft. Zeker jij zou je dat moeten kunnen voorstellen, als ik zo jouw mening ken.

Dat is onbegonnen werk, want dan kunnen de mensen "achter de schermen" predikanten van links tot rechts gaan aanspreken. Ik ken meerdere werkende domineesvrouwen binnen de GG. En persoonlijk; wat let hen?
Over de domineesvrouw, waarvan ik vermoed dat jij het over hebt, stond heel duidelijk dat ze op zoek was naar een nieuwe uitdaging.

DDD schreef:Geen waarde hechten aan de kinderdoop.

Ik ken geen enkele GG predikant die geen waarde hecht aan de kinderdoop.

Wel is er een fors deel van de GG die te weinig waarde hecht aan de doop, maar niet specifiek aan de kinderdoop.

Daar moet ik eens over nadenken. Want dat is inderdaad een onderscheid dat ik nog niet zo gemaakt heb. Het probleem is dat er tenminste een predikant is die min of meer vindt dat de doop alleen voor Gods kinderen betekenis heeft. Maar het is pas echt baptistisch, als je dan alleen Gods kinderen zou dopen, als ze volwassen en bekeerd zijn.

We zullen wel nooit weten of dat eigenlijk beter past in zijn theologie, want dat zou toch al teveel afwijken van de leer van de GG.

DDD schreef:Het vervelende is, dat er allerlei dingen door elkaar gehaald worden. Terechte ervaringen van schuld en vergeving worden verbonden aan heilsfeiten op een manier die geen steun vindt in de bijbel. Maar ik ga daarover hier niet een hele discussie beginnen, als je het niet erg vindt. Ik ben momenteel druk en dit soort discussies zijn potentiele tijdvreters.

Ik begin maar met deze quote. Er wordt een artikel over Goede Vrijdag geplaatst. DDD neemt er met grote woorden afstand van, en komt daar later (gelukkig) op terug, op zijn woordkeuze althans. Ik heb echter geen enkele inhoudelijke weerlegging gezien waarom dit stuk zo afwijkt van de leer van de GG. Het verbaast me daarom dat er wel tijd is om allerlei sociologische, theologische en persoonlijke afwijkingen van predikanten en curatorium uitgebreid weer te geven en er geen tijd is om er een hele discussie over te beginnen omdat het een potentiële tijdvreter is.

Dit is typisch Refoforum en ik schrik er wel van. Ik zie afwijzende reacties. Ik ken achtergronden van een aantal forummers en dan vind ik dat op z'n zachtst gezegd wat wonderlijk. Maar naast afwijzende reacties moeten verdedigers maar komen met citaten van oudvaders om ds. Schot te verdedigen. Terwijl er geen enkele inhoudelijke reactie is.

Ik wil wel een poging doen: Met name bij de Hollandse oudvaders is er best wat te vinden over de beleving van de heilsfeiten bij Gods kinderen. Ik noem bijvoorbeeld van Brakel het hoofdstuk uit de Redelijke Godsdienst (Van den staat van Christus' vernedering, tot voldoening der zonden der uitverkorenen). Te vinden op internet, lees dat eens rustig door. Ook de maandagse catechisatiën, een boek wat ik graag eens doorneem van Smytegelt geeft best ruimte om hier iets van te vinden. Met name het hoofdstuk over het lijden van Christus. Opwas of standen zijn er in het genadeleven. En Smytegelt zegt dat de zondaar die erkent dat Jezus Middelaar is, die ziet op het geluk van Gods volk, die overtuigt door de Geest innige smart heeft over de zonde, degene die met tranen uitziet en zegt "ach, mag ik in u gevonden worden", hij die de zonde wil kruisigen en God wil behagen, hij die een stille hoop heeft en wel eens verzekerd is deel heeft aan het voldoenend lijden van Jezus.
Smytegelt beschrijft het worstelen van de zondaar over de hemelhoge schuld heel pastoraal en de voldoening die de Vader vond in het lijden van de Heere Jezus. Hij noemt dat het innige, het merg van het lijden van Christus. Dat is er het geestelijke en liefelijke van, aldus Smytegelt.
Is dat één op één over te zetten op het artikel van ds. Schot? Nee. Ik zie ook wel een gevaar. In tegenstelling tot wat Smytegelt zegt zou een kind van God kunnen gaan denken dat ze nog iets 'gemist' hebben. Dat hoeft nog zo verkeerd niet te zijn maar Smytegelt roept zulken juist toe dat ze deel hebben aan het lijden van Christus, ook als ze als een 'bekommerde' aan Gods voeten liggen. Lees zijn hoofdstuk over het Avondmaal maar uit hetzelfde boek.

Het gevaar is dunkt me wel dat we een conclusiegeloof omarmen dat niet uit God is en Gods gangen zo vol roem en eer worden veracht omdat ze niet meer gekend worden. Tenslotte vind ik dat wel elkaar hierin best kunnen verdragen. We moeten niet zoveel denken in tegenstellingen. Dat is nergens voor nodig en schaadt de kerk (Kerk) en je eigen ziel.

Jeremiah schreef:Nogmaals de vraag: kan deze manier van denken of beleven worden teruggevonden bij de puriteinen, of andere amerikaanse, schotse, engelse of duitse oudvaders? Of is dit echt iets Nederlands?

Iemand?

Dit lijkt er misschien op, al is het geen echte oudvader.

A.W. Pink schreef: Wie zich geloofszekerheid aanmatigt, roemt op vergeving en op het bezitten van een recht op het eeuwige leven, zónder ervaring van een diep verdriet en een diepe verontwaardiging over de zonde, en een haten van zichzelf vanwege de overtredingen, weet helemaal niets van wat heilige zekerheid is.
(...)
Niets dan alleen de gerechtigheid van Christus die Hij uitgewerkt heeft in Zijn deugdzame leven en Zijn plaatsvervangend sterven, kan de zondaar een volmaakte wettige status geven voor het aangezicht van de driemaal heilige God. En niets dan alleen de schenking van een nieuwe natuur, een bovennatuurlijk innerlijk genadewerk, kan het bewijs verschaffen dat de gerechtigheid van Christus mij toegerekend is. Wie God zaligt voor de wet, die zaligt Hij ook in de bevinding. (...)
Ik Kan alleen maar een Schriftuurlijke kennis verkrijgen dat de verdiensten van Christus' volbrachte werk mij toegerekend zijn, als ik de bewijzen zie van het krachtdadige werk van de Heilige Geest in mijn ziel.

Ik lees ook bijvoorbeeld in het dagboek van Ruth Bryan wel de bevinding die overeenkomt met het genoemde artikel. Die is ook uit de Engelse/Schotse traditie.

Ik stop trouwens met citeren. Volgens mij heb ik in mijn vorige post helder geformuleerd hoe ik er in sta.

Ad Anker schreef:Ik stop trouwens met citeren. Volgens mij heb ik in mijn vorige post helder geformuleerd hoe ik er in sta.

Dank daarvoor. Ik herken me in wat je schrijft.

Jeremiah schreef:

Jeremiah schreef:Nogmaals de vraag: kan deze manier van denken of beleven worden teruggevonden bij de puriteinen, of andere amerikaanse, schotse, engelse of duitse oudvaders? Of is dit echt iets Nederlands?

Iemand?

Je vindt daar niet de vergaande vergeestelijking van de heilsfeiten en zeker niet de visie dat ze chronologisch moeten worden beleefd. Laat staan dat je de hel verkiest boven de eigen zaligheid.

Wat je wel vindt kun je lezen in het citaat van @Ad Anker. Daar ben ik het van harte mee eens.

Verder zou ik het eerder genoemde boek van Ds. C. Harinck willen aanraden. Hierin bevindt zich een aardig overzichtje van reformatoren en nadere reformatoren en hun standpunten m.b.t. de geschetste dwalingen.

Tot slot ben ik het geheel met @Luther eens als hij schrijft Dit artikel sticht veel verwarring, houdt mensen bij Christus vandaan en richt de schijnwerper op de christen en werpt mensen terug op zichzelf

Bestaan er preken van wijlen ds. L. Rijksen? Hierboven wordt hij genoemd als een (kan dat wel?) midden-GG'er. Wat ik ervan lees, klopt dat niet. Ik denk dat, als wij nu een preek van ds. L. Rijksen zouden horen, men hem tot de rechterflank zou rekenen. Ik kan dat niet met zekerheid zeggen, want ik heb nooit gehoord. Wel ken ik hem als hoordredacteur van De Saambinder waarin hij veelvuldig publiceerde.
Ik weet ook dat hij wellich wat 'gemoedelijk' preekte, zoals ik dat merk uit wat ds. Mallan in het heetst van de strijd nogal eens opmerkte. Ds. Mallan was wars van alle gemoedelijkheid, en daarin kan ik hem wel bijvallen. Toch is naar mijn gevoelen, ik kan het mis hebben, alle 'gemoedelijkheid' niet per definitie verkeerd. Onderzoeken we eerst wat verstaan we onder 'gemoedelijkheid'? Gaat dit ten koste van de Waarheid? Of is het meer een gemoedelijke prediking, een prediking waar de scherpe kantjes wat af zijn? In dat geval zou ik kunnen begrijpen dat men ds. Rijksen graag hoorde. Maar ik kijk toch graag iets dieper dan het uiterlijke. Ik kijk meer naar de inhoud, al is die dan wellicht wat gemoedelijk gebracht.
Een ding was me van jongs af duidelijk: Zijn zoon, ds. H. Rijksen preekte niet bevindelijk, dat durf ik van ds. L. Rijksen echt niet te zeggen. Ik weet ook met welk een hoogachting er over ds. L. Rijksen werd gesproken in die tijd. En dan hebben we het niet over de doorsnee kerkmens, maar hoe er onder 'het volk' over werd gesproken.

-DIA- schreef:Bestaan er preken van wijlen ds. L. Rijksen? Hierboven wordt hij genoemd als een (kan dat wel?) midden-GG'er. Wat ik ervan lees, klopt dat niet. Ik denk dat, als wij nu een preek van ds. L. Rijksen zouden horen, men hem tot de rechterflank zou rekenen. Ik kan dat niet met zekerheid zeggen, want ik heb nooit gehoord. Wel ken ik hem als hoordredacteur van De Saambinder waarin hij veelvuldig publiceerde.

https://www.boekwinkeltjes.nl/b/1796106 ... -eaUit-den

Misschien heb je hier iets aan?
Mijn vader heeft als niet GGer regelmatig onder zijn gehoor gezeten, weet ik. Ik kan het hem helaas niet meer vragen.