Diverse opmerkingen:Anker schreef:Inderdaad, daar heb je gelijk in!GGBeroopingswerk schreef:Inderdaad, een mooie beschrijving hoe de mens wordt voorbereid op de levendmaking. En ds. Kersten/Moerkerken c.s. zeggen dat de ziel op dat moment al is levend gemaakt.Anker schreef:Ik kan echter vanuit de viervoudige staat prima aantonen dat de wedergeboorte, zoals door Boston beschreven, aansluit bij de visie van ds. Kersten/Moerkerken c.s.6. De natuurlijke geboorte geschiedt langzamerhand: "Hebt Gij mij niet als melk gegoten en mij als kaas doen runnen?" (Job 10:10). Zo gaat het ook met de wedergeboorte. Het gaat gewoonlijk bij de wedergeboorte met de ziel zoals het ging met de blinde die door onze Heere genezen werd. Hij zag "de mensen als bomen wandelen" en naderhand zag hij "hen allen ver en klaar (Markus 8:23-25). Omdat de wedergeboorte, strikt genomen, een overgang is van de dood in het leven, is het waar dat de ziel in een ogenblik tot het leven wordt gebracht. Zo wordt ook de ziel in de levenloze klomp ingebracht, wanneer het embryo tot volkomenheid is gekomen in de baarmoeder. Niettemin kunnen wij ons een ontvangenis bij de geestelijke geboorte voorstellen, die daar enigszins op gelijkt. Daarbij wordt de ziel voorbereid op de levendmaking en is het schepsel vatbaar voor "wasdom" (1 Petrus 2:2) en voor "een overvloediger leven" Johannes 10:10; Engelse vertaling).De zondaar wordt eerst tot Christus gedreven en daarna tot Hem getrokken. Het is met de ziel als met de duif van Noach. Ze werd gedwongen om naar de ark terug te keren, omdat ze niets anders kon vinden om op te rusten. Maar toen ze terugkeerde, zou ze op de buitenkant van de ark zijn blijven rusten, als Noach niet zijn hand had uitgestoken om haar tot zich in de ark te brengen (Genesis 8:9). De Heere zendt de bloedwreker om de misdadiger achterna te jagen, en hij verlaat met een droevig hart zijn eigen stad, en met tranen in de ogen neemt hij afscheid van zijn oude bekenden, omdat hij niet bij hen durft te blijven. Hij vlucht voor zijn leven naar de vrijstad. Dit is helemaal zijn keuze niet, het is gedwongen werk. Nood breekt wet. Als hij echter bij de poorten komt en de schoonheid van die plaats ziet, dan bekoren de uitnemendheid en lieflijkheid ervan hem. Dan gaat hij van harte en gaarne naar binnen, terwijl hij zegt: "Dit is mijn rust, en hier zal ik blijven"; en zoals iemand in een ander geval zei: "Ik zou omgekomen zijn, indien ik niet omgekomen was."
1. Boston meende dat - in het natuurlijke - de ziel pas bij de geboorte aan het lichaam wordt toegevoegd en daarmee ging "leven". Zo wordt ook de ziel in de levenloze klomp ingebracht, wanneer het embryo tot volkomenheid is gekomen in de baarmoeder. En deze gedachte wordt door hem gekopieerd naar het geestelijke, overigens verder zonder Schriftuurlijk bewijs dat deze overzetting gerechtvaardigd is. Een overzetting van een onjuiste opvatting van het natuurlijke naar het geestelijke lijkt me geen sterk argument zeker als er verder bijbelse gegevens ontbreken.
2. In het eerste citaat zegt Boston ook: "6. De natuurlijke geboorte geschiedt langzamerhand: "Hebt Gij mij niet als melk gegoten en mij als kaas doen runnen?" Dat lijkt me - zoals Anker ook zegt - de visie van Comrie te verwoorden. Het voorbeeld van de vrijstad lijkt dit te onderstrepen, dat de "geboorte" langzamerhand geschiedt.
Dat GGBeroopingswerk dit vervolgens ziet als een "voorbereiding" op de levendmaking lijkt mij, op grond van bovengenoemde argumenten, zeer onjuist.
Het is idd beter dat wij elkaar mijden op dit forum, wij hebben duidelijk geen klik 
