Hertrouwen na echtscheiding?

[Valcke]

Overigens; als de gedachte echt(!) is dat het eerste huwelijk in stand blijft, dan horen daar ook de huwelijkse plichten bij. Dan is het een contradictie als men zegt dat de eerste man en eerste vrouw niet meer tot elkaar mogen terugkeren, maar gescheiden moeten leven. Dit klopt echt niet met de bewering dat het huwelijk er nog zou zijn. Want ieder waar huwelijk vereist het samenleven en de onderhouding van huwelijkse plichten.

Ja, ik merk dat je het cirkeltje rond probeert te krijgen. En kan me dat ook wel voorstellen en waardeer dat, want wie wil dat niet.

Maar dat krijg je in deze gebroken wereld niet voor elkaar. Christus is niet voor niets gekomen, maar om te zalig te maken en te helen.
Door de echtscheiding/overspel is er zoveel beschadigd, dat dat feitelijk niet meer kan. Maar moet dat het criterium worden?

En ja, zolang het mogelijk is, mogen ze zeker tot elkaar terugkeren. Maar als hij een 2e huwelijk heeft gesloten, kan hij niet meer terugkeren.

- We hoeven niet alles rond te krijgen, maar je negeert volstrekt de uitzondering in Mattheüs. Die uitzondering is niet opgesplitst voor de echtscheiding en het mogen hertrouwen, maar is aan beide gekoppeld via het woordje ‘en’ (en een andere trouwt).

- Ook negeer je dat verlaten in het Grieks (apoluo) betekent de losmaking ofwel juridische ontbinding. Dat kun je in een goed woordenboek vinden.

- We moeten Bijbels spreken en dus ook de beweringen Schriftuurlijk onderbouwen, gebaseerd op een goede en grondige lezing van relevante Bijbelteksten. Met alle respect, dat mis ik in jouw bijdragen ten enenmale.

- Mijn laatste post moet je zien als een bewijs uit het ongerijmde. De stelling dat een huwelijk in stand blijft, maar dat man en vrouw toch niet meer mogen samenleven, is volstrekt ongerijmd. Er is ook geen Bijbelplaats die dit legitimeert.

Ik merk dat jij heel erg op de letter zit, zonder dat je naar de context kijkt. Je stelt een woordstudie vrijwel gelijk aan een exegese.
Dat is niet juist. Ook vermeng je steeds exegese en toepassing. Daarom is het moeizaam met je discussiëren, omdat je op een ander niveau zit.
Zo werkt dat niet bij de Bijbel. Een goede exegese is veel meer dan een woordstudie.
Vooropgesteld: ik waardeer je kennis van de grondtalen; en doe er ook mijn voordeel mee.

Maar ik mis bij jou oog voor de hele Bijbelse openbaring.
Een 'bewijs uit het ongerijmde' kan wellicht in het normale leven werken, maar niet in geestelijke dingen. Het huwelijk is een afschaduwing van Gods verbond met Zijn volk. God blijft zijn beloften altijd trouw.
Zoals ik al eerder aanhaalde: de profeet Hosea is daar ook een voorbeeld van. Hij blijft eindeloos trouw aan een vrouw, die steeds vreemd gaat.

1. Wanneer ik de betekenis van een grondwoord benoem, zou dit betekenen dat ik ‘op de letter zit’? Vreemd om dat zo te concluderen.
2. Juist ik heb steeds benadrukt dat het gaat om de context van de Bijbelteksten én nauwkeurige lezing. Dat geldt voor de teksten in Mattheüs, voor Romeinen 7:3 (die juist door anderen uit de context gelicht is), 1 Korinthe 7:11 die spreekt over het ongehuwd blijven bij een onwettige scheiding, enzovoort.
3. Op de punten waarop ik je al meermalen bevraagd heb, ga je niet in.
4. Op het menselijk huwelijk als afschaduwing van Gods huwelijk met Zijn volk en Gemeente ben ik zojuist ingegaan in de reactie op Terri (en jou). Dat geldt ook voor Hosea.
5. De algemene lijn in Gods Woord bij overspel en volharding daarin is duidelijk. Dat is echtbreuk en de facto ontbinding van het huwelijk. De andere partij wordt hierdoor ook vrijgemaakt.

Het gesprek met jou sluit hiermee nu liefst af. Dat leidt alleen maar tot herhaling.

[Tiberius]

Herhaling is op zich geen probleem, het is tenslotte de moeder van de wijsheid.

1. Wanneer ik de betekenis van een grondwoord benoem, zou dit betekenen dat ik ‘op de letter zit’? Vreemd om dat zo te concluderen.

Ja klopt; niet alleen in deze discussie, maar ook in andere discussies.
Ik merk dat je een grondwoord-studie zoveel gewicht geeft, dat je niet op de context let.
Op zich geeft dat niet, want ik lees ook graag de woordstudies op de Studiebijbel, maar het beperkt wel sterk je exegese.

2. Juist ik heb steeds benadrukt dat het gaat om de context van de Bijbelteksten. Dat geldt voor de teksten in Mattheüs, voor Romeinen 7:3 (die juist door anderen uit de context gelicht is), 1 Korinthe 7:3 die spreekt over het ongehuwd blijven bij een onwettige scheiding, enzovoort.

Je noemt dat inderdaad, maar handelt er niet naar.

3. Op de punten waarop ik je al meermalen bevraagd heb, ga je niet in.

Klopt, want ik heb al eerder gezegd: met je punten inzake geoorloofde scheiding ben ik het gewoon eens.
Daar ligt ons verschil ook niet. Maar: is zo'n geoorloofde scheiding een Bijbels geoorloofde grond voor een volgende relatie?
Mijn antwoord is: nee, in ieder geval niet zonder meer.
Jouw antwoord is: ja.

4. Op het menselijk huwelijk als afschaduwing van Gods huwelijk met Zijn volk en Gemeente ben ik zojuist ingegaan in de reactie op Terri (en jou). Dat geldt ook voor Hosea.

Sorry, ik wil je niet overal op bevragen, maar dit is juist weer een staaltje van niet naar de context kijken.
Maar goed, bij dezen dan:
Er staat in Jeremia 3:1: Zo een man zijn huisvrouw verlaat, en zij gaat van hem en wordt eens anderen mans, zal hij ook tot haar nog wederkeren?
(Het is een retorische vraag, waarop met nee geantwoord moet worden).
De clou zit hem in het door mij onderstreepte. Maar ook daarin is geen legitimatie te vinden voor een nieuwe relatie. Ondanks dat hij niet tot haar mag terugkeren (op grond van Deut. 24).

Overigens is dat niet zozeer de boodschap van deze tekst, maar juist dat God genadiger is dan op basis van Deut 24 mogelijk is.

[Valcke]

Tiberius, nog één keer dan. Je kunt het niet met mij eens zijn, maar helaas ben je steeds om de Bijbelteksten in Mattheüs heengelopen. Daar heb ik je op bevraagd, daar is niets op teruggekomen. Dit in tegenstelling tot Lilian, die die wel doet.

Wat het punt van Jeremia 3:1 betreft leg jij mij dingen in de mond die ik helemaal niet gezegd heb. Wat ik wel gezegd heb is dat Gods trouw het beeld van het menselijk huwelijk overstijgt en dat deze tekst juist bewijst dat het menselijk huwelijk (en vooral echtscheiding) niet in alles geestelijk kan/mag worden toegepast.

Overigens laat je weg: zou het land niet grotelijks ontheiligd worden. Dat is geen retorische vraag! En natuurlijk: het tweede huwelijk is in de context van Jeremia 3:1 ongeoorloofd. Zeer duidelijk! Leg mij dus geen woorden in de mond die ik niet gezegd heb.

[Tiberius]

Tiberius, nog één keer dan. Je kuntchet niet met mij eens zijn, maar helaas ben je steeds om de Bijbelteksten in Mattheüs heengelopen. Daar heb ik je op bevraagd, daar is niets op teruggekomen. Dit in tegenstelling tot Lilian, die die wel doet.

Maar ik zei toch al dat ik het daar mee eens ben, als geoorloofde scheidingsgrond?
Maar wat jij erbij haalt, dat het daarmee een geoorloofde nieuwe-relatie-grond (om het zo maar eens uit te drukken) is, dat staat er niet en ben ik ook niet met je eens.

Wat het punt van Jeremia 3:1 betreft leg jij mij dingen in de mond die ik helemaal niet gezegd heb. Wat ik wel gezegd heb is dat Gods trouw het beeld van het menselijk huwelijk overstijgt en dat deze tekst juist bewijst.

Precies; DAT is de boodschap.
En niet dat het de hoofdlijn van de Bijbelse boodschap wegschuift, wat je doet met de opmerking 'Gods trouw staat niet op één lijn met het menselijk huwelijk'.
Nee, klopt: het huwelijk is er een afschaduwing van, en Gods trouw is méér, superieur zou je kunnen zeggen. Maar staat er zeker niet haaks op.
Dus wat je suggereert, staat er juist NIET!

Je antwoord over Hosea's huwelijk is mij duidelijk en daarover hebben we geen verschil.

Overigens laat je weg: zou het land niet grotelijks ontheiligd worden. Dat is geen retorische vraag! En natuurlijk: het tweede huwelijk is in de context van Jeremia 3:1 ongeoorloofd. Zeer duidelijk!

Dat snap ik, maar dat heeft met deze discussie niets te maken. Want daar ligt ons geschil niet.

[Valcke]

Tiberius, nog één keer dan. Je kuntchet niet met mij eens zijn, maar helaas ben je steeds om de Bijbelteksten in Mattheüs heengelopen. Daar heb ik je op bevraagd, daar is niets op teruggekomen. Dit in tegenstelling tot Lilian, die die wel doet.

Maar ik zei toch al dat ik het daar mee eens ben, als geoorloofde scheidingsgrond?
Maar wat jij erbij haalt, dat het daarmee een geoorloofde nieuwe-relatie-grond (om het zo maar eens uit te drukken) is, dat staat er niet en ben ik ook niet met je eens.

Wat het punt van Jeremia 3:1 betreft leg jij mij dingen in de mond die ik helemaal niet gezegd heb. Wat ik wel gezegd heb is dat Gods trouw het beeld van het menselijk huwelijk overstijgt en dat deze tekst juist bewijst.

Precies; DAT is de boodschap.
En niet dat het de hoofdlijn van de Bijbelse boodschap wegschuift, wat je doet met de opmerking 'Gods trouw staat niet op één lijn met het menselijk huwelijk'.
Nee, klopt: het huwelijk is er een afschaduwing van, en Gods trouw is méér, superieur zou je kunnen zeggen. Maar staat er zeker niet haaks op.
Dus wat je suggereert, staat er juist NIET!

Je antwoord over Hosea's huwelijk is mij duidelijk en daarover hebben we geen verschil.

Overigens laat je weg: zou het land niet grotelijks ontheiligd worden. Dat is geen retorische vraag! En natuurlijk: het tweede huwelijk is in de context van Jeremia 3:1 ongeoorloofd. Zeer duidelijk!

Dat snap ik, maar dat heeft met deze discussie niets te maken. Want daar ligt ons geschil niet.

Sorry Tiberius, ik geloof dat je mijn reactie op Terri diagonaal gelezen hebt. Wat dat DAT de boodschap is, heb ik nu juist gezegd in deze post.

Plus dat het menselijk huwelijk qua overspel en echtscheiding onvergelijkbaar is met Gods verbondstrouw bij geestelijk overspel. En daarom is juist dat slot: zou het land niet grotelijks ontheiligd worden, van belang.

Ik stop, je blijft mij woorden in de mond leggen die ik niet gezegd heb.

[Tiberius]

Tiberius, nog één keer dan. Je kuntchet niet met mij eens zijn, maar helaas ben je steeds om de Bijbelteksten in Mattheüs heengelopen. Daar heb ik je op bevraagd, daar is niets op teruggekomen. Dit in tegenstelling tot Lilian, die die wel doet.

Maar ik zei toch al dat ik het daar mee eens ben, als geoorloofde scheidingsgrond?
Maar wat jij erbij haalt, dat het daarmee een geoorloofde nieuwe-relatie-grond (om het zo maar eens uit te drukken) is, dat staat er niet en ben ik ook niet met je eens.

Wat het punt van Jeremia 3:1 betreft leg jij mij dingen in de mond die ik helemaal niet gezegd heb. Wat ik wel gezegd heb is dat Gods trouw het beeld van het menselijk huwelijk overstijgt en dat deze tekst juist bewijst.

Precies; DAT is de boodschap.
En niet dat het de hoofdlijn van de Bijbelse boodschap wegschuift, wat je doet met de opmerking 'Gods trouw staat niet op één lijn met het menselijk huwelijk'.
Nee, klopt: het huwelijk is er een afschaduwing van, en Gods trouw is méér, superieur zou je kunnen zeggen. Maar staat er zeker niet haaks op.
Dus wat je suggereert, staat er juist NIET!

Je antwoord over Hosea's huwelijk is mij duidelijk en daarover hebben we geen verschil.

Overigens laat je weg: zou het land niet grotelijks ontheiligd worden. Dat is geen retorische vraag! En natuurlijk: het tweede huwelijk is in de context van Jeremia 3:1 ongeoorloofd. Zeer duidelijk!

Dat snap ik, maar dat heeft met deze discussie niets te maken. Want daar ligt ons geschil niet.

Sorry Tiberius, ik geloof dat je mijn reactie op Terri diagonaal gelezen hebt. Wat dat DAT de boodschap is, heb ik nu juist gezegd in deze post.

Nee hoor, helemaal gelezen.
Maar dat antwoord klopt gewoon niet. Tenzij je het natuurlijk met Terri eens bent, maar dat lees ik er niet uit.

Plus dat het menselijk huwelijk qua overspel en echtscheiding onvergelijkbaar is met Gods verbondstrouw bij geestelijk overspel. En daarom is juist dat slot: zou het land niet grotelijks ontheiligd worden, van belang.

Het is in die zin onvergelijkbaar, omdat Gods verbond het huwelijk juist overtreft. Het is er een afschaduwing van, maar het staat er niet haaks op, zoals je in je reactie aan Terri suggereert.
Daar ga je nog niet op in.
Maar dat komt misschien wel, als je gestopt bent met stoppen.

[Valcke]

O.k. dan, ik zeg het nog een keer in andere woorden. Jeremia 3:1 leert ons 1. dat Gods verbondstrouw tot Zijn afvallig en overspelig volk het beeld van het menselijk huwelijk ver overtreft. Maar het leert ons ook 2. dat bij Hem wederkeer na geestelijke ontrouw, overspel en een andere man (afgoderij) altijd mogelijk is, terwijl dat in het aardse huwelijk na overspel en hertrouwen en dus een andere man (of vrouw) niet mogelijk is. Uit het laatste volgt de les dat het geestelijke huwelijk onverbrekelijk is, maar het aardse niet. En dat laatste is toch echt een wezenlijk verschil. Wie dat in deze tekst niet lezen kan, is mi ziende blind. Al weet ik dat sommigen dit zullen blijven ontkennen, omdat het in hun schema niet past.

(Dit waren ook precies de twee invalshoeken die ik steeds genoemd heb met betrekking tot deze tekst.)

‘Men zegt: Zo een man zijn huisvrouw verlaat, en zij gaat van hem en wordt eens anderen mans, zal hij ook tot haar nog wederkeren? Zou datzelve land niet grotelijks ontheiligd worden? Gij nu hebt met vele boeleerders gehoereerd, keer nochtans weder tot Mij, spreekt de HEERE.’

[Tiberius]

O.k. dan, ik zeg het nog een keer in andere woorden. Jeremia 3:1 leert ons 1. dat Gods verbondstrouw tot Zijn afvallig en overspelig volk het beeld van het menselijk huwelijk ver overtreft. Maar het leert ons ook 2. dat bij Hem wederkeer na geestelijke ontrouw, overspel en een andere man (afgoderij) altijd mogelijk is, terwijl dat in het aardse huwelijk na overspel en hertrouwen en dus een andere man (of vrouw) niet mogelijk is. Uit het laatste volgt de les dat het geestelijke huwelijk onverbrekelijk is, maar het aardse niet. En dat laatste is toch echt een wezenlijk verschil. Wie dat in deze tekst niet lezen kan, is mi ziende blind. Al weet ik dat sommigen dit zullen blijven ontkennen, omdat het in hun schema niet past.

(Dit waren ook precies de twee invalshoeken die ik steeds genoemd heb met betrekking tot deze tekst.)

Met deze post ben ik het voor 100% eens. Dat is mijn punt ook niet.
Alleen niet met de vervolgstap die je zet (en hier niet expliciet verwoordt), namelijk dat wanneer dat aardse huwelijk (wettig) verbroken is (door overspel), er Bijbels gezien ruimte is voor een nieuwe relatie.

Maar mogelijk kan Lilian het anders uitleggen, zodat je ons wel begrijpt.

[Valcke]

O.k. dan, ik zeg het nog een keer in andere woorden. Jeremia 3:1 leert ons 1. dat Gods verbondstrouw tot Zijn afvallig en overspelig volk het beeld van het menselijk huwelijk ver overtreft. Maar het leert ons ook 2. dat bij Hem wederkeer na geestelijke ontrouw, overspel en een andere man (afgoderij) altijd mogelijk is, terwijl dat in het aardse huwelijk na overspel en hertrouwen en dus een andere man (of vrouw) niet mogelijk is. Uit het laatste volgt de les dat het geestelijke huwelijk onverbrekelijk is, maar het aardse niet. En dat laatste is toch echt een wezenlijk verschil. Wie dat in deze tekst niet lezen kan, is mi ziende blind. Al weet ik dat sommigen dit zullen blijven ontkennen, omdat het in hun schema niet past.

(Dit waren ook precies de twee invalshoeken die ik steeds genoemd heb met betrekking tot deze tekst.)

Met deze post ben ik het voor 100% eens. Dat is mijn punt ook niet.
Alleen niet met de vervolgstap die je zet (en hier niet expliciet verwoordt), namelijk dat wanneer dat aardse huwelijk (wettig) verbroken is (door overspel), er Bijbels gezien ruimte is voor een nieuwe relatie.

Maar mogelijk kan Lilian het anders uitleggen, zodat je ons wel begrijpt.

Als je reageert op mij, dan moet je ook reageren op mijn punt. Dat is nu juist het probleem: hoe duidelijk ik ook probeer te zijn, je geeft aan mijn post steeds een onjuiste interpretatie. Fijn dat je het er nu wel mee eens bent. In eerdere posts heb ik precies hetzelfde gezegd als het gaat om deze tekst.

Overigens zit er dan nog steeds tegenstrijdigheid in je beweringen: je beweerde eerder dat het eerste huwelijk in stand blijft, ook na overspel en hertrouwen van de schuldige partij. Nu ben je het met mij eens dat dit niet het geval is. Maar goed, je hoeft dit wat mij betreft niet uit te leggen. Het is voor mij voldoende duidelijk dat ik Jeremia 3:1 terecht genoemd heb als het gaat om de tegenstelling onverbrekelijk (het geestelijk huwelijk) en wel verbrekelijk (het aards huwelijk).

[Tiberius]

O.k. dan, ik zeg het nog een keer in andere woorden. Jeremia 3:1 leert ons 1. dat Gods verbondstrouw tot Zijn afvallig en overspelig volk het beeld van het menselijk huwelijk ver overtreft. Maar het leert ons ook 2. dat bij Hem wederkeer na geestelijke ontrouw, overspel en een andere man (afgoderij) altijd mogelijk is, terwijl dat in het aardse huwelijk na overspel en hertrouwen en dus een andere man (of vrouw) niet mogelijk is. Uit het laatste volgt de les dat het geestelijke huwelijk onverbrekelijk is, maar het aardse niet. En dat laatste is toch echt een wezenlijk verschil. Wie dat in deze tekst niet lezen kan, is mi ziende blind. Al weet ik dat sommigen dit zullen blijven ontkennen, omdat het in hun schema niet past.

(Dit waren ook precies de twee invalshoeken die ik steeds genoemd heb met betrekking tot deze tekst.)

Met deze post ben ik het voor 100% eens. Dat is mijn punt ook niet.
Alleen niet met de vervolgstap die je zet (en hier niet expliciet verwoordt), namelijk dat wanneer dat aardse huwelijk (wettig) verbroken is (door overspel), er Bijbels gezien ruimte is voor een nieuwe relatie.

Maar mogelijk kan Lilian het anders uitleggen, zodat je ons wel begrijpt.

Als je reageert op mij, dan moet je ook reageren op mijn punt. Dat is nu juist het probleem: hoe duidelijk ik ook probeer te zijn, je geeft aan mijn post steeds een onjuiste interpretatie. Fijn dat je het er nu wel mee eens bent. In eerdere posts heb ik precies hetzelfde gezegd als het gaat om deze tekst.

Overigens zit er dan nog steeds tegenstrijdigheid in je beweringen: je beweerde eerder dat het eerste huwelijk in stand blijft, ook na overspel en hertrouwen van de schuldige partij. Nu ben je het met mij eens dat dit niet het geval is. Maar goed, je hoeft dit wat mij betreft niet uit te leggen. Het is voor mij voldoende duidelijk dat ik Jeremia 3:1 terecht genoemd heb als het gaat om de tegenstelling onverbrekelijk (het geestelijk huwelijk) en wel verbrekelijk (het aards huwelijk).

Sorry, maar je leest echt niet goed hoor.
Ik geef geen onjuiste interpretatie aan jouw post, ik geef alleen aan dat die niet relevant is. Daar gaat het niet over. Ook in je reactie naar Terri niet.
Daarom blijf je denken dat er een tegenstrijdigheid in mijn beweringen zit. Maar als je goed leest, heb ik dat niet. Integendeel.
Ik zal het anders proberen te zeggen: een ‘verbroken huwelijk’ is niet gelijk aan ‘geen huwelijk’. Door dat verbroken huwelijk is er schade ontstaan, die zich (vaak) niet meer laat herstellen. Zelfs als iemand schuldloos gescheiden is (in zoverre dat eigenlijk mogelijk is, maar dat is een andere discussie).

Omdat je niet goed leest, blijf je tegenstrijdigheden zien. Het zou al helpen als je eerst eens goed leest, zodat je mij en mijn standpunten in ieder geval recht doet. Je hoeft het er niet mee eens te zijn, maar zo moeilijk is het toch niet te begrijpen.

[Valcke]

Tiberius: ik stop. Jij kunt denken dat Jeremia 3:1 in deze discussie niet relevant is, maar dan heb je het mis. Dat je dit niet begrijpt, kan ik niet helpen.

Bovendien heb je mijn punt mbt Jeremia eerst wel degelijk onjuist genoemd (met nog allerlei andere kwalificaties erbij), terwijl ik toch echt wel consistent ben in mijn uitingen. Je las allerlei dingen die ik nooit geschreven heb. Dan vind ik het toch wel kwalijk dat je nu over slecht lezen begint.

Als laatste naar aanleiding van Jeremia 3:1: Wanneer een huwelijk in stand blijft, blijft ook de plicht tot verzoening en wederkeer in stand. Wanneer die wederkeer niet meer mag (ik zeg niet: niet mogelijk is, maar: niet mag!!), dan is er ook geen huwelijk meer. Dat is klip en klaar en volgt uit deze tekst en ook (indirect) uit Mattheüs.

Maar nu stop ik. Met betrekking tot een bepaald punt kan ik je bedoeling verkeerd begrepen hebben. De lijn die ik volg is echter de lijn van de Schrift, daar ben ik volkomen van overtuigd. Dat was ook eenduidig de leer van Calvijn en Nadere Reformatie, alsook de leer volgens de commissies en brochures over huwelijk, echtscheiding en hertrouwen van GG, GGiN en HHK. En in de CGK wordt niet anders geleerd. De geestelijke betekenis van het huwelijk is hier ook volstrekt niet mee in strijd, omdat de vergelijking van het geestelijk en aards huwelijk niet onbeperkt mag worden doorgetrokken.

Wie meent dit zo maar even met klankexegese te kunnen weerleggen, moet weten wat hij doet.

[HersteldHervormd]

Ik ga een petitie starten dat forummers een ban van een week krijgen als ze zeggen dat ze stoppen in een discussie, maar toch door blijven gaan.

[Valcke]

Ik ga een petitie starten dat forummers een ban van een week krijgen als ze zeggen dat ze stoppen in een discussie, maar toch door blijven gaan.

Ok.
Goed punt. In elk geval zal ik op een post van Lilian reageren. Dat zeg ik vooraf. Dat ben ik haar verschuldigd.

[Tiberius]

Tiberius: ik stop.

Ik denk inderdaad dat ik niet goed kan lezen. Alleen deze twee woorden van jou interpreteer ik anders dan je ze ooit bedoeld kan hebben.

Jij kunt denken dat Jeremia 3:1 in deze discussie niet relevant is, maar dan heb je het mis. Dat je dit niet begrijpt, kan ik niet helpen.

Het punt is, dat je niet begrijpt waar ik het over heb blijkbaar. Als je Jeremia 3 aanvoert als reactie op mijn standpunt inzake de Bijbelse openbaring over het huwelijk, is dat niet juist. Daarmee is Jeremia 3 op zichzelf genomen uiteraard wel relevant. Maar niet voor deze discussie.

Bovendien heb je mijn punt mbt Jeremia eerst wel degelijk onjuist genoemd (met nog allerlei andere kwalificaties erbij), terwijl ik toch echt wel consistent ben in mijn uitingen. Je las allerlei dingen die ik nooit geschreven heb. Dan vind ik het toch wel kwalijk dat je nu over slecht lezen begint.

Nou, daar begin ik NU niet over, maar dat zeg ik al eerder.
Wellicht ben je voor je eigen gevoel consistent in je uitingen, maar het raakt ons geschilpunt niet. Daar draai je helaas om heen.

Als laatste naar aanleiding van Jeremia 3:1: Wanneer een huwelijk in stand blijft, blijft ook de plicht tot verzoening en wederkeer in stand. Wanneer die wederkeer niet meer mag (ik zeg niet: niet mogelijk is, maar: niet mag!!), dan is er ook geen huwelijk meer. Dat is klip en klaar en volgt uit deze tekst en ook (indirect) uit Mattheüs.

Maar nu stop ik.

Ok.

Met betrekking tot een bepaald punt kan ik je bedoeling verkeerd begrepen hebben. De lijn die ik volg is echter de lijn van de Schrift, daar ben ik volkomen van overtuigd.

Dat je daarvan overtuigd bent, geloof ik zonder meer. Ik twijfel geen moment aan je oprechte intenties; laat dat duidelijk zijn.

Dat was ook eenduidig de leer van Calvijn en Nadere Reformatie, alsook de leer volgens de commissies en brochures over huwelijk, echtscheiding en hertrouwen van GG, GGiN en HHK. En in de CGK wordt niet anders geleerd. De geestelijke betekenis van het huwelijk is hier ook volstrekt niet mee in strijd, omdat de vergelijking van het geestelijk en aards huwelijk niet onbeperkt mag worden doorgetrokken.

Het gaat mij om de Bijbelse lijn, niet zozeer wat er in boekjes e.d. over geschreven wordt. Alleen al in de CGK zijn er best verschillende visies op het huwelijk.
En de GGiN ligt volgens mij meer op de lijn van Engelsma.

Wie meent dit zo maar even met klankexegese te kunnen weerleggen, moet weten wat hij doet.

Zoals gezegd: je kan exegese en toepassing beter niet vermengen.

[Valcke]

"Eerbaar door het leven", rapport over huwelijk en echtscheiding, met voorwoord van ds. J. Roos in zijn hoedanigheid als voorzitter van de Commissie Huwelijksvraagstukken van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland. Het gaat hier om een in 2004 of 2005 geactualiseerde brochure uit 1989.

Enkele quotes:

"Matth. 19:9 (...) In één geval is het verlaten dus wél geoorloofd, namelijk wanneer de ander zich schuldig heeft gemaakt aan hoererij. Onder 'hoererij' dient te worden verstaan: elke seksuele verhouding of handeling buiten het huwelijk. Men zou het woord dat in de grondtekst staat (porneia), ook over kunnen zetten met 'ontucht'. Ook bijvoorbeeld homoseksuele verhoudingen of handelingen en incest kunnen ertoe gerekend worden." (blz. 36)

(Een uitstekende verklaring van porneia!)

"Op de genoemde grondregel [dat alleen de dood rechtens een eind aan een huwelijk kan maken, waardoor de mogelijkheid van een tweede huwelijk openstaat] heeft Christus Zelf één uitzondering gemaakt. Aan hem/haar die door hoererij verlaten is, is hertrouwen geoorloofd, Mattheüs 5:32; 19:9." (blz. 45)

Dit is de Bijbelse en gereformeerde lijn, de lijn van Calvijn en de Nadere Reformatie. Gelukkig maar!

(Een brochure die ik iedereen kan aanbevelen die zich in dit onderwerp verdiepen wil, al kan ik de brochure niet voor de volle 100% volgen als het gaat over het onderwerp 'kwaadwillige verlating'.)