huisman schreef:Ik vind deze reactie jammer ik kan niet spreken uit de praktijk van een "Evangelische bekering" omdat de HEERE mij van dood levendgemaakt heeft door de "gewone" weg eerst de ellendekennis dus. (Dit is persoonlijk en niemand hoeft mijn bekering over te nemen. Ik wilde je eerst een PB sturen maar waarom eigenlijk iedereen mag dit wel weten van mij.)

Maar als je er dan niet uit de praktijk over kunt spreken, waarom verdedig je het dan zo te vuur en te zwaard? Ik denk dat dit tot misverstanden aanleiding kan geven: je 'vervreemdt' mensen van je met wie je het eigenlijk eens bent, en je krijg misschien bijval van mensen met wie je je toch niet eensgeestes weet.

Gods koninklijk, soeverein recht in de bekering

Voorzover het ons geopenbaard is, bereidt God gewoonlijk de mensen voor door de wet en door enige voorafgaande gestalten, voordat zij tot Christus getrokken worden.
Ik durf niet beslist zeggen, dat God geen gebruik maakt van Zijn koninklijk, soeverein recht, in de bekering van sommigen, wie God genade bewijst, zonder die zware, wettische overtuigingen, ja ik denk, dat Christus tot sommigen komt gelijk een ree of gelijk een welp der herten, springende op de bergen en huppelende op de heuvelen, met wie Hij zich niet houdt aan de regel, die Hijzelf gesteld heeft en die Hij uit de hel rukt, zonder die voorbereidingen, of dat Hij die tenminste plotseling werkt.
Ik zie er niets bezwarends in, dat, evenals God in Zijn handelingen in de natuur vrij blijft in Zijn bedelingen, wij ook Zijn bedelingen in de genade niet kunnen navorsen.
Dit is echter zeker, dat Hij nieuwe gebouwen opricht van ongeschikt en knoestig hout en het moet wel gering en onhandelbaar leem zijn, waarvan Christus, Die alle dingen nieuw maakt, geen vat der barmhartigheid formeren kan.
De ene natuur of soort van schepsel in een ander te veranderen, zoals een leeuw in een lam, en te maken dat de wolf met het lam verkeert en de luipaard bij de geitenbok neerligt en het kalf en de jonge leeuw en het mestvee tezamen, en dat een klein jongske ze zal drijven, is het eigen werk van de Almacht, wat ook de voorbereidingen of de ongeschiktheid van zondaren is.

Bron: Samuel Rutherford, (Christus stervende en zondaren tot Zich trekkende dl. 1 blz. 320 - 321).
Of:http://www.theologienet.nl/documenten/R ... de%20I.pdf (blz. 216)

Afgewezen schreef:

huisman schreef:Ik vind deze reactie jammer ik kan niet spreken uit de praktijk van een "Evangelische bekering" omdat de HEERE mij van dood levendgemaakt heeft door de "gewone" weg eerst de ellendekennis dus. (Dit is persoonlijk en niemand hoeft mijn bekering over te nemen. Ik wilde je eerst een PB sturen maar waarom eigenlijk iedereen mag dit wel weten van mij.)

Maar als je er dan niet uit de praktijk over kunt spreken, waarom verdedig je het dan zo te vuur en te zwaard? Ik denk dat dit tot misverstanden aanleiding kan geven: je 'vervreemdt' mensen van je met wie je het eigenlijk eens bent, en je krijg misschien bijval van mensen met wie je je toch niet eensgeestes weet.

Omdat ik met Guthrie en Brakel en zoveel anderen er van overtuigd ben dat ook dit Bijbels is om (eerst een rein nieuw hart en dan pas de ellendekennis) En van mij vervreemden van mensen van je met wie je het eigenlijk eens bent, dat heb ik van jou geleerd (grapje)
Ezechiël 36 :25-27

25 ¶ Dan zal Ik rein water op u sprengen , en gij zult rein worden; van al uw onreinigheden en van al uw drekgoden zal Ik u reinigen.
26 En Ik zal u een nieuw hart geven, en zal een nieuwen geest geven in het binnenste van u; en Ik zal het stenen hart uit uw vlees wegnemen, en zal u een vlesen hart geven.
27 En Ik zal Mijn Geest geven in het binnenste van u; en Ik zal maken, dat gij in Mijn inzettingen zult wandelen, en Mijn rechten zult bewaren en doen.

En wat is de vrucht dus niet de voorbereiding van dat vlesen hart en dat rein water vs 31

31 Dan zult gij gedenken aan uw boze wegen en uw handelingen, die niet goed waren; en gij zult een walging van u zelf hebben over uw ongerechtigheden en over uw gruwelen .

huisman schreef:Omdat ik met Guthrie en Brakel en zoveel anderen er van overtuigd ben dat ook dit Bijbels is om (eerst een rein nieuw hart en dan pas de ellendekennis) En van mij vervreemden van mensen van je met wie je het eigenlijk eens bent, dat heb ik van jou geleerd (grapje)
Ezechiël 36 :25-27

Nee, dat kan niet. Ik bedoel: Ezechiel 36 geldt altíjd, en niet soms, of je legt het verkeerd uit (wat ik denk).

Afgewezen schreef:

huisman schreef:Omdat ik met Guthrie en Brakel en zoveel anderen er van overtuigd ben dat ook dit Bijbels is om (eerst een rein nieuw hart en dan pas de ellendekennis) En van mij vervreemden van mensen van je met wie je het eigenlijk eens bent, dat heb ik van jou geleerd (grapje)
Ezechiël 36 :25-27

Nee, dat kan niet. Ik bedoel: Ezechiel 36 geldt altíjd, en niet soms, of je legt het verkeerd uit (wat ik denk).

Leg het mij dan uit..................

Afgewezen schreef:

huisman schreef:Omdat ik met Guthrie en Brakel en zoveel anderen er van overtuigd ben dat ook dit Bijbels is om (eerst een rein nieuw hart en dan pas de ellendekennis) En van mij vervreemden van mensen van je met wie je het eigenlijk eens bent, dat heb ik van jou geleerd ;) ;) (grapje)
Ezechiël 36 :25-27

Nee, dat kan niet. Ik bedoel: Ezechiel 36 geldt altíjd, en niet soms, of je legt het verkeerd uit (wat ik denk).

Ezechiël 36 zegt inderdaad niet dat er geen overtuigingen zijn voordat de zondaar tot Christus komt. Ezechiël 36 heeft het over overtuigingen die zijn na het komen tot Christus, maar dat sluit overtuigingen van daarvoor niet uit.

Afgewezen schreef:

huisman schreef:Ik vind deze reactie jammer ik kan niet spreken uit de praktijk van een "Evangelische bekering" omdat de HEERE mij van dood levendgemaakt heeft door de "gewone" weg eerst de ellendekennis dus. (Dit is persoonlijk en niemand hoeft mijn bekering over te nemen. Ik wilde je eerst een PB sturen maar waarom eigenlijk iedereen mag dit wel weten van mij.)

Maar als je er dan niet uit de praktijk over kunt spreken, waarom verdedig je het dan zo te vuur en te zwaard? Ik denk dat dit tot misverstanden aanleiding kan geven: je 'vervreemdt' mensen van je met wie je het eigenlijk eens bent, en je krijg misschien bijval van mensen met wie je je toch niet eensgeestes weet.

Als ik naar mijn eigen bekering kijk dan zou ik eerlijk waar niet weten wat de volgorde geweest is. Het is in ieder geval niet zo geweest dat ik bewust veroordeeld lag onder de wet en dat Christus mij toen op een bepaald moment vrij kwam spreken. (Misschien is het wel zo gegaan, maar dan is dat onbewust gebeurd). Ik heb mezelf mijn hele leven voor gered aangezien (of ik dat nu was of niet). Op een gegeven moment leer je je zonden kennen en leer je Christus kennen als Losser van die zonden. Maar ik heb nooit ervaren dat de verbrijzeling vooraf ging. Maar wel dat waar geloof in de weg van die verbrijzeling gaat. Is dat dan niet evangelisch? Of past het niet in een schema, of kan het zo volgens jullie misschien zelfs niet echt zijn?
Daarom snap ik ook niet waarom je (Afgewezen) als gevolg van een geschil over de volgorde gaat spreken over vervreemden van mensen. Het gaat toch immers niet om volgorde maar wezen van de Christuskennis?

huisman schreef:
Ik vind deze reactie jammer ik kan niet spreken uit de praktijk van een "Evangelische bekering" omdat de HEERE mij van dood levendgemaakt heeft door de "gewone" weg eerst de ellendekennis dus. (Dit is persoonlijk en niemand hoeft mijn bekering over te nemen. Ik wilde je eerst een PB sturen maar waarom eigenlijk iedereen mag dit wel weten van mij.)

Waarom de stelling dat dat de 'gewone weg' is? In de Bijbel is het meer de uitzonderingsweg...

Er is een lange lijst op de noemen van bijbelheiligen die in hun prille jonkheid bekeerd zijn:

Mozes, David, Jesaja, Jeremiah, Johannes, enz.

Bert Mulder schreef:

huisman schreef:
Ik vind deze reactie jammer ik kan niet spreken uit de praktijk van een "Evangelische bekering" omdat de HEERE mij van dood levendgemaakt heeft door de "gewone" weg eerst de ellendekennis dus. (Dit is persoonlijk en niemand hoeft mijn bekering over te nemen. Ik wilde je eerst een PB sturen maar waarom eigenlijk iedereen mag dit wel weten van mij.)

Waarom de stelling dat dat de 'gewone weg' is? In de Bijbel is het meer de uitzonderingsweg...

Er is een lange lijst op de noemen van bijbelheiligen die in hun prille jonkheid bekeerd zijn:

Mozes, David, Jesaja, Jeremiah, Johannes, enz.

Als je mijn postings leest zul je zien dat ik het met je eens ben, daarom stond gewone ook tussen aanhalingstekens. In al mijn postings gaat het mij om de bijbelse variatie van de wederbarende werking van de Geest.

Bert Mulder schreef:

huisman schreef:Ik vind deze reactie jammer ik kan niet spreken uit de praktijk van een "Evangelische bekering" omdat de HEERE mij van dood levendgemaakt heeft door de "gewone" weg eerst de ellendekennis dus. (Dit is persoonlijk en niemand hoeft mijn bekering over te nemen. Ik wilde je eerst een PB sturen maar waarom eigenlijk iedereen mag dit wel weten van mij.)

Waarom de stelling dat dat de 'gewone weg' is? In de Bijbel is het meer de uitzonderingsweg...

Dit valt met toch wel een beetje van je tegen, Bert, dat je dat de uitzonderingsweg noemt. Hiermee zou je bij een onoplettende lezer de suggestie kunnen wekken, dat je geen belang hecht aan de wedergeboorte. Terwijl we toch belijden, dat een mens het koninkrijk Gods niet kan zien, tenzij dat hij wedergeboren wordt.
Wat Huisman hier beschrijft is de wedergeboorte in eigen woorden op dezelfde wijze als artikel 12 van DL hs 3/4.

Bert Mulder schreef:Er is een lange lijst op de noemen van bijbelheiligen die in hun prille jonkheid bekeerd zijn:

Huisman heeft toch zijn leeftijd er niet bij gemeld?

Bert Mulder schreef:[
Er is een lange lijst op de noemen van bijbelheiligen die in hun prille jonkheid bekeerd zijn:

Mozes, David, Jesaja, Jeremiah, Johannes, enz.

Pas hoorde ik een preek van Ds Britstra en die wees daar ook op. De meesten worden vanaf hun jonkheid bekeerd.
Is dat misschien ook de oorzaak van onbegrip tussen Gods kinderen onderling, omdat zij die vanaf hun kindschap getrokken zijn, niet een duidelijke "weg" kunnen vertellen ?

Wilhelm schreef:

Bert Mulder schreef:[
Er is een lange lijst op de noemen van bijbelheiligen die in hun prille jonkheid bekeerd zijn:

Mozes, David, Jesaja, Jeremiah, Johannes, enz.

Pas hoorde ik een preek van Ds Britstra en die wees daar ook op. De meesten worden vanaf hun jonkheid bekeerd.
Is dat misschien ook de oorzaak van onbegrip tussen Gods kinderen onderling, omdat zij die vanaf hun kindschap getrokken zijn, niet een duidelijke "weg" kunnen vertellen ?

Ik denk niet dat het noodzakelijk is om een duidelijke weg te kunnen vertellen.
Maar wel dat elk kind van God een moment in zijn leven kent, dat hij (om de metafoor van de blindgeborene maar eens te gebruiken) kan zeggen: "Eén ding weet ik, dat ik blind was en nu zie".

Tiberius schreef:

Wilhelm schreef:

Bert Mulder schreef:[
Er is een lange lijst op de noemen van bijbelheiligen die in hun prille jonkheid bekeerd zijn:

Mozes, David, Jesaja, Jeremiah, Johannes, enz.

Pas hoorde ik een preek van Ds Britstra en die wees daar ook op. De meesten worden vanaf hun jonkheid bekeerd.
Is dat misschien ook de oorzaak van onbegrip tussen Gods kinderen onderling, omdat zij die vanaf hun kindschap getrokken zijn, niet een duidelijke "weg" kunnen vertellen ?

Ik denk niet dat het noodzakelijk is om een duidelijke weg te kunnen vertellen.
Maar wel dat elk kind van God een moment in zijn leven kent, dat hij (om de metafoor van de blindgeborene maar eens te gebruiken) kan zeggen: "Eén ding weet ik, dat ik blind was en nu zie".

Of: één ding weet ik, dat ik zie.

refo schreef:

Tiberius schreef:

Wilhelm schreef:

Bert Mulder schreef:[
Er is een lange lijst op de noemen van bijbelheiligen die in hun prille jonkheid bekeerd zijn:

Mozes, David, Jesaja, Jeremiah, Johannes, enz.

Pas hoorde ik een preek van Ds Britstra en die wees daar ook op. De meesten worden vanaf hun jonkheid bekeerd.
Is dat misschien ook de oorzaak van onbegrip tussen Gods kinderen onderling, omdat zij die vanaf hun kindschap getrokken zijn, niet een duidelijke "weg" kunnen vertellen ?

Ik denk niet dat het noodzakelijk is om een duidelijke weg te kunnen vertellen.
Maar wel dat elk kind van God een moment in zijn leven kent, dat hij (om de metafoor van de blindgeborene maar eens te gebruiken) kan zeggen: "Eén ding weet ik, dat ik blind was en nu zie".

Of: één ding weet ik, dat ik zie.

Die zijn er helaas ook, ja. In datzelfde hoofdstuk zelfs (het laatste vers).

Tiberius schreef:

Wilhelm schreef:

Bert Mulder schreef:[
Er is een lange lijst op de noemen van bijbelheiligen die in hun prille jonkheid bekeerd zijn:

Mozes, David, Jesaja, Jeremiah, Johannes, enz.

Pas hoorde ik een preek van Ds Britstra en die wees daar ook op. De meesten worden vanaf hun jonkheid bekeerd.
Is dat misschien ook de oorzaak van onbegrip tussen Gods kinderen onderling, omdat zij die vanaf hun kindschap getrokken zijn, niet een duidelijke "weg" kunnen vertellen ?

Ik denk niet dat het noodzakelijk is om een duidelijke weg te kunnen vertellen.
Maar wel dat elk kind van God een moment in zijn leven kent, dat hij (om de metafoor van de blindgeborene maar eens te gebruiken) kan zeggen: "Eén ding weet ik, dat ik blind was en nu zie".

Ja maar die overgang ligt bij sommige kinderen niet heel duidelijk. Ze zullen de zaak wel onderschrijven, maar de beleving niet kunnen noemen.
Ik blijf dit toch een moeilijk punt vinden. Juist als het over bevinding gaat en ook de beschrijvingen van bekeringen dat gaat het meestal om volwassenen die verstandelijk over deze zaken kunnen nadenken. Maar in het licht van opmerkingen van bv Spurgeon , Brakel en anderen dat de meesten die onder de waarheid opgroeien vanaf hun kindertijd vernieuwd zijn, vraag ik me af of dat aspect altijd wordt meegenomen.

Wilhelm schreef:

Tiberius schreef:

Wilhelm schreef:

Bert Mulder schreef:[
Er is een lange lijst op de noemen van bijbelheiligen die in hun prille jonkheid bekeerd zijn:

Mozes, David, Jesaja, Jeremiah, Johannes, enz.

Pas hoorde ik een preek van Ds Britstra en die wees daar ook op. De meesten worden vanaf hun jonkheid bekeerd.
Is dat misschien ook de oorzaak van onbegrip tussen Gods kinderen onderling, omdat zij die vanaf hun kindschap getrokken zijn, niet een duidelijke "weg" kunnen vertellen ?

Ik denk niet dat het noodzakelijk is om een duidelijke weg te kunnen vertellen.
Maar wel dat elk kind van God een moment in zijn leven kent, dat hij (om de metafoor van de blindgeborene maar eens te gebruiken) kan zeggen: "Eén ding weet ik, dat ik blind was en nu zie".

Ja maar die overgang ligt bij sommige kinderen niet heel duidelijk. Ze zullen de zaak wel onderschrijven, maar de beleving niet kunnen noemen.
Ik blijf dit toch een moeilijk punt vinden. Juist als het over bevinding gaat en ook de beschrijvingen van bekeringen dat gaat het meestal om volwassenen die verstandelijk over deze zaken kunnen nadenken. Maar in het licht van opmerkingen van bv Spurgeon , Brakel en anderen dat de meesten die onder de waarheid opgroeien vanaf hun kindertijd vernieuwd zijn, vraag ik me af of dat aspect altijd wordt meegenomen.

Ook kleine kinderen kunnen op heel eenvoudige, kinderlijke wijze grote Bijbelse waarheden uitdrukken. Ik heb dat zelfs bij een zwaar verstandelijk gehandicapte gehoord.
Dat zou ik maar niet onderschatten.