Hoe spreekt God zaligmakend tot mensen?

[Afgewezen]

Dit citaat kwam ik onlangs tegen, het is genomen uit een preek van Kohlbrugge over de doop. Dit is dan toch eigenlijk de gedachte die jij verwerpt?

Toen wij werden gedoopt, heeft het bloed van Christus ons besprengd en gereinigd van onze zonden. Wij zijn toen door Zijn Geest herschapen van kinderen des toorns tot kinderen van God, en sedertdien staan wij niet meer op onze naam, maar op de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest. (...)
Waarom zoekt gij grond in uzelf? Of ook alle duivels, of ook uw versaagde hart u aanvechten en nee roepen, zie op uw doop, zie op wat God u daarin beloofd heeft, en wees niet langer ongelovig maar gelovig, en verwacht uw heil van Gods belofte. Hij is getrouw en rechtvaardig, zodat Hij niet laat varen de werken Zijner handen.

Het is maar hoe Kohlbrugge dit bedoelt. Als hij bedoelt te zeggen dat alle gedoopte kinderen 'herschapen' zijn, kan ik het toch echt niet met hem eens zijn. Als hij wijst op wat God beloofd heeft in de Doop, kan het wel wat hij zegt. Ook Kohlbrugge wist heel goed dat ook iemand die gedoopte is, schuldenaar voor God moet worden en dat hij zich niet zomaar de beloften mag 'toe-eigenen'.

[Democritus]

Dan geloof ik ook waar de prediking van het Woord en het verbond functioneert.

Hoi Democritus, twee vragen:......
1 Wat bedoel je met ¨waar prediking van het Woord en verbond functioneert¨
Wanneer functioneert het wel en wanneer niet.......
Is dat ergens afhankelijk van.....

2 Ik heb de RG van Brakel staan. Heb er echter nooit in gelezen. Als het daarin staat, waar
staat dit dan?

1. Het functioneert niet als of eenzijdig de verkiezing wordt benadrukt en dan vergeten wordt dat God niet wil dat er één verloren gaat. Het functioneert niet als verbondszegen en verbondswraak niet worden gepreekt. Het functioneert niet als er alleen wordt gezegd het moet je gegeven worden je kan het niet aannemen. Maar het geld allemaal ook de andere kant op. Als het benadrukken van het één leidt tot het wegdrukken/ontkennen van het ander. M.i. is het afhankelijk in hoeverre m.n. een dienaar van het Woord aan alle zaken recht wil blijven doen zonder het in één sluitend systeem te gieten. Dus ook durven te zeggen het één dat ik zeg is waarheid maar het andere, dat tegenovergesteld lijkt, ook. Op deze wijze ontstaat de wel eens zo mooi de 'klem/tang' van het evangelie genoemd wordt. Anders dat je moet komen Christus (bevel) maar anderzijds dat je het zelf niet kan (doodstaat). Je wordt als het ware vermorzeld door deze twee uitersten. Als je overhangt naar het één dan corrigeert het ander. Dan blijft er maar één ding dat je vlucht tot de waarmaker van Zijn Woord en je overgeeft aan Zijn Beloften en gaat leunen en steunen op Zijn Woord. Waarbij altijd de uitkomst zal zijn Hij heeft mij getrokken met koorden van eeuwige liefde en het geloof is een gave Gods.

2. Het hoofdstuk over de wedergeboorte uit mijn hoofd ergens tussen de 25 - 30.

[Afgewezen]

2 Ik heb de RG van Brakel staan. Heb er echter nooit in gelezen. Als het daarin staat, waar
staat dit dan?

2. Het hoofdstuk over de wedergeboorte uit mijn hoofd ergens tussen de 25 - 30.

Hoofdstuk XXXI.

[Democritus]

Ook helemaal mee eens dat je weet dat je blind was en ziet.....maar dat betekent niet dat je het exacte moment weet. Je constateert het alleen wel.
Sorry Afgewezen hier ben jij het niet mee eens dat weet ik.

De blindgeborene, want van hem zijn die woorden afkomstig, wist heel goed hoe hij ziende gemaakt was.
En dat is in het geestelijke toch niet anders? Als je vanuit de duisternis tot Gods wonderbaar licht getrokken wordt, ben je daar toch zelf bij? Als je eerst niet kón geloven en nu je geloofsoog wordt geopend voor Christus en Zijn volbrachte werk - dat gaat toch niet buiten je ervaring om?

Abraham geloofde Gods belofte op grond van het verbond en dat is hem tot zaligheid gerekend. Voordat hij zelf zijn zoon nog maar in handen had.
Bij velen zal het ervaring meebrengen zeker als het een strijd en worsteling is geweest. Maar niet bij iedereen....deze kunnen het alleen concluderen door de sluitrede (Brakel) op te maken.

[Democritus]

2 Ik heb de RG van Brakel staan. Heb er echter nooit in gelezen. Als het daarin staat, waar
staat dit dan?

2. Het hoofdstuk over de wedergeboorte uit mijn hoofd ergens tussen de 25 - 30.

Hoofdstuk XXXI.

Bedankt

[Zacheüs]

2 Ik heb de RG van Brakel staan. Heb er echter nooit in gelezen. Als het daarin staat, waar
staat dit dan?

2. Het hoofdstuk over de wedergeboorte uit mijn hoofd ergens tussen de 25 - 30.

Hoofdstuk XXXI.

Bedankt

Ik zit er nu al een paar minuten in te zoeken/lezen, maar......welke blz. alinea? De volgende regel bedoel ik dan:

Dan geloof ik ook waar de prediking van het Woord en het verbond functioneert, iemand opgroeit in een werkelijk christelijk gezin (waar Christus nr. 1 is) dat deze zonder veel verschrikking maar vertrouwend op de beloften en zonder grote overtuigingen tot geloof komt (Brakel).

[Afgewezen]

Ook helemaal mee eens dat je weet dat je blind was en ziet.....maar dat betekent niet dat je het exacte moment weet. Je constateert het alleen wel.
Sorry Afgewezen hier ben jij het niet mee eens dat weet ik.

De blindgeborene, want van hem zijn die woorden afkomstig, wist heel goed hoe hij ziende gemaakt was.
En dat is in het geestelijke toch niet anders? Als je vanuit de duisternis tot Gods wonderbaar licht getrokken wordt, ben je daar toch zelf bij? Als je eerst niet kón geloven en nu je geloofsoog wordt geopend voor Christus en Zijn volbrachte werk - dat gaat toch niet buiten je ervaring om?

Abraham geloofde Gods belofte op grond van het verbond en dat is hem tot zaligheid gerekend. Voordat hij zelf zijn zoon nog maar in handen had.
Bij velen zal het ervaring meebrengen zeker als het een strijd en worsteling is geweest. Maar niet bij iedereen....deze kunnen het alleen concluderen door de sluitrede (Brakel) op te maken.

Wij geloven toch ook voordat we iets 'in handen hebben'? Wij zijn toch ook 'in hope' zalig? Dat maakt geen verschil.
Dat jij stelt dat het niet bij iedereen een 'ervaring' teweegbrengt, vind ik echt een gevaarlijke stellingname. Ook zo kom je bij een conclusie- c.q. verstandsgeloof uit. Dat kan dus ook met oudvaders in de hand.

[Zacheüs]

Ik heb het volgende gevonden: Blz. 750, hier gaat het over de zeer verschillende (verscheiden) wijze van wedergeboorte:
(c) Sommigen op een zeer Evangelische wijze. De zaligheden en de volheid van den Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel, en de zoetigheden van de Evangelische goederen vervullen zoo hunne zielen, dat ze geen tijd hebben, aan hunne zonden met verschrikking te denken. Maar zij worden als verslonden door het Evangelie, en zij ontvangen Jezus met blijdschap als Zacheüs, Luk.19: 3,10.

Ik weet niet of dit bedoeld wordt door Democritus?

[Gian]

Sorry, maar ik weet echt niet waar Calvijn dat geschreven heeft.
Probeer het even bij Afgewezen..

[Afgewezen]

Ik weet niet precies waar Gian op doelt. Hier volgen in elk geval twee min of meer relevante uitspraken van Calvijn (onderstrepingen van mij):

Het Woord Gods is wel als een zon, die toestraalt allen, aan wie het gepredikt wordt; maar het is zonder enige vrucht temidden van blinden. En wij zijn allen van nature in dit opzicht blind; daarom kan het in ons hart niet doordringen, tenzij de inwendige Leermeester, de Geest, door Zijn verlichting, de toegang bereidt. Inst. III, II, 34

En over het verbond:

Want dáár (als het gaat over de wettige kinderen van Abraham, Afg.) wordt de belofte niet in het algemeen genomen voor het uitwendige Woord, waardoor God Zijn genade zowel aan verworpenen als aan uitverkorenen toezegt, maar dit woord moet beperkt worden tot de krachtdadige roeping, die Hij inwendig bezegelt door Zijn Geest. … Voor allen gemeenschappelijk was de belofte, waardoor de Heere hen tot kinderen had aangenomen. Het kan niet ontkend worden, of daarin wordt de eeuwige zaligheid aan allen aangeboden. Comm. Gen. 17:7

[Democritus]

Ik zit er nu al een paar minuten in te zoeken/lezen, maar......welke blz. alinea? De volgende regel bedoel ik dan:

Dan geloof ik ook waar de prediking van het Woord en het verbond functioneert, iemand opgroeit in een werkelijk christelijk gezin (waar Christus nr. 1 is) dat deze zonder veel verschrikking maar vertrouwend op de beloften en zonder grote overtuigingen tot geloof komt (Brakel).

Die ga je niet zo tegenkomen ik koppelde hier twee zaken het laatste deel:

dat deze zonder veel verschrikking maar vertrouwend op de beloften en zonder grote overtuigingen tot geloof komt (Brakel)

Komt uit Brakel.

Maar als je afvraagt voor wie zal dat gelden dan zal dat met name zijn voor mensen die onder het Woord opgroeien. Op die wijze wordt een mens vaak voor uitbrekende zonde behoed en als iemand in zijn gezin ziet dat het dienen van de Heere vreugde geeft etc...... dan is het heel aannemelijk dat iemand van jongsaf er mee groot wordt en geen tijd of plaats zal kunnen aanwijzen. Die weet alleen dat hij Hem liefheeft en het zal moeten blijken uit de vruchten van het geloof.

Sommigen op een zeer Evangelische wijze. De zaligheden en de volheid van de Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel, en de zoetheid van de Evangelische goederen vervullen zó hun ziel, dat ze geen tijd hebben, aan hun zonden met verschrikking te denken. Maar zij worden als verslonden door het Evangelie, en zij ontvangen Jezus met blijdschap als Zachéus, Lukas 19:3, 10.

En

Sommigen brengt de Heere over in vele bedaardheid, door het gezicht van de waarheden; in bedaardheid zien ze hun zonden en ellendige staat buiten Christus, en de zaligheden der bondgenoten, alsmede de waarheid van de aanbieding van Christus door het Evangelie aan hen. In dit beschouwen der waarheden worden ze allengskens (langzamerhand) en buiten hun weten veranderd, en worden der waarheid gehoorzaam, en door de kennis van de waarheid worden ze gelovig, en hun hart wordt gereinigd, 1 Petrus 1:22. Zij hebben niet veel smartelijke droefheid, ook geen verrukkende blijdschap, maar een genoegen in, en zoete goedkeuring van de waarheden, zo ten opzichte van hun ellende, als zaligheid in Christus, en hun aanneming van, en verlaten op Christus. Dit zijn doorgaans de bestendigste en vaste Christenen.

[Gian]

Ik heb wel eens een duidelijk Calvijn-citaat van volgens mij Memento gelezen over dit onderwerp. Later heb ik deze opvatting nog ergens anders in gereformeerde boeken gevonden. Een antwoord op de vraag wat het feitelijke verschil is tussen gedoopte kinderen en niet gedoopte kinderen heb ik nooit gevonden. Nu geloof ik alleen in een geestelijke toepassing van het verbond. Toegankelijk voor iedereen die gelooft, gedoopt of ongedoopt.
Mi is alleen Israel het volk van de verbonden, ook van het nieuwe verbond in de toekomst. Het nieuwe verbond waarvan wij alvast de zegeningen mogen delen omdat wij geestelijke zaad van Abraham geworden zijn.

[Gian]

Toch wel grappig dat ik van verbondsoverschatting wordt beticht

[Luther]

Dat is waar, maar ik denk dat je dat best nog wat mag expliciteren, namelijk dat de indringende roepstem tot de gedoopte komt: Ik wil jouw God zijn, en Ik zal je alle genademiddelen schenken, Ik zal veel mest om je levensboom geven. Daarbij zijn de gedopopte de woorden Gods toebetrouwd. Dat is me nogal geen voorrecht.

Ik hoorde eens het volgende voorbeeld: Als je aan 100 kinderen aan elk 100 euro beschikbaar stelt, maar je vertelt aan 2 van de 100 hoe ze eraan kunnen komen, dan genieten die 2 een bijzonder voorrecht, zonder dat die 100 euro automatisch hun deel worden. Zo werd ook de Doop vergeleken met die 2 kinderen.
Ik weet dat een voorbeeld altijd hier en daar mank gaat, maar het houdt hoop ik het midden tussen verbondsoverschatting (Marnix, Gian) en verbondsonderschatting (proef ik dat een beetje bij Afgewezen?)

Het gaat inderdaad wel een beetje mank. Ik pas het wat aan:

Ik denk dat je dat best nog wat mag expliciteren, namelijk dat de proclamatie tot de gedoopte komt: Ik ben jouw God, en Ik schenk je alle genade. Daarbij zijn de gedoopte de woorden Gods toebetrouwd. Dat is een groot voorrecht.

Als je aan 100 kinderen aan elk 100 euro beschikbaar stelt, maar je vertelt aan 2 van de 100 hoe ze eraan kunnen komen, dan hebben die 98 in wezen niets. Die 2 wel en die genieten een bijzonder voorrecht, ze hebben recht op 100 euro en weten waar ze het kunnen halen. Zo worden die 2 kinderen ook met de gedoopten vergeleken. Zij wel, de wereld niet. Die andere 98 kinderen moeten zsm ook in kennis gesteld worden.[/quote]
Met die laatste zin ben ik het volledig eens.
De andere kant van het verhaal, voor de volledigheid: Als diezelfde God van de Doop de gedoopte er niet zelf -ik zou haast zeggen- met de haren erbij sleept, zien zij het belang van die 100 euro niet. "Hou je 100 euro maar", zo zijn wij van nature. En de schuld van die verdorvenheid moet ook een plaats krijgen in de prediking.

[Luther]

Toch wel grappig dat ik van verbondsoverschatting wordt beticht

Wat is daar grappig aan?