Eppo Gremdaat schreef:......pfffft.... Dank je wel voor je steunbetuiging Marie Henriette.

En, jvdg. waar slaat dat op. Is Tijl U. dan gedoopt? Waar dan?

Neem en lees het verhaal.

Marco schreef:

Upquark schreef:Ach ja, ik denk dat het vergelijkbaar is met het woord 'jeugdkerk'. Geen echte kerk, maar het woord is gewoon ingeburgerd.

Of die vergelijking nou echt opgaat? Volgens mij zien sommigen 'jeugdkerk' wel degelijk als vervanging van normaal kerkbezoek. Maar dat wordt dan wel off-topic.

Andere vraag, wel weer on-topic (met name als het om roomse doopdiensten gaat): in hoeverre ben je bereid, de bijeenkomst van je eigen gemeente te verzuimen om een doopdienst in een andere kerk(genootschap) te bezoeken?

Tja, ligt er misschien aan waar het is... maar er komen op zoveel plaatsen gemeenten samen om Hem te eren. Volgens mij is het niet verboden af en toe ergens anders te gast te zijn op zondag. Nogmaals, het ligt er wel aan waar het is. Staat Hij er centraal? Dan kan ik best af en toe een kerkdienst van mijn gemeente missen.

Ik mis overigens zeer geregeld een dienst in eigen gemeente / kerkverband, daar heb ik geen doopdienst voor nodig. Een weekend bij mijn schoonouders kan dan al genoeg zijn.

Eppo Gremdaat schreef:......pfffft.... Dank je wel voor je steunbetuiging Marie Henriette.

En, jvdg. waar slaat dat op. Is Tijl U. dan gedoopt? Waar dan?

Tot uw dienst, ik vond uw bericht echt getuigen van fatsoen, vandaar.

jvdg schreef: Neem en lees het verhaal.

Heeft u een verwijzing?

jvdg schreef:

joepie schreef:Nee, in principe niet. Het is al eerder gezegd, God heeft een verbond met het kind en dat wil Hij bevestigen door middel van de doop.
Daarbij zijn de belangrijkste: God, het kind en één van de ouders.
En de rest is allemaal totaal onbelangrijk.

Waarom slechts één der ouders?
De aanspraak vanuit het formulier is toch.....waarvan gij vader en moeder zijt.....

Dat is gelukkig meestal wel het geval. Maar het hoeft niet. Een gelovige ouder is voldoende.

12 Maar tot de overigen zeg ik, niet de Here: heeft een broeder een ongelovige vrouw, die erin bewilligt met hem samen te wonen, dan moet hij haar niet verstoten. 13 En een vrouw moet, als zij een ongelovige man heeft, en deze erin bewilligt met haar samen te wonen, die man niet verstoten. 14 Want de ongelovige man is geheiligd in zijn vrouw en de ongelovige vrouw is geheiligd in de broeder. Anders zouden immers uw kinderen onrein zijn, doch nu zijn zij heilig..

Marie-Henriëtte schreef:

jvdg schreef: Neem en lees het verhaal.

Heeft u een verwijzing?

Hoofdstuk 1

Bert Mulder schreef:

jvdg schreef:
Waarom slechts één der ouders?
De aanspraak vanuit het formulier is toch.....waarvan gij vader en moeder zijt.....

Omdat er slechts een ouder nodig is voor het presenteren (wat vroeger meestal de praktijk was)...

Hoewel predikant en (tenminste 1) ouderling ook noodzakelijk zijn...

Toch had ik het als moeder erg gevonden als ik niet bij de doopdiensr van mijn kind zou kunnen zijn. Je beloofd en belijdt namelijk heel wat en mi kan je dat alleen persoonlijk doen. Die verantwoording kan je niet alleen aan de vader overlaten.

jvdg schreef:

joepie schreef:Nee, in principe niet. Het is al eerder gezegd, God heeft een verbond met het kind en dat wil Hij bevestigen door middel van de doop.
Daarbij zijn de belangrijkste: God, het kind en één van de ouders.
En de rest is allemaal totaal onbelangrijk.

Waarom slechts één der ouders?
De aanspraak vanuit het formulier is toch.....waarvan gij vader en moeder zijt.....

Er staat: en de moeder tussen haakjes. Dus het is niet noodzakelijk.
Ik geloof ook nog steeds dat de man het hoofd van het gezin is en voor mij gewoon kan antwoorden. Dat wij samen één zijn geworden door het huwelijk.
Daarom heb ik het ook nooit erg gevonden dat ik niet bij de doop van al mijn kinderen aanwezig was.
Mijn man was er en daarin ik ook.

joepie schreef:

jvdg schreef:

joepie schreef:Nee, in principe niet. Het is al eerder gezegd, God heeft een verbond met het kind en dat wil Hij bevestigen door middel van de doop.
Daarbij zijn de belangrijkste: God, het kind en één van de ouders.
En de rest is allemaal totaal onbelangrijk.

Waarom slechts één der ouders?
De aanspraak vanuit het formulier is toch.....waarvan gij vader en moeder zijt.....

Er staat: en de moeder tussen haakjes. Dus het is niet noodzakelijk.
Ik geloof ook nog steeds dat de man het hoofd van het gezin is en voor mij gewoon kan antwoorden. Dat wij samen één zijn geworden door het huwelijk.
Daarom heb ik het ook nooit erg gevonden dat ik niet bij de doop van al mijn kinderen aanwezig was.
Mijn man was er en daarin ik ook.

dat zou dus kunnen betekenen dat het gellof van mijn man genoeg is voor mij. Dat zijn kerkgang, zijn deelname aan de sacramenten, genoeg is. Ik zie dat niet zo.

JolandaOudshoorn schreef:

joepie schreef:

jvdg schreef:

joepie schreef:Nee, in principe niet. Het is al eerder gezegd, God heeft een verbond met het kind en dat wil Hij bevestigen door middel van de doop.
Daarbij zijn de belangrijkste: God, het kind en één van de ouders.
En de rest is allemaal totaal onbelangrijk.

Waarom slechts één der ouders?
De aanspraak vanuit het formulier is toch.....waarvan gij vader en moeder zijt.....

Er staat: en de moeder tussen haakjes. Dus het is niet noodzakelijk.
Ik geloof ook nog steeds dat de man het hoofd van het gezin is en voor mij gewoon kan antwoorden. Dat wij samen één zijn geworden door het huwelijk.
Daarom heb ik het ook nooit erg gevonden dat ik niet bij de doop van al mijn kinderen aanwezig was.
Mijn man was er en daarin ik ook.

dat zou dus kunnen betekenen dat het gellof van mijn man genoeg is voor mij. Dat zijn kerkgang, zijn deelname aan de sacramenten, genoeg is. Ik zie dat niet zo.

Jolanda, ik ben het volkomen met je eens. Joepie, waar was je dan, die keren toen je kinderen gedoopt werden, en jij er niet bij was? Man en vrouw zijn met elkaar verbonden én met God. Een Drievoudig Snoer wordt haast niet verbroken. Man en vrouw doen gezamenlijk een belofte aan God. Misschien was je ziek, dat je er daarom niet bij was, in die situatie is het nog wel geoorloofd. Maar anders zou ik het niet kunnen rijmen.

Waarom zou het niet geoorloofd zijn? Het is juist het erkennen van de man als hoofd van het gezin.
In de Bijbel bij de besnijdenis waar wij de doop in de plaats van vinden gekomen was het zo en waarom dan bij de doop niet meer?
Het is zelfs zo in de wereld met veel zaken. Als mijn man ergens een handtekening onder zet ben ik als vrouw ook verantwoordelijk. Dus mochten er problemen door komen zal ik er ook voor moeten betalen. b.v.

Je moet geen dingen door elkaar halen Jolanda. Bij de doop gaat het om iets anders dan bij het avondmaal.
Maar dan nog is er al een tekst aangehaald en die wil ik nog wel een keer noemen: 1 Cor. 7
Dus het is juist volkomen Bijbels wat ik hier zeg.

En waar ik was: gewoon in het kraambed. Onze kinderen zijn op de eerste zondag na hun geboorte gedoopt. Behalve de twee die in het ziekenhuis moesten blijven.

Waarom zou je niet gewoon een paar weken wachten totdat de moeder er ook bij kan zijn?
Is het voor haar geen groot wonder dan, om daar met haar kind te staan? Negen maanden onder het hart gedragen, soms moeilijke zwangerschap en bevalling.
Dan kan de doopbediening drie of vier weken later, zodat de moeder er bij is. Of gaan we de roomse kant op van zo snel mogelijk dopen?

Nu of jij dat rooms vind? Dan vind je de besnijdenis ook rooms? Want dat was zo snel als het mogelijk was.
Die eerste dag dat het kind niet meer onrein was werd het besneden.
En de moeder mocht gewoon de eerste 40 dagen niet in de tempel komen dus was daar ook niet bij.
Was dat rooms? Of was dat de wil van de Here?
Als we nu geloven dat de doop in de plaats van de besnijdenis gekomen is, waarom zouden we het dan ook niet gewoon doen zo snel als het mogelijk is?
God heeft toch een verbond met het kind en wil dat bevestigd zien?
Als het goed is ben jij al gedoopt. Maar je kind nog niet en daar gaat het toch om bij de doop?
God heeft iets me je kind. En daar wil Hij zo snel mogelijk zijn handtekening onder zetten. Je bent van Mij.
Moeten we dan maar wachten tot het ons een keer uitkomt?
Ik, nee: wij zien dat niet zo. En gingen met onze kinderen zo snel als het mogelijk was naar de kerk om het verbond wat God met dat kind had te laten bevestigen. En dat is niet rooms. Dat is Bijbels in navolging van de besnijdenis zoals God die heeft ingesteld.

Nee, het kind werd altijd op de achtste dag besneden.
Maar wat als de achtste dag niet op een zondag valt? Dopen ze bij jullie door de weeks dan?

Het is overigens een misvatting om te denken dat de besnijdenis in de tempel gebeurde.

De reden waarom de roomsen zo snel mogelijk willen dopen, eventueel zelfs middels de nooddoop, is dat ze geloven dat de doop genade instort. Dat is dus niet zo, maar daar lijkt deze haast wel op te lijken.

Tiberius schreef:Nee, het kind werd altijd op de achtste dag besneden.
Maar wat als de achtste dag niet op een zondag valt? Dopen ze bij jullie door de weeks dan?

Het is overigens een misvatting om te denken dat de besnijdenis in de tempel gebeurde.

De reden waarom de roomsen zo snel mogelijk willen dopen, eventueel zelfs middels de nooddoop, is dat ze geloven dat de doop genade instort. Dat is dus niet zo, maar daar lijkt deze haast wel op te lijken.

Nou.. Ik ga over een poosje naar een roomse doopdienst. Het kind kan dan al bijna lopen. Ik geloof niet dat 'de' roomsen hier allemaal nog zo mee bezig zijn.

Maar daar gaat het niet om. Kinderen van gelovigen 'behoren gedoopt te zijn'. Dat betekent dat je er niet onnodig lang mee moet wachten. Als men daarom zo snel mogelijk doopt, zelfs zonder dat de moeder er al bij kan zijn, dan betekent het ja-woord van de vader niet dat de moeder onbelangrijk is. De vader antwoordt in zo'n geval namens de moeder.

Toch ben ik zelf geen voorstander van het persé op de eerste zondag dopen. Vanwege twee redenen:
1. Vader én moeder zijn dan getuigen van de doop en kunnen dat aan hun kind later vertellen.
2. De vragen zijn zo belangrijk, dat het goed is om van beide het antwoord expliciet te horen. In het antwoord van de vader klinkt dat van de moeder wel door, maar wanneer ook zij geantwoord heeft is ook later alle onduidelijkheid bij voorbaat uitgesloten. En dat is wél zo belangrijk, als de dagelijkse opvoeding meer bij de moeder dan bij de vader ligt.

Ik ben het dus niet met Marie-Henriëtte eens dat het fout is als de moeder er niet bij is (ze suggereert dat*). Maar ik ben wel van mening dat het een goede zaak is als de moeder er bij is.

* De opmerking over het drievoudig snoer kunnen we maar beter laten liggen. Dergelijk plukgedrag van bijbelteksten lijkt me niet gewenst.

Tiberius schreef:Nee, het kind werd altijd op de achtste dag besneden.
Maar wat als de achtste dag niet op een zondag valt? Dopen ze bij jullie door de weeks dan?

Het is overigens een misvatting om te denken dat de besnijdenis in de tempel gebeurde.

De reden waarom de roomsen zo snel mogelijk willen dopen, eventueel zelfs middels de nooddoop, is dat ze geloven dat de doop genade instort. Dat is dus niet zo, maar daar lijkt deze haast wel op te lijken.

De achtste dag was de eerste dag dat het mogelijk was. Dus zo snel als het mogelijk was.
Dan is de eerste zondag na de geboorte zo snel als mogelijk is.
Verder zie ik niet dat ik apart zou moeten antwoorden op de gestelde vragen. Dat heb ik gedaan in mijn man.
En als het goed is heb je voor de doop ook samen bezoek gehad van de dominee die het doopformulier met je door loopt.