Graag inhoudelijk reageren en niet op de persoon.

Tiberius schreef:Graag inhoudelijk reageren en niet op de persoon.

inderdaad.

theoloog schreef:
Maar die wil ik hier niet recht zetten. Ik zie alleen zoveel verschil tussen wat oudvaders zeiden en wat er nu zoal gezegd en geleerd wordt.

Ik moet zeggen, hier heb je wel een punt. Dit merk ik zelf ook meer en meer op..

Laat ik overigens ingaan op het topic zelf. Op het gevaar af dat ik anderen herhaal wil ik daar graag iets over zeggen.

In mijn lessen verantwoord bijbelgebruik ga ik in op het probleem van vergeestelijking.
Laat ik eerst noemen wat er voor goeds in zit: iemand heeft getracht oprecht een gedeelte van de Schrift dat hij of zij niet volledig begrijpt toe te passen op de situatie van nu. Gods Woord zal immers niet ledig tot Hem wederkeren. Als ik het niet begrijp moet er een diepere laag inzitten. Zo zijn er al heel wat zaken vergeestelijkt. Ik noem er enkele. Het rode koord van Rachab --> het zou wijzen op het bloed van Jezus. In werkelijkheid was dit natuurlijk het symbool voor haar prostitutie. Ze had een klant!
De gelijkenis van de Barmhartige Samaritaan "Jeruzalem is de plek van het leven in Gods nabijheid, Jericho de plaats van de zonde. De man was op weg naar Jericho en wordt door rovers vreselijk toegetakeld, de zonde verwond hem dodelijk. Vervolgens kunnen de priester en de leviet hem niet helpen --> de wet en offerdienst zijn niet genoeg om een mens van zijn zonde te redden. Vervolgens komt Jezus als Redder langs, Hij giet de olie = Zijn Geest in de wonden. Hij brengt de gewonde man vervolgens in de herberg= de gemeente, waar Hij hem met twee penningen achterlaat = de 2 sacramenten, doop en avondmaal". Allemaal natuurlijk heel prachtig, maar de Heere Jezus zou vandaag het voorbeeld van de barmhartige Marokkaan ws. hebben gebruikt en dan komt opeens pijnlijk duidelijk naar voren wie mijn naaste is. Die Marokkaan dus. En dat, die naam, wilde de Farizeeër zelfs niet eens uitspreken.

Hoe leg je deze teksten nu wel uit? Gewoon normaal zo als je nu ook vandaag de dag een boek zou uitleggen. Daarbij heb je kennis nodig van de cultuur en gebruiken van toen. En heel belangrijk is het om in de gaten te houden welk literair genre er gebruikt wordt. Want er staat wel degelijk symboliek in de bijbel. De hele offerdienst in Leviticus is één groot plaatje, voor ons misschien zonder kennis een zoekplaatje. Maar gewone bijbelverhalen kun je het beste maar eens een keer gewoon lezen en je dan na zorgvuldige studie afvragen: welk bijbels principe kom ik hier tegen wat vandaag de dag ook geld. Zeg maar, wat gold er in Ur wat nu ook nog in Urk van toepassing is. Mijn ervaring is dat als je echt een heel bijbelboek zo bestudeert er een wereld voor je opengaat. Het woord van God gaat leven. Je ziet God handelen in de geschiedenis van zondige mensen. En de meeste vergeestelijking is compleet overbodig zoals in het voorbeeld van de barmhartige Samaritaan. Het Woord van God gaat krachtig spreken in je leven. Gods Geest werkt juist als je gewoon heel eenvoudig luistert naar de Schrift.

Wil natuurlijk niet zeggen dat wij allemaal ons niet eens een keertje schuldig hebben gemaakt aan vergeestelijking. God is dan ook nog eens zo genadig dat Hij zelf op die manier ons dingen leert. Bij Augustinus, want van die waren de voorbeelden, gaat het nog aardig goed. Maar volgens mij ga je ontzettend over de schreef als je deze methode van bijbellezen ook echt sanctioneert. Dan kun je echt alles in de bijbel gaan inlezen en uiteindelijk uitkomen bij regelrechte dwaling.

theoloog schreef:Wil natuurlijk niet zeggen dat wij allemaal ons niet eens een keertje schuldig hebben gemaakt aan vergeestelijking. God is dan ook nog eens zo genadig dat Hij zelf op die manier ons dingen leert. Bij Augustinus, want van die waren de voorbeelden, gaat het nog aardig goed. Maar volgens mij ga je ontzettend over de schreef als je deze methode van bijbellezen ook echt sanctioneert. Dan kun je echt alles in de bijbel gaan inlezen

Voorbeelden daarvan heb ik veelvuldig meegemaakt. Prekenseries over bijvoorbeeld het boek Ruth, of Jona, of Esther, waarin een theologie vol staten en standen werd opgehangen aan momenten uit de desbetreffende schriftgedeelten, die daartoe ad absurdum vergeestelijkt werden.

Hendrikus schreef:

theoloog schreef:Wil natuurlijk niet zeggen dat wij allemaal ons niet eens een keertje schuldig hebben gemaakt aan vergeestelijking. God is dan ook nog eens zo genadig dat Hij zelf op die manier ons dingen leert. Bij Augustinus, want van die waren de voorbeelden, gaat het nog aardig goed. Maar volgens mij ga je ontzettend over de schreef als je deze methode van bijbellezen ook echt sanctioneert. Dan kun je echt alles in de bijbel gaan inlezen

Voorbeelden daarvan heb ik veelvuldig meegemaakt. Prekenseries over bijvoorbeeld het boek Ruth, of Jona, of Esther, waarin een theologie vol staten en standen werd opgehangen aan momenten uit de desbetreffende schriftgedeelten, die daartoe ad absurdum vergeestelijkt werden.

Ja, inderdaad, ik vraag me dan altijd af, waarom dat nooit met Nehemia gebeurt....
(Daar klopt het namelijk niet.)

Hendrikus schreef:

theoloog schreef:Wil natuurlijk niet zeggen dat wij allemaal ons niet eens een keertje schuldig hebben gemaakt aan vergeestelijking. God is dan ook nog eens zo genadig dat Hij zelf op die manier ons dingen leert. Bij Augustinus, want van die waren de voorbeelden, gaat het nog aardig goed. Maar volgens mij ga je ontzettend over de schreef als je deze methode van bijbellezen ook echt sanctioneert. Dan kun je echt alles in de bijbel gaan inlezen

Voorbeelden daarvan heb ik veelvuldig meegemaakt. Prekenseries over bijvoorbeeld het boek Ruth, of Jona, of Esther, waarin een theologie vol staten en standen werd opgehangen aan momenten uit de desbetreffende schriftgedeelten, die daartoe ad absurdum vergeestelijkt werden.

Gebeurd dat bij jou in de kerk dan ook?

Luther schreef:

Hendrikus schreef:

theoloog schreef:Wil natuurlijk niet zeggen dat wij allemaal ons niet eens een keertje schuldig hebben gemaakt aan vergeestelijking. God is dan ook nog eens zo genadig dat Hij zelf op die manier ons dingen leert. Bij Augustinus, want van die waren de voorbeelden, gaat het nog aardig goed. Maar volgens mij ga je ontzettend over de schreef als je deze methode van bijbellezen ook echt sanctioneert. Dan kun je echt alles in de bijbel gaan inlezen

Voorbeelden daarvan heb ik veelvuldig meegemaakt. Prekenseries over bijvoorbeeld het boek Ruth, of Jona, of Esther, waarin een theologie vol staten en standen werd opgehangen aan momenten uit de desbetreffende schriftgedeelten, die daartoe ad absurdum vergeestelijkt werden.

Ja, inderdaad, ik vraag me dan altijd af, waarom dat nooit met Nehemia gebeurt....
(Daar klopt het namelijk niet.)

Ik kan je zo een hele uitleg van de verschillende poorten kado doen.

De kerk van vandaag in puin en zoals in de tijd van Nehemia moeten ook wij de poorten herstellen en dan volgt een uitleg.

Schaapspoort wordt gebouwd door de leiders. Daar begint het allemaal. Als de leiding van de gemeente niet tot inkeer komt dan gaan de schapen verloren

Vispoort: Jezus zegt dat zijn discipelen vissers van mensen zullen zijn

Oude poort: we moeten weer terug naar de oude leer, terug naar de oude paden

Aspoort: Het vuil van de zonden moet worden buitengeworpen

...

Hoe het verder afliep weet ik niet. Maar dit was een Roemeense predikant die op de klank af dit hele hoofdstuk 3 uit Nehemia vergeestelijkte. Hij zei geen onbijbelse dingen, alleen ook geen enkel woord over dit tekstgedeelte.

Vergeestelijking = niet altijd de HEDENDAAGSE werkelijkheid en andersom.
Anders wordt dit een maatstaaf voor het heden en dat is niet altijd van toepassing.
(Bijna) alles is in de Heilige Schrift in context te nemen.

Sommige gewoontes zijn in bepaalde tijden wel gebruikelijk en soms NIET.
Dus niet alles wat we (geestelijk) ervaren, kunnen we in die context plaatsen en dus gaan vergeestelijken.
Alles wat in de Heilige Schrift staat is geschreven en tot onze lering, hoe we tot God en tot onze naaste als christen te gedragen hebben.
Niet meer en niet minder.

Iemand was het niet met het beleid van de kerkenraad eens dat er nog steeds zoveel mensen in de kerk ontvangen werden. Toen deze persoon tegen een kerkenraadslid vertelde, dat hij bang was om naar de kerk te komen en het niet deed (omdat hij tot een risicogroep behoorde) kreeg hij horen: "U bent als Sanballat en Tobias, daar moet ik sterk aan denken."

Dit is geen eenvoudige vergeestelijk meer toch? Maar inlegkunde?

Susanna schreef:Iemand was het niet met het beleid van de kerkenraad eens dat er nog steeds zoveel mensen in de kerk ontvangen werden. Toen deze persoon tegen een kerkenraadslid vertelde, dat hij bang was om naar de kerk te komen en het niet deed (omdat hij tot een risicogroep behoorde) kreeg hij horen: "U bent als Sanballat en Tobias, daar moet ik sterk aan denken."

Dit is geen eenvoudige vergeestelijk meer toch? Maar inlegkunde?

Nog erger, het is geestelijk machtsmisbruik.

Mannetje schreef:

Susanna schreef:Iemand was het niet met het beleid van de kerkenraad eens dat er nog steeds zoveel mensen in de kerk ontvangen werden. Toen deze persoon tegen een kerkenraadslid vertelde, dat hij bang was om naar de kerk te komen en het niet deed (omdat hij tot een risicogroep behoorde) kreeg hij horen: "U bent als Sanballat en Tobias, daar moet ik sterk aan denken."

Dit is geen eenvoudige vergeestelijk meer toch? Maar inlegkunde?

Nog erger, het is geestelijk machtsmisbruik.

Inderdaad, ik zou toch zeker dit persoonlijk willen uitpraten en als het kerkenraadslid hier niets van wil weten, dit melden aan de gehele kerkenraad want zulke uitspraken kunnen echt niet.

Susanna schreef:Iemand was het niet met het beleid van de kerkenraad eens dat er nog steeds zoveel mensen in de kerk ontvangen werden. Toen deze persoon tegen een kerkenraadslid vertelde, dat hij bang was om naar de kerk te komen en het niet deed (omdat hij tot een risicogroep behoorde) kreeg hij horen: "U bent als Sanballat en Tobias, daar moet ik sterk aan denken."

Ik heb moeite met de term: De kerkenraad. Ik ben er nl. door de jaren heen achter gekomen dat in bepaalde gevallen er een of twee waren die het een probleem vonden en dit meteen wilden afkappen. (soms met zo'n afschuwelijke opmerking, zoals Susanna hier zegt)
Een k.r. bestaat uit meer mensen, die zijn het niet altijd 100% met elkaar eens. Maar als er een meerderheid is (of wordt afgeëist) en is er een dominante woordvoerder, lijkt het erop dat het een unaniem besluit was.
Een enkele keer zie je dan een broeder vroegtijdig aftreden.

Maar was de persoon in kwestie hierdoor lamgeslagen, onzeker, boos geworden?

Mara schreef:

Susanna schreef:Iemand was het niet met het beleid van de kerkenraad eens dat er nog steeds zoveel mensen in de kerk ontvangen werden. Toen deze persoon tegen een kerkenraadslid vertelde, dat hij bang was om naar de kerk te komen en het niet deed (omdat hij tot een risicogroep behoorde) kreeg hij horen: "U bent als Sanballat en Tobias, daar moet ik sterk aan denken."

Ik heb moeite met de term: De kerkenraad. Ik ben er nl. door de jaren heen achter gekomen dat in bepaalde gevallen er een of twee waren die het een probleem vonden en dit meteen wilden afkappen. (soms met zo'n afschuwelijke opmerking, zoals Susanna hier zegt)
Een k.r. bestaat uit meer mensen, die zijn het niet altijd 100% met elkaar eens. Maar als er een meerderheid is (of wordt afgeëist) en is er een dominante woordvoerder, lijkt het erop dat het een unaniem besluit was.
Een enkele keer zie je dan een broeder vroegtijdig aftreden.

Dit vind ik echt heel kwalijk. Een kerkenraad hoort met één mond te spreken. Meerderheid, minderheid, dominantie... het hoort allemaal niet op straat. Suggestieve opmerkingen op dit punt zijn schadelijk. Soms wordt aan een dominee of ander kerkenraadslid wel gevraagd: 'was u het daar ook mee eens??' Zo iemand moet terecht gewezen worden, net als de ouderling die op straat brengt dat het dan wel een besluit van de kerkenraad was, maar dat hij het er niet mee eens is geweest. Fraaie verdediging van een moeilijk besluit.
Sorry, maar ik kan hier echt niet tegen.

Met zulke uitspraken wordt toch echt de LIEFDE gemist.

Al ware het, dat ik de talen der mensen en der engelen sprak, en de liefde niet had, zo ware ik een klinkend metaal, of luidende schel geworden.