Afgoderij

[artistiek]

Het betekent in ieder geval niet dat als de goddelozen naar de supermarkt gaan, wij allemaal niet naar de supermarkt mogen. Als ze kleren kopen bij de V&D, wij niet naar de V&D mogen en als ze allemaal een internetverbinding hebben en een radio in huis, wij niet een internetverbinding en een radio mogen hebben omdat de goddelozen dat ook hebben en wij niet in hun voetsporen mogen treden. Het gaat er om: Wat doe je in de supermarkt en hoe ben je daar. Hoe gebruik je je internet en je radio. En zo is het ook met sport. Hoe kijk je er naar? Is het ontspanning? Of beheerst het je. Daarin moeten wij anders zijn dan de wereld, of het nou om sport, alcohol, auto's, geld, carriere of wat dan ook gaat. Houden we ons verre van geld? Weigeren we auto te rijden omdat het voor mensen een gouden kalf is? Drinken we niet omdat sommige mensen er niet goed mee om kunnen gaan? Kiezen we bewust tegen een carriere omdat zoveel gezinnen kapot gaan onder carrieredrang?
Of doen we wel aan die dingen maar proberen we ANDERS te zijn?

Nogmaals, wat is dan wél de 'raad der goddelozen/de weg der zondaren/het gestoelte der spotters'?

[Mister]

Het betekent in ieder geval niet dat als de goddelozen naar de supermarkt gaan, wij allemaal niet naar de supermarkt mogen. Als ze kleren kopen bij de V&D, wij niet naar de V&D mogen en als ze allemaal een internetverbinding hebben en een radio in huis, wij niet een internetverbinding en een radio mogen hebben omdat de goddelozen dat ook hebben en wij niet in hun voetsporen mogen treden. Het gaat er om: Wat doe je in de supermarkt en hoe ben je daar. Hoe gebruik je je internet en je radio. En zo is het ook met sport. Hoe kijk je er naar? Is het ontspanning? Of beheerst het je. Daarin moeten wij anders zijn dan de wereld, of het nou om sport, alcohol, auto's, geld, carriere of wat dan ook gaat. Houden we ons verre van geld? Weigeren we auto te rijden omdat het voor mensen een gouden kalf is? Drinken we niet omdat sommige mensen er niet goed mee om kunnen gaan? Kiezen we bewust tegen een carriere omdat zoveel gezinnen kapot gaan onder carrieredrang?
Of doen we wel aan die dingen maar proberen we ANDERS te zijn?

Nogmaals, wat is dan wél de 'raad der goddelozen/de weg der zondaren/het gestoelte der spotters'?

Het is dat je gezindheid zo wordt als bovengenoemden.

[artistiek]

Het betekent in ieder geval niet dat als de goddelozen naar de supermarkt gaan, wij allemaal niet naar de supermarkt mogen. Als ze kleren kopen bij de V&D, wij niet naar de V&D mogen en als ze allemaal een internetverbinding hebben en een radio in huis, wij niet een internetverbinding en een radio mogen hebben omdat de goddelozen dat ook hebben en wij niet in hun voetsporen mogen treden. Het gaat er om: Wat doe je in de supermarkt en hoe ben je daar. Hoe gebruik je je internet en je radio. En zo is het ook met sport. Hoe kijk je er naar? Is het ontspanning? Of beheerst het je. Daarin moeten wij anders zijn dan de wereld, of het nou om sport, alcohol, auto's, geld, carriere of wat dan ook gaat. Houden we ons verre van geld? Weigeren we auto te rijden omdat het voor mensen een gouden kalf is? Drinken we niet omdat sommige mensen er niet goed mee om kunnen gaan? Kiezen we bewust tegen een carriere omdat zoveel gezinnen kapot gaan onder carrieredrang?
Of doen we wel aan die dingen maar proberen we ANDERS te zijn?

Nogmaals, wat is dan wél de 'raad der goddelozen/de weg der zondaren/het gestoelte der spotters'?

Het is dat je gezindheid zo wordt als bovengenoemden.

En dan ga je ook die plaatsen opzoeken waar de zodanige gezinden hun vertier zoeken... en daar ga je je echt niet 'anders' gedragen als de anderen.

[Marnix]

Hmhm, dat kan ja. Dan kan je in een cafeetje een biertje drinken wat een ongelovige ook niet, of ergens een mooie sportwedstrijd zien, in het bos een mooie wandeling maken, naar een museum gaan waar ongelovigen ook voor hun plezier naartoe gaan, naar een restaurant waar zondaren ook genieten enz.

Waar wil je nou heen? Natuurlijk ligt er ergens een grens. Maar waar wil jij die trekken? Bij daar waar een zondaar ergens kan genieten, daar mag je niet naartoe?

[artistiek]

Hmhm, dat kan ja. Dan kan je in een cafeetje een biertje drinken wat een ongelovige ook niet, of ergens een mooie sportwedstrijd zien, in het bos een mooie wandeling maken, naar een museum gaan waar ongelovigen ook voor hun plezier naartoe gaan, naar een restaurant waar zondaren ook genieten enz.

Waar wil je nou heen? Natuurlijk ligt er ergens een grens. Maar waar wil jij die trekken? Bij daar waar een zondaar ergens kan genieten, daar mag je niet naartoe?

Ik zou zeggen, bedenk maar wat onze beweegredenen zijn en wat de drijfveer is van wat we doen. Zoeken we ons eigen vermaak, eigen wellusten, eigen eer of is het om Hem te doen. Dan kun je die vraag zelf beantwoorden.
Maar zoals jij redeneert, wat is dan op den duur nog zonde? Zijn er dan nog wel afgoden? Zijn er dan nog grenzen? Of kunnen we als we wedergeboren zijn gewoon genieten van de dingen waar de wereld ook van geniet?

[JolandaOudshoorn]

Hmhm, dat kan ja. Dan kan je in een cafeetje een biertje drinken wat een ongelovige ook niet, of ergens een mooie sportwedstrijd zien, in het bos een mooie wandeling maken, naar een museum gaan waar ongelovigen ook voor hun plezier naartoe gaan, naar een restaurant waar zondaren ook genieten enz.

Waar wil je nou heen? Natuurlijk ligt er ergens een grens. Maar waar wil jij die trekken? Bij daar waar een zondaar ergens kan genieten, daar mag je niet naartoe?

Ik zou zeggen, bedenk maar wat onze beweegredenen zijn en wat de drijfveer is van wat we doen. Zoeken we ons eigen vermaak, eigen wellusten, eigen eer of is het om Hem te doen. Dan kun je die vraag zelf beantwoorden.
Maar zoals jij redeneert, wat is dan op den duur nog zonde? Zijn er dan nog wel afgoden? Zijn er dan nog grenzen? Of kunnen we als we wedergeboren zijn gewoon genieten van de dingen waar de wereld ook van geniet?

Ik denk van wel, sterker nog, alleen gelovigen kunnen werkelijk genieten van de dingen. Alleen zullen we bepaalde dingen niet meer doen, omdat wij er niet meer van genieten. Ik denk dat ik in een disco alleen maar verdrietig wordt, dus wil ik daar niet van genieten. Maar die grens is voor iedereen weer anders.

[Marnix]

Hmhm, dat kan ja. Dan kan je in een cafeetje een biertje drinken wat een ongelovige ook niet, of ergens een mooie sportwedstrijd zien, in het bos een mooie wandeling maken, naar een museum gaan waar ongelovigen ook voor hun plezier naartoe gaan, naar een restaurant waar zondaren ook genieten enz.

Waar wil je nou heen? Natuurlijk ligt er ergens een grens. Maar waar wil jij die trekken? Bij daar waar een zondaar ergens kan genieten, daar mag je niet naartoe?

Ik zou zeggen, bedenk maar wat onze beweegredenen zijn en wat de drijfveer is van wat we doen. Zoeken we ons eigen vermaak, eigen wellusten, eigen eer of is het om Hem te doen. Dan kun je die vraag zelf beantwoorden.
Maar zoals jij redeneert, wat is dan op den duur nog zonde? Zijn er dan nog wel afgoden? Zijn er dan nog grenzen? Of kunnen we als we wedergeboren zijn gewoon genieten van de dingen waar de wereld ook van geniet?

Voor een deel kan eigen plezier en dingen tot Gods eer doen, heel goed samengaan. Neem die wandeling in de natuur. Wat is de reden om dat te doen? Je wil lekker buiten zijn, rust, ontspanning. Je geniet van het weer, de prachtige bloemen, bomen, vogels, de heerlijke geuren. Dat is eigen genot. En tegelijkertijd doe je het tot eer van God. Ik sport zelf en ervaar dat ook zo. Ik span me in, door inspanning is er ook onspanning, er is ook spanning, adrealine... ik geniet en ik dank God er voor. De Bijbel leert dat we ook mogen genieten van lekker eten en drinken, goed gezelschap... en het tot Gods eer kan zijn. Kortom, tussen het dingen puur voor eigen vermaak doen en dingen tot Gods eer doen (je kan dingen doen die je zelf niet leuk vind maar die je toch tot zijn eer doet) zit een heel gebied van dingen die je voor je eigen plezier en toch ook tot eer van God.

En ja, er zijn zeker zonden en afgoden en grenzen. Maar we kunnen ook van een hoop dingen genieten waar de wereld ook van geniet. Dat doe jij net zo goed als ik en de meest rechtste refo net zo goed als een vurig atheist. Genieten van die wandeling, lekker eten, een goed glas wijn, van een concert, van muziek, van kunst, van zijn partner, zijn kinderen, misschien zijn kleinkinderen. Je kan dus nooit zomaar klakkeloos roepen: Waar de wereld van geniet mogen wij toch niet genieten? Dan ben je selectief en inconsequent bezig.

Stel je eens voor dat het orgel populair zou worden, enorm veel ongelovigen zouden orgelmuziek gaan luisteren, orgelconcerten bijwonen. Wordt dan daarmee orgelmuziek verkeerd? Moeten wij het orgel uit de kerk halen omdat het een werelds instrument is geworden? Mogen we geen orgelconcert meer bijwonen? Moeten we onze cd's verbranden en de klassieke radiozenders verbannen?

Kortom, je criteria zijn volgens mij nog niet helemaal juist, de grenzen die je trekt worden bepaald door dingen die die grenzen niet moeten bepalen. Ik hoop dat ik dat heb duidelijk gemaakt. En dan is de vraag opnieuw: Waar liggen die grenzen dan wel? En misschien een interessante tweede vraag: ZIjn die grenzen statisch of voor een deel ook persoonsgebonden?

[artistiek]

Hmhm, dat kan ja. Dan kan je in een cafeetje een biertje drinken wat een ongelovige ook niet, of ergens een mooie sportwedstrijd zien, in het bos een mooie wandeling maken, naar een museum gaan waar ongelovigen ook voor hun plezier naartoe gaan, naar een restaurant waar zondaren ook genieten enz.

Waar wil je nou heen? Natuurlijk ligt er ergens een grens. Maar waar wil jij die trekken? Bij daar waar een zondaar ergens kan genieten, daar mag je niet naartoe?

Ik zou zeggen, bedenk maar wat onze beweegredenen zijn en wat de drijfveer is van wat we doen. Zoeken we ons eigen vermaak, eigen wellusten, eigen eer of is het om Hem te doen. Dan kun je die vraag zelf beantwoorden.
Maar zoals jij redeneert, wat is dan op den duur nog zonde? Zijn er dan nog wel afgoden? Zijn er dan nog grenzen? Of kunnen we als we wedergeboren zijn gewoon genieten van de dingen waar de wereld ook van geniet?

Voor een deel kan eigen plezier en dingen tot Gods eer doen, heel goed samengaan. Neem die wandeling in de natuur. Wat is de reden om dat te doen? Je wil lekker buiten zijn, rust, ontspanning. Je geniet van het weer, de prachtige bloemen, bomen, vogels, de heerlijke geuren. Dat is eigen genot. En tegelijkertijd doe je het tot eer van God. Ik sport zelf en ervaar dat ook zo. Ik span me in, door inspanning is er ook onspanning, er is ook spanning, adrealine... ik geniet en ik dank God er voor. De Bijbel leert dat we ook mogen genieten van lekker eten en drinken, goed gezelschap... en het tot Gods eer kan zijn. Kortom, tussen het dingen puur voor eigen vermaak doen en dingen tot Gods eer doen (je kan dingen doen die je zelf niet leuk vind maar die je toch tot zijn eer doet) zit een heel gebied van dingen die je voor je eigen plezier en toch ook tot eer van God.

En ja, er zijn zeker zonden en afgoden en grenzen. Maar we kunnen ook van een hoop dingen genieten waar de wereld ook van geniet. Dat doe jij net zo goed als ik en de meest rechtste refo net zo goed als een vurig atheist. Genieten van die wandeling, lekker eten, een goed glas wijn, van een concert, van muziek, van kunst, van zijn partner, zijn kinderen, misschien zijn kleinkinderen. Je kan dus nooit zomaar klakkeloos roepen: Waar de wereld van geniet mogen wij toch niet genieten? Dan ben je selectief en inconsequent bezig.

Stel je eens voor dat het orgel populair zou worden, enorm veel ongelovigen zouden orgelmuziek gaan luisteren, orgelconcerten bijwonen. Wordt dan daarmee orgelmuziek verkeerd? Moeten wij het orgel uit de kerk halen omdat het een werelds instrument is geworden? Mogen we geen orgelconcert meer bijwonen? Moeten we onze cd's verbranden en de klassieke radiozenders verbannen?

Kortom, je criteria zijn volgens mij nog niet helemaal juist, de grenzen die je trekt worden bepaald door dingen die die grenzen niet moeten bepalen. Ik hoop dat ik dat heb duidelijk gemaakt. En dan is de vraag opnieuw: Waar liggen die grenzen dan wel? En misschien een interessante tweede vraag: ZIjn die grenzen statisch of voor een deel ook persoonsgebonden?

Goed, ik ben natuurlijk te ver doorgedraafd door te suggereren dat we nergens van genieten kunnen, dat is uiteraard niet zo. Maar het is wel duidelijk dat de genieting van de 'wereld' ver, ja zeer ver af staat van Gods heiligheid en zijn in de verste verte niet tot eer van Hem.
Daarom is de bede van Zijn kinderen:
Red mij van hen, die 't ruim genot
Der wereld voor hun heilgoed achten;
Geen deel, dan in dit leven, wachten,
En maken van den buik hun god.
Van hen, die weelde, schatten, staten,
Hoe rijk, hoe uitgebreid, hoe groot;
Verliezen moeten met den dood,
En hunnen kindren overlaten.

[jvdg]

.....Kortom, je criteria zijn volgens mij nog niet helemaal juist, de grenzen die je trekt worden bepaald door dingen die die grenzen niet moeten bepalen. Ik hoop dat ik dat heb duidelijk gemaakt. En dan is de vraag opnieuw: Waar liggen die grenzen dan wel? En misschien een interessante tweede vraag: ZIjn die grenzen statisch of voor een deel ook persoonsgebonden?

Tja, Marnix, die grenzen.
Statisch: Nee
Persoonsgebonden: Vaak wel ja.

Ik wil maar één voorbeeld aanhalen.
Geloof je niet dat bijvoorbeeld een Charles Darwin niet enorm heeft genoten van de natuur, van wat ik de Schepping Gods noem?

Als ik ervan geniet zie ik (vaak) het grote wonder van die door God geschapen natuur.
Als Darwinisten ervan genieten zien ze het wonder van de evolutie en ontstaan der soorten. Daar valt de Schepper dan buiten.
Dan doe je de Schepper tekort.

En in dat licht zie ik ook topsport: Het is tot weinig nut, en dient alleen maar de menselijke roem, waarbij de Schepper ook niet wordt geëerd.

[Marnix]

Hmhm, dat kan ja. Dan kan je in een cafeetje een biertje drinken wat een ongelovige ook niet, of ergens een mooie sportwedstrijd zien, in het bos een mooie wandeling maken, naar een museum gaan waar ongelovigen ook voor hun plezier naartoe gaan, naar een restaurant waar zondaren ook genieten enz.

Waar wil je nou heen? Natuurlijk ligt er ergens een grens. Maar waar wil jij die trekken? Bij daar waar een zondaar ergens kan genieten, daar mag je niet naartoe?

Ik zou zeggen, bedenk maar wat onze beweegredenen zijn en wat de drijfveer is van wat we doen. Zoeken we ons eigen vermaak, eigen wellusten, eigen eer of is het om Hem te doen. Dan kun je die vraag zelf beantwoorden.
Maar zoals jij redeneert, wat is dan op den duur nog zonde? Zijn er dan nog wel afgoden? Zijn er dan nog grenzen? Of kunnen we als we wedergeboren zijn gewoon genieten van de dingen waar de wereld ook van geniet?

Voor een deel kan eigen plezier en dingen tot Gods eer doen, heel goed samengaan. Neem die wandeling in de natuur. Wat is de reden om dat te doen? Je wil lekker buiten zijn, rust, ontspanning. Je geniet van het weer, de prachtige bloemen, bomen, vogels, de heerlijke geuren. Dat is eigen genot. En tegelijkertijd doe je het tot eer van God. Ik sport zelf en ervaar dat ook zo. Ik span me in, door inspanning is er ook onspanning, er is ook spanning, adrealine... ik geniet en ik dank God er voor. De Bijbel leert dat we ook mogen genieten van lekker eten en drinken, goed gezelschap... en het tot Gods eer kan zijn. Kortom, tussen het dingen puur voor eigen vermaak doen en dingen tot Gods eer doen (je kan dingen doen die je zelf niet leuk vind maar die je toch tot zijn eer doet) zit een heel gebied van dingen die je voor je eigen plezier en toch ook tot eer van God.

En ja, er zijn zeker zonden en afgoden en grenzen. Maar we kunnen ook van een hoop dingen genieten waar de wereld ook van geniet. Dat doe jij net zo goed als ik en de meest rechtste refo net zo goed als een vurig atheist. Genieten van die wandeling, lekker eten, een goed glas wijn, van een concert, van muziek, van kunst, van zijn partner, zijn kinderen, misschien zijn kleinkinderen. Je kan dus nooit zomaar klakkeloos roepen: Waar de wereld van geniet mogen wij toch niet genieten? Dan ben je selectief en inconsequent bezig.

Stel je eens voor dat het orgel populair zou worden, enorm veel ongelovigen zouden orgelmuziek gaan luisteren, orgelconcerten bijwonen. Wordt dan daarmee orgelmuziek verkeerd? Moeten wij het orgel uit de kerk halen omdat het een werelds instrument is geworden? Mogen we geen orgelconcert meer bijwonen? Moeten we onze cd's verbranden en de klassieke radiozenders verbannen?

Kortom, je criteria zijn volgens mij nog niet helemaal juist, de grenzen die je trekt worden bepaald door dingen die die grenzen niet moeten bepalen. Ik hoop dat ik dat heb duidelijk gemaakt. En dan is de vraag opnieuw: Waar liggen die grenzen dan wel? En misschien een interessante tweede vraag: ZIjn die grenzen statisch of voor een deel ook persoonsgebonden?

Goed, ik ben natuurlijk te ver doorgedraafd door te suggereren dat we nergens van genieten kunnen, dat is uiteraard niet zo. Maar het is wel duidelijk dat de genieting van de 'wereld' ver, ja zeer ver af staat van Gods heiligheid en zijn in de verste verte niet tot eer van Hem.
Daarom is de bede van Zijn kinderen:
Red mij van hen, die 't ruim genot
Der wereld voor hun heilgoed achten;
Geen deel, dan in dit leven, wachten,
En maken van den buik hun god.
Van hen, die weelde, schatten, staten,
Hoe rijk, hoe uitgebreid, hoe groot;
Verliezen moeten met den dood,
En hunnen kindren overlaten.

Het verschil zit hem vooral in de uitwerking en hoe ze ermee omgaan. DIngen worden te belangrijk en puur voor eigen plezier in plaats van dat ze God danken voor het goede en het zo ook tot eer van Hem doen. Ze kunnen niet relativeren, er is niks belangrijker dan hun eigen geluk en plezier. Dat is inderdaad heel wat anders dan dat je geniet van de goede dingen die je krijgt en God er voor dankt en weet dat het bestaan hier maar tijdelijk is en dat Hij iets veel mooiers gaat geven.

Ik wil maar één voorbeeld aanhalen.
Geloof je niet dat bijvoorbeeld een Charles Darwin niet enorm heeft genoten van de natuur, van wat ik de Schepping Gods noem?

Als ik ervan geniet zie ik (vaak) het grote wonder van die door God geschapen natuur.
Als Darwinisten ervan genieten zien ze het wonder van de evolutie en ontstaan der soorten. Daar valt de Schepper dan buiten.
Dan doe je de Schepper tekort.

En in dat licht zie ik ook topsport: Het is tot weinig nut, en dient alleen maar de menselijke roem, waarbij de Schepper ook niet wordt geëerd.

Klopt. En in het kader van die persoonsgebonden grenzen die je noemt. Ik geniet van het wonder van menselijke creativiteit, teamgeest, fysieke mogelijkheden en weet dat God de schepper van dat alles is en geniet daarvan. Een atheist kijkt vooral om te genieten en bedenkt waar de mens allemaal toe in staat is en doet de schepper tekort.

[Jongere]

Stel je eens voor dat het orgel populair zou worden, enorm veel ongelovigen zouden orgelmuziek gaan luisteren, orgelconcerten bijwonen. Wordt dan daarmee orgelmuziek verkeerd? Moeten wij het orgel uit de kerk halen omdat het een werelds instrument is geworden? Mogen we geen orgelconcert meer bijwonen? Moeten we onze cd's verbranden en de klassieke radiozenders verbannen?

Als de wereld plotseling het orgel als een idool gaat aanhangen zal ik mij als christen daar nadrukkelijk van afkeren, ja.
We spelen geen spelletje op aarde. We kunnen niet doen alsof we als christenen weer in het paradijs leven. We leven in een strijdveld waar het gaat om leven of dood.
Hoeveel mensen zouden hun leven nog totaal opofferen? http://www.youtube.com/watch?v=jDWLFhHwtMY Zouden er in onze tijd nog veel mensen om 4 uur 's ochtends opstaan om de dag met gebed te beginnen? Zoals bijv. Spurgeon dat deed, of Alleine.

Je kunt lang of kort de lijst met activiteiten afgaan om ze als zonde te bestempelen of niet. Zou er nog een strijd te strijden zijn? Zou dit trouwens een foutje zijn in de Bijbel: En ook allen, die godzaliglijk willen leven in Christus Jezus, die zullen vervolgd worden? Of zou er niemand meer zijn die nog 'godzaliglijk willen leven in Christus Jezus' zoals Hij dat heeft bedoeld? Vader en moeder hatend, zijn leven verliezend, zijn kruis opnemend, en het leven Gode opofferen tot een welriekenden reuk.

[artistiek]

Het verschil zit hem vooral in de uitwerking en hoe ze ermee omgaan. DIngen worden te belangrijk en puur voor eigen plezier in plaats van dat ze God danken voor het goede en het zo ook tot eer van Hem doen. Ze kunnen niet relativeren, er is niks belangrijker dan hun eigen geluk en plezier. Dat is inderdaad heel wat anders dan dat je geniet van de goede dingen die je krijgt en God er voor dankt en weet dat het bestaan hier maar tijdelijk is en dat Hij iets veel mooiers gaat geven.

Het verschil zit hem niet in de uitwerking of hoe ze ermee omgaan want die is voor alle mensen gelijk (ik heb in het café nog nooit iemand God zien verheerlijken!!). We zijn, als ons hart vernieuwd mocht worden, niet ineens beter dan de 'wereld' dus als we de 'wereldse' genietingen delen doen we hetzelfde als hen en dat is eigen eer en roem zoeken, onze eigen lusten en begeertes bevredigen. Daarom zegt de HC: de zonde haten en vlieden. Hoe kunnen we de Heere nu danken voor dingen die ons van Hem aftrekken?
Jij zegt hiermee dus dat we gewoon alles kunnen doen als we Hem er maar voor danken dan is het goed!? Dan is er mijns inziens geen zonde meer...
Hier enkele van de vele citaten uit Gods Woord die dit dus duidelijk bestrijden:
Ik zit niet bij ijdele lieden, en met bedekte lieden ga ik niet om.

...Verkiezende liever met het volk van God kwalijk gehandeld te worden, dan voor een tijd de genieting der zonde te hebben

Dat een iegelijk van u wete zijn vat te bezitten in heiligmaking en eer; Niet in kwade beweging der begeerlijkheid, gelijk als de heidenen, die God niet kennen.

[Marnix]

Het verschil zit hem niet in de uitwerking of hoe ze ermee omgaan want die is voor alle mensen gelijk (ik heb in het café nog nooit iemand God zien verheerlijken!!). We zijn, als ons hart vernieuwd mocht worden, niet ineens beter dan de 'wereld' dus als we de 'wereldse' genietingen delen doen we hetzelfde als hen en dat is eigen eer en roem zoeken, onze eigen lusten en begeertes bevredigen. Daarom zegt de HC: de zonde haten en vlieden. Hoe kunnen we de Heere nu danken voor dingen die ons van Hem aftrekken?
Jij zegt hiermee dus dat we gewoon alles kunnen doen als we Hem er maar voor danken dan is het goed!? Dan is er mijns inziens geen zonde meer...
Hier enkele van de vele citaten uit Gods Woord die dit dus duidelijk bestrijden:
Ik zit niet bij ijdele lieden, en met bedekte lieden ga ik niet om.

...Verkiezende liever met het volk van God kwalijk gehandeld te worden, dan voor een tijd de genieting der zonde te hebben

Dat een iegelijk van u wete zijn vat te bezitten in heiligmaking en eer; Niet in kwade beweging der begeerlijkheid, gelijk als de heidenen, die God niet kennen.

Beste Artistiek. Ik ben het helemaal er mee eens dat we God niet kunnen danken voor dingen die ons van Hem aftrekken. De grens die je nu trekt, het criterium dat je nu stelt, is denk ik de beste tot nu toe.

p.s. Ik heb meerdere malen duidelijk aangegeven dat er grenzen zijn. Dus waarom blijf je dan telkens doen alsof ik zou stellen dat er helemaal geen grenzen zijn? We kunnen niet maar alles doen, als we Hem er maar voor danken is het goed. Dat is overigens wat anders dan dat ik wel eens in een cafe zit en God er voor kan danken. Ik heb overigens geregeld in een cafe mensen van God horen getuigen en Hem eren, maar dat terzijde. We hadden al vastgesteld dat grenzen persoonlijk nogal verschillen he. Er zijn genoeg cafe's en uitgaansgelegenheden waar ik niet naar binnen ga dus ik ben wel selectief op dat punt.

Jongere, ik ben het op dit punt niet met je eens. Ik zou dan niet het orgel uit de kerk slopen omdat anderen niet goed met orgels om kunnen gaan. Ik denk dat het dank juist belangrijk is om er op een goede manier mee om te gaan en dat te laten zien aan mensen, misschien leren ze er wat van. Het zou regelmatig ook heel moeilijk worden. Er zijn mensen die de zon aanbidden. Moeten wij ons er dan van afkeren? Of mogen we er op een goede manier van genieten? Zo zie ik dat ook met muziek. We mogen wat God ons geeft op een goede manier gebruiken en daarmee geven we allicht ook een signaal naar de wereld die er op een niet goede manier mee omgaat. Van de strijd die je beschrijft ben ik me bewust. Volgens mij vindt die juist plaatst in de wereld terwijl we niet van de wereld zijn. Die strijd heeft ook te maken met contact met de wereld. Ik heb in mijn cafeetje waar ik wel eens ben best wat gesprekken gehad met mensen over het geloof, en daar was dan meer strijd dan wanneer ik thuis op de bank was blijven hangen. We spelen inderdaad geen spelletje op aarde en ik heb soms wel eens het idee dat we onder het mom van "veiligheid" die strijd nogal eens uit de weg gaan.

[artistiek]

Het verschil zit hem niet in de uitwerking of hoe ze ermee omgaan want die is voor alle mensen gelijk (ik heb in het café nog nooit iemand God zien verheerlijken!!). We zijn, als ons hart vernieuwd mocht worden, niet ineens beter dan de 'wereld' dus als we de 'wereldse' genietingen delen doen we hetzelfde als hen en dat is eigen eer en roem zoeken, onze eigen lusten en begeertes bevredigen. Daarom zegt de HC: de zonde haten en vlieden. Hoe kunnen we de Heere nu danken voor dingen die ons van Hem aftrekken?
Jij zegt hiermee dus dat we gewoon alles kunnen doen als we Hem er maar voor danken dan is het goed!? Dan is er mijns inziens geen zonde meer...
Hier enkele van de vele citaten uit Gods Woord die dit dus duidelijk bestrijden:
Ik zit niet bij ijdele lieden, en met bedekte lieden ga ik niet om.

...Verkiezende liever met het volk van God kwalijk gehandeld te worden, dan voor een tijd de genieting der zonde te hebben

Dat een iegelijk van u wete zijn vat te bezitten in heiligmaking en eer; Niet in kwade beweging der begeerlijkheid, gelijk als de heidenen, die God niet kennen.

Beste Artistiek. Ik ben het helemaal er mee eens dat we God niet kunnen danken voor dingen die ons van Hem aftrekken. De grens die je nu trekt, het criterium dat je nu stelt, is denk ik de beste tot nu toe.

Hoe kan het ook anders, het is de lijn van Gods Woord. Maar het criterium was niet anders dan m'n eerdere postings maar goed, dat doet er nu niet toe.

p.s. Ik heb meerdere malen duidelijk aangegeven dat er grenzen zijn. Dus waarom blijf je dan telkens doen alsof ik zou stellen dat er helemaal geen grenzen zijn? We kunnen niet maar alles doen, als we Hem er maar voor danken is het goed. Dat is overigens wat anders dan dat ik wel eens in een cafe zit en God er voor kan danken. Ik heb overigens geregeld in een cafe mensen van God horen getuigen en Hem eren, maar dat terzijde. We hadden al vastgesteld dat grenzen persoonlijk nogal verschillen he. Er zijn genoeg cafe's en uitgaansgelegenheden waar ik niet naar binnen ga dus ik ben wel selectief op dat punt.

Onze grenzen worden bepaald door aspecten die voor ons het zwaarst wegen. Is dat in de eerste plaats Gods Woord (Gods wil) én ons hart (onze wil) daarnaast leggend of is het eerst onze eigen verlangens, onze hartelijke begeertes én dan Gods Woord zo uitleggen dat het legitiem wordt?

[albion]

Onze grenzen worden bepaald door aspecten die voor ons het zwaarst wegen. Is dat in de eerste plaats Gods Woord (Gods wil) én ons hart (onze wil) daarnaast leggend of is het eerst onze eigen verlangens, onze hartelijke begeertes én dan Gods Woord zo uitleggen dat het legitiem wordt?

Ik ben bang dat dát meestal de regel geworden is... Ach, voor de lieve vrede wil, doe je weleens dingen die eigenlijk ten diepste tegen Gods Woord is, b.v. de zondagsheiliging (een ieder doet wat goed is in zijn eigen oog). En al wijs ik dan misschien met 1 vinger naar iemand anders er wijzen er toch 3 naar mezelf. Met andere woorden, ook ik heb boter op m'n hoofd...