Ik kan me wel vinden in deze omschrijving. Dat gevoel heb ik ook.Toeschouwer schreef:Ik vond op in het archief van het Refoweb onderstaande bijdrage die ik iets heb aangepast.
De Ger. Gem. hebben een ingrijpende verschuiving ondergaan ten opzichte van de wijze waarop Reformatie en Nadere Reformatie zijn omgegaan met het moeilijke debat over verkiezing en verantwoordelijkheid van de mens, wedergeboorte en bekering, roeping en geloof (zeg maar: afwachten of verwachten).
Maar de Ger. Gem. heeft dat niet zonder nadenken gedaan. De standenleer is de neerslag van de leerverandering. Deze is met name door ds. Moerkerken min of meer vastgelegd.
Het kerkverband heeft daarmee een eigen identiteit aangenomen en, dat is belangrijk, zij kiest voor deze leer. Er zit een vastberaden wil achter om de leer zo te formuleren.
Mensen, die in de Ger.Gem. de gemaakte leerverandering niet kunnen meemaken, waarmee het kerkverband zich identificeert, kunnen natuurlijk op geen enkele steun rekenen. Ze halen een discussie, die volgens de leiding inmiddels beslecht, wel steeds weer naar voren, maar dat werkt niet.
Dat is het eigene van de theologie van de Ger. Gem en daar kun je het niet mee eens zijn, maar dat is een beslissing op het hoogste niveau en je er tegen verzetten levert je alleen maar frustatie op.
Je legt je neer bij de genomen beslissingen of je vertrekt een andere mogelijkheid zie ik niet.
Maar ik wil er nog wat aan toevoegen. Het ligt aan de gemeente, maar in een flnk aantal gemeenten die ik ken hebben het volgende probleem: "Hoe moeten we omgaan met mensen die geloven dat ze geloven, maar die onvoldoende passen binnen het heersende beeld van een bekeerd persoon?" Ik wil daar niet flauw over doen, maar dat gaat vrij ver. Zo ken ik een meisje die op een gegeven moment aan het avondmaal ging en dat dit geaccepteerd werd, omdat haar oma een bekende was in het gemeenschapsleven, dus het was goed mogelijk dat het 'echt' was. En daarnaast haar vriendin die ook aan het avondmaal ging op een gegeven moment de kerkenraad op bezoek kreeg waar ze moest uitleggen waarom ze aan het avondmaal ging en te licht bevonden werd. Zoiets is vertrouwensknakkend en vooral als iemand alles heel serieus neemt erg verontrustend. Ik kan je vertellen dat het meisje echt helemaal ondersteboven was en vol ongeloof was over de gang van zaken. Ze is heel pro-GG, maar ze wist echt niet wat ze hier mee moest. Haar vriendin ook niet overigens, want die snapte niet dat ze wel mocht. De DL legt de verantwoordelijkheid bij de kerkganger en als die getuigt van geloof, dan hebben we dat waar te achten. De GG zou dat ook eens moeten doen. Het zou een hoop onvrede en onduidelijkheid, maar vooral onrechtvaardigheid wegnemen.