Ja, inderdaad, dat is zo, denk ik. In de Gereformeerde Gemeenten is het arminiaans om als onbekeerde te pleiten op Gods verbondsbeloften. Ds. van der Zwan verwoordt de zaken goed.

Dit in tegenstelling tot wat bijvoorbeeld Erskines of Brakel (Werkzaam zijn met de beloften, alhoewel Brakel het het meest op Gods kinderen betrekt) leren. Ik kan je aanraden om uit de Redelijke Godsdienst van Brakel hoofdstuk 42 "Het leven des geloofs op de beloften" eens te lezen.

Als je dat niet hebt, ik heb het hele hoofdstuk digitaal.

Ik zal een paar citaten uit dat hoofdstuk toevoegen:

"12. Er is hoop voor bekommerden
Maar als er enige bekommernis, als er enige begeerte om uit de hel verlost en eeuwig zalig te worden is, hoor dan en laat de raad van God u ter harte gaan.
De rechtvaardige en goede God heeft Zijn Zoon Jezus Christus, God en mens, tot een Borg gegeven. Hij heeft door Zijn lijden en sterven een eeuwige verzoening en verlossing teweeggebracht. Hij heeft door Zijn heilige gehoorzaamheid een volmaakte rechtvaardigheid verworven. Deze Borg bied ik, als Zijn dienaar, u in Zijn Naam aan. Ja u, die dit leest en hoort lezen. De God van de hemel roept u om deze Borg zonder te twijfelen aan te nemen tot uw rantsoen en gerechtigheid. Die goede en getrouwe Jezus nodigt u zeer vriendelijk om Hem aan te nemen en om uzelf geheel aan Hem over te geven. Hij geeft daarbij de verzekering dat Hij u niet zal verwerpen, maar dat Hij u zeker tot Hem in de eeuwige zaligheid zal opnemen.
Zou u naar zo'n roepende God, naar zo'n vriendelijk nodigende Jezus niet horen? Zou dat uw hart niet bewegen? Bent u dan door zulke aanbiedingen niet te trekken? Zal de verlossing uit de hel en de eeuwige zaligheid u dan niet ter harte gaan?
Ik wens, dat de Heere uw verstand zal verlichten, uw wil neigen en al uw genegenheden in beweging zal zetten om die Borg aan te nemen, om u in dat grote verbond van genade op te laten nemen en u zalig te laten maken. De Heere Zelf trekke u krachtdadig. Hij zette u uit uzelf over in Christus. Hij geve u het geloof. Hij wederbare u en geve u het leven in de vereniging met Christus. Hij doe u daarin groeien en toenemen. Want het is immers God, Die in de mens werkt beide het willen en het werken.

(...)

24. De grond is de voldoening
God verklaart de mensen van nature tot kinderen des toorns. Ze zijn niets dan zonden inwendig en uitwendig, hatenswaardig, walgelijk, onverdraaglijk, verdoemelijk. God verklaart Zichzelf tot de Rechter der ganse aarde, een recht-vaardig Rechter Die de schuldige geenszins onschuldig zal houden, Wiens oordeel in overeenstemming met de waar-heid is en Die een iegelijk zal vergelden naar zijn werken. Als de mens nu zalig worden zal, dan moet aan de recht-vaardigheid van God genoeg gedaan worden door het dragen van de straf die de zondaar waard is en door de volkomen volbrenging van Gods wet in gelijkvormigheid waaraan de mens geschapen was en op gehoorzaamheid waaraan de eeuwige zaligheid beloofd was.
God openbaart in Zijn Woord de wonderlijke weg, waar-door die twee zaken volbracht worden en waardoor de zondaar deel kan krijgen aan de eeuwige zaligheid. Hij heeft hiertoe uit zuivere vrije genade, uit enkel liefde tot hatenswaardigen, naar Zijn ondoorgrondelijke wijsheid, door Zijn almachtigheid, Zijn eigen, eeuwige Zoon, waar-achtig God, eens wezens met de Vader en de Geest, tot een Borg voor de uitverkorenen gegeven. Deze heeft de mense-lijke natuur aangenomen, de zonden van de uitverkorenen op Zich genomen, de straf gedragen, de wet vervuld en daardoor de uitverkorenen met God verzoend en hun recht op het eeuwige leven verworven.
Deze Borg Jezus Christus, Die zo het rantsoen en de gerech-tigheid van de uitverkorenen geworden is, verkondigt u door het Evangelie vrede. Hij nodigt, Hij biedt aan, Hij lokt met allerlei beweegredenen een iegelijk, wie hij ook zij, wat voor een groot zondaar hij ook is, dat hij tot Hem komt om door Hem gerechtvaardigd, geheiligd en verheerlijkt te worden. Hij geeft daarbij de zekere belofte dat Hij iemand, die tot Hem komt, geenszins zal uitwerpen. Het is nood-zakelijk dit te geloven, want de Waarachtige zegt dit. Wie zijn instemming daarmee niet betuigt, wie dit niet aan-neemt als onfeilbare waarheid, waarvan men zeker op aan kan, die onteert God vreselijk en die houdt God voor een leugenaar (1 Joh. 5:10).
Ken dan deze evangelische waarheden, geloof ze en ver-blijd u dat er een Jezus is en dat die Jezus u roept om u zalig te maken.

25. Jezus wordt door het geloof aangenomen
Deze Goddelijke openbaringen zijn de grond, waarop het zaligmakende geloof rust. Omdat in Jezus al de volheid is en omdat die volheid u, u in het bijzonder, aangeboden wordt door de goede Jezus, zo neem Hem met een vaardig en bereidwillig gemoed tot uw Jezus aan en geef u hartelijk aan Hem over. Vertrouw uw ziel Hem geheel toe om door Hem deel te krijgen aan al de goederen van het verbond. Dat kiezen, dat aannemen, dat overgeven, dat zich toevertrouwen, dat is het zaligmakende geloof. Voor zo iemand zijn de beloften: zo velen Hem aangenomen hebben, die heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Hem geloven. Die in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven. Welgelukzalig zijn allen die op Hem vertrouwen."

Kijk trouwens ook eens naar het vierde deel van de bespreking van het boek van ds. Harinck uit Bewaar het Pand en daarin het stukje over het boek van Fischer en de gebroeders Erskine:

"Vraag 82: Aan wie worden de beloften van het verbond voorgesteld? Antwoord: Aan allen die het Evangelie horen, met hun zaad: U komt de belofte toe en uw kinderen. Vraag 83: Welk recht hebben zij die het Evangelie horen op de beloften, als ze hun zo in het algemeen vermaakt worden? Antwoord: Een recht van aanneming van de beloften en van al de goederen die erin vervat zijn (…). Vraag 84: Welk recht geeft het geloof of de daad van het geloven op de beloften? Antwoord: Een recht van bezit, uit kracht van de vereniging met Christus..."

In zijn toelichting op deze vragen en antwoorden gaat Ralph Erskine er nog nader op in. Hij doet dat op een krasse manier. "Wie zijn de voorwerpen van de belofte en aan wie worden deze aangeboden? Aan zondaren uit het menselijke geslacht. Aan zondaren te Sion of de zichtbare kerk. (…) Gij allen hebt recht van toegang en vrijheid, om te mogen komen en daarvan bezit te nemen. Ja, ik zeg u, dat er ten opzichte van de uitwendige bedeling van het Evangelie alhier niemand is, of hij heeft zulk een goed recht op de belofte, als ooit enige gelovige had..."

Wat voor consequenties heeft dit alles voor de Gereformeerde Gemeenten denken jullie?

Oorspronkelijk gepost door Hans van Gemerden
Ja, inderdaad, dat is zo, denk ik. In de Gereformeerde Gemeenten is het arminiaans om als onbekeerde te pleiten op Gods verbondsbeloften. Ds. van der Zwan verwoordt de zaken goed.

Ik ben van mening dat ds. van der Zwan de zaken niet zo goed verwoordt. DE GG maakt onderscheidn tussen verbondsbeloften en evangeliebeloften. En in de GG komen de evangeliebelfoten wel tot alle hoorders en moeten we daar ook zeker werkzaam mee zijn.

Sorry, maar ds. Van der Zwan noemt specifiek de verbondsbeloften. Dus het lijkt me volkomen duidelijk.

Oorspronkelijk gepost door Mart01
Ik ben van mening dat ds. van der Zwan de zaken niet zo goed verwoordt. DE GG maakt onderscheidn tussen verbondsbeloften en evangeliebeloften. En in de GG komen de evangeliebelfoten wel tot alle hoorders en moeten we daar ook zeker werkzaam mee zijn.

Is dat onderscheid Bijbels, Mart? Leg me eens uit wat een verbondsbelofte is en wat een evangeliebelofte is?

Is het niet beter om in de lijn te spreken van een recht van toegang en een recht van bezit.

Een ieder, ja iedere zondaar heeft het recht van toegang 'komt alle dingen zijn gereed'.
Wie heeft er het recht van toegang? Een ieder die zich aan laat kleden met het kleed van Christus gerechtigheid.

Groeten,

Oorspronkelijk gepost door Hans van Gemerden
Sorry, maar ds. Van der Zwan noemt specifiek de verbondsbeloften. Dus het lijkt me volkomen duidelijk.

Inderdaad, maar ik heb sterk het idee, dat van der Zwan of het onderscheid niet begrijpt of niet weet.

Of het onderscheid bijbels is is weer een heel andere vraag.

Onder evangeliebeloften versta ik de onvoorwaardelijke toezeggingen van het verbond (de verbondsbeloften uds) die gegeven worden met het expliciete bevel van bekering en geloof.

Dat deze twee allebeiv oorkomen in de Schrift is volgens mij wel duidelijk.

Zeeuw,

De gereformeerde gemeenten leren dus niet dat de beloften van het genadeverbond ook alle gedoopten gelden?
Want je kunt toch niet pleiten op je doop om vervulling van de verbondsbeloften, als die beloften niet voor jou gelden (maar alleen de Evangeliebeloften)?

Ik geloof dat de belofte van zaligheid en alle goederen van het verbond alle gedoopten beloofd worden door God, maar dit gaat in vervulling in de weg van geloof en bekering waar de mens voor verantwoordelijk is.

Vandaar dat 'belijdenis doen' bij ons ook wel wordt gesteld als 'JA' zeggen op Gods 'JA' bij de doop.

Zeeuw2,

ik ben het hartgrondig met je eens!

Beste Zeeuw,

Ik ben het eens met de standpunten die je theoretisch weergeeft. Maar er blijft een groot verschil tussen de theorie en de praktijk bestaan. In veel prediking in de Gereformeerde Gemeente is er bijvoorbeeld geen of bijna geen sprake van een welmenend aanbod van genade gericht aan alle hoorders. En dan bemerk ik zeker een groot en schrijnend verschil tussen oudvaders als Boston en de Erskines. En dan past het zeker om de hand in eigen boezem te steken en maar niet meer naar andere kerkverbanden te kijken. Ik bedoel dit niet als kritiek op jouw stukken, maar als aanvulling.

Groet, Hans

Beste Zeeuw,

In welke "hoek" van onze gemeenten zit je zelf als ik dat vragen mag?

Groet, Hans