eilander schreef:Wat zou jouw advies eigenlijk zijn aan deze mevrouw?

"Houd maar aan in het gebed."

Herman schreef:Een mens kan zich niet bekeren, maar hij kan wel geloven.

Hoe doe je dat dan?

Het eerste kunnen ziet op de verdienste (onmogelijk bij de mens) en het tweede kunnen ziet op de genade (mogelijk bij God). Daarnmee komen we bij Johannes 3 waar het "tenzij" ook tegenover de verhoogde slang staat.

Daar waar je zegt dat een mens niet kunt geloven, impliceer je dus dat het bij God onmogelijk is, want geloof is niets anders dan je gehele zaligheid van Hem te verwachten.

Maar goed, van mij hoeft fijnslijperij van allerlei geestelijk bevindingen niet, vandaar dat ik er eens een quote ingooi.

(Dat leer ik trouwens uit de Institutie - ook op te nemen in jou rijtje van 5 boeken).

Herman schreef:(Dat leer ik trouwens uit de Institutie - ook op te nemen in jou rijtje van 5 boeken).

Wat leer je uit de Institutie? Dat je zelf kunt geloven?

Ik leer uit de institutie dat het geloof staat tegenover de eigen verdienste. Ik lees daar niets over het element dat het geloof staat tegenover niet te kunnen.

Daarbij is het mee eveneens opgevallen dat de wedergeboorte onder de verborgen werkingen van de Heilige Geest valt. Op dat moment wordt de wil vernieuwt. God stort bij de wedergeboorte nieuwe hoedanigheden (kwaliteiten) in de wil en maakt die dode wil levend, die boze wil goed, die onwillige wil gewillig, die weerspannige wil gehoorzaam; Hij beweegt en sterkt die wil zo dat deze als een goede boom vruchten van goede werken kan voortbrengen. En dan wordt deze vernieuwde wil door God gedreven en bewogen, zodat hij ook zelf wil. Waarom ook terecht wordt gezegd, dat de mens door de genade die hij heeft ontvangen, gelooft en zich bekeert.

Dus een mens kan zichzelf niet bekeren (hij heeft een foute wil) maar hij kan wel geloven (hij ontvangt een nieuwe wil).

Herman schreef:(Dat leer ik trouwens uit de Institutie - ook op te nemen in jou rijtje van 5 boeken).

Nee, want ik heb 'm nog steeds niet helemaal uit, en dat was mijn (eigen gestelde) voorwaarde voor dit rijtje.

Verder vind ik het er niet duidelijker op worden zo. Nádat hij een nieuwe wil heeft ontvangen, kan hij geloven. Ja, dat begrijp ik wel. Maar dan verplaatst de vraag zich naar: hoe kom ik aan nieuwe wil.
Volgens mij dezelfde vraag in een andere verpakking.

Hoe kom ik aan een nieuwe wil? Zo:

"En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, alzo moet de Zoon des mensen verhoogd worden. Opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe".

Het element in deze discussie waar ik de vinger bij wil leggen is dat het belijden een mens niet kan geloven blijkbaar pastorale consequenties moet hebben. Je moet je niet door het niet kunnen van de mens laten leiden, maar door de beloften van God of door het bijbelcitaat hierboven (en dan zal Hij op zijn tijd en wijze ruimte geven). Want bij God is niets onmogelijk. Dat betekent niet dat ik tegen iemand zeg 'doe het maar omdat je het kunt'.

Herman schreef:... en dan zal Hij op zijn tijd en wijze ruimte geven...

Dát is cruciaal. Dat aspect miste ik een beetje in deze discussie.

Wat is cruciaal?

Dat we Hem gelovig mogen verwachten? Of dat het zaak is van 'als het lot valt, dan komt het goed?'

Herman schreef:Wat is cruciaal?

Dat we Hem gelovig mogen verwachten? Of dat het zaak is van 'als het lot valt, dan komt het goed?'

Nee, dat er iets 'van de andere kant' gebeurt, zoals ds. Huijser het eens uitdrukte. Wij kunnen niet eerder geloven dan dat Christus Zich aan ons geopenbaard heeft. Tot die tijd zijn we blind voor Hem en voor Zijn werk. En wie meent daarvóór toch te kunnen geloven, mag zich wel afvragen wát hij dan gelooft.

Posthoorn schreef:(...) Nee, nu maak je jezelf het te gemakkelijk. Wat als iemand in de nood van ziel bidt om genade en weet dat hij geloven moet, maar dat niet kan? Omdat hij ten diepste niet weet wat geloven ís. Voor zulke mensen zijn jullie maar moeilijke vertroosters.

Ergens zijn we van de Schrift afgeraakt. Er is volgens de Bijbel maar 1 weg, ook voor deze mevrouw. Die moet haar worden voorgehouden, en geen andere troost. En daarna, dan is het inderdaad iets tussen haar en God.
En Posthoorn, het "niet willen" ligt uiteindelijk toch op de bodem van ieder ongelovig hart. De beste troost die je iemand kan geven is dat uit te leggen, en dat is niet "makkelijk".

Deze mevrouw ervaart dat ze enerzijds tot geloof wordt geroepen, en dat is genade. Anderzijds zijn er blokkades en die liggen bij haar. De Bijbel roept op tot overgave; er is geen andere weg en alle tegenwerpingen zijn per definitie drogredenen.

We zouden ook het Boek der boeken kunnen lezen... Bid en u zál gegeven worden. Zoekt en gij zúlt vinden. Klopt en u zál opengedaan worden... Dat is geen misschientje...

Laten we hier toch oppassen voor valse lijdelijkheid en dodelijk geruste en farizeïstische rechtzinnigheid enerzijds én voor activisme anderzijds. Beide zaken zijn levensgevaarlijk en brengen ons niet op de plaats waar we zijn moeten.

Allen die het niet eens zijn met het antwoord van ds. Harinck zou ik willen vragen: wat zou u dán antwoorden???

DIA, zou je nog op mijn laatste post willen reageren?

Floppy schreef:

Posthoorn schreef:(...) Nee, nu maak je jezelf het te gemakkelijk. Wat als iemand in de nood van ziel bidt om genade en weet dat hij geloven moet, maar dat niet kan? Omdat hij ten diepste niet weet wat geloven ís. Voor zulke mensen zijn jullie maar moeilijke vertroosters.

Ergens zijn we van de Schrift afgeraakt. Er is volgens de Bijbel maar 1 weg, ook voor deze mevrouw. Die moet haar worden voorgehouden, en geen andere troost. En daarna, dan is het inderdaad iets tussen haar en God.
En Posthoorn, het "niet willen" ligt uiteindelijk toch op de bodem van ieder ongelovig hart. De beste troost die je iemand kan geven is dat uit te leggen, en dat is niet "makkelijk".

Deze mevrouw ervaart dat ze enerzijds tot geloof wordt geroepen, en dat is genade. Anderzijds zijn er blokkades en die liggen bij haar. De Bijbel roept op tot overgave; er is geen andere weg en alle tegenwerpingen zijn per definitie drogredenen.

Inderdaad! Uw reactie is me uit het hart gegrepen!

Posthoorn schreef:

samanthi schreef:

Posthoorn schreef:

Hendrien schreef:Helaas, DIA, ken ik echt veel van deze mensen. Ze zijn er zo mee bezig, worden ouder en ouder, maar het gebeurt niet! Hoe zit dat dan volgens u?

Wat adviseer jij dan? Dat ze moeten geloven? Ja, dat is ook zo, maar wat als je niet kúnt geloven?

Of niet wilt?

Nee, nu maak je jezelf het te gemakkelijk. Wat als iemand in de nood van ziel bidt om genade en weet dat hij geloven moet, maar dat niet kan? Omdat hij ten diepste niet weet wat geloven ís. Voor zulke mensen zijn jullie maar moeilijke vertroosters.

Wat kun je niet geloven?

Posthoorn schreef:

Herman schreef:Wat is cruciaal?

Dat we Hem gelovig mogen verwachten? Of dat het zaak is van 'als het lot valt, dan komt het goed?'

Nee, dat er iets 'van de andere kant' gebeurt, zoals ds. Huijser het eens uitdrukte. Wij kunnen niet eerder geloven dan dat Christus Zich aan ons geopenbaard heeft. Tot die tijd zijn we blind voor Hem en voor Zijn werk. En wie meent daarvóór toch te kunnen geloven, mag zich wel afvragen wát hij dan gelooft.

Christus openbaart Zich in het Woord, in het bijzonder in het gepredikte Woord.
Dus Hij openbaart Zich elke zondag op zijn minst.