Zo bijzonder is dat niet

freek schreef:

Zita schreef:

Pimpelmees schreef:Hoe interessant ik het ook vind om wat te lezen over het kleurgebruik, toch vind ik het gebruik storend tijdens de dienst.
Het leidt mij af van waar het werkelijk om gaat. Ik heb een keer een dienst in de Oude Kerk in Amsterdam bijgewoond en ik zat alleen maar te letten op al die rituelen. De ambtsdragers lijken er trouwens zelf ook bijna over te struikelen, al die handelingen.

Is dat niet vooral een kwestie van ergens aan gewend zijn of niet? Een ouderling die de wet en de schriftlezing leest, is voor mij bijvoorbeeld weer heel afleidend.

Of de tussenzang in sommige kerken. Daarna is mijn aandacht wel weg.

Bij ons zijn er tegenwoordig vaak twee tussenzangen, maar ik vind dat juist heel prettig. Je hebt als het ware drie preekjes van iets meer dan 15 minuten, en dat is een stuk eenvoudiger bij te houden dan lange preekdelen. Als ik in de CGK te gast ben vind ik de lange preken ook echt vervelend, en dat geheel zonder tussenzang.

Het wonderlijke is dat juist de boeiendste sprekers hun betoog het vaakst onderbreken. Ik denk dat dat komt omdat zij zich bewuster rekenschap geven van de manier waarop een toespraak overkomt op de luisteraars.

"Ieder z'n meug"

DDD schreef:Het wonderlijke is dat juist de boeiendste sprekers hun betoog het vaakst onderbreken. Ik denk dat dat komt omdat zij zich bewuster rekenschap geven van de manier waarop een toespraak overkomt op de luisteraars.

Het kan ook zijn, dat hij last krijgt van zijn stem. Of van zijn rug.

Natuurlijk kan dat, al lijkt me dat wat onaannemelijk. Want waarom zou je dat aannemen? Bij door anderen gelezen preken zal de stem noch de rug van de schrijver een doorslaggevende rol spelen, in ieder geval.

Soms wel hoor.

Nee, sorry, van de lezer, bedoel ik.

Dat maakt het duidelijker. Dat kan natuurlijk. Maar dan lees je toch gewoon niet, zou ik zeggen. Hoewel ik het zelf uitstekend vind.

DDD schreef:

freek schreef:

Zita schreef:

Pimpelmees schreef:Hoe interessant ik het ook vind om wat te lezen over het kleurgebruik, toch vind ik het gebruik storend tijdens de dienst.
Het leidt mij af van waar het werkelijk om gaat. Ik heb een keer een dienst in de Oude Kerk in Amsterdam bijgewoond en ik zat alleen maar te letten op al die rituelen. De ambtsdragers lijken er trouwens zelf ook bijna over te struikelen, al die handelingen.

Is dat niet vooral een kwestie van ergens aan gewend zijn of niet? Een ouderling die de wet en de schriftlezing leest, is voor mij bijvoorbeeld weer heel afleidend.

Of de tussenzang in sommige kerken. Daarna is mijn aandacht wel weg.

Bij ons zijn er tegenwoordig vaak twee tussenzangen, maar ik vind dat juist heel prettig. Je hebt als het ware drie preekjes van iets meer dan 15 minuten, en dat is een stuk eenvoudiger bij te houden dan lange preekdelen. Als ik in de CGK te gast ben vind ik de lange preken ook echt vervelend, en dat geheel zonder tussenzang.

Het wonderlijke is dat juist de boeiendste sprekers hun betoog het vaakst onderbreken. Ik denk dat dat komt omdat zij zich bewuster rekenschap geven van de manier waarop een toespraak overkomt op de luisteraars.

Precies. Ik ben ook zeer voor één of twee keer een tussenzang.

Ja, en ik ben ook voor een tussenpreek tijdens het zingen. En dan weer een tussenzang in de tussenpreek.

Je doet net of het een raar fenomeen is dat je de evangelieverkondiging onderbreekt met responsies. Vanwaar zulk cynisme?

Wij hebben geen tussenzang (CGK BhP) maar ik ben er zelf wel een voorstander van. Trouwens niet van het idee dat na de tussenzang pas de toepassing moet komen...die mag in de hele preek zitten.

Als een preek een dusdanige lengte heeft dat er één of meer tussenzangen nodig zijn om de al dan niet gewijde aandacht van de luisteraar wakker te houden, dan is de preek gewoon te lang.
Tussenzangen zijn kunstgrepen. Zorg gewoon dat je je verhaal vertelt in 15, maximaal 20 minuten: dat is anno 2014 echt het maximum.

Hendrikus schreef:Als een preek een dusdanige lengte heeft dat er één of meer tussenzangen nodig zijn om de al dan niet gewijde aandacht van de luisteraar wakker te houden, dan is de preek gewoon te lang.
Tussenzangen zijn kunstgrepen. Zorg gewoon dat je je verhaal vertelt in 15, maximaal 20 minuten: dat is anno 2014 echt het maximum.

Het is geen verhaal maar de dienst der verzoening en als je daar lust in kreeg is 20 minuten echt te kort. Predik het Woord tijdig en ontijdig ook in 2014!!