Dat kun je ook zelf nakijken, het lijkt me dat iedereen dat kan weten. Voor de industriele revolutie werkte vrijwel iedereen in gezinsverband, wat op boerderijen nog steeds niet ongewoon is.

refo schreef:'Er als moeder zijn voor de kinderen' is een heel luxe situatie. Tot aan de tweede wereldoorlog ongeveer was dat wereldwijd vrijwel nergens aan de orde want onmogelijk. En nog steeds niet in 90% van de wereld. Bijna overal moeten alle gezinsleden werken. Soms de kinderen zelf ook.

Alleen denk ik dat je dan toch over een heel andere situatie spreekt dan die mw. Bussemaker wil. Je moet er dan wel álle aspecten bij betrekken.

Afgewezen schreef:

refo schreef:'Er als moeder zijn voor de kinderen' is een heel luxe situatie. Tot aan de tweede wereldoorlog ongeveer was dat wereldwijd vrijwel nergens aan de orde want onmogelijk. En nog steeds niet in 90% van de wereld. Bijna overal moeten alle gezinsleden werken. Soms de kinderen zelf ook.

Alleen denk ik dat je dan toch over een heel andere situatie spreekt dan die mw. Bussemaker wil. Je moet er dan wel álle aspecten bij betrekken.

Bovendien is het m.i. geen argument. Vroeger was de gezondheidszorg ook veel slechter. Dan poneren we nu toch ook niet dat goede gezondheidszorg wel terzijde geschoven kan worden omdat dat eigenlijk een hele luxe situatie is? Wat een drogredenering!

Mijn moeder en al mijn tantes, hebben nooit buiten de deur gewerkt. Dat kon ook niet met 8, 10 of 12 kinderen.
Maar er stond geen auto(s) voor de deur, wel een 3e handsfiets, er waren geen kiloknallers, toch kwam moeder rond met haar bescheiden budget.
Ze kon per week budgetteren, want vader kwam op vrijdagavond met een loonzakje thuis, wat meteen werd verdeeld in het B rabantiadoosje.
Wat er overbleef moesten we van leven en dat lukte haar altijd.

En nu, moeten de vrouwen werken omdat er een duur huis is gekocht, de heilige koe bereden worden, elk jaar een lange en/of verre vakantie.
Als de vader een normaal betaalde baan heeft, hoeft het in principe toch niet, tenzij........... dan kunnen er redenen zijn.

MM en Demo geven aan hier dat zij bewust thuisblijft om haar kindje op te voeden, inmiddels 2 kindjes .
Ze doet met liefde en plezier, ik heb daar grote bewondering voor.
Geen geklaag van: als ik niet zou werken, zou ik maar een chagrijnige moeder worden.
Wat is dat voor stelling? Word je nu niet chagrijnig, als je doodmoe en versleten uit je werk komt en er ligt nog een reuzenberg was, stofwolken op de vloer, dreindende kinderen aan je benen?
En dan moet er nog gekookt worden, maar dat doet vader wel. Hopelijk.
Zo vliegen de weken om en zoeffff, opeens zijn die schattige peutertjes 18 en 20 en zwaaien nog even naar de ouders, voordat de deur achter hen dichtvalt.

Ik heb hier nog een oud boek liggen, daarin staat dat de taak van de moeder is: een gezellig en warm huis te scheppen, waarin iedereen zich veilig en welkom voelt. Ook de vrienden van de kinderen.
Nou, als dat alleen al geen dagtaak is.

Matthew Henry schrijft:
Indien Abraham alles verlaat om God te volgen, dan zal Saraï alles verlaten om Abraham te volgen, hoewel geen van beiden wist waarheen.
Het was een zegen voor Abraham om zo'n reisgezellin te hebben, een hulp als tegenover hem.

Ik ben het helemaal eens met alle mensen die zeggen dat het het beste is voor het gezin als de ouders zelf voor de kinderen zorgen. Het meest voor de hand liggend is het als moeder dat doet. Maar bedenk wel dat dat voor de vrouw een zekere zelfverloochening vraagt. Dat geldt nog we het meest voor de vrouw die een intellectueel beroep uitoefende. Voor het opvoeden van kinderen heb je veel intelligentie en gezond verstand nodig, maar je intellect komt niet meer echt aan bod. En dat kost die vrouwen echt wel wat. Dat aspect mis ik een beetje in de hele discussie.
Ik pleit er niet voor dat de vrouwen om die reden hun kinderen naar een kinderdagverblijf doen of dat oma opeens weer aan een tweede gezin mag beginnen. Ik pleit wel voor wat inlevingsvermogen.

Zita schreef:Ik ben het helemaal eens met alle mensen die zeggen dat het het beste is voor het gezin als de ouders zelf voor de kinderen zorgen. Het meest voor de hand liggend is het als moeder dat doet. Maar bedenk wel dat dat voor de vrouw een zekere zelfverloochening vraagt. Dat geldt nog we het meest voor de vrouw die een intellectueel beroep uitoefende. Voor het opvoeden van kinderen heb je veel intelligentie en gezond verstand nodig, maar je intellect komt niet meer echt aan bod. En dat kost die vrouwen echt wel wat. Dat aspect mis ik een beetje in de hele discussie.
Ik pleit er niet voor dat de vrouwen om die reden hun kinderen naar een kinderdagverblijf doen of dat oma opeens weer aan een tweede gezin mag beginnen. Ik pleit wel voor wat inlevingsvermogen.

Maar het is ook zelfverloochening! Het huwelijk is een les in dienen, jezelf wegcijferen voor de ander.
Dus in Bijbels opzicht zou je dan moeten zeggen: als je als vrouw een hoge opleiding volgt en een "topfunctie" ambieert, past daar geen gezin met kinderen bij.
Een dergelijke baan betekent werkweken van meer dan 40 uur. En ook al is er dan geld voor een vaste kinderverzorgster, wil je dat je kind aandoen?
Wie is toch die mevrouw die op zondag....

Zita schreef:Ik ben het helemaal eens met alle mensen die zeggen dat het het beste is voor het gezin als de ouders zelf voor de kinderen zorgen. Het meest voor de hand liggend is het als moeder dat doet. Maar bedenk wel dat dat voor de vrouw een zekere zelfverloochening vraagt. Dat geldt nog we het meest voor de vrouw die een intellectueel beroep uitoefende. Voor het opvoeden van kinderen heb je veel intelligentie en gezond verstand nodig, maar je intellect komt niet meer echt aan bod. En dat kost die vrouwen echt wel wat. Dat aspect mis ik een beetje in de hele discussie.
Ik pleit er niet voor dat de vrouwen om die reden hun kinderen naar een kinderdagverblijf doen of dat oma opeens weer aan een tweede gezin mag beginnen. Ik pleit wel voor wat inlevingsvermogen.

Ik ben het niet met je eens, dat het opvoeden van kinderen geen intellect eist..

Verder, is het niet willen werken in de opvoeding van je eigen kinderen een soort rebellie tegen God...

Mara schreef:

Zita schreef:Ik ben het helemaal eens met alle mensen die zeggen dat het het beste is voor het gezin als de ouders zelf voor de kinderen zorgen. Het meest voor de hand liggend is het als moeder dat doet. Maar bedenk wel dat dat voor de vrouw een zekere zelfverloochening vraagt. Dat geldt nog we het meest voor de vrouw die een intellectueel beroep uitoefende. Voor het opvoeden van kinderen heb je veel intelligentie en gezond verstand nodig, maar je intellect komt niet meer echt aan bod. En dat kost die vrouwen echt wel wat. Dat aspect mis ik een beetje in de hele discussie.
Ik pleit er niet voor dat de vrouwen om die reden hun kinderen naar een kinderdagverblijf doen of dat oma opeens weer aan een tweede gezin mag beginnen. Ik pleit wel voor wat inlevingsvermogen.

Maar het is ook zelfverloochening! Het huwelijk is een les in dienen, jezelf wegcijferen voor de ander.
Dus in Bijbels opzicht zou je dan moeten zeggen: als je als vrouw een hoge opleiding volgt en een "topfunctie" ambieert, past daar geen gezin met kinderen bij.
Een dergelijke baan betekent werkweken van meer dan 40 uur. En ook al is er dan geld voor een vaste kinderverzorgster, wil je dat je kind aandoen?
Wie is toch die mevrouw die op zondag....

Nu bagatelliseer je de rol van de vader in het gezien wel. Het vraagt van beiden namelijk zelfverloochening.

Luther schreef:

Mara schreef:

Zita schreef:Ik ben het helemaal eens met alle mensen die zeggen dat het het beste is voor het gezin als de ouders zelf voor de kinderen zorgen. Het meest voor de hand liggend is het als moeder dat doet. Maar bedenk wel dat dat voor de vrouw een zekere zelfverloochening vraagt. Dat geldt nog we het meest voor de vrouw die een intellectueel beroep uitoefende. Voor het opvoeden van kinderen heb je veel intelligentie en gezond verstand nodig, maar je intellect komt niet meer echt aan bod. En dat kost die vrouwen echt wel wat. Dat aspect mis ik een beetje in de hele discussie.
Ik pleit er niet voor dat de vrouwen om die reden hun kinderen naar een kinderdagverblijf doen of dat oma opeens weer aan een tweede gezin mag beginnen. Ik pleit wel voor wat inlevingsvermogen.

Maar het is ook zelfverloochening! Het huwelijk is een les in dienen, jezelf wegcijferen voor de ander.
Dus in Bijbels opzicht zou je dan moeten zeggen: als je als vrouw een hoge opleiding volgt en een "topfunctie" ambieert, past daar geen gezin met kinderen bij.
Een dergelijke baan betekent werkweken van meer dan 40 uur. En ook al is er dan geld voor een vaste kinderverzorgster, wil je dat je kind aandoen?
Wie is toch die mevrouw die op zondag....

Nu bagatelliseer je de rol van de vader in het gezien wel. Het vraagt van beiden namelijk zelfverloochening.

Nee hoor, we beperkten ons tot de vrouw, gezien de topictitel
Maar als je het zo stelt, man kan dus fulltime voor kinderen gaan zorgen, vrouw werkt dan fulltime?
Dan zie ik toch een spanningsveld. Zwangerschap duurt 9 maanden, dan volgt de bevalling, als alles goed verloopt (!) zou een vrouw in theorie na 6 weken weer aan het werk kunnen.
Geen borstvoeding meer dan. Hooguit wat afgekolfde melk.
BV is trouwens niet alleen het voeden van de baby, ook het koesteren, de bijzondere moeder-kind-binding bestendigen.
Hoe een lieve vader een man ook is, het is altijd anders dan de moeder.
Ik zou als moeder nooit 100% mijn aandacht bij mijn werk kunnen houden, als ik wist dat onze kleine baby koortsig is.
Maar dat is misschien mijn karakter en onze persoonlijke omstandigheden maken dat ik er anders in sta dan een "gemiddelde" moeder met gezonde kinderen.

Zita schreef:Ik ben het helemaal eens met alle mensen die zeggen dat het het beste is voor het gezin als de ouders zelf voor de kinderen zorgen. Het meest voor de hand liggend is het als moeder dat doet. Maar bedenk wel dat dat voor de vrouw een zekere zelfverloochening vraagt. Dat geldt nog we het meest voor de vrouw die een intellectueel beroep uitoefende. Voor het opvoeden van kinderen heb je veel intelligentie en gezond verstand nodig, maar je intellect komt niet meer echt aan bod. En dat kost die vrouwen echt wel wat. Dat aspect mis ik een beetje in de hele discussie.
Ik pleit er niet voor dat de vrouwen om die reden hun kinderen naar een kinderdagverblijf doen of dat oma opeens weer aan een tweede gezin mag beginnen. Ik pleit wel voor wat inlevingsvermogen.

Het vraagt ook zelfverloochening... als je kijkt vanuit je eigen perspectief. Maar als je beseft dat God je vraagt Zijn kleintjes voor Hem groot te brengen, dan zijn de perspectieven anders en rust er een immens belangrijke taak op je schouders. Je krijgt één kans, er is geen herkansing.
En natuurlijk is dat soms lastig met mijn eigen ik te rijmen als je de zoveelste poepluier, de zoveelste vaat en de zoveelste was ruimt... Maar als ik bedenk dat dit de taken zijn die horen bij het dienen van mijn man en kinderen... dan wordt het een uitdaging om in die taak te zijn wie Hij wil dat ik ben en dat met liefde en tevredenheid te zijn. En ja, daar heb je altijd en zo nu en dan flink wat genade voor nodig (dank u wel Heere dat u me kinderen geeft voor wie ik 's nachts mijn bed uit mag en dat ik de kracht heb om uit bed te stappen en naar ze toe te gaan).
En ja, ik pleit ook voor inlevingsvermogen, een ieder man voor zijn eigen vrouw, want als je je niet gewaardeerd en gerespecteerd en gesteund voelt hierin door je eigen man, lijkt het mij een loodzware klus.

In heel dit topic draait het m.i. om 1 ding: de waardering van het moederschap.

Stoppen met werken, in wat voor mooie en unieke baan ook, voor de kinderen wordt ook hier doorvelen gezien als degradatie... Als we met zijn allen nu het moederschap eens gaan zien als de roeping van God voor de vrouw die Hij kinderen toevertrouwd, dan is het altijd promotie!

Mara schreef:Nee hoor, we beperkten ons tot de vrouw, gezien de topictitel .

Ik zal me er niet meer mee bemoeien.

MarthaMartha schreef:
Stoppen met werken, in wat voor mooie en unieke baan ook, voor de kinderen wordt ook hier doorvelen gezien als degradatie... Als we met zijn allen nu het moederschap eens gaan zien als de roeping van God voor de vrouw die Hij kinderen toevertrouwd, dan is het altijd promotie!

Like; Like; Like!!

WimA schreef:

Afgewezen schreef:

refo schreef:'Er als moeder zijn voor de kinderen' is een heel luxe situatie. Tot aan de tweede wereldoorlog ongeveer was dat wereldwijd vrijwel nergens aan de orde want onmogelijk. En nog steeds niet in 90% van de wereld. Bijna overal moeten alle gezinsleden werken. Soms de kinderen zelf ook.

Alleen denk ik dat je dan toch over een heel andere situatie spreekt dan die mw. Bussemaker wil. Je moet er dan wel álle aspecten bij betrekken.

Bovendien is het m.i. geen argument. Vroeger was de gezondheidszorg ook veel slechter. Dan poneren we nu toch ook niet dat goede gezondheidszorg wel terzijde geschoven kan worden omdat dat eigenlijk een hele luxe situatie is? Wat een drogredenering!

Als we vinden dat alle moeders niet zouden moeten werken, zullen we zeker onze goede gezondheidszorg aan de kant moeten schuiven! Meer dan de helft van de vrouwen die in de gezondheidszorg werken is namelijk moeder......(dit is zomaar een ruwe schatting van mij hoor, dus pin me er niet op vast. Maar dat er zeer veel moeders in de zorg werken, kan iedere werkende in de zorg met mij be-amen)
Ik ben ook benieuwd wat het zou betekenen voor ons onderwijs, de winkels waar we graag boodschappen doen, etc. etc. Iemand daar over nagedacht?

Kippetje schreef:

WimA schreef:

Afgewezen schreef:

refo schreef:'Er als moeder zijn voor de kinderen' is een heel luxe situatie. Tot aan de tweede wereldoorlog ongeveer was dat wereldwijd vrijwel nergens aan de orde want onmogelijk. En nog steeds niet in 90% van de wereld. Bijna overal moeten alle gezinsleden werken. Soms de kinderen zelf ook.

Alleen denk ik dat je dan toch over een heel andere situatie spreekt dan die mw. Bussemaker wil. Je moet er dan wel álle aspecten bij betrekken.

Bovendien is het m.i. geen argument. Vroeger was de gezondheidszorg ook veel slechter. Dan poneren we nu toch ook niet dat goede gezondheidszorg wel terzijde geschoven kan worden omdat dat eigenlijk een hele luxe situatie is? Wat een drogredenering!

Als we vinden dat alle moeders niet zouden moeten werken, zullen we zeker onze goede gezondheidszorg aan de kant moeten schuiven! Meer dan de helft van de vrouwen die in de gezondheidszorg werken is namelijk moeder......(dit is zomaar een ruwe schatting van mij hoor, dus pin me er niet op vast. Maar dat er zeer veel moeders in de zorg werken, kan iedere werkende in de zorg met mij be-amen)
Ik ben ook benieuwd wat het zou betekenen voor ons onderwijs, de winkels waar we graag boodschappen doen, etc. etc. Iemand daar over nagedacht?

Er komen dan in elk geval vele arbeidskrachten uit de kinderopvang vrij...