Dat snap ik, de vraag is alleen: wat is dat voor een fase? Is men dan nog dood of al levend?Fjodor schreef:Tussenfase in de zin van algemene werkingen die aan het geloof/wedergeboorte vooraf gaan.
Als ik alles moet lezen wat men mij hier aanraadt, kom ik een dag op elke dag te kort.Je zou toch eens wat meer reformatoren moeten lezen... Zelfs op die paar citaatjes acta van mij staat dit volgens mij al beschreven.
Overdenkingen voor iedere dag van het jaar (verzameld uit de preken van ds. J.P. Paauwe).Afgewezen schreef:Het is wel netjes om even de bron te vermelden (al heb ik wel een vermoeden).edmund schreef:Uit een dagboek las ik vanmiddag (bij 17 november) een toepasselijke overdenking bij ons onderwerp die ik de lezers niet graag wil onthouden:
alias schreef:Je vermoeden: Ds. J.P. Paauwe: Overdenkingen voor iedere dag van het jaarAfgewezen schreef:Het is wel netjes om even de bron te vermelden (al heb ik wel een vermoeden).edmund schreef:Uit een dagboek las ik vanmiddag (bij 17 november) een toepasselijke overdenking bij ons onderwerp die ik de lezers niet graag wil onthouden:
Godskennis en zelfkennis
Zijn Persoon en Zijn werk zijn heel nauw op elkaar betrokken. Je kunt ze niet uit elkaar halen.
Het is voor ons ten enenmale onmogelijk om op te klimmen in het wezen en in de raad Gods om te
weten wie God is. Wij kunnen en hoeven ook niet doordringen in het wezen van God.
Als je wil weten wie God is, dan moet je letten op wat God van Zichzelf heeft geopenbaard. Dat
is heel belangrijk. We hebben allemaal wel eens gehoord van dat prachtige boek van Calvijn, de
Institutie. Dat boek begint met de beroemde zin die we allemaal moeten onthouden: “Bijna de
gehele hoofdinhoud van onze wijsheid die men voor ware en volkomen wijze dient te houden,
bestaat in twee delen. God kennen en jezelf kennen”.
Wij kunnen nooit in het wezen van God doordringen. Je kunt alleen God kennen als je eerst naar
jezelf kijkt. Je ziet jezelf in je zonden, ellende en je zwakheid. En als je opklimt, dan zie je God
in de rijkdom van Zijn Woord. Ook omgekeerd, je kunt nooit jezelf kennen als je niet eerst naar
God gekeken hebt. Als je naar God kijkt, en Hem ziet in de rijkdom van Zijn Woord en als Hij in
zijn Woord tot ons komt in de rijkdom van Zijn heerlijkheid, dan zie jezelf in je zwakheid.
Je kunt God alleen kennen in zoverre Hij naar een mens toekomt en Hij zich aan een mens bekent
maakt. Zo gaat het ook met de Heere Jezus, de Christus. Je moet de Persoon Christus nooit los
maken van Zijn werk. De heerlijkheid van Christus zie je in Zijn werk. Je kunt heel veel
ingewikkelde en hele moeilijke dingen zeggen over de Heere Jezus, maar heeft allemaal geen zin.
Je moet op Zijn werk letten, want de heerlijkheid van de Persoon zie je in Zijn werk. Wat Hij
gedaan heeft. Het heerlijke van dat werk straalt uit die bijzondere Persoon. Ik wil dus eigenlijk
alleen maar zeggen: “Christus en Zijn werk horen bij elkaar”. Hij is groot in Zijn Persoon, Hij is
groot in Zijn werk
Dat is wat je noemt klare taal.Johann Gottfried Walther schreef:Ds. M. Pronk in navolging van Calvijn.
Godskennis en zelfkennis
Zijn Persoon en Zijn werk zijn heel nauw op elkaar betrokken. Je kunt ze niet uit elkaar halen.
Het is voor ons ten enenmale onmogelijk om op te klimmen in het wezen en in de raad Gods om te
weten wie God is. Wij kunnen en hoeven ook niet doordringen in het wezen van God.
Als je wil weten wie God is, dan moet je letten op wat God van Zichzelf heeft geopenbaard. Dat
is heel belangrijk. We hebben allemaal wel eens gehoord van dat prachtige boek van Calvijn, de
Institutie. Dat boek begint met de beroemde zin die we allemaal moeten onthouden: “Bijna de
gehele hoofdinhoud van onze wijsheid die men voor ware en volkomen wijze dient te houden,
bestaat in twee delen. God kennen en jezelf kennen”.
Wij kunnen nooit in het wezen van God doordringen. Je kunt alleen God kennen als je eerst naar
jezelf kijkt. Je ziet jezelf in je zonden, ellende en je zwakheid. En als je opklimt, dan zie je God
in de rijkdom van Zijn Woord. Ook omgekeerd, je kunt nooit jezelf kennen als je niet eerst naar
God gekeken hebt. Als je naar God kijkt, en Hem ziet in de rijkdom van Zijn Woord en als Hij in
zijn Woord tot ons komt in de rijkdom van Zijn heerlijkheid, dan zie jezelf in je zwakheid.
Je kunt God alleen kennen in zoverre Hij naar een mens toekomt en Hij zich aan een mens bekent
maakt. Zo gaat het ook met de Heere Jezus, de Christus. Je moet de Persoon Christus nooit los
maken van Zijn werk. De heerlijkheid van Christus zie je in Zijn werk. Je kunt heel veel
ingewikkelde en hele moeilijke dingen zeggen over de Heere Jezus, maar heeft allemaal geen zin.
Je moet op Zijn werk letten, want de heerlijkheid van de Persoon zie je in Zijn werk. Wat Hij
gedaan heeft. Het heerlijke van dat werk straalt uit die bijzondere Persoon. Ik wil dus eigenlijk
alleen maar zeggen: “Christus en Zijn werk horen bij elkaar”. Hij is groot in Zijn Persoon, Hij is
groot in Zijn werk
Geloven , aannemen en gehoorzamen is inderdaad de enige en eenvoudige manier.Bomschuit schreef:Kan een mongooltje of gehandicapte ooit nog zalig worden ? moeten ze alle de dogma's en boeken doorlopen ?
Of zou het simpel zijn? geloof als een kindeke, en ja onderzoek uzelve nauw, ja zeer nauw, wat onderzoeken? of u gelooft als een kindeke in Christus uw Zaligmaker.
Deze discussie hebben we ook als vaak genoeg gevoerd, maar jij doet net alsof de bijbel geloven los stelt van ervaring. Dat doet de bijbel niet, en Calvijn ook niet.refo schreef:Dat is wat je noemt klare taal.Johann Gottfried Walther schreef:Ds. M. Pronk in navolging van Calvijn.
Godskennis en zelfkennis
Zijn Persoon en Zijn werk zijn heel nauw op elkaar betrokken. Je kunt ze niet uit elkaar halen.
Het is voor ons ten enenmale onmogelijk om op te klimmen in het wezen en in de raad Gods om te
weten wie God is. Wij kunnen en hoeven ook niet doordringen in het wezen van God.
Als je wil weten wie God is, dan moet je letten op wat God van Zichzelf heeft geopenbaard. Dat
is heel belangrijk. We hebben allemaal wel eens gehoord van dat prachtige boek van Calvijn, de
Institutie. Dat boek begint met de beroemde zin die we allemaal moeten onthouden: “Bijna de
gehele hoofdinhoud van onze wijsheid die men voor ware en volkomen wijze dient te houden,
bestaat in twee delen. God kennen en jezelf kennen”.
Wij kunnen nooit in het wezen van God doordringen. Je kunt alleen God kennen als je eerst naar
jezelf kijkt. Je ziet jezelf in je zonden, ellende en je zwakheid. En als je opklimt, dan zie je God
in de rijkdom van Zijn Woord. Ook omgekeerd, je kunt nooit jezelf kennen als je niet eerst naar
God gekeken hebt. Als je naar God kijkt, en Hem ziet in de rijkdom van Zijn Woord en als Hij in
zijn Woord tot ons komt in de rijkdom van Zijn heerlijkheid, dan zie jezelf in je zwakheid.
Je kunt God alleen kennen in zoverre Hij naar een mens toekomt en Hij zich aan een mens bekent
maakt. Zo gaat het ook met de Heere Jezus, de Christus. Je moet de Persoon Christus nooit los
maken van Zijn werk. De heerlijkheid van Christus zie je in Zijn werk. Je kunt heel veel
ingewikkelde en hele moeilijke dingen zeggen over de Heere Jezus, maar heeft allemaal geen zin.
Je moet op Zijn werk letten, want de heerlijkheid van de Persoon zie je in Zijn werk. Wat Hij
gedaan heeft. Het heerlijke van dat werk straalt uit die bijzondere Persoon. Ik wil dus eigenlijk
alleen maar zeggen: “Christus en Zijn werk horen bij elkaar”. Hij is groot in Zijn Persoon, Hij is
groot in Zijn werk
Niet ten hemel opklimmen met de dagboekschrijver.
Niet ter helle nederdalen met de diepst-vernedering-drijvers.
Nabij u is het Woord, in uw mond en in uw hart.
Zie Rom 10. Verwezen wordt daarin naar deze tekst in Deuteronomium, waar in de HSV staat: het is niet te moeilijk voor u.
Als iets aan het geloof en aan de wedergeboorte vooraf gaat dan lijkt het me evident dat men dood is..Tiberius schreef:Dat snap ik, de vraag is alleen: wat is dat voor een fase? Is men dan nog dood of al levend?Fjodor schreef:Tussenfase in de zin van algemene werkingen die aan het geloof/wedergeboorte vooraf gaan.
Ik denk vanuit de mens gezien ten alle tijde dood want het kan menselijk gezien nog alle kanten op (verloren zoon onderweg nasr zijn vader)Tiberius schreef: Dat snap ik, de vraag is alleen: wat is dat voor een fase? Is men dan nog dood of al levend?
De derde weg...hij is er niet!Tiberius schreef:Misschien verstandig om ook de bijdragen te lezen voordat je er op reageert. Je bijdrage slaat nu echt nergens meer op.huisman schreef: Ja er zijn tegenwoordig ware gelovigen zonder een waar geloof.
Een ieder die leert dat er leven is buiten de kennis van Jezus Christus is een dwaallicht.12 Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft , die heeft het leven niet.
13 Deze dingen heb ik u geschreven, die gelooft in den Naam des Zoons van God ; opdat gij weet, dat gij het eeuwige leven hebt, en opdat gij gelooft in den Naam des Zoons van God.
Toch is dat wat men steeds weer stelt: niet dood, niet levend, maar een soort hybride, derde vorm.huisman schreef:De derde weg...hij is er niet!Tiberius schreef:Misschien verstandig om ook de bijdragen te lezen voordat je er op reageert. Je bijdrage slaat nu echt nergens meer op.huisman schreef: Ja er zijn tegenwoordig ware gelovigen zonder een waar geloof.
De mens moet opnieuw geboren worden.Fjodor schreef:Als iets aan het geloof en aan de wedergeboorte vooraf gaat dan lijkt het me evident dat men dood is..Tiberius schreef:Dat snap ik, de vraag is alleen: wat is dat voor een fase? Is men dan nog dood of al levend?Fjodor schreef:Tussenfase in de zin van algemene werkingen die aan het geloof/wedergeboorte vooraf gaan.
Tiberius schreef:Toch is dat wat men steeds weer stelt: niet dood, niet levend, maar een soort hybride, derde vorm.huisman schreef:De derde weg...hij is er niet!Tiberius schreef:Misschien verstandig om ook de bijdragen te lezen voordat je er op reageert. Je bijdrage slaat nu echt nergens meer op.huisman schreef: Ja er zijn tegenwoordig ware gelovigen zonder een waar geloof.
huisman schreef:Omdat een levendmaking zonder bewuste kennis van Christus een misgeboorte kan zijn. Ik las gisteravond een preek van Flavel uit zijn bundel "Geschonken genade." (niet uitgezocht maar deze preek was gewoon aan de beurt). Ik citeer de eerste regels.
Niet zodra wordt de ziel door Gods Geest levendgemaakt, of zij beantwoordt enigermate aan het doel van God in dit werk, doordat zij Jezus Christus in de weg van geloven metterdaad aanneemt
Dat hoeft niet, de posities zijn bekend.huisman schreef:Ik blijf zeggen dat zonder lezen van het boek het wat moeilijk discussieren is.
W. à Brakel schreef:VIII. (...) Zo gaat het in de bekering des mensen. God roept allen, die onder de bediening zijn, waarschuwende hen voor verderf, en nodigt ze tot zaligheid, en toont hun de weg: Jezus Christus. Velen geven gans geen acht daarop, en laten het daar, als een zaak, die hun niet aangaat. Anderen horen eens, maar gaan weer heen; anderen worden overtuigd, en ontvangen algemene bewerkingen des Heiligen Geestes; algemeen noem ik ze, omdat beide, uitverkorenen en onbekeerden die deelachtig worden. Deze zijn gewoonlijk overtuigingen van zijn ellendige staat, bevatting en indruk van zaligheid en verdoemenis, schrik voor de toorn Gods, kennis van de Heere Jezus en de verborgenheden des geloofs, hoogachting van de staat der kinderen Gods, een wens om mede één van die te zijn, voornemens om zich te bekeren, bidden, lezen van Gods Woord, historisch geloof, zich voegen bij de Godzaligen, de grove besmettingen der wereld te ontvlieden, en dergelijke.
IX. Deze zaken worden, én uitverkorenen én onbekeerden, beide wel deelachtig, hoewel het gelooflijk is dat de uitverkorenen, dien deze bewegingen voorbereidingen zijn tot de wedergeboorte die zaken wel in meerder trap ontvangen; doch ook dan zijn ze dood. En zijn niet nader aan het leven, alsof ze die bewegingen niet hadden. Die voorbereidingen zijn geen beginselen van het leven, en ook, zij komen niet voort uit de mens zelf, maar zij zijn werkingen Gods in de mens. (...)
