Behoudend, maar niet behouden

[huisman]

"De aanbieding veronderstelt een ledig hart, een lege hand.

Is er voor deze stelling ook Schriftbewijs ? De Marrow men (o.a. Erkine's en Boston) dachten hier gans anders over.

[Simon]

Zo zie ik het tenminste.

Waarmee je dan rustig een stuk van de Bijbel naast je neerlegt. Want Jakob was verkoren boven Ezau, vóórdat er van goede en boze werken nog maar sprake was, lees maar wat de Bijbel hierover zegt.
Het is een spanningsveld waar je niet uitkomt door een deel van de leer van de Schrift te negeren.

Ook dat klopt.
Maar als er nu gestaan had dat Ezau een man was die godvrezend was en met God wandelde, denk je dat God hem dan ook had ''gehaat'' ?
Zeker niet.
Natuurlijk is er een verkiezing, maar die kan nooit losgezien worden van onze verantwoordelijkheid om ons te bekeren.
En alles begrijpen zullen we nooit, waardoor dat zg spanningsveld misschien nooit helemaal zal verdwijnen, maar dat is ook niet onze taak, om alles te begrijpen, de drieenheid, het heelal, de eeuwigheid dit zijn allemaal zaken waar ons verstand (nog) voor afgesloten is.
Onze zaak is nu gehoorzamen en aannemen.
Want wie Zijn Woord aannamen, die geeft Hij macht kinderen Gods te worden.
In die orde.

Die laatste tekst gaat volgens mij wel over het worden van kinderen dat aan het eind van de tijden plaats zal vinden.
Vergelijk ook Rom 8:23 En niet alleen dit, maar ook wij zelven, die de eerstelingen des Geestes hebben, wij ook zelven, zeg ik, zuchten in onszelven, verwachtende de aanneming tot kinderen, namelijk de verlossing onzes lichaams.

Ik zie geen reden om iets wat in de verleden tijd geschreven is toe te passen op een toekomstige gebeurtenis.
Bovendien wordt de hele periode vanaf Jezus' hemelvaart tot zijn wederkomst in de bijbel als'' laatste dagen'' bestempeld.
Ook staat er in Joh 1:10 etc dat de zijnen Hem niet aannamen (de joden). In die contrasterende sfeer lees ik het meer.

[-DIA-]

Eerlijk gezegd ben ik wel een beetje benieuwd van wie het citaat was...
Maar als het dienstig is dat te verzwijgen kan ik er ook wel mee leven...

[Simon]

Maar hoe zit het dan?
Kunnen wij dan Jezus zomaar aannemen? Kunnen wij zeggen vanaf nu ga ik in Jezus geloven?
Nee, het moet door God gewerkt en gegeven worden.
Maar we mogen ook niet maar rustig afwachten of het misschien toch een keer mocht gebeuren?

Hoe moet het dan, is daar een eenvoudig antwoord op?

Dat is een goede vraag. En ik hoop van harte dat het een vraag is door God in de ziel gewerkt. Mannen broeders, wat moeten wij doen om zalig te worden?

De verwarring is groot. En het volk ontbreekt. De rechtvaardigen zijn voor een groot deel weggeraapt. Het lijkt dat een oordeel aanstaande is. Of anders, het oordeel der verharding is al ingetreden. En wat zal dan het oordeel der verwoesting inhouden…!?
Dat vervloekte vrome zeggen: OCH MOCHT HET EENS KOMEN STAAN TE GEBEUREN... En dan maar verder leven.
Neen, dat is het niet. Dat is geen ware bewogenheid.
Als het echt een noodzaak wordt zullen we dat niet zeggen. Gods Woord eist: BEKEERT U... En dat is kort maar krachtig. Niet anders als BEKEERT U!
Maar dan de bevinding dat ik erachter wordt gebracht dat ik me niet WIL bekeren.
Dat ik er meer en meer achter kom dat ik echt de grootste VIJAND VAN GOD en VRIJE GENADE ben...
Dat ik zelfs God nog wel eens ter verantwoording zou willen roepen: MAAR U ZEGT TOCH BEKEERT U, EN IK KAN NIET! Maar daar openbaart zich nu net de vijandschap! Want zalig worden willen wel, maar niet als een VIJAND met God verzoend worden. Een vijand in de inleving dan…
Kijk... dan gaat het van 's mensen kant volledig vastlopen. En gelukkig als het eens vast mag lopen. Want bij hoe velen loopt het nooit eens vast? Die kunnen zich altijd wel redden door een tekst uit Gods Woord.
En als het van onze zijde echt NIET meer kan, en een onmogelijke zaak wordt om nog ooit met God verzoend te worden. Als we moeten en mogen belijden:
IK SNOOD REBEL, heb niet anders verdiend dan de hel. En als God dan doortrekt.
Hij Zijn Beeld van ons komt te eisen... Dan is het een onmogelijkheid van onze kant. En dan is de onmogelijkheid ook echt een onmogelijkheid van onze kant.
Maar toen alle hoop mij gans ontviel... niemand zorgde voor mijn ziel...
Als ik het niet meer verwacht… Als ik alleen de hel nog kan verwachten.
Zolang ik het nog iets kan verwachten zal er niet wat gebeuren.
God werkt met Zijn volk op de dood aan. De mens moet met alles aan het einde gebracht worden.
Het einde der wet is Jezus Christus. En juist Hij is de meeste verborgen Persoon als God met een mens gaat afrekenen.
Is er dàn nog een weg om de welverdiende straf te ontgaan? Nee, dan wordt er niet gezegd: Ja die is er... Neen! God wil dat aan Zijn Recht genoeg geschiedde.
En dat Recht is de zondaar lief geworden. Hij kan en wil niet anders zalig worden dan door een weg van Recht. Zou er één van Gods Deugden gekrenkt moeten worden om mij te behouden: Dan kan het niet. En hoe moet het dan!? Dan komt een mens in een heilige wanhoop.

Ik schrijf nu een zaak die ik zelf niet ken: Wel weet ik dat we daar allemaal gebracht moeten worden, willen we zonder verschrikken voor God kunnen staan.
Want Sion wordt door RECHT verlost. En Gods deugden moeten verheerlijkt en opgeluisterd worden.

Daar val ik dan voor. Dan zijn Gods wet, Zijn Recht en Zijn deugden door mij worden geschonden maakt me vloek en helwaardig.
Van nature zullen we daar nooit komen Dan vechten we ons liever dood.
Wat is de mens geworden. Niet anders als een vijand van God. En die zal het NOOIT met God eens worden.

Maar... de eis blijft: BEKEERT U! WAAROM ZOUDT GIJ STERVEN? En dat is Recht!
En dan... als dan God komt om zijn Recht, en ik niet kan betalen. Dan moet ik verloren gaan. Onvoorwaardelijk. En ik kan niet anders dan ermee instemmen… Let wel, hier kan het ook nog verkeerd gaan: We kunnen overtuigd zijn. We kunnen God nog Recht verklaren zonder onder het Recht te vallen.
Want Gods Recht kan en mag niet gekrenkt worden.
Dat is het: Ik moet verloren gaan. Er is geen andere weg, en God wil dat aan Zijn Recht genoeg geschiedde, en dan moet ik betalen, of door mezelf of door een ander. Maar die ander is er niet! Dan gaat een mens ook verloren. Ik wou vluchten, maar ik kon nergens heen. Dan is het verloren. Tenminste… Dat is de inleving.
Maar bij de poort van de hel - wat de mens die dat leert nooit meer zou kunnen verwachten - valt hij in de armen van de Middelaar. Eerder zal er toch geen plaats zijn voor de Middelaar, als dan wanneer Hij Zich ontsluit. Ik kan Hem niet pakken.
Hier is het: Ik heb verzoening voor hem gevonden.
Dat is altijd alles een eenzijdig Godswerk.
Daar wordt het wonder van zalig worden pas een WONDER dat NOOIT IN DER EEUWIGHEID uit te wonderen is. Wat zou je - met eerbied gezegd - toch in de hemel moeten doen in een eeuwigheid zonder tijd? De mens zou zich - met eerbied gesproken weer -vervelen in de hemel.
Een geredde ziel zal de eeuwigheid nodig hebben om het wonder uit te wonderen.
En daar zullen gezaligden nooit uitgewonderd raken.
Maar nogmaals: Dit verstaat de mens van nature niet. De mens denkt menselijk en niet geestelijk. Een mens kan ook niet geestelijk denken tenzij...
Als er een nieuwe geboorte heeft plaatsgevonden. Want het oude deel kan en wil niets doen wat God behaagd, en is een bonk vijandschap. Maar, zegt de Schrift ook, het nieuwe deel zondigt niet... Dat is het nieuwe hart. Dat is die nieuwe schepping die nog heerlijker is als eens toen de hemel en de aarde werden geschapen. Dat is een almachtige daad van God.
Ik moet afbreken de bel gaat.
Zijn er vragen - later dan! als het mag.

Ik heb een vraag! Waarom quote je de vraag in hand 2;37 maar laat je het antwoord van Petrus op de vraag in Hand 2:38 weg en vervang je het met een klaagzang dat er grote verwarring is en geen volk meer, alsof de opname al heeft plaatsgevonden?

Zij die Zijn woord gaarna aannamen (in vers 41) en Fjodor, ook hier gaat het gewoon over toen en niet over een laatste dagen scenario)werden gedoopt etc etc....
Daar heb je het.
Geen reden voor verwarring.
Aannemen en gehoorzamen.En je zult de gave van de Heilige Geest ontvangen.

[SecorDabar]

Maar hoe zit het dan?
Kunnen wij dan Jezus zomaar aannemen? Kunnen wij zeggen vanaf nu ga ik in Jezus geloven?
Nee, het moet door God gewerkt en gegeven worden.
Maar we mogen ook niet maar rustig afwachten of het misschien toch een keer mocht gebeuren?

Hoe moet het dan, is daar een eenvoudig antwoord op?

Dat is een goede vraag. En ik hoop van harte dat het een vraag is door God in de ziel gewerkt. Mannen broeders, wat moeten wij doen om zalig te worden?

De verwarring is groot. En het volk ontbreekt. De rechtvaardigen zijn voor een groot deel weggeraapt. Het lijkt dat een oordeel aanstaande is. Of anders, het oordeel der verharding is al ingetreden. En wat zal dan het oordeel der verwoesting inhouden…!?
Dat vervloekte vrome zeggen: OCH MOCHT HET EENS KOMEN STAAN TE GEBEUREN... En dan maar verder leven.
Neen, dat is het niet. Dat is geen ware bewogenheid.
Als het echt een noodzaak wordt zullen we dat niet zeggen. Gods Woord eist: BEKEERT U... En dat is kort maar krachtig. Niet anders als BEKEERT U!
Maar dan de bevinding dat ik erachter wordt gebracht dat ik me niet WIL bekeren.
Dat ik er meer en meer achter kom dat ik echt de grootste VIJAND VAN GOD en VRIJE GENADE ben...
Dat ik zelfs God nog wel eens ter verantwoording zou willen roepen: MAAR U ZEGT TOCH BEKEERT U, EN IK KAN NIET! Maar daar openbaart zich nu net de vijandschap! Want zalig worden willen wel, maar niet als een VIJAND met God verzoend worden. Een vijand in de inleving dan…
Kijk... dan gaat het van 's mensen kant volledig vastlopen. En gelukkig als het eens vast mag lopen. Want bij hoe velen loopt het nooit eens vast? Die kunnen zich altijd wel redden door een tekst uit Gods Woord.
En als het van onze zijde echt NIET meer kan, en een onmogelijke zaak wordt om nog ooit met God verzoend te worden. Als we moeten en mogen belijden:
IK SNOOD REBEL, heb niet anders verdiend dan de hel. En als God dan doortrekt.
Hij Zijn Beeld van ons komt te eisen... Dan is het een onmogelijkheid van onze kant. En dan is de onmogelijkheid ook echt een onmogelijkheid van onze kant.
Maar toen alle hoop mij gans ontviel... niemand zorgde voor mijn ziel...
Als ik het niet meer verwacht… Als ik alleen de hel nog kan verwachten.
Zolang ik het nog iets kan verwachten zal er niet wat gebeuren.
God werkt met Zijn volk op de dood aan. De mens moet met alles aan het einde gebracht worden.
Het einde der wet is Jezus Christus. En juist Hij is de meeste verborgen Persoon als God met een mens gaat afrekenen.
Is er dàn nog een weg om de welverdiende straf te ontgaan? Nee, dan wordt er niet gezegd: Ja die is er... Neen! God wil dat aan Zijn Recht genoeg geschiedde.
En dat Recht is de zondaar lief geworden. Hij kan en wil niet anders zalig worden dan door een weg van Recht. Zou er één van Gods Deugden gekrenkt moeten worden om mij te behouden: Dan kan het niet. En hoe moet het dan!? Dan komt een mens in een heilige wanhoop.

Ik schrijf nu een zaak die ik zelf niet ken: Wel weet ik dat we daar allemaal gebracht moeten worden, willen we zonder verschrikken voor God kunnen staan.
Want Sion wordt door RECHT verlost. En Gods deugden moeten verheerlijkt en opgeluisterd worden.

Daar val ik dan voor. Dan zijn Gods wet, Zijn Recht en Zijn deugden door mij worden geschonden maakt me vloek en helwaardig.
Van nature zullen we daar nooit komen Dan vechten we ons liever dood.
Wat is de mens geworden. Niet anders als een vijand van God. En die zal het NOOIT met God eens worden.

Maar... de eis blijft: BEKEERT U! WAAROM ZOUDT GIJ STERVEN? En dat is Recht!
En dan... als dan God komt om zijn Recht, en ik niet kan betalen. Dan moet ik verloren gaan. Onvoorwaardelijk. En ik kan niet anders dan ermee instemmen… Let wel, hier kan het ook nog verkeerd gaan: We kunnen overtuigd zijn. We kunnen God nog Recht verklaren zonder onder het Recht te vallen.
Want Gods Recht kan en mag niet gekrenkt worden.
Dat is het: Ik moet verloren gaan. Er is geen andere weg, en God wil dat aan Zijn Recht genoeg geschiedde, en dan moet ik betalen, of door mezelf of door een ander. Maar die ander is er niet! Dan gaat een mens ook verloren. Ik wou vluchten, maar ik kon nergens heen. Dan is het verloren. Tenminste… Dat is de inleving.
Maar bij de poort van de hel - wat de mens die dat leert nooit meer zou kunnen verwachten - valt hij in de armen van de Middelaar. Eerder zal er toch geen plaats zijn voor de Middelaar, als dan wanneer Hij Zich ontsluit. Ik kan Hem niet pakken.
Hier is het: Ik heb verzoening voor hem gevonden.
Dat is altijd alles een eenzijdig Godswerk.
Daar wordt het wonder van zalig worden pas een WONDER dat NOOIT IN DER EEUWIGHEID uit te wonderen is. Wat zou je - met eerbied gezegd - toch in de hemel moeten doen in een eeuwigheid zonder tijd? De mens zou zich - met eerbied gesproken weer -vervelen in de hemel.
Een geredde ziel zal de eeuwigheid nodig hebben om het wonder uit te wonderen.
En daar zullen gezaligden nooit uitgewonderd raken.
Maar nogmaals: Dit verstaat de mens van nature niet. De mens denkt menselijk en niet geestelijk. Een mens kan ook niet geestelijk denken tenzij...
Als er een nieuwe geboorte heeft plaatsgevonden. Want het oude deel kan en wil niets doen wat God behaagd, en is een bonk vijandschap. Maar, zegt de Schrift ook, het nieuwe deel zondigt niet... Dat is het nieuwe hart. Dat is die nieuwe schepping die nog heerlijker is als eens toen de hemel en de aarde werden geschapen. Dat is een almachtige daad van God.
Ik moet afbreken de bel gaat.
Zijn er vragen - later dan! als het mag.

Ik heb een vraag! Waarom quote je de vraag in hand 2;37 maar laat je het antwoord van Petrus op de vraag in Hand 2:38 weg en vervang je het met een klaagzang dat er grote verwarring is en geen volk meer, alsof de opname al heeft plaatsgevonden?

Zij die Zijn woord gaarna aannamen (in vers 41) en Fjodor, ook hier gaat het gewoon over toen en niet over een laatste dagen scenario)werden gedoopt etc etc....
Daar heb je het.
Geen reden voor verwarring.
Aannemen en gehoorzamen.En je zult de gave van de Heilige Geest ontvangen.

Beste Simon,
Hoe bezie jij dit aannemen en gehoorzamen ?
Ik lees in Johannes 3:27 Johannes antwoordde en zeide: Een mens kan geen ding aannemen, zo het hem uit den hemel niet gegeven zij.

Het is de Heilige Geest Die dit werkt beide het willen en het werken, naar Zijn Welbehagen.
Het is niet een komen van ons tot de Heere, een vinden van ons tot Hem.
Maar het is een komen van Hem tot ons, dan mag er gezegd worden:
U zoekt mijn hart, mijn oog blijft op U staren.
Omdat Hij ons éérst heeft opgezocht.
Voordat God de mens zich aan de mens openbaart, weet de mens niets.
ZIJN KOMST is het die ons heil volmaakt.

[Simon]

Problemen ontstaan wanneer de juiste verhoudingen gaan glijden.
God trekt, en een ieder die gelooft, wordt getrokken, ook al zullen anderen waarschuwen dat dat niet zomaar kan en gaat.
Laten we ons door zulken niet tegenhouden!!
Ons aandeel is om te gehoorzamen.
Abraham gehoorzaamde ook, zonder te weten waar naar toe de weg hem zou leiden.
Dit komt ook mooi uit in Joh 6 :37
Al wat de Vader Mij geeft, zal tot Mij komen,... en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen.(dit laatste deel is ons aandeel)
In vers 45 nog eens:een ieder die het van de Vader gehoord en geleerd heeft (zoals het geschreven is in de Profeten)...Is het geloof niet uit het horen?Rom 10:17 En het gehoor door het Woord Gods?
Rom 10:20,21 laat ook duidelijk zien dat wij een aandeel mogen hebben.
We worden er toe geroepen, en moeten antwoord geven.
Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt.
Daar staat geen voorwaarde of beperking bij.

[Tiberius]

Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt.
Daar staat geen voorwaarde of beperking bij.

[Mister]

Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt.
Daar staat geen voorwaarde of beperking bij.

Dat is geen voorwaarde of beperking.
We zijn allen vermoeid en belast.
Of we dat nu zo ervaren of niet.

[Tiberius]

Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt.
Daar staat geen voorwaarde of beperking bij.

Dat is geen voorwaarde of beperking.
We zijn allen vermoeid en belast.
Of we dat nu zo ervaren of niet.

Dus het heeft eigenlijk geen zin, dat het zo in de Bijbel staat?

[huisman]

Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt.
Daar staat geen voorwaarde of beperking bij.

Lees in welke context de Heere Jezus dit zegt en je zult zien dat er geen beperking of voorwaarde zit in deze tekst maar ruimte en genade. Het is heel erg als deze tekst voorwaardelijk uitgelegd word. Dan zeg je het tegengestelde van wat de Heere Jezus zegt.

[Tiberius]

Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt.
Daar staat geen voorwaarde of beperking bij.

Lees in welke context de Heere Jezus dit zegt en je zult zien dat er geen beperking of voorwaarde zit in deze tekst maar ruimte en genade. Het is heel erg als deze tekst voorwaardelijk uitgelegd word. Dan zeg je het tegengestelde van wat de Heere Jezus zegt.

Dat begrijp ik niet.
Het gaat daar toch duidelijk over het welbehagen van de Vader, die deze dingen "voor de wijzen en verstandigen verborgen heeft en heeft ze aan de kinderkens geopenbaard". Daar valt toch in ieder geval duidelijk een scheidslijn.
Ook de kanttekenaren zeggen daar duidelijk "Namelijk met den last der zonden, of ook der wet en der menselijke inzettingen."

Ben je het daar dan niet mee eens?

[eilander]

Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt.
Daar staat geen voorwaarde of beperking bij.

Lees in welke context de Heere Jezus dit zegt en je zult zien dat er geen beperking of voorwaarde zit in deze tekst maar ruimte en genade. Het is heel erg als deze tekst voorwaardelijk uitgelegd word. Dan zeg je het tegengestelde van wat de Heere Jezus zegt.

Dat begrijp ik niet.
Het gaat daar toch duidelijk over het welbehagen van de Vader, die deze dingen "voor de wijzen en verstandigen verborgen heeft en heeft ze aan de kinderkens geopenbaard". Daar valt toch in ieder geval duidelijk een scheidslijn.
Ook de kanttekenaren zeggen daar duidelijk "Namelijk met den last der zonden, of ook der wet en der menselijke inzettingen."

Ben je het daar dan niet mee eens?

Maar natuurlijk valt er een scheidslijn: tussen hen die (door genade) komen, en hen die in hun hardheid volharden en niet komen.
Over de vermoeiden en belasten is al heel veel gezegd. Natuurlijk zal iemand die tot de Heere Jezus komt, hem nodig hebben en dus belast zijn met de last der zonden.
Hoeveel? Zoveel dat hij bij de Heere Jezus terecht komt. Wij zullen nooit ten volle de diepte en zwaarte van de zonde kunnen vatten, ook dat heeft Christus alleen kunnen doen.

Maar nu gaat het over de nodiging. En dan denk ik dat iedereen genodigd moet worden, zonder onderscheid. Bij de Heere is alles te vinden. Ik denk ook dat dat in lijn is met wat in Openbaringen 22 staat: "en die wil, die kome en neme het water des levens om niet".

[Wilhelm]

Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt.
Daar staat geen voorwaarde of beperking bij.

Lees in welke context de Heere Jezus dit zegt en je zult zien dat er geen beperking of voorwaarde zit in deze tekst maar ruimte en genade. Het is heel erg als deze tekst voorwaardelijk uitgelegd word. Dan zeg je het tegengestelde van wat de Heere Jezus zegt.

Dat begrijp ik niet.
Het gaat daar toch duidelijk over het welbehagen van de Vader, die deze dingen "voor de wijzen en verstandigen verborgen heeft en heeft ze aan de kinderkens geopenbaard". Daar valt toch in ieder geval duidelijk een scheidslijn.
Ook de kanttekenaren zeggen daar duidelijk "Namelijk met den last der zonden, of ook der wet en der menselijke inzettingen."

Ben je het daar dan niet mee eens?

Juist de tweede opmerking van de kanttekenaren geeft de ruimte aan voor mensen die hier zo mee kunnen worstelen.
Niet alleen zij met de last van de zonden( want die zijn ook van harte welkom!), maar ook (kantt: of ook) zij die de last ervaren van der wet en der menselijke inzettingen. Zij die zo kunnen worstelen omdat ze hun boetvaardigheid niet zo gevoelen als men denkt dat nodig is. Zij die worstelen met een systeem dat zondag aan zondag gepredikt wordt en dit niet herkennen in hun leven maar toch hunkeren naar Christus. Zij die weggezet worden omdat hun bekering in de ogen van de leidslieden een veel te evangelisch karakter heeft. Zij die misschien van jongsaf getrokken zijn en zo worstelen met de bekeringsweg die als een standaard voorgehouden wordt. Juist voor hen is het zo'n wonder dat ze vermoeid en belast van al deze drukwegen welkom zijn bij Jezus. Om bij Hem rust te ontvangen, zonder koopgeld en zonder voorwaardenprijs.

Daarnaast is het waar dat een ieder mens vermoeid en belast is in deze wereld of we het voelen of niet. Boston spreekt alsvolgt over deze tekst:

• Evenmin wordt het plechtige Evangelieaanbod in Mattheüs 11: 28 beperkt tot een
zeker aantal mensen dat uitgerust is met enige loffelijke kenmerken onder de naam
van 'vermoeid' en 'zwaar belast'. Die woorden wijzen inderdaad op de natuurlijke
rusteloosheid van de zondige ziel van de mens, die arbeidt voor dat wat niet
bevredigt, Jesaja 55: 2. Onze vader Adam liet zijn hele nageslacht achter met een
geweten vol schuld en een hart vol onbevredigde begeerten. Daarom hebben wij
van nature een rusteloos geweten en een rusteloos hart en even natuurlijk begint
het hart te werken om er rust voor te vinden. Zij arbeidt in de woestijn van de
toornige Wet om rust voor het geweten en in de lege schepping om rust voor het
hart. Na dit alles is het geweten echter nog steeds zwaar beladen met schuld - of
het daar nu een levendig gevoel van heeft of niet - en het hart gaat nog steeds
gebukt onder een last van onbevredigde begeerten. Daarom kan inderdaad .noch
de ene, noch de andere rust vinden. Dit is de natuurlijke situatie van alle mensen.
En tot zielen die zó arbeiden en beladen zijn, roept Jezus Christus dat zij tot Hem
mogen komen en dat Hij hun rust zal geven, namelijk rust voor het geweten onder
de bedekking van Zijn bloed en rust voor het hart in het genieten van God door
Hem. Tot deze uitleg worden wij geleid door de wijze van spreken van de Heilige
Schrift en door het woordgebruik van de Heilige Geest, zowel in het Oude als in
het Nieuwe Testament. Men kan dit zien wanneer men de volgende teksten met
elkaar vergelijkt: Pred. 10: 15; Hab. 2: 13; Jesaja 55: 2; Jesaja 1: 3-4; 2 Tim. 3:
6-7.

[refo]

Ik denk dat er op zondag kerken vol zitten met dergelijke mensen. Vermoeiden en belasten. Je ziet dat aan de belijdenis van DIA gisteren. In feite is de zondekennis voldoende gepreekt, zoals dat ook is 'uitbesteed' door God. Dat doen de predikers. Gij zijt die man, had Gods Geest Zelf kunnen preken. Maar daar gebruikt Hij Nathan voor.

Zo is het nog. De verlorenheid wordt verkondigd, je mag dan niet zeggen: (deed Nathan ook niet). Is uw ellendekennis wel echt, David? Of ben je alleen maar bang voor de straf op de zonde? Wil je wel verloren gaan, als Gods recht maar tot zijn recht komt? Allemaal veel te ingewikkeld voor een gewoon mens! En teveel op gevoelens gericht. Optimisten van nature komen er nooit.

[huisman]

Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt.
Daar staat geen voorwaarde of beperking bij.

Lees in welke context de Heere Jezus dit zegt en je zult zien dat er geen beperking of voorwaarde zit in deze tekst maar ruimte en genade. Het is heel erg als deze tekst voorwaardelijk uitgelegd word. Dan zeg je het tegengestelde van wat de Heere Jezus zegt.

Dat begrijp ik niet.
Het gaat daar toch duidelijk over het welbehagen van de Vader, die deze dingen "voor de wijzen en verstandigen verborgen heeft en heeft ze aan de kinderkens geopenbaard". Daar valt toch in ieder geval duidelijk een scheidslijn.
Ook de kanttekenaren zeggen daar duidelijk "Namelijk met den last der zonden, of ook der wet en der menselijke inzettingen."

Ben je het daar dan niet mee eens?

Ik ben het vooral eens met wat de kanttekeningen als laatste zeggen. "of ook der wet en der menselijke inzettingen."
een ander Bijbelverkaarder zegt het zo "Zij, die klagen over den last der ceremoniele wet, die een ondraaglijk juk was; en nog zwaarder gemaakt was door de inzettingen der ouden, " Daar ging Jezus rede over, Zijn juk is zacht en licht in tegenstelling met het zware wettische voorwaardelijke juk van de farizeeën. Als je uit deze nodiging van Jezus de ruimte en genade wegneemt en er een voorwaardelijke nodiging van maakt heb je niet begrepen wie Jezus hoorders waren. Zijn hoorders hoorden hier Evangelie in en een geheel andere boodschap dan van hun religieuze leidslieden.