Bertiel schreef:

J.C. Philpot schreef: En toch vind ik het eenzeidig om alleen maar naar de prediking en de prediker te wijzen.

Iedereen leest dezelfde bijbel die beveelt tot bekering, en nergens oproept om op een lot uit de loterij te wachten. Als zo iemand sterft zal hij horen: "gij hebt niet gewild", en zal die persoon niet naar de dominee kunnen wijzen. Verder zie ik ook onder de prediking van een rijke Christus voor een arme zondaar velen onbekeerd voortleven. Het is dus geen automatisme dat mensen zich bekeren als de prediking maar goed is.

Wat niet wegneemt (en dat zijn we met elkaar eens) dat de prediking inderdaad hieraan moet voldoen:

Dordtse Leerregels schreef:Voorts is de belofte des Evangelies, dat een iegelijk, die in den gekruisigden Christus gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe; welke belofte aan alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid moet verkondigd en voorgesteld worden, met bevel van bekering en geloof.

klopt gedeeltelijk, mensen lezen door de bril van de prediking Gods woord ipv andersom. Dat kan niet anders, als er gemeentes zijn waar het overgrote deel zit af te wachten in plaats van verwacht. En ja die zijn er!
Over het laatste zijn we zeler eens!

"Klopt gedeeltelijk", interpreteer ik als dat er ook een gedeelte is wat niet klopt.

Zou je aan kunnen geven wat er niet klopt in mijn posting?

sorry, dat het eenzijdig is om enkel na de prediking te wijzen

Bertiel schreef:

J.C. Philpot schreef:Zou je aan kunnen geven wat er niet klopt in mijn posting?

sorry, dat het eenzijdig is om enkel na de prediking te wijzen

Bedoel je daarmee dat de schuld dus alleen bij de prediking ligt, en de persoon die verloren gaat geen eigen verantwoording/schuld heeft omdat hij het woord van God kan lezen?

samanthi schreef:

Posthoorn schreef:Het een is waar en het ander is ook waar. Ben jij nooit tegen je eigen onmacht aangelopen?

De tekst die je noemt staat is niet compleet, tenzij de Vader hem trekke.
We zijn er van overtuigd dat alles bij de Heere vandaan komt, je hele zaligheid.

Toch trekt de Vader door Zijn Woord, Hij lokt en nodigt, Hij roept welgemeend, zonder addertjes onder het gras.

Mijn onmacht is en was ongeloof, mijn onmacht is en was mijn onwil.

Verder kan ik zonder de Heere niets doen , ik heb alles van Hem nodig.
Zonder de Heere ben ik nergens.

Zeker is onmacht ongeloof, en zeker hangt onmacht samen met onwil, maar het heeft ook te maken met het feit dat we verblind zijn. 2 Kor. 4: 3,4:

Doch indien ook ons Evangelie bedekt is, zo is het bedekt in degenen, die verloren gaan; In dewelke de god dezer eeuw de zinnen verblind heeft, namelijk der ongelovigen, opdat hen niet bestrale de verlichting van het Evangelie der heerlijkheid van Christus, Die het Beeld Gods is.

Is dat ook niet vaak de nood van de zoekende zondaar? Dat hij beseft dat hij blind is voor de heerlijke boodschap van het Evangelie? En hoe worden dan zijn ogen geopend?

J.C. Philpot schreef:

Bertiel schreef:

J.C. Philpot schreef:Zou je aan kunnen geven wat er niet klopt in mijn posting?

sorry, dat het eenzijdig is om enkel na de prediking te wijzen

Bedoel je daarmee dat de schuld dus alleen bij de prediking ligt, en de persoon die verloren gaat geen eigen verantwoording/schuld heeft omdat hij het woord van God kan lezen?

uiteraard niet, echter het is wel een aanklacht voor de prediking zoals eerder vermeld door oa. forummer en eilander

Posthoorn schreef:

samanthi schreef:

Posthoorn schreef:Het een is waar en het ander is ook waar. Ben jij nooit tegen je eigen onmacht aangelopen?

De tekst die je noemt staat is niet compleet, tenzij de Vader hem trekke.
We zijn er van overtuigd dat alles bij de Heere vandaan komt, je hele zaligheid.

Toch trekt de Vader door Zijn Woord, Hij lokt en nodigt, Hij roept welgemeend, zonder addertjes onder het gras.

Mijn onmacht is en was ongeloof, mijn onmacht is en was mijn onwil.

Verder kan ik zonder de Heere niets doen , ik heb alles van Hem nodig.
Zonder de Heere ben ik nergens.

Zeker is onmacht ongeloof, en zeker hangt onmacht samen met onwil, maar het heeft ook te maken met het feit dat we verblind zijn. 2 Kor. 4: 3,4:

Doch indien ook ons Evangelie bedekt is, zo is het bedekt in degenen, die verloren gaan; In dewelke de god dezer eeuw de zinnen verblind heeft, namelijk der ongelovigen, opdat hen niet bestrale de verlichting van het Evangelie der heerlijkheid van Christus, Die het Beeld Gods is.

Is dat ook niet vaak de nood van de zoekende zondaar? Dat hij beseft dat hij blind is voor de heerlijke boodschap van het Evangelie? En hoe worden dan zijn ogen geopend?

Alleen door de Heere Jezus.
Een dood iemand beseft datniet, ook zie ik dat niet terug in de Bijbel, wel bij alles een heenwijzen naar de Heere Jezus.

Posthoorn schreef:

samanthi schreef:

Posthoorn schreef:Het een is waar en het ander is ook waar. Ben jij nooit tegen je eigen onmacht aangelopen?

De tekst die je noemt staat is niet compleet, tenzij de Vader hem trekke.
We zijn er van overtuigd dat alles bij de Heere vandaan komt, je hele zaligheid.

Toch trekt de Vader door Zijn Woord, Hij lokt en nodigt, Hij roept welgemeend, zonder addertjes onder het gras.

Mijn onmacht is en was ongeloof, mijn onmacht is en was mijn onwil.

Verder kan ik zonder de Heere niets doen , ik heb alles van Hem nodig.
Zonder de Heere ben ik nergens.

Zeker is onmacht ongeloof, en zeker hangt onmacht samen met onwil, maar het heeft ook te maken met het feit dat we verblind zijn. 2 Kor. 4: 3,4:

Doch indien ook ons Evangelie bedekt is, zo is het bedekt in degenen, die verloren gaan; In dewelke de god dezer eeuw de zinnen verblind heeft, namelijk der ongelovigen, opdat hen niet bestrale de verlichting van het Evangelie der heerlijkheid van Christus, Die het Beeld Gods is.

Is dat ook niet vaak de nood van de zoekende zondaar? Dat hij beseft dat hij blind is voor de heerlijke boodschap van het Evangelie? En hoe worden dan zijn ogen geopend?

Mooie aanvulling, dit lijkt helaas niet te landen. Dood is dood. Punt uit. Hij maakt levend.

In de SB van 05-11-2020 een artikel van ds Moerkerken over bidden op de kansel.
Een paar citaten:

Bidden op de kansel is misschien wel het teerste en moeilijkste werk dat er is.

In de eerste plaats moet de bidder zich gevoelen voor het aangezicht van de levende God. Dat zal zijn woorden weinige maken en met zout besprengd.

In de tweede plaats moeten we in ons kanselgebed vooral vragen en niet vertellen. We behoeven de Heere niet te vertellen hoe Hij een mens moet bekeren.

We moeten in de eerste plaats vragen om de eer van Gods Naam.

Het kanselgebed was die avond een bijzondere ervaring. Nooit -ervoor niet en ook later niet - heb ik met zoveel opening mogen bidden. er was liefde en eerbied voor Gods deugden in mijn ziel. Toen ik 'amen' zei, flitste de gedachte door me heen: 'Dat was een mooi gebed!' . Het was of ik door de grond ging. Ik werd op hetzelfde moment ziek. Nog geen kwartier later was ik op weg naar huis. De Heere had de dienst radicaal beëindigd. Hij geeft zijn eer aan geen ander, ook niet aan Zijn knechten. Toen heb ik geleerd hoe dicht in het hart tere liefde en ellendige hoogmoed bij elkaar kunnen liggen. De conclusie: bidden op de kansel is een teer, onmogelijk heerlijk en gevaarlijk werk.

GGotK schreef:In de SB van 05-11-2020 een artikel van ds Moerkerken over bidden op de kansel.
Een paar citaten:

Bidden op de kansel is misschien wel het teerste en moeilijkste werk dat er is.

In de eerste plaats moet de bidder zich gevoelen voor het aangezicht van de levende God. Dat zal zijn woorden weinige maken en met zout besprengd.

In de tweede plaats moeten we in ons kanselgebed vooral vragen en niet vertellen. We behoeven de Heere niet te vertellen hoe Hij een mens moet bekeren.

We moeten in de eerste plaats vragen om de eer van Gods Naam.

Het kanselgebed was die avond een bijzondere ervaring. Nooit -ervoor niet en ook later niet - heb ik met zoveel opening mogen bidden. er was liefde en eerbied voor Gods deugden in mijn ziel. Toen ik 'amen' zei, flitste de gedachte door me heen: 'Dat was een mooi gebed!' . Het was of ik door de grond ging. Ik werd op hetzelfde moment ziek. Nog geen kwartier later was ik op weg naar huis. De Heere had de dienst radicaal beëindigd. Hij geeft zijn eer aan geen ander, ook niet aan Zijn knechten. Toen heb ik geleerd hoe dicht in het hart tere liefde en ellendige hoogmoed bij elkaar kunnen liggen. De conclusie: bidden op de kansel is een teer, onmogelijk heerlijk en gevaarlijk werk.

Lezenswaardig. Bedankt voor het plaatsen.

pierre27 schreef:

Posthoorn schreef:

samanthi schreef:

Posthoorn schreef:Het een is waar en het ander is ook waar. Ben jij nooit tegen je eigen onmacht aangelopen?

De tekst die je noemt staat is niet compleet, tenzij de Vader hem trekke.
We zijn er van overtuigd dat alles bij de Heere vandaan komt, je hele zaligheid.

Toch trekt de Vader door Zijn Woord, Hij lokt en nodigt, Hij roept welgemeend, zonder addertjes onder het gras.

Mijn onmacht is en was ongeloof, mijn onmacht is en was mijn onwil.

Verder kan ik zonder de Heere niets doen , ik heb alles van Hem nodig.
Zonder de Heere ben ik nergens.

Zeker is onmacht ongeloof, en zeker hangt onmacht samen met onwil, maar het heeft ook te maken met het feit dat we verblind zijn. 2 Kor. 4: 3,4:

Doch indien ook ons Evangelie bedekt is, zo is het bedekt in degenen, die verloren gaan; In dewelke de god dezer eeuw de zinnen verblind heeft, namelijk der ongelovigen, opdat hen niet bestrale de verlichting van het Evangelie der heerlijkheid van Christus, Die het Beeld Gods is.

Is dat ook niet vaak de nood van de zoekende zondaar? Dat hij beseft dat hij blind is voor de heerlijke boodschap van het Evangelie? En hoe worden dan zijn ogen geopend?

Mooie aanvulling, dit lijkt helaas niet te landen. Dood is dood. Punt uit. Hij maakt levend.

Wil je dan beweren dat het anders is?

Nee ik niet.

pierre27 schreef:Nee ik niet.

Ik begrijp je reactie niet...
Wil je het uitleggen?

Erasmiaan schreef:

Forummer schreef: De rijke jongeling moest juist wel wat doen. Jezus zegt dat zelf. De jongeling had moeten luisteren naar het woord van Jezus. Hij deed het niet, en werd niet zalig. Zo is het nog steeds: Als we niet luisteren naar het Woord van God, worden we niet zalig!

Probeer eens een spade dieper te komen, want dit is een oppervlakkige exegese. Jezus riep hem op om de wet te volbrengen. Maar dat kon hij helemaal niet! Dat kan geen mens. Hij moest al zijn gerechtigheden verliezen en dat ging niet.

Verder jammer van de allergie voor "een schema". Volgens mij zeg ik dat nergens en als wat ik zeg een schema is, dan wordt in de Bijbel en de catechismus ook een schema gehanteerd en ben ik er trots op een schema te hanteren.

Waar komt die drang vandaan om alles te willen exegetiseren? Hier zit toch al een hele duidelijke les in? Ik ben wel eens bang dat die spade dieper uiteindelijk alleen maar graven in jezelf word. Terwijl we van onszelf af moeten zien, en op Christus moeten zien.

Ik ben inderdaad redelijk allergisch voor een schema. Omdat dit door mensen bedacht is. Omdat daarmee voor zoekende zondaren blokkades opgeworpen worden. Als je niet aan het schema voldoet, "zal het wel niet echt wezen" en dat kan zo verlammend werken. Dat kan echt mensen afhouden van Christus.
Zei Jezus, Paulus, of wie dan ook in Gods Woord: ga eerst je zonden diep, diep inleven, ga dan zelf aan het werk om je schuld te betalen, ga er dan achter komen dat je dat niet kunt, ga vervolgens met alles in de dood terecht komen, wordt eerst een bekommerde, daarna een van verre staande, en helemaal aan het eind krijg je misschien de nadere weldaad van de vierschaar der conscientie? En er moeten wel jaren overheen gaan!

Sorry, dit lijkt misschien toch wel een beetje op een karikatuur. Toch laat ik het maar staan, omdat het duidelijk maakt wat ik bedoel.
Het is dus niet mijn bedoeling om kinderen van God die hun geestelijke leven wel op deze manier beleefd hebben, te zeggen dat het niet waar is. Het kan namelijk wel zo gaan. Maar het gaat niet bij iedereen zo. En dat is waar het fout gaat met een schema.

samanthi schreef:

pierre27 schreef:Nee ik niet.

Ik begrijp je reactie niet...
Wil je het uitleggen?

Op jouw vraag of ik wil beweren dat het anders is reageer ik met ik niet, dus ik wil dat niet beweren.

Forummer schreef:

Erasmiaan schreef:

Forummer schreef: De rijke jongeling moest juist wel wat doen. Jezus zegt dat zelf. De jongeling had moeten luisteren naar het woord van Jezus. Hij deed het niet, en werd niet zalig. Zo is het nog steeds: Als we niet luisteren naar het Woord van God, worden we niet zalig!

Probeer eens een spade dieper te komen, want dit is een oppervlakkige exegese. Jezus riep hem op om de wet te volbrengen. Maar dat kon hij helemaal niet! Dat kan geen mens. Hij moest al zijn gerechtigheden verliezen en dat ging niet.

Verder jammer van de allergie voor "een schema". Volgens mij zeg ik dat nergens en als wat ik zeg een schema is, dan wordt in de Bijbel en de catechismus ook een schema gehanteerd en ben ik er trots op een schema te hanteren.

Waar komt die drang vandaan om alles te willen exegetiseren? Hier zit toch al een hele duidelijke les in? Ik ben wel eens bang dat die spade dieper uiteindelijk alleen maar graven in jezelf word. Terwijl we van onszelf af moeten zien, en op Christus moeten zien.

Ik ben inderdaad redelijk allergisch voor een schema. Omdat dit door mensen bedacht is. Omdat daarmee voor zoekende zondaren blokkades opgeworpen worden. Als je niet aan het schema voldoet, "zal het wel niet echt wezen" en dat kan zo verlammend werken. Dat kan echt mensen afhouden van Christus.
Zei Jezus, Paulus, of wie dan ook in Gods Woord: ga eerst je zonden diep, diep inleven, ga dan zelf aan het werk om je schuld te betalen, ga er dan achter komen dat je dat niet kunt, ga vervolgens met alles in de dood terecht komen, wordt eerst een bekommerde, daarna een van verre staande, en helemaal aan het eind krijg je misschien de nadere weldaad van de vierschaar der conscientie? En er moeten wel jaren overheen gaan!

Sorry, dit lijkt misschien toch wel een beetje op een karikatuur. Toch laat ik het maar staan, omdat het duidelijk maakt wat ik bedoel.
Het is dus niet mijn bedoeling om kinderen van God die hun geestelijke leven wel op deze manier beleefd hebben, te zeggen dat het niet waar is. Het kan namelijk wel zo gaan. Maar het gaat niet bij iedereen zo. En dat is waar het fout gaat met een schema.

Ik snap het verwijt aan Erasmiaan niet zo goed. Volgens mij spreekt hij op een bijbelse wijze over het werk van God in een mens.