Gelezen, gedacht, gehoord...

[DDD]

Is dat niet gewoon de directeur van de ZGG?

Los daarvan was hij vroeger mentor van de studentenkring van de GG in Amersfoort, als ik mij niet vergis.

[MGG]

Is dat niet gewoon de directeur van de ZGG?

Los daarvan was hij vroeger mentor van de studentenkring van de GG in Amersfoort, als ik mij niet vergis.

Klopt

[Tiberius]

Het gaat mij niet om de persoon maar om de inhoud.

[Dodo]

Goed en helder artikel in de Saambinder van ene Paul Eikelboom (mij verder niet bekend) over het ambtsgeheim van ambtsdragers - ook onderling - en hulpverleners. Staat vandaag samengevat in het RD.

Een duidelijke en terechte opmerking: Het is een misvatting dat je als ambtsdragers onderling vertrouwelijke informatie mag delen omdat er toch een ambtelijke geheimhoudingsplicht geldt. Schenden van geheimhouding is tuchtwaardig.

Ik heb inderdaad in de praktijk, zowel van het kerkelijk werk als privacybescherming, gemerkt dat die misvatting tamelijk wijdverbreid is.

Hoe kijk je dan naar consistorievergaderingen? Daar worden dingen uit het pastoraat gedeeld. Ik denk zonder namen, maar toch.

[Tiberius]

Daar hebben we het al eens vaker over gehad, maar dat zou ik echt niet doen. Hooguit wat zakelijke berichten, zoals: ik ben bij die en die geweest. Maar nooit inhoudelijk.
Huisbezoek gaat veelal met zijn tweeen, dus je kan er dan al met elkaar over nadenken.
En als een pastor alleen gaat, moet hij altijd toestemming vragen om dit met anderen te delen en tot op welke hoogte.
Niets is zo snel beschadigd als vertrouwen.

[FlyingEagle]

Het zijn voor mij vaak boekentips als er weer een schrijver die de mangel gehaald wordt. Ik word dan juist nieuwsgierig.

Dan zul je een prachtige verzameling hebben opgebouwd schat ik in:)

Dat valt wel mee, ik koop niet alles wat afgekraakt wordt. Zoveel ruimte heb ik niet

[pierre27]

Het zijn voor mij vaak boekentips als er weer een schrijver die de mangel gehaald wordt. Ik word dan juist nieuwsgierig.

Dan zul je een prachtige verzameling hebben opgebouwd schat ik in:)

Dat valt wel mee, ik koop niet alles wat afgekraakt wordt. Zoveel ruimte heb ik niet

Haha, gelukkig zijn er in Ede ook mensen die iets minder overdreven zijn.

[FlyingEagle]

Het zijn voor mij vaak boekentips als er weer een schrijver die de mangel gehaald wordt. Ik word dan juist nieuwsgierig.

Dan zul je een prachtige verzameling hebben opgebouwd schat ik in:)

Dat valt wel mee, ik koop niet alles wat afgekraakt wordt. Zoveel ruimte heb ik niet

Haha, gelukkig zijn er in Ede ook mensen die iets minder overdreven zijn.

[Floppy]

Is dat niet gewoon de directeur van de ZGG?

Los daarvan was hij vroeger mentor van de studentenkring van de GG in Amersfoort, als ik mij niet vergis.

Klopt

Het was Wageningen; tenminste, die studentenkring van hem heb ik wel eens bezocht.

[-DIA-]

Ik zat zo wat oude berichten op dit forum te lezen.
Een zeker Ander schreef een soort meditatie. Er zit wel iets in. Daarom wil ik het nog wel eens doorgeven als gelezen, en gedacht.

We citeren:
Geloof in de Heere Jezus, bekeer je, zo schreef de predikant aan de jongen met zielenvragen. Die jongen had een brandende vraag. Ik kan me niet bekeren, met al mijn werken eindig ik in de dood. hoe moet dat? Voor mij, heel persoonlijk?
Er kwam wel een antwoord, tenminste, zo zou je het op kunnen vatten. Maar ’t was wel wat algemeen. Inderdaad. We moeten ons bekeren. We moeten in de Heere Jezus geloven. Hij komt zo dichtbij. Inderdaad, er zijn er die Zijn Hand grijpen kunnen. En inderdaad, je moet je ook bekeren.
Maar, zo was de vraag van die jongen, ik kan me niet bekeren, hoe moet dat? Want hoe kun je nu jezelf bekeren als je geen handen hebt om te grijpen, geen voeten om te gaan, wanneer God komt met Zijn eisend recht?
Wel, één ding was mooi meegenomen voor die jongen. De dominee wees hem een bijbelse richting. Want daar werd dus het antwoord op de vraag mee afgesloten. Bekeer je, zo schreef de dienaar des Heeren. Geloof in de Heere Jezus.
Maar nu Gods vrijmacht, Gods recht nog, is dan natuurlijk de vraag van die jongen.
Beste jongen, ik weet niet of je dit leest - ik hoop natuurlijk van wel. Zo’n 1950 jaar geleden werd in Gods woord een andere zondaar beschreven, iemand die een persoonlijke ontmoeting met Jezus Christus had, en voor Zijn Meester op de knieën vallen mocht en het uit mocht roepen: indien Gij wilt, Gij kunt mij reinigen. En Jezus, met barmhartigheid innerlijk bewogen zijnde, strekte de hand uit en raakte hem aan en zeide tot hem: Ik wil, wordt gereinigd. Dat klinkt wel anders, toch?
En nog iets. Dat verslag van die ontmoeting staat in een Boek waarin het welbehagen van de Heere op elke bladzijde schittert. Geen willekeur dus, maar welbehagen. Jongen, een ding is zeker, God Zelf verkondigt alle mensen dat het welbehagen des HEEREN door Zijn hand gelukkiglijk zal voortgaan. Nadrukkelijk zegt de Amen en de Getrouwe dat die oren heeft, die hore wat de Geest tot de gemeenten zegt.
En weet je, Hij vergist Zich nooit. Hij overvraagt mensen niet en houdt je niet voor de gek. Dat doen mensen wel. Maar God niet. Hij rekent je er wel op af. Dat wel. Indien gij u niet bekeert, zo sprak Zijn Zoon, zo zult gij allen vergaan. Maar, zo zei Hij ook, er zal blijdschap zijn over één zondaar die zich bekeert. Dat ook. Gelukkig maar.
En weet je nu nog niet hoe het moet, of voel je ten diepste je onwil, val Hem nederig te voet, Hij wil je Zijn wegen leren. Hij immers weet wat van Zijn maaksel zij te wachten. Hoe zwak van moed, hoe klein je bent van krachten.
Weet je, toen Gods Zoon op aarde was, kwamen er regelmatig mensen op Hem af met soms heel wat minder geestelijke motieven. Ze kwamen echter wel met een groot- of minder groot geloof. Een geschonken geloof! Heeft Hij iemand van hen weggestuurd? Nee, natuurlijk niet. Wie stuurde Hij wel weg? Die Farizeeërs, die konden zichzelf wel bekeren, die hadden handen en voeten, veel meer als die tollenaar. Zij hadden genoeg aan de wet en verachtten de vervulling van de wet. Maar jij,
open je mond,
eis van Hem vrijmoedig.
Al wat je ontbreekt,
schenkt Hij zo je ’t smeekt,
mild en overvloedig.
Om niet. Door Hem, door Hem alleen, om ’t eeuwig welbehagen!

Bron: "Ander" op Refoforum, 20 maart 2007

[Ad Anker]

Dat was een variant op een eerder geplaatst stukje:

Van harte gegund, zo schreef de predikant aan de jongen met zielenvragen. Die jongen had een vraag, een brandende vraag. Was bekering ook voor hem mogelijk? Voor hem, heel persoonlijk?
Er kwam wel een antwoord, tenminste, zo zou je het op kunnen vatten. Maar ’t was wel wat algemeen. Inderdaad, we moeten er achter komen dat we ten diepste niet bekeerd willen worden. Inderdaad, God gaat door met Zijn kerkvergaderend werk. Inderdaad, er is een volk dat weet van bekering. En inderdaad, ook hij mag er veel om vragen.
Maar, zo was de vraag van die jongen, is bekering nu ook voor hèm? Want hoe kun je nu van harte iets begeren, waarvan je helemaal niet weet of dat wel weggelegd is voor je. Met bovenstaande waarheden kon hij er niet komen.
Wel, één ding was mooi meegenomen voor die jongen. De dominee gunde het hem in ieder geval van harte. Want daar werd dus het antwoord op de vraag mee afgesloten. Van harte gegund, zo schreef de dienaar des Heeren. Van harte gegund…
Maar nu de Heere God Zelf nog, is dan natuurlijk de vraag van die jongen. Zou Hij nu ook zo gunnend zijn als Zijn dienaar?

Beste jongen, ik weet niet of je dit leest - ik hoop natuurlijk van wel. Zo’n 1950 jaar geleden schreef een andere dienaar, iemand die een persoonlijke ontmoeting met Jezus Christus had, dat hij namens Zijn Meester de mensen, ja, ook jou, smeekt om zich met God te làten verzoenen. Dat klinkt wel heel anders, toch?
En nog iets. Dat verslag van die ontmoeting staat in een Boek waarin 2 keer staat dat je om bekering moet vragen en 134 keer of meer dat je je mòet bekeren. Kennelijk heeft de dominee dat laatste nooit gelezen of vermoedde hij dat die profeten, vissers, koningen, richters, artsen en theologen ook al besmet waren met activisme en remonstrantisme.
Maar jongen, stel je gerust, God Zelf verkondigt alle mensen alom dat zij zich moeten bekeren. Nadrukkelijk zegt de Amen en de Getrouwe dat Hij geen lust heeft in de dood van goddelozen, maar daarin dat ze zich bekeren en leven.
En weet je, Hij vergist Zich nooit. Hij overvraagt mensen niet en houdt je niet voor de gek. Dat doen mensen wel. Maar God niet. Hij rekent je er wel op af. Dat wel. Indien gij u niet bekeert, zo sprak Zijn Zoon, zo zult gij allen vergaan. Maar, zo zei Hij ook, er zal blijdschap zijn over één zondaar die zich bekeert. Dat ook. Gelukkig maar.
En weet je niet hoe je je moet bekeren, of voel je dat je dat niet kan, of eigenlijk toch niet wil? Zeg dat dan maar tegen de Opdrachtgever. Hij weet wel wat van Zijn maaksel, van Piet, Jan, Evert, Klaas of hoe je ook mag heten, is te verwachten. Hoe zwak van moed, hoe klein je bent van krachten.
Weet je, toen Zijn Zoon op aarde was, kwamen er regelmatig mensen op Hem af met soms heel wat minder geestelijke motieven. Ze hadden koorts, schurft of waren chronisch ongesteld. Ze kwamen echter wel met vol - of minder vol - vertrouwen. Heeft Hij echter ooit iemand van hen weggestuurd? Jawel, de Farizeeërs. Over hen werd het wee uitgesproken. Zij verhinderden mensen om in te gaan. Zij maakten de Poort nog nauwer dan die al is, de Weg nog smaller.
Maar jij, keer je nou met je onbekeerlijkheid tot Hem. Welgelukzalig de man – de jongen - die op Hem vertrouwt.
Van harte gegund!

Dat was toen HeartCry een levendige evangelisatiedrang onder de lijdelijken had. Ander was wat Ad Anker nu is.

[-DIA-]

Dat was een variant op een eerder geplaatst stukje:

Van harte gegund, zo schreef de predikant aan de jongen met zielenvragen. Die jongen had een vraag, een brandende vraag. Was bekering ook voor hem mogelijk? Voor hem, heel persoonlijk?
Er kwam wel een antwoord, tenminste, zo zou je het op kunnen vatten. Maar ’t was wel wat algemeen. Inderdaad, we moeten er achter komen dat we ten diepste niet bekeerd willen worden. Inderdaad, God gaat door met Zijn kerkvergaderend werk. Inderdaad, er is een volk dat weet van bekering. En inderdaad, ook hij mag er veel om vragen.
Maar, zo was de vraag van die jongen, is bekering nu ook voor hèm? Want hoe kun je nu van harte iets begeren, waarvan je helemaal niet weet of dat wel weggelegd is voor je. Met bovenstaande waarheden kon hij er niet komen.
Wel, één ding was mooi meegenomen voor die jongen. De dominee gunde het hem in ieder geval van harte. Want daar werd dus het antwoord op de vraag mee afgesloten. Van harte gegund, zo schreef de dienaar des Heeren. Van harte gegund…
Maar nu de Heere God Zelf nog, is dan natuurlijk de vraag van die jongen. Zou Hij nu ook zo gunnend zijn als Zijn dienaar?

Beste jongen, ik weet niet of je dit leest - ik hoop natuurlijk van wel. Zo’n 1950 jaar geleden schreef een andere dienaar, iemand die een persoonlijke ontmoeting met Jezus Christus had, dat hij namens Zijn Meester de mensen, ja, ook jou, smeekt om zich met God te làten verzoenen. Dat klinkt wel heel anders, toch?
En nog iets. Dat verslag van die ontmoeting staat in een Boek waarin 2 keer staat dat je om bekering moet vragen en 134 keer of meer dat je je mòet bekeren. Kennelijk heeft de dominee dat laatste nooit gelezen of vermoedde hij dat die profeten, vissers, koningen, richters, artsen en theologen ook al besmet waren met activisme en remonstrantisme.
Maar jongen, stel je gerust, God Zelf verkondigt alle mensen alom dat zij zich moeten bekeren. Nadrukkelijk zegt de Amen en de Getrouwe dat Hij geen lust heeft in de dood van goddelozen, maar daarin dat ze zich bekeren en leven.
En weet je, Hij vergist Zich nooit. Hij overvraagt mensen niet en houdt je niet voor de gek. Dat doen mensen wel. Maar God niet. Hij rekent je er wel op af. Dat wel. Indien gij u niet bekeert, zo sprak Zijn Zoon, zo zult gij allen vergaan. Maar, zo zei Hij ook, er zal blijdschap zijn over één zondaar die zich bekeert. Dat ook. Gelukkig maar.
En weet je niet hoe je je moet bekeren, of voel je dat je dat niet kan, of eigenlijk toch niet wil? Zeg dat dan maar tegen de Opdrachtgever. Hij weet wel wat van Zijn maaksel, van Piet, Jan, Evert, Klaas of hoe je ook mag heten, is te verwachten. Hoe zwak van moed, hoe klein je bent van krachten.
Weet je, toen Zijn Zoon op aarde was, kwamen er regelmatig mensen op Hem af met soms heel wat minder geestelijke motieven. Ze hadden koorts, schurft of waren chronisch ongesteld. Ze kwamen echter wel met vol - of minder vol - vertrouwen. Heeft Hij echter ooit iemand van hen weggestuurd? Jawel, de Farizeeërs. Over hen werd het wee uitgesproken. Zij verhinderden mensen om in te gaan. Zij maakten de Poort nog nauwer dan die al is, de Weg nog smaller.
Maar jij, keer je nou met je onbekeerlijkheid tot Hem. Welgelukzalig de man – de jongen - die op Hem vertrouwt.
Van harte gegund!

Dat was toen HeartCry een levendige evangelisatiedrang onder de lijdelijken had. Ander was wat Ad Anker nu is.

De oorsprong wist wist ik niet, maar het laatste deed me wel denken in richting van de genoemde stichting. Vooral het nogal naar activisme riekende slot. Op zich wel waar, maar hoeveel jongeren, zien, zonder meer als een zogenaamd ruim evangelie. Ik zit overigens wel eens wat meer bij oude postings te lezen, en dan vind je wel eens het een en ander. De bekende oer-reformatorische termen doen het dan wel goed voor jongeren. Dat geeft dan wel een vertrouwd geluid. Ik merkte er dus zeker wel iets aan, al is dat niet altijd zo te benoemen. Maar nu we dit horen gaat me wel een meer helder licht op.

[Simon0612]

Duidelijk stuk van Laurens van der Tang.
https://cvandaag.nl/premium/97143-een-j ... -de-impact

[Mannetje]

Duidelijk stuk van Laurens van der Tang.
https://cvandaag.nl/premium/97143-een-j ... -de-impact

Voor mij niet duidelijk, er komt een inlogschermpje voor.

[Ad Anker]

Duidelijk stuk van Laurens van der Tang.
https://cvandaag.nl/premium/97143-een-j ... -de-impact

Voor mij niet duidelijk, er komt een inlogschermpje voor.

Ik vind dit wel een mooie quote:

Ik lees graag oude schrijvers. Ze klinken in onze gemeenten trouwens ook vaak van de preekstoel wanneer het preeklezen is. Ironisch genoeg is er mede daardoor een gezonde breedte en diversiteit in prediking, misschien meer dan in veel andere kerkverbanden.

Uiteraard valt het op dat er soms verschillen zijn met preken die vandaag klinken. Dat is best een goed gesprek waard.

Hij heeft daarin wel gelijk. Ik denk dat in de OGG en de GGiN meer oude schrijvers klinken en gelezen worden dan in alle andere kerkverbanden. Ook in de GG is daar langzamerhand afscheid van genomen en heeft het in een bepaalde flank plaats gemaakt voor een wat meer systemisch bevindelijke prediking.