Oudvaders over het onvoorwaardelijk aanbod van genade

[vragensteller]

Rom 8:16 Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn.

Bedoel je nu dat eerst dat inwendige getuigenis noodzakelijk is en we dán pas kunnen weten dat onze zonden vergeven zijn?

Ja.

[Afgewezen]

Maar als het Evangelie niet de grond is voor het geloof, wat is dán de grond voor ons geloof? Iets wat God toerekent, zonder dat we er weet van hebben? Of we hebben er wel weet van, maar niet door het Evangelie. Hoe moet ik me dat voorstellen?

De grond de verdiensten van Christus. In ons geweten slechts rust na de tweede toe-eigening. Ook Calvijn noemt het Evangelie middeloorzaak, als ik het me goed herinner (hij noemt vier oorzaken in de Institutie).

De grond van ons geloof zijn de verdiensten van Christus, akkoord. Maar hoe worden die de mijne, als ik ze NIET door het geloof kan aannemen?

[vragensteller]

Wacht even, nu komen we ergens. Jij zegt dus: hij gelooft dat de inhoud van het Evangelie hem geschonken is (in de lijdelijke rechtvaardiging). Maar hoe weet hij dat? Hoe is dat hem ter kennis gekomen, zodat hij het door het geloof kan aanvaarden?

Zoals ik eerder zei:
Rom 8:16 Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn.

ktt 49
49 Of: getuigt mede tot onzen geest, dat is, de Heilige Geest beweegt niet alleen ons om God voor onzen Vader aan te roepen, maar getuigt ook inwendig tot onzen geest dat wij Gods kinderen zijn; of: betuigt met onzen geest, dat is, tezamen met onzen geest, die ons ook medegetuigt door de aanmerking der kentekenen van het kindschap Gods, die onze geest door Gods Geest in zichzelven bevindt. Hoewel deze getuigenis niet altijd even krachtig is in de gelovigen, zo openbaart zij zich nochtans menigmaal in hun meeste vernedering en benauwdheid.

Maar dan sla je een stap over. De Heilige Geest getuigt pas met onze geest dat wij kinderen Gods zijn, nadat we gelovigen geworden zijn. Maar het gaat nu over de wijze waarop we tot geloof komen. Wát gelooft de gelovige op het moment dat hij tot geloof komt?

Ik snap niet helemaal je vraag. Maar de allereerste uiting van geloof is het vertrouwen op de barmhartigheid Gods in Christus, denk ik. Maar is dat echt relevant om te weten? Misschien is het ook wel geloof in je oordeel. Ik weet het niet. Dit komt voor mij in het vlak van NGB 13 (curieuselijk en in de DL staat het ook ergens, I,12 meen ik).

[Johann Gottfried Walther]

Als je Christus kent mag je weten dat je zonden vergeven zijn.
Daar hoeft geen extra bevestiging bij.
God hoeft zijn eigen werkt toch niet te verzekeren?
Is God niet betrouwbaar?

[vragensteller]

Maar als het Evangelie niet de grond is voor het geloof, wat is dán de grond voor ons geloof? Iets wat God toerekent, zonder dat we er weet van hebben? Of we hebben er wel weet van, maar niet door het Evangelie. Hoe moet ik me dat voorstellen?

De grond de verdiensten van Christus. In ons geweten slechts rust na de tweede toe-eigening. Ook Calvijn noemt het Evangelie middeloorzaak, als ik het me goed herinner (hij noemt vier oorzaken in de Institutie).

De grond van ons geloof zijn de verdiensten van Christus, akkoord. Maar hoe worden die de mijne, als ik ze NIET door het geloof kan aannemen?

Door de inplanting in Christus in het uur van de wedergeboorte (in engere zin).

[vragensteller]

Als je Christus kent mag je weten dat je zonden vergeven zijn.
Daar hoeft geen extra bevestiging bij.
God hoeft zijn eigen werkt toch niet te verzekeren?
Is God niet betrouwbaar?

Dan heb je die bevestiging kennelijk gehad.

[GJdeBruijn]

Rom 8:16 Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn.

Bedoel je nu dat eerst dat inwendige getuigenis noodzakelijk is en we dán pas kunnen weten dat onze zonden vergeven zijn?

Ja.

Dus een inwendige licht in bewustheid kennen vooraf gaande aan het gehoor geven aan de uitwendige roeping van het evangelie? Weet je dit heel zeker? Want dit is dat de nadere reformatoren zeer fel bestreden hebben als hét pijnpunt rondom de visie van J.de L.

[Afgewezen]

Maar dan sla je een stap over. De Heilige Geest getuigt pas met onze geest dat wij kinderen Gods zijn, nadat we gelovigen geworden zijn. Maar het gaat nu over de wijze waarop we tot geloof komen. Wát gelooft de gelovige op het moment dat hij tot geloof komt?

Ik snap niet helemaal je vraag. Maar de allereerste uiting van geloof is het vertrouwen op de barmhartigheid Gods in Christus, denk ik. Maar is dat echt relevant om te weten? Misschien is het ook wel geloof in je oordeel. Ik weet het niet. Dit komt voor mij in het vlak van NGB 13 (curieuselijk en ik de DL staat het ook ergens, I,12 meen ik).

Het feit dat je mijn vraag niet snapt, verklaart denk ik waarom wij voortdurend langs elkaar heen praten. Maar als je geen verantwoording af kunt liggen van datgene wat je nu precies gelooft, is de basis van je geloof wel erg wankel. Dat heeft niets met curieuselijk onderzoeken te maken, want dat gaat heel ergens anders over (de verkiezing nl.)

[Afgewezen]

De grond van ons geloof zijn de verdiensten van Christus, akkoord. Maar hoe worden die de mijne, als ik ze NIET door het geloof kan aannemen?

Door de inplanting in Christus in het uur van de wedergeboorte (in engere zin).

Maar de inplanting in Christus in het uur van de wedergeboorte kan ik toch niet in het geloof aannemen? Dat is juist de wijze waarop het geloof in mij gewerkt wordt. Maar ze is niet het voorwerp van mijn geloof.

[vragensteller]

Rom 8:16 Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn.

Bedoel je nu dat eerst dat inwendige getuigenis noodzakelijk is en we dán pas kunnen weten dat onze zonden vergeven zijn?

Ja.

Dus een inwendige licht in bewustheid kennen vooraf gaande aan het gehoor geven aan de uitwendige roeping van het evangelie? Weet je dit heel zeker? Want dit is dat de nadere reformatoren zeer fel bestreden hebben als hét pijnpunt rondom de visie van J.de L.

Dat zeg ik niet.

[vragensteller]

De grond van ons geloof zijn de verdiensten van Christus, akkoord. Maar hoe worden die de mijne, als ik ze NIET door het geloof kan aannemen?

Door de inplanting in Christus in het uur van de wedergeboorte (in engere zin).

Maar de inplanting in Christus in het uur van de wedergeboorte kan ik toch niet in het geloof aannemen? Dat is juist de wijze waarop het geloof in mij gewerkt wordt. Maar ze is niet het voorwerp van mijn geloof.

Nee, klopt. Dat zei ik ook niet: je geloof dat Christus' verdiensten door God geschonken worden. Je aanvaardt zo de gerechtigheid van Christus.

[Afgewezen]

Maar de inplanting in Christus in het uur van de wedergeboorte kan ik toch niet in het geloof aannemen? Dat is juist de wijze waarop het geloof in mij gewerkt wordt. Maar ze is niet het voorwerp van mijn geloof.

Nee, klopt. Dat zei ik ook niet: je geloof dat Christus' verdiensten door God geschonken worden.

Maar waar is dat geloof op gebaseerd? Als dat zo is - dat Christus' verdienste ons toegerekend worden - dat moet dat ons toch kenbaar gemaakt worden? Jij stapt dan meteen over naar het innerlijk getuigenis van de Geest, maar de noodzakelijke stap ertussen sla je over. Je weet niet precies wat je gelooft, zeg je dan. Maar hoe kun je dan ooit de toerekening van Christus' verdiensten aanvaarden?

[GJdeBruijn]

@vragensteller: Leg je de grond van het geloof niet in gestalten en ingestorte hebbelijkheden?
Hoe zie je dit

Opdat er echter een eind kome aan alle onduidelijke
en dubbelzinnige voorstellingen is het nodig, dat de
gerechtigheid, die wij door het geloof verkrijgen en die
ons om niet wordt aangeboden, op deze wijze op de
hoogste plaats gesteld worde, dat zij alleen op de voorgrond
trede zo dikwijls de gewetens voor de rechteretoel
van God worden gedaagd. Het gevolg daarvan
zal zijn, dat de gerechtigheid der werken, - van welke
aard die in ons ook moge zijn -, zich haar eigen plaats
ziet aangewezen, zodat het totaal onmogelijk is, dat zij
ooit met deze in conflict zou komen. En omdat de gerechtigheid
der werken steunt op de gerechtigheid des
geloofs, is het ook billijk, dat de eerste onder de tweede
gesubordineerd worde, opdat de gerechtigheid des geloofs
de onbetwiste alleenheerschappij HEBBE wanneer
het gaat over de zaligheid van de mens. Ongetwijfeld
schenkt Paulus, wanneer hij over de rechtvaardiging
van de mens handelt, alleen maar aandacht aan dit
ene punt: op welke grond hij aannemen mag dat God
hem genadig gezind is. Hij verwijst ons dan niet naar
een hoedanigheid, die ons is ingestort, maar zonder van
de werken melding te maken leert hij ons, dat wij onze
gerechtigheid buiten ons zelf moeten zoeken. Anders
zou er nimmer sprake kunnen zijn van de zekerheid des
geloofs, welke hij overal met zo grote nadruk naar
voren brengt.

Wat bedoelt Calvijn met 'buiten'?

[vragensteller]

Maar dan sla je een stap over. De Heilige Geest getuigt pas met onze geest dat wij kinderen Gods zijn, nadat we gelovigen geworden zijn. Maar het gaat nu over de wijze waarop we tot geloof komen. Wát gelooft de gelovige op het moment dat hij tot geloof komt?

Ik snap niet helemaal je vraag. Maar de allereerste uiting van geloof is het vertrouwen op de barmhartigheid Gods in Christus, denk ik. Maar is dat echt relevant om te weten? Misschien is het ook wel geloof in je oordeel. Ik weet het niet. Dit komt voor mij in het vlak van NGB 13 (curieuselijk en ik de DL staat het ook ergens, I,12 meen ik).

Het feit dat je mijn vraag niet snapt, verklaart denk ik waarom wij voortdurend langs elkaar heen praten. Maar als je geen verantwoording af kunt liggen van datgene wat je nu precies gelooft, is de basis van je geloof wel erg wankel. Dat heeft niets met curieuselijk onderzoeken te maken, want dat gaat heel ergens anders over (de verkiezing nl.)

Dat gaat over het buiten de palen van Gods Woord gaan (NGB 13). Ik denk dat we die palen nu wel bereiken. en dat we beter leerjongeren van Christus kunnen zijn, of Hij dat leert. Hij is immers de hoogste Leraar ter gerechtigheid. En idd, ik weet veel dingen ook niet. En misschien is dat een wankele basis ja. Maar wat ik weet, is niet de basis voor het geloof, gelukkig.

[Afgewezen]

Ik stel voor om even een stop in te stellen. Het gaat nu erg snel, en daar is het onderwerp misschien niet zo geschikt voor. Ik pas even en hoop morgen te reageren.