Tiberius schreef:Dat kan dan nog wat worden. Want een proponerende student bekleedt nog niet eens een ambt.

Dat klopt. Maar ik denk dat de druk op de nek van studenten enorm is. Er wordt zo naar die mannen gekeken. En er wordt van alles van gevonden. Ik zie vaak dat 'nieuwe' predikanten moeilijk 'los' komen, omdat ze het graag zo goed doen. Ik hoop dat ze dat mogen loslaten en gewoon het evangelie van hun Heere mogen gaan verkondigen. Dat vraagt ook geduld en gebed van de luisteraars.

@GGotK:
Ik schrijf dat ik dat niet weet. Ik vind het ook totaal van geen belang, want het gaat hier over een verschijnsel, niet over de specifieke concretisering daarvan. Ik had het onderwerp al aangedragen voordat het preekvoorstel waarover jij het hebt, gehouden is.

Verder heb ik het niet over ergernissen gehad, voor zover ik mij nu kan herinneren.


@Jantje:
Dit noem ik 'te vuur en te zwaard' verdedigen. Dat is uiteraard een overdrijving, want ik heb mij geen moment zorgen gemaakt om brandstichting of moordaanslag.

Jantje schreef:

DDD schreef:Dat eerste weet ik niet zo.

Als jij niet zeker weet of je student Van Middendorp wel of niet een stichtelijk woord hebt horen spreken, mag je helemaal niet zo hoog van de toren blazen! Wie denk je wel niet dat je bent? Allemensen zeg!

Ik vind het ongehoord om op basis van 2 of 3 zinnen van een medeforummer een complete veroordeling hier neer te sabelen over een student die nog maar enkele maanden preekt.

Ik schreef het net al in het andere draadje richting @Silo: Beter is het om in de binnenkamer te gaan dan hier publiekelijk een knuppel in het hoenderhok te smijten. Dat is tot oneer van Gods Naam en tot schade van de naaste.

En dat terwijl ik niets lelijks heb gezegd, maar alleen een verklaring heb gegeven voor het mijns inziens merkwaardige feit dat sommige predikanten en studenten zo vreemd praten. Dat is dus een probleem dat zich oplost als je alleen mensen aanneemt die zelfstandig kunnen nadenken. Dat lijkt mij een heel relevante bijdrage aan het gesprek, want het is een mijns inziens hinderlijk fenomeen, dat uiteraard niet alleen gevolgen heeft voor de spreektrant, maar ook voor de inhoud van wat iemand zegt.

Tiberius schreef:Dat hoort daar ook bij. Het gaat om de hele presentatie, omdat ouderwets taalgebruik waarschijnlijk een teken van onzekerheid is.

Welnee. In Barneveld weten ze niet anders.

Jantje schreef:Welnee. In Barneveld weten ze niet anders.

Dat neemt toch niet weg dat het taalgebruik nogal ouderwets is.

Het ook niet waar. Doe niet zo raar. Ik ken iemand uit Barneveld, en hij praat heel normaal. Er is niets bijzonders aan te horen.

En verder heb je mijn bijdrage over het bidden overgeslagen. Als je niet tevreden bent met het brood van de bakker of met de leraar van je kinderen, dan ga je ook niet alleen in gebed. Ik vind het daarom een heel raar advies om bij een tekortschietende prediking je te beperken tot bidden. Bidden voor de dominee kan natuurlijk nooit kwaad, integendeel, dat hoort er zeker ook bij. Net als voor de meester op school.

Maar dat is natuurlijk geen vervanging voor normale terugkoppeling en ook niet voor de leerhouding van de prediker. Als een dominee zoiets zou zeggen -ik weet niet of dat voorkomt- dan zou hij zich diep moeten schamen. Het zou zeldzaam arrogant zijn om te menen dat God zó rechtstreeks door jou spreekt, dat commentaar ter zake ook via de hemel moet verlopen. Gelukkig kan ik me niet herinneren dat ik zoiets ooit heb meegemaakt, maar als ik jou zo hoor, lijkt het erop dat zoiets toch wel eens is gezegd.

Jantje schreef:

Tiberius schreef:Dat hoort daar ook bij. Het gaat om de hele presentatie, omdat ouderwets taalgebruik waarschijnlijk een teken van onzekerheid is.

Welnee. In Barneveld weten ze niet anders.

Ik ken ook verschillende mensen in Barneveld, en die praten gewoon normaal hoor. Hooguit met een iets anders accent dan jij of ik. Maar dat is nog niet ouderwets.

Ik blijf erbij dat ouderwets taalgebruik een teken van onzekerheid is. Net als die diaken waar Zeeuw het over had. De beste man heeft waarschijnlijk geen idee hoe hij in het openbaar moet spreken, en valt dan maar terug op archaïsch taalgebruik. Gewoon een aaneenschakeling van voorgekookte zinnen, die voor hemzelf wellicht inhoudsloos zijn, maar voor zijn hoorders bekend. Sommige mensen vinden het dan verder wel prima.

Volgens mij is het ook een onderdeel van de opleiding om een aanzienlijk aantal -dus veel meer dan een A4tje - veel voorkomende teksten uit het hoofd te leren.
Ik kan me voorstellen dat dit gebeurd voor dat ze gaan proponeren.

Maar dat is niet waar het hier over gaat. Bijbelteksten citeren is weer een heel ander probleem. Dat gaat ook regelmatig fout. Ik mag toch hopen dat aanstaande dominees een heel aantal bijbelhoofdstukken kunnen opzeggen.

Tiberius schreef:Dat hoort daar ook bij. Het gaat om de hele presentatie, omdat ouderwets taalgebruik waarschijnlijk een teken van onzekerheid is.

Dat hoeft het niet per se te zijn. Mensen spreken, zo is niet zelden te constateren, naar hetgeen ze lezen. Dat kan een mens vormen, ook in zijn of haar taalgebruik. Een oude vriend, die ons al jaren ontvallen is door de dood, was van geboorte van Flakkee, maar hij sprak de taal van wijlen ds. Kersten en verwanten. Daarom acht ik het goed om de stelling, dat een mens spreekt naar wat hij leest (en hoort) als niet meer ter zake doende, ook wat voorbarig. Nader onderzoek is in deze wellicht gewenst, om niet al te stellige uitspraken hieromtrent te lanceren*
(*ander woord voor doen).

Er is een verschil tussen reproduceren en verstaan wat je leest. Als je werkelijk begrijpt wat je leest, dan ben je in staat om het in eigen woorden te verwerken. Als je alleen maar teksten leert in de zin van memoriseert, dan kun je wel napraten, maar het niet in eigen woorden zeggen.

Kortom: het hangt er maar vanaf hoeveel inzicht je hebt in het behandelde onderwerp.

Los daarvan zijn er ook mensen die naar hun karakter een voorliefde hebben voor archaïsch taalgebruik, maar die prima begrijpen wat ze zeggen, omdat ze ook over andere onderwerpen in archaïserende taal kunnen spreken. Dat is ook een eigenschap die onder predikanten relatief vaak voorkomt, maar die over het algemeen niet erg dienstbaar is bij de verkondiging van het evangelie.

Als je jezelf niet bewust traint in normaal taalgebruik, ga je vanzelf vervallen in het jargon, al dan niet op grond van de statenvertaling. Uiteindelijk richt je je taal naar de bron van je denken en de vertaling heeft daar invloed op. Als je dan ook oudvaders in oude druk leest, ga je vervolgens ook in naamvallen praten.

Dat lijkt met het meest logisch, alle andere verklaringen vind ik wat al te fantastisch.

Beste DDD en Tiberius,

Zouden jullie misschien wat gas terug willen nemen over de prediking en het taalveld dat velen in de gereformeerde gezindte wel lief is? Je doet er veel mensen pijn mee.

Dank.

Met vriendelijke groet,
Erasmiaan

DDD schreef:Er is een verschil tussen reproduceren en verstaan wat je leest. Als je werkelijk begrijpt wat je leest, dan ben je in staat om het in eigen woorden te verwerken. Als je alleen maar teksten leert in de zin van memoriseert, dan kun je wel napraten, maar het niet in eigen woorden zeggen.

Kortom: het hangt er maar vanaf hoeveel inzicht je hebt in het behandelde onderwerp.

Maar dit kan te maken hebben met een bepaalde mate van opleiding. Bij eenvoudigen, zonder of met weinig opleiding zal dit mindere mate opgeld doen.

-DIA- schreef:

Tiberius schreef:Dat hoort daar ook bij. Het gaat om de hele presentatie, omdat ouderwets taalgebruik waarschijnlijk een teken van onzekerheid is.

Dat hoeft het niet per se te zijn. Mensen spreken, zo is niet zelden te constateren, naar hetgeen ze lezen. Dat kan een mens vormen, ook in zijn of haar taalgebruik. Een oude vriend, die ons al jaren ontvallen is door de dood, was van geboorte van Flakkee, maar hij sprak de taal van wijlen ds. Kersten en verwanten. Daarom acht ik het goed om de stelling, dat een mens spreekt naar wat hij leest (en hoort) als niet meer ter zake doende, ook wat voorbarig. Nader onderzoek is in deze wellicht gewenst, om niet al te stellige uitspraken hieromtrent te lanceren*
(*ander woord voor doen).

Ik weet niet of deze theorie wel klopt. Beroepshalve lees ik veel ambtelijke teksten, maar in het spreken gebruik ik die taal zeker niet. Daar doe je de luisteraar namelijk geen plezier mee. Overigens schijn ik zelf een ambtenaar te zijn die op een moderne manier schrijft. Dus veel korte zinnen, gebruik van de actieve vorm en het vermijden van ouderwetse woorden zoals 'vigerend', 'nochtans', 'onderhavig' en andere ambtelijke klassiekers.

Erasmiaan schreef:Beste DDD en Tiberius,

Zouden jullie misschien wat gas terug willen nemen over de prediking en het taalveld dat velen in de gereformeerde gezindte wel lief is? Je doet er veel mensen pijn mee.

Dank.

Met vriendelijke groet,
Erasmiaan

Juist. Ik sluit me daarbij aan.

Overigens moeten we niet een grens overgaan. Ik hoorde pas in een weekdienst een dominee wel de grens opzoeken door de gemeente aan te spreken met: 'Jeugd, middelbaren van leeftijd, ouderdom...'

Je kunt dan ook gewoon zeggen: 'Jongelui, vaders en moeders, ouderen...'

Maar dat is een kleinigheidje, waar ik me verder niet aan stoor.