Bekering, vroeger en nu

[Erasmiaan]

Het is opvallend te noemen dat Charles herkent en beaamt wat Marion schrijft. Dat zou Bezorgd en Hollander voorzichtig moeten maken met het aanpakken van Marion.

Ik probeer het onder woorden te brengen maar lukt me niet goed. Oudere generatie worstelt nog met toe-eigening van het heil. Voor de jongere generatie is dat een gepasseerd station. Veel avondmaalgangers maar kan weinig aanwijzen met wie ik een geestelijk gesprek zou kunnen voeren. Ook niet op huisbezoek. Dus ik houd mn mond wel – net al de oudere garde. Wereldgelijkvormigheid, weinig kennis maar wel allemaal in de Heer. In beperken van mobielgebruik bij (pre)pubers, dochters zo veel mogelijk in rok laten lopen sta je vrijwel alleen.

DDD is wel heel erg bot in zn beschrijving (zo bot ben ik zelfs nog niet eens ) maar snap wat hij bedoelt. Ik zeg wel eens: het is bevinding uit een boekje geworden.

Deels herken ik wat je zegt. Maar is het misschien vooral het 'gevoel'?
Kan het misschien zo zijn dat ouderen het sowieso lastig vinden om het van jongeren te geloven. En dat dit altijd al zo geweest is?
Ze spreken een andere taal. Ze reageren soms anders. En.. Wat de toe-eigening betreft. De levenslange twijfel is ook geen teken van gezond geestelijk leven. Kan het zijn dat jongeren sneller vastigheid hebben omdat ze ook meer in aanraking komen met andere bronnen?
Luisteren meer over de kerkmuren heen. Geschriften van bv puriteinen zijn toegankelijker geworden en krijgen meer aandacht. We horen steeds meer vanuit de wereldwijde kerk, waar bv toe-eigening een veel minder beladen onderwerp is.
Misschien heeft dat ook invloed?

En koppelen wij tradities niet vaak veel te snel aan de staat van iemand? De huidige generatie wil bijbels onderbouwt hebben waarom we bepaalde zaken wel of niet doen. Middelmatige zaken, die voorgaande generaties soms heel belangrijk vonden, wordt soms wat anders mee omgegaan. Ook hier, omdat men ziet dat wereldwijd de gewoonten vaak heel anders zijn dan in Nederland. Iets waar voorgaande generaties niet of veel minder van wisten.

Maak jij je niet bezorgd over wat Charles opnoemt en wat velen hier herkennen, Bezorgd? Even om de opmerking in perspectief te zetten: dit wordt niet door mij of door Marion of DIA gezegd. Charles zegt dit. Charles.

[Jantje]

Ik sluit me hierbij aan. Ik heb het bericht van @Charles niet eerder gezien, maar ik herken helemaal wat hij schrijft uit mijn eigen omgeving, al wil ik dat over het huisbezoek dan niet voor mijn rekening nemen.

[samanthi]

Ik sluit me hierbij aan. Ik heb het bericht van @Charles niet eerder gezien, maar ik herken helemaal wat hij schrijft uit mijn eigen omgeving, al wil ik dat over het huisbezoek dan niet voor mijn rekening nemen.

Ik herken er niets van.

[Bezorgd]

Soms vraag je je af, wanneer doe je het goed hier... ?

ik begon de reactie op Charles als volgt:

Deels herken ik wat je zegt

Maar blijkbaar is dat nog niet genoeg.

[Jantje]

Soms vraag je je af, wanneer doe je het goed hier... ?

ik begon de reactie op Charles als volgt:

Deels herken ik wat je zegt

Maar blijkbaar is dat nog niet genoeg.

Laat ik dan de vraag stellen wat het deel is wat je wél herkent. Want daar schrijf je verder niet over. Je schrijft alleen over het deel waarin je @Charles niet herkent. Daarmee verzwijg je zijn bezorgdheid volledig. En dat terwijl je zelf juist 'bezorgd' als forumnaam hebt gekozen.

[Bezorgd]

Ik zie ook wel dat er een gevaar is voor een verbondsoptimisme die tegen verbondsautomatisme aan schuurt.
Ik zie ook dat jongeren worstelen met het staan in de wereld en het niet zijn van de wereld.

Dus dat begrijp ik.

Daarnaast reageerde ik op Charles omdat ik denk dat een (groot? ) deel van de zorg ook veroorzaakt wordt door veel onbegrip bij ouderen richting jongeren.
Jongeren leven in een heel andere wereld. Veel andere prikkels. De wereld is een dorp geworden. Contacten zijn veel breder. Alles gaat sneller. Er is een stuk mondigheid die vroeger anders was.
Tegelijkertijd zie ik ook dat vele jongeren veel bewuster de keuze maken. Niet vanuit sociologische druk, maar door genade vanuit hun eigen hart. Veel bewuster betrokken zijn bij kerk en godsdienst dan veel van hun ouders. Maar tegelijkertijd ook veel meer interkerkelijk denken en oog hebben voor de wereldwijde kerk.
Dat heeft zijn invloed ook op het leven als christen.
En dan begrijp ik ook dat ouderen dat soms niet op de juiste wijze kunnen beoordelen.

[Terri]

De culturele verschillen tussen generaties zijn vele male groter, omdat een bekeringswieg volgens de standenleer zich geheel anders voltrekt dan een kohlbruggiaanse bekering of evangelische bekering. Hoewel ik een voorkeur voor de laatste heb ontwikkeld, betekent dat geen veroordeling van het andere. Maar binnen het geheel van de kerken ligt die onderlinge beoordeling wel eens anders. Ik veronderstel aan het generatie'conflict' dus ook een botsing tussen verschillende theologiën.

Een ander groot verschil is de rol van het karakter binnen het geheel van de bekering. Er zijn er die zo in de wolken en zo in de kolken zijn en er zijn personen met meer gematigde en rustige karakters waar het emotionele aspect niet zo'n grote invloed heeft op de vraag naar hun staat. Beide groepen verstaan elkaar slecht.

Mee eens, soms moet je even moeite doen om elkaar echt te begrijpen en niet gelijk afhaken als de woordkeus, de manier van uiten je niet bevalt.
En hoe ben je zelf gesteld? Hoe meer vervuld met de Heilige Geest, des te meer staan je 'antennes' zuiver afgesteld.

[Erasmiaan]

Soms vraag je je af, wanneer doe je het goed hier... ?

ik begon de reactie op Charles als volgt:

Deels herken ik wat je zegt

Maar blijkbaar is dat nog niet genoeg.

Laat ik dan de vraag stellen wat het deel is wat je wél herkent. Want daar schrijf je verder niet over. Je schrijft alleen over het deel waarin je @Charles niet herkent. Daarmee verzwijg je zijn bezorgdheid volledig. En dat terwijl je zelf juist 'bezorgd' als forumnaam hebt gekozen.

eens. Eerst zeg je dat je het deels herkent en vervolgens zette je vraagtekens en relativeringen bij zowat elke opmerking van Charles. Ik zie nu dat je ook zorgen hebt over verbondsoptimisme. Dat is winst. Ook zie je dat de jeugd worstelt met het staan in de wereld en niet zijn van de wereld. Daar worstelen we denk ik allemaal mee. Maar volgens mij bedoel je daarmee eufemistisch gezegd dat je de jeugd ook niet kunt volgen in hun wereldgelijkvormigheid. En ook dat is fijn dat we daar overeenstemming in vinden. Wel begin ik me dan af te vragen waarom zo fel op Marion gereageerd werd, maar dat heeft dan misschien met de wijze van benoemen te maken of de persoon die het benoemt. Want volgens mij zijn jullie het verder op onderdelen best eens met elkaar.

[Ad Anker]

De culturele verschillen tussen generaties zijn vele male groter, omdat een bekeringswieg volgens de standenleer zich geheel anders voltrekt dan een kohlbruggiaanse bekering of evangelische bekering. Hoewel ik een voorkeur voor de laatste heb ontwikkeld, betekent dat geen veroordeling van het andere. Maar binnen het geheel van de kerken ligt die onderlinge beoordeling wel eens anders. Ik veronderstel aan het generatie'conflict' dus ook een botsing tussen verschillende theologiën.

Een ander groot verschil is de rol van het karakter binnen het geheel van de bekering. Er zijn er die zo in de wolken en zo in de kolken zijn en er zijn personen met meer gematigde en rustige karakters waar het emotionele aspect niet zo'n grote invloed heeft op de vraag naar hun staat. Beide groepen verstaan elkaar slecht.

Wat een mooie post met rake inhoud. Geheel eens.

Heb ik wel een vraag: Een bekering van vroeger kan daarmee moeilijk via de standenleer zijn gegaan, omdat die niet bestond. Begrijp ik je goed?

[Herman]

Heb ik wel een vraag: Een bekering van vroeger kan daarmee moeilijk via de standenleer zijn gegaan, omdat die niet bestond. Begrijp ik je goed?

Vroeger betreft de periode waarin dit wel bestond.

[Jantje]

Soms vraag je je af, wanneer doe je het goed hier... ?

ik begon de reactie op Charles als volgt:

Deels herken ik wat je zegt

Maar blijkbaar is dat nog niet genoeg.

Laat ik dan de vraag stellen wat het deel is wat je wél herkent. Want daar schrijf je verder niet over. Je schrijft alleen over het deel waarin je @Charles niet herkent. Daarmee verzwijg je zijn bezorgdheid volledig. En dat terwijl je zelf juist 'bezorgd' als forumnaam hebt gekozen.

eens. Eerst zeg je dat je het deels herkent en vervolgens zette je vraagtekens en relativeringen bij zowat elke opmerking van Charles. Ik zie nu dat je ook zorgen hebt over verbondsoptimisme. Dat is winst. Ook zie je dat de jeugd worstelt met het staan in de wereld en niet zijn van de wereld. Daar worstelen we denk ik allemaal mee. Maar volgens mij bedoel je daarmee eufemistisch gezegd dat je de jeugd ook niet kunt volgen in hun wereldgelijkvormigheid. En ook dat is fijn dat we daar overeenstemming in vinden. Wel begin ik me dan af te vragen waarom zo fel op Marion gereageerd werd, maar dat heeft dan misschien met de wijze van benoemen te maken of de persoon die het benoemt. Want volgens mij zijn jullie het verder op onderdelen best eens met elkaar.

Wie zijn die 'jullie'?

[Erasmiaan]

Marion en Bezorgd.

[Hollander]

Tussen bekering vroeger en nu zit in de kern geen enkel verschil. De woorden, gedragingen, uitingen en emoties kunnen totaal verschillend zijn. Afhankelijk van afkomst, theologische bedding, karakter, leeftijd, etc.
Ik denk wel dat binnen generaties over het algemeen sneller herkenning is, dan over generaties heen. Tenzij het hele referentiekader van iemand voornamelijk over generaties heen ligt.

[Johann Gottfried Walther]

Heb ik wel een vraag: Een bekering van vroeger kan daarmee moeilijk via de standenleer zijn gegaan, omdat die niet bestond. Begrijp ik je goed?

Lijkt mij ook, zaken die niet gepreekt worden, worden doorgaans ook niet beleefd.

[Herman]

Heb ik wel een vraag: Een bekering van vroeger kan daarmee moeilijk via de standenleer zijn gegaan, omdat die niet bestond. Begrijp ik je goed?

Lijkt mij ook, zaken die niet gepreekt worden, worden doorgaans ook niet beleefd.

Ik snap dit commentaar niet zo goed. Ik quote even een stukje uit digibron, verschenen in het rd in het jaar 2019:

De zogenoemde standenleer wortelt niet in het gezelschapsleven uit de negentiende eeuw, maar in de verlichte piëtist Lampe. „Het geestelijk leven heeft bij hem iets wetmatigs en voorspelbaars.”

Dat stelt G. H. (Gert) Leurdijk (1953) die maandag in Amsterdam promoveert op het proefschrift ”In het voetspoor van Lampe: gereformeerde piëtisten tussen Bremen en de Republiek in de eerste helft van de achttiende eeuw” (een uitgebreidere handelseditie verschijnt later).

Verder laat ik dit stukje van mijn opmerking rusten. Iedereen snapt dat er een verschil tussen de meer op de reformatie en puriteinen georiënteerde vroomheid bestaat versus de vroomheid die binnen deze benoemde cultuur wordt voorgestaan. En naar mijn idee zijn dat overkomelijke accentverschillen, maar niet voor iedereen in de gezindte.