Geschiedenis
Irak kent als natie geen lange geschiedenis. Bij elkaar geraakt door de Britten, kent het pas sinds 1932 onafhankelijkheid als land Irak. Tot 1958 is Irak pro-Brits en kent het een redelijk stabiele democratie met een monarchie. In 1958 verandert dit bij een staatsgreep waar de anti-Britse, met het communisme dwepende generaal Qasim de macht grijpt. In 1963 wordt deze vermoord, waarna het land enigszins stuurloos ronddobbert tot 1968. Dit is het eerste jaar dat de geseculariseerde partij Baath (met steun van Amerika) de macht overneemt. In 1979 neems Saddam Hussein de macht over en vormt het beetje democratie dat aanwezig is, om tot een totallitaire dictatuur. Al snel valt Saddam Iran binnen. Tot 1982 weet Irak aardig wat terrein te winnen, maar vanaf dan zorgt een Iraans tegenoffensief ervoor dat de winst van Irak omgezet wordt in een groeiend verlies. Dit weer tot grote ontevredenheid van het westen, dat het moslimland Iran niet graag het seculiere Irak ziet bezetten. Hoewel Irak de aggressor was, volgde massale westerse steun. Frankrijk en Duitsland leveren veel wapens, Amerika levert wapenfabrieken, grondstoffen voor chemische wapens, helikopters en zelfs satellietgegevens over de posities van Iraanse troepen. Hoewel in 1984 bekend werd dat Irak chemische wapens inzette, kwam er geen protest uit het West-Europa en Amerika. Uiteindelijk komt er in 1988 een wapenstilstand. Amerika, dat Irak ziet als een seculiere bondgenoot tussen de moslimlanden van Saoudi-Arabië en Iran, ziet deze bondgenoot in 1990 Koeweit binnenvallen. Koeweit, gesteund door een unanieme VN, wordt bevrijd door een wereldwijde coalitie. Bush roept de Iraakse bevolking op om in opstand te komen tegen Irak. De Koerden en sjiieten geven hier gehoor aan. Maar omdat de beloofde steun van Amerika uitblijft wordt deze opstand bloedig neergeslagen. Na deze golfoorlog stelt de VN sancties tegen Irak in, met als doel om de herbewapening van Irak te voorkomen. Ook worden wapeninspecteurs naar Irak gestuurd. Zij ontdekken de plannen van Irak aangaande een atoombom en over de chemische wapens van Irak. Veel chemische wapens worden vernietigt. In 1994 ontdekt een commissie van het Amerikaanse Congres dat de anthrax-sporen die in Irak gevonden zijn, uit Amerika komen. Irak werkt niet goed mee met de wapeninspecties: wapeninspecteurs worden zo veel mogelijk dwars gezeten (ook krijgen de wapeninspecteurs te weinig bevoegdheden van de VN) In 1998 zijn Amerika en Engeland het zat en bombarderen Irak. Dit had tot gevolg dat Irak de wapeninspecteurs helemaal niet meer het land binnenliet. Frankrijk en Rusland keren zich tegen de Amerikaanse aanpak, juist doordat een gewelddadige aanpak dichterbij brengt. Amerika en Engeland luisteren hier niet naar en voeren sinds 1998 regelmatig bombardementen uit in de no-fly zone in Irak.
- Amerika en Engeland kennen beide een lang verleden van ingrijpen in Irak. Al vanaf het begin van de vorige eeuw bemoeien Amerika en Engeland zich met het land Irak. Bepaalde regeringen worden gesteund, bepaalde minderheden worden genegeerd zodat de regering alle vrijheid heeft om die te onderdrukken. Wanneer Irak Iran binnenvalt, krijgt Irak steun van Amerika. Waar andere landen passieve steun geven in de vorm van wapenleveranties, steunt Amerika Irak actief door satellietgegevens door te geven.
- Toch keert de door Amerika in het zadel geholpen Saddam Hussein zich tegen Amerika (Dat dit geen incident is bewijst de bemoeienissen van Amerika in andere landen en de gevolgen die dit voortbrengt; Afghanistan (Taliban komt met hulp van Amerika aan de macht), Cuba (zocht toenadering naar Amerika maar werd genegeerd, zocht toenadering naar Rusland en werd geïsoleerd))
- Als reactie op Irak eist Amerika nu dat Irak zich ontwapend (terwijl Amerika, maar ook andere landen verantwoordelijk zijn voor het leveren van die wapens)
- Amerika eist dat Irak haar atoom- en biologische wapenprogramma opgeeft. Dat is fijn, prima, goed voor de wereldvrede. Maar is dit niet een kwestie van het verhaal met de splinter en de balk? In de laatste jaren dat Irak opeens weer een bedreiging is, is Amerika tegen alle internationale verdragen begonnen met de bouw van een Star Wars raketschild, is het één van de weinige landen die niet meedoet in een verdrag dat atoomproeven uit moet bannen, is uit de onderhandelen tot een conventie die biologische wapens de wereld uit moeten bannen gestapt, doet niet mee aan de internationale conventie die landmijnen verbiedt, etc. Waar het andere landen wil dwingen om geen atoom- en biologische wapens te produceren, zou het zelf in ieder geval moeten toewijden aan een vermindering van het eigen arsenaal.
11/9
Op 11 september 2001 krijgt de nieuwbakken Amerikaanse president een geweldig probleem voor zijn kiezen. Gevoed door anti-Amerikaanse sentimenten, vliegen enkele moslim-terroristen vliegtuigen het Empire-State gebouw in. Een nationale ramp volgt. Bush, tot 11/9 niet populair, groeit uit tot een staatsman, een leider van het nu verenigde Amerikaanse volk. Hoewel er geen Irakezen bij de aanslagplegers horen (Bin Laden had, in tegenstelling tot wat Amerika vaak beweert, een hekel aan de 'slechte moslim' Saddam Hussein) groeit er in Amerika steun voor een aanpak van Irak. Bush stookt het vuur tussen Amerika en Irak nog verder op door Irak, samen met Iran en Noord-Korea, de as van het kwaad te noemen (Dat dit het vuur heeft opgestookt is duidelijk: ruim een jaar later is een ongevaarlijke situatie van Irak geworden tot een oorlogssituatie en de situatie waarin Noord-Korea meewerkte met Zuid-Korea tot verbroedering is omgeslagen tot een bijna-oorlogssituatie. Bravo Bush!)
De CIA brengt in 2002 een rapport uit waarin het zegt dat Irak geen enkel gevaar levert voor de buurlanden en voor Amerika. Volgens Tenet overdrijft Bush de dreiging van Irak om oorlog te rechtvaardigen:
Ook zegt hij het volgende:And it raises the question whether President Bush has been exaggerating the threat to justify military action.
Ook zou de link tussen Al-Qaida en Saddam Hussein overdreven worden. Hoewel Saddam zijn sympathie voor de aanslagen uitsprak, wil dit niet zeggen dat er een link tussen Bin Laden en Saddam zou bestaan. Vanwege hun totaal andere achtergrond (seculiere Saddam en fundamentalist Bin Laden) stelt Tenet dat er geen link is.In the propaganda war preceding military action, government are always prone to casting any threat in the most dramatic possible way.
Bush stond niet te wachten op een rebellerende inlichtendienst. Tenet wordt snel op het matje geroepen en moet uiteindelijke enkele uitspraken terugnemen.
Verdere escalatie
Hoewel de VS in eerste instantie zelf de oorlog wil voeren (samen met Engeland) zoekt het uiteindelijk toch de steun van de VN. Resolutie 1441 wordt aangenomen onder grote druk van Amerika, dat anders Irak dreigt binnen te vallen zonder toestemming. Wapeninspecteurs worden toegelaten in het land. Resolutie 1441 eist volledige meewerking en eist dat Irak aantoont dat het geen ABC-wapens meer heeft, of deze vernietigt als deze aanwezig zijn. Irak beweert vervolgens dat deze voorraden vernietigd zijn.
Hoewel de wapeninspecteurs zeggen minstens een half jaar nodig te hebben om een volledige inspectie uit te voeren, heeft Amerika deze tijd niet. Amerika wil indien mogelijk voor de zomer aanvallen en kan de volledige wapeninspecties niet afwachten. Amerika begint vervolgens aan een massale troepenopbouw, die pas afgelopen week is afgerond. Hoewel Blix rapporteert dat ondanks eerste strubbelingen Irak nu goed mee lijkt te werken en actief bezig is met ontwapening, probeert Amerika steun te werven voor een oorlog.Irak heeft vrijdag per fax een rapport over zijn oude voorraad dodelijk zenuwgas VX naar de Verenigde Naties (VN) gestuurd. Volgens een woordvoerder van de VN-wapeninspecteurs omvat het verslag, dat al was aangekondigd, 25 kantjes.
Met de informatie wil Irak aantonen dat het twaalf jaar geleden de voorraad van het chemische middel vernietigde, en dus aan de eisen van de VN voldeed. De VN verbieden Irak het bezit van massavernietigingswapens. Volgens een bron bij het ministerie van Buitenlandse Zaken in Bagdad omvat het rapport ,,de resultaten van analyses over de hoeveelheden chemische stoffen die in 1991 werden vernietigd.''
Deskundigen bekijken de documenten. Ongeveer de helft van de nieuwe, zeer technische informatie is in het Arabisch, en moet eerst in het Engels worden vertaald, aldus diplomaten.
In december had Irak al meegedeeld dat het 3,8 ton VX-gas en de voorraad van de miltvuurbacterie antrax had vernietigd. Maar het regime in Bagdad leverde daarvoor geen bewijzen, waarop de VN-wapeninspecteurs nieuwe informatie vroegen.
Een notitie van de NSA lekt uit dat andere leden van de VN-veiligheidsraad bespioneerd worden door Amerika, om zo de meningen te kunnen beïnvloeden. Tijdelijke leden van de VN veiligheidsraad worden onder grote (economische) druk gezet om voor een oorlogsresolutie te stemmen. Turkije krijgt een bedrag van 30 miljard dollar(!) aangeboden als het troepen toelaat in het land. Principiële kiezes lijken afgekocht te worden.
Powell presenteert Amerikaanse bewijzen voor de VN. De wereld wacht met spanning af wat de Amerikaanse bewijsvoering inhoudt. Helaas kan er geen vondst van chemische wapens gevonden worden, wel indirect bewijs dat Irak het eventueel kan hebben. Ondanks de vele inspanningen van de Amerikaanse inlichtingendiensten kan de bewering dat Irak nog steeds veel chemische wapens heeft, niet bewezen worden.
- Na 11/9 is er het besef in Amerika gekomen dat er mensen in de wereld zijn die Amerika kwaad willen doen. 11/9 is volgens de Amerikanen een ramp van nooit eerder vertoonde proporties en dit geeft ze het recht om een preventieve aanval uit te voeren op landen waar er mensen zitten die een hekel aan de VS hebben.
- In plaats van te kijken wat de oorzaak van die haat is, doet de VS meer aan symptoonbestrijding: ipv ervoor zorgen dat de mensen minder reden hebben om de VS te haten, wil het ervoor zorgen dat er geen mensen meer zijn die Amerika haten.
- De terroristen van 11/9 komen uit landen waar Amerika al jaren machtsspelletjes speelde. Als reactie hierop beegint Amerika met nieuwe machtsspelletjes.
- Een gevolg van 11/9 is dat Amerika weer naar Saddam Hussein gaat kijken. Hoewel wapeninspecteurs beweren dat Irak nog maar een vijfde van het aantal wapens heeft dat het vroeger had, blijft Bush Irak als een groot gevaar zien. Zo groot, dat hij zelfs een link tussen Saddam en Bin Landen verzint, waartegen zelfs zijn eigen inlichtingendienst in verzet komt.
- Bovenstaande nuancerend, blijft het feit dat Saddam geen prettig kereltje is. Echter, om nieuwe machtsspelletjes van Amerika te voorkomen en om de cyclus van symptoonbestrijding te doorbreken is het beter om de VN dit te laten regelen. Er was immers een internationale consensus dat terrorisme gevaarlijk is. Maar door het eigenheimer optreden van Amerika in Afghanistan (een oorlog beginnen omdat er één enkel persoon zit die ze graag willen hebben, deze vervolgens niet vinden maar toch de oorlog als gewonnen presenteren doordat de vrouwen in Afghanistan in theorie weer kunnen vliegeren, terwijl dit niet het doel was)
- Amerika heeft echter nooit de indruk gewekt dat het daadwerkelijk mee wil werken met de VN. De beslissing in hogere handen leggen betekent dat de VN verantwoordelijk is voor de inspecties en de VN een beslissing neemt of er een oorlog wel of niet nodig is.
- Amerika wacht nauwelijks het eerste tussenrapport af om te beginnen met het zoeken van bondgenoten voor een aanval. De aap komt uit de mouw: Amerika wil alleen met de VN meewerken als het ook zijn zin krijgt. Wanneer het overgrote deel van de mensheid (in Nederland als oorlogszuchtig land is nog geen 30% voor een oorlog van Amerika) tegen een oorlog is, zou Amerika zich onder de VN zich moeten schikken met deze consensus.
- Amerika doet dit niet en begint met een grote troepenopbouw, duidelijk gericht op een oorlog.
- Hoewel het de besluiten van de VN niet respecteert, gebruikt het wel eerdere resoluties van de VN om een oorlog te rechtvaardigen. Deze resoluties hebben echter geen rechtsgrond zonder de VN.
Kosten/baten
Voor de afweging een oorlog is natuurlijk een kosten-batenanalyse nodig. In het geval van een oorlog zijn de kosten en de baten erg onzeker vanwege het kenmerk van oorlogen dat deze verre van zekere uitkomsten kan bieden.
Baten:
De baten van een oorlog tegen Irak houden in dat Saddam Hussein weg is. Saddam Hussein is een dictator en wanneer hij weg is, kan Irak aan een nieuwe wederopbouw beginnen. Dit is echter niet voldoende: Saoudi-Arabië is ook een dictatorschap, Noord-korea is ook een dictatorschap, waar zelfs nog minder rechten zijn dan in Irak.
Ook zouden de baten kunnen inhouden dat na een oorlog Irak geen biologische wapens meer heeft. Dit lijkt inderdaad een voordeel te zijn, ware het niet dat Irak niet zoveel wapens meer overheeft ivm voor de Golfoorlog. Toen vormde het ook geen bedreiging. Door een aanval op Irak wordt het risico gelopen dat biologische wapens uit de controle van Irak op de zwarte markt terechtkomen en door terroristen aangekocht worden. Wapens in handen van terroristen vormen een groter gevaar dan in handen van Irak.
Kosten
De kosten van een oorlog zijn enorm. De kosten van de oorlog worden nu voorzichtig geschat door Amerika op 100 miljard (dit bedrag is vrijgemaakt door het congres), maar de effecten op de wereldeconomie zullen vele malen groter zijn.
Het milieu is niet gebaat bij de vele duizenden bommen die Amerika ongetwijfeld op Irak zal gooien, alsmede de verrijkte ammunitie die Amerika gebruikt. Wanneer Irak haar olievelden in de brand steekt, zal dit grote gevolgen hebben voor het milieu.
Irak wordt door sommige mensen gezien als het Walhalla voor de archeoloog. Als bakermat van de beschaving heeft Irak ruim een half miljoen opgraafplekken met grote historische waarde. De schade hieraan kan enorm zijn.
Naar aanleiding van de eerste golf-oorlog zijn er tienduizenden doden gevallen (betrouwbare gegevens over Irak ontbreken, dit is dat ook een schot in de lucht) In een nieuwe oorlog waar Amerika Irak wil bezetten, zou dit aantal nog verder kunnen oplopen.
Een laatste kosten is het verlies aan stabiliteit in de regio. in andere landen zullen de leiders meer moeite krijgen om de anti-Amerika sentimenten onder de duim te houden. Een oorlog zou ervoor kunnen zorgen dat er in enkele landen een serieuze kans bestaat op een coup (Jordanië bijvoorbeeld)
- Toch gaat het bij het wel of niet beslissen of er een oorlog komt niet zozeer om een kosten-baten analyse. Het gaat erom dat de meeste mensen voor een oorlog zijn omdat dit recht doet aan de inwoners van Irak. Oftewel: de VN moet een eventuele oorlog leiden.
- Dat die meerderheid er niet is, is al eerder aangetoond. Dit zal echter ook vervelende gevolgen hebben voor de politieke leiders buiten Amerika die Amerika steunen. Eigenlijk bestaat er alleen in Amerika een krappe meerderheid voor een oorlog. In Australië, Spanje en Engeland staat de regering nu al op wankelen door de sterke oppositie tegen een oorlog buiten de VN.
Even in het kort:
- Ik ben voor een oorlog onder VN, wanneer de VN dit nodig zou vinden.
- Ik ben fel tegen een oorlog van Amerika met een coalitie van bereidwilligen, doordat dit alleen maar symptoonbestrijding is. Ook wegen de onzekere baten niet op tegen de wat zekere hoge kosten.
[Aangepast op 3-18-2003 door Quazzy]
:(:(:(:(