Profielschets predikant, uit: Beroepingswerk [11]

[FlyingEagle]

Misschien off-topic maar het moet me even van het hart: Ik merk dat men 'dominee' steeds meer gaat
zien als een 'gewoon beroep' waarvoor je kiest of niet kiest.

Helemaal juist, DIA, dat is de grondoorzaak van het feit dat kerkenraden het ook zo gaan zien en met ongeestelijke profielschetsen gaan werken.

Volgens mij spreek je je een beetje tegen.
Eerder schreef je dat het goed is dat een gemeente niet elke kandidaat op het tweetal stelt, maar kijkt of de kandidaat past bij de gemeente.
Dat is ook al een vorm van 'profielschets'

Een profielschets an sich is niet zo erg, maar je kunt het ook gaan overdrijven.

Wanneer is het dan 'ongeestelijk'? Waar ligt die grens? Lijkt me lastig te bepalen

[Johann Gottfried Walther]

Moet ik toch weer denken aan die "profielschets" die hier toen van/over Paulus is geplaatst.
We kunnen wel een beeld vormen van de perfecte predikant, maar die bestaat niet!

[Luther]

Misschien off-topic maar het moet me even van het hart: Ik merk dat men 'dominee' steeds meer gaat
zien als een 'gewoon beroep' waarvoor je kiest of niet kiest.

Helemaal juist, DIA, dat is de grondoorzaak van het feit dat kerkenraden het ook zo gaan zien en met ongeestelijke profielschetsen gaan werken.

Volgens mij spreek je je een beetje tegen.
Eerder schreef je dat het goed is dat een gemeente niet elke kandidaat op het tweetal stelt, maar kijkt of de kandidaat past bij de gemeente.
Dat is ook al een vorm van 'profielschets'

Nee hoor, een kerkenraad hoort geestelijk leiding te geven. En uit dat geestelijk leiding geven vanzelf voortvloeien dat niet iedereen overal gekandideerd zal worden. Met name de prediking is daarin van belang. In de door mij bedoelde profielschetsen staan inderdaad doorgaans schapen met vijf poten; verder heeft de prediking en de studie in het Woord doorgaans maar een zeer geringe plaats inneemt in deze profielschetsen.

[Luther]

Moet ik toch weer denken aan die "profielschets" die hier toen van/over Paulus is geplaatst.
We kunnen wel een beeld vormen van de perfecte predikant, maar die bestaat niet!

Sterker: de meeste predikanten zijn een schaap met slechts 3 of 2 poten.

[GGBeroopingswerk]

... zullen zij zichzelven leraars opgaderen naar hun eigen begeerlijkheden ...

Opgaderen of ophopen; dat is, den een voor en den ander na opwerpen en verkiezen, die hun wat nieuws leren.

Daar moest ik even aan denken.

[Vorst]

Nou, dat vind ik nogal een misplaatste gedachte. Altijd weer gevaarlijk als mensen zomaar een tekst uit het verband plukken en poneren.

[freek]

Bizar! Wat moet je dan nog aan met de passage uit de DL dat God goedertieren boodschappers zendt van deze zeer blijde boodschap tot wie Hij wil en wanneer Hij wil.

Predikanten zijn mannetjes uit het stof verrezen, even vleselijk en zondig als hun gemeenteleden, maar wel met een goddelijk Woord, waarvan ze ambassadeur mogen zijn. Deze notie is in profielschetsen doorgaans verdwenen. Dan gaat het om jong-zijn, ambitieus, goed voor de jeugd, toppastor, nieuwe initiatieven, missionair gedreven, stressbestendig, met verschillen kunnen omgaan, de gemeente bij elkaar houden, etc. etc. etc. Echt niet allemaal onzinnige dingen, maar waar is de geestelijke dimensie?

Vind je dit nou niet een beetje erg zwaar aangezet allemaal?

Nee, ik meen dit serieus. Maar waarom vind jij het erg zwaar aangezet? Wat bedoel je daarmee?

De term speeddaten is natuurlijk vre-se-lijk. Maar dergelijke gemeenten gaan kennelijk uit van de gedachte dat ze diverse predikanten eerst beter willen leren kennen, alvorens te beroepen. Niks mis mee, denk ik. In de hervormde traditie gebeurt dit al jaren, maar dan via de hoorcommissie. Ook in behoudende kringen.
Misschien is het voor jou bezwaarlijk dat predikanten zichzelf melden als ze interesse voor een vacature hebben, maar ik zie niet in waarom dat ongeestelijk zou zijn. Het feit dat de belijdenis spreekt over God die zendt wie hij wil en wanneer hij wil, is niet in strijd met een predikant die zelf een bepaalde behoefte ervaart om te verkassen (of in bevindelijk taalgebruik: die voelt dat hij losgemaakt wordt van een gemeente). Het ongecontroleerde beroepingswerk van kandidaten in de Ger. Gem heeft volgens mij al meer dan één keer voor problemen gezorgd omdat de kersverse dominee toch niet zo bleek te passen in een gemeente.

[ejvl]

Het is vanwege de hardigheid des harten dat bepaalde predikanten niet in bepaalde gemeenten zouden passen.

[Luther]

De term speeddaten is natuurlijk vre-se-lijk. Maar dergelijke gemeenten gaan kennelijk uit van de gedachte dat ze diverse predikanten eerst beter willen leren kennen, alvorens te beroepen. Niks mis mee, denk ik. In de hervormde traditie gebeurt dit al jaren, maar dan via de hoorcommissie. Ook in behoudende kringen.
Misschien is het voor jou bezwaarlijk dat predikanten zichzelf melden als ze interesse voor een vacature hebben, maar ik zie niet in waarom dat ongeestelijk zou zijn. Het feit dat de belijdenis spreekt over God die zendt wie hij wil en wanneer hij wil, is niet in strijd met een predikant die zelf een bepaalde behoefte ervaart om te verkassen (of in bevindelijk taalgebruik: die voelt dat hij losgemaakt wordt van een gemeente). Het ongecontroleerde beroepingswerk van kandidaten in de Ger. Gem heeft volgens mij al meer dan één keer voor problemen gezorgd omdat de kersverse dominee toch niet zo bleek te passen in een gemeente.

Ik pleit hier zeker niet voor de beroepingspraktijk die vooral in de GG rond de kandidaten naar voren komt. Ik heb hier een lans willen breken voor het geestelijk denken rond het beroepingswerk. De hoorcommissie uit de hervormde traditie kan ik dan zeker nog daarbinnen plaatsen. Men wil dan namelijk de predikant beoordelen op de kern van zijn taak: de Woordverkondiging.
Waar ik echter bezwaar tegen heb, is het bestaan van profielschetsen die allerlei eisen aan een predikant stelt, die de Schrift niet stelt. Dus vacatures, advertenties en solliciteren zouden rond beroepingswerk niet gehanteerd moeten worden. De Heere leidt en bestuurt. Ook als een predikant weg wil uit een gemeente, maar er komt geen beroep, gaat dat niet buiten Gods leiding om. Ook predikanten zijn maar mensen en zouden het liefst voor de makkelijke weg kiezen.

De consequentie van de verzakelijking van het beroepingswerk is, dat kerkenraden net zo lang op zoek gaan, totdat ze de meest ideale predikant gevonden hebben. (Soms gaat er een jaar van zoeken aan vooraf, intake-gesprekken en weet ik wat niet al.) Men wil zich overigens het liefst niet binden voor onbepaalde tijd en er 100% zeker van zijn dat er geen problemen ontstaan met welke doelgroep binnen de gemeente dan ook.

Nogmaals: als er meer besef was van Gods roeping en Gods zending (en die blijkt ook uit de vrucht), dan zou er met het beroepingswerk geestelijker worden omgegaan, en zou een vacante gemeente ook niet langer dan een enkele maand wachten om een beroep uit te brengen.

Probleem is overigens ook vaak dat kerkenraden geen idee hebben wie er allemaal predikant zijn en op welke wijze hij het Woord verkondigt. Ik begrijp daar niets van, maar het komt voor... Volgens mij heb je dan al die commissie helemaal niet nodig.