Wie heeft dé waarheid?

[refo]

De grondtoon van het Evangelie is: Jezus Christus en Die gekruisigd.
Zogauw de mens object van studie wordt gaat het mis. Of die studie nu vernederend voor de mens is of niet.

Want als de mens op het diepst vernederd dient te worden houdt dat in dat (wanneer die mens in de prediking inderdaad vernederd wordt) de mens verhoogd wordt. Want dat is toch waar je uit wilt komen.

[Erasmiaan]

Jawel, dat zijn de grondtonen van het Evangelie en die moeten in de prediking doorklinken.

Ellende, verlossing, dankbaarheid, als je dat bedoeld, van harte mee eens!
Maar ik zit met het woord "vernederd" ik zie vernederen toch iets anders als ellende of zondekennis, of word daar hetzelfde mee bedoeld?

Ja. Ik niets en Hij alles.

[Jongere]

Jawel, dat zijn de grondtonen van het Evangelie en die moeten in de prediking doorklinken.

Ellende, verlossing, dankbaarheid, als je dat bedoeld, van harte mee eens!
Maar ik zit met het woord "vernederd" ik zie vernederen toch iets anders als ellende of zondekennis, of word daar hetzelfde mee bedoeld?

Ja. Ik niets en Hij alles.

En wat mag de 'ik' daardoor nog meer zeggen?
Het ik niets is een onderdeel van het evangelie (absoluut!), maar niet het eindpunt. Dat zou geen evangelie zijn. Daarmee is het denk ik niet volledig om Gods eer aan de vernedering van de mens te verbinden.

Ik begrijp de intentie van de uitspraak.gedachte erachter wel en ben het daar ook van harte mee eens.

[Desiree]

Onlangs kwamen er Jehova getuigen. Best gesprek mee gehad, de 2e keer beter dan 1e keer.

Telkens vraag ik ze, wat wil je nu? Voor DE WAARHEID of roepen daarvan, heb ik echt geen tekort.. Die vind ik bij ons net zo goed. Of ik moet het verkeerd interpreteren. Maar dat is voor mij ook een teken om te zeggen, heb jij de waarheid, nou dan moet ik bij jou dus niet zijn. Je zit nog ff te hoog, zeg maar.

Als ze zeggen, hier is de waarheid niet... sta ik voor de koster nog op de stoep. Toch maar eens bij de dorpel luisteren.

Trouwens, in mij is het niet om de waarheid aan te houden, als God me er niet bijhoudt, dan zit ik zo helemaal verkeerd. Men, ik beland in de eerste beste sekte. Maar Hij heeft gezegd, Zie Ik ben met u alle dagen tot aan de voleinding van de wereld. Nou, dan kun je wel een stapje in de wereld zetten, niks engs meer aan.

Ga 'gewoon' met God. Die zal je heus de weg, of welke kerk/of ander soort onderlinge bijeenkomst bij jou past, wel wijzen. Leg je hand in Zijn handen... Als je het Hem serieus vraagt, krijg je antwoord, God is zo geweldig.. Zo Trouw, Lief. Echt. Wij zijn zulke nietige mensjes. Maar God weet daar wel raad mee.. we zijn Zijn schepsels.

[dennis]

Ik ben de weg, DE WAARHEID, en het leven.

[SecorDabar]

Geachte forumleden,
De vraag zou zo bij een catechisatie gesteld kunnen zijn.
Inmiddels zijn er al heel wat (pasklare) antwoorden en meningen gegeven.
(Standaard) Antwoorden en meningen die we misschien zonder dat we het door hebben, vanuit onze kerkelijke achterban hebben meegekregen.
Heel goed te begrijpen, en misschien ook wel heel logisch dat we zo antwoorden.
En het zijn vaak ook hele juiste antwoorden
Mijn vraag aan jullie: In hoeverre is jouw antwoord of mening voor jou zelf van grote betekenis?

Voorbeeld: Wat Dennis schreef: Ik ben de Weg, DE WAARHEID, en het Leven.
Dat vind ik zo'n prachtig antwoord, daar bloeit er wat in me, dat antwoord heeft zo'n grote betekenis voor me, omdat Christus De Weg wil zijn, omdat ik mocht beleven dat mijn wegen alleen maar doodlopende wegen zijn.
Dat Christus De Waarheid is, omdat ik door Gods Geest er aan ontdekt werd dat ik een bedrieger van nature ben, en dat Hij nog naar zo'n bedrieglijk hart wilde omzien,
Dat Christus Het Leven is, ja door genade ook voor mij omdat ik zo'n dode zondaar ben. Als Christus zegt: Uw Woord is de Waarheid, o wat wordt dat lieve Woord dan tot voedsel voor mijn ziel.
Beleef ik dat dan elke dag even sterk? Nee zeker niet, maar wat een wonder dat de zekerheid ook niet in mijzelf ligt, maar buiten mijzelf in Hem.
Ik schrijf dit wel met enige aarzeling, want het kan zo gemakkelijk dat je met een persoonlijk getuigenis op de voorgrond wilt treden, of dat je afvraagt, of een forum als dit is, zich daarvoor wel leent.
Dus het is met enige schroom en gereserveerdheid dat ik dit schrijf.

Dus mijn vraag: in hoeverre bepaald jouw antwoord of mening voor jouw zelf van grote betekenis?

[hervormde]

Daar waar de mens op het diepst wordt vernederd en daar waar God op het hoogst wordt verheerlijkt...

Dan is het dus niet moeilijk.

Om iedere vorm van Remonstrantisme te vermijden, lijkt mij het beter om de volgorde om te keren. Zoals ook Johannes doet: Hij moet wassen, maar ik minder worden.

Dus waar God wordt verheerlijkt, daar wordt de zondaar vernederd.

[hervormde]

Jawel, dat zijn de grondtonen van het Evangelie en die moeten in de prediking doorklinken.

Ellende, verlossing, dankbaarheid, als je dat bedoeld, van harte mee eens!
Maar ik zit met het woord "vernederd" ik zie vernederen toch iets anders als ellende of zondekennis, of word daar hetzelfde mee bedoeld?

Ja. Ik niets en Hij alles.

Ook hier omgekeerd: Hij alles en ik niets.

[hervormde]

De troost ligt in de andere kant. In de Ander. Met de woorden van het formulier voor het Avondmaal:

Hij gebonden opdat wij ontbonden zouden worden;
Hij de smaad, opdat wij nimmermeer te schande zouden worden;
Hij onschuldig veroordeeld, zodat wij vrijgesproken worden;
Hij de vervloeking op Zich geladen, opdat wij met Zijn zegen vervuld zouden worden;
Hij vernederd en verlaten, opdat wij verhoogd en nimmermeer door Hem verlaten zouden worden.

Zullen wij Hem niet in verwondering aanbidden?!

[Desiree]

Wat een compliment dat mijn antwoord Standaard is! Daar zijn de meningen over verdeeld!

Ik meen alles wat ik schreef en ik beleef en zie het zoals ik het schreef. In Christus, dan is de rest bijzaak. In Christus, dat mag ik zelf zijn, omdat de Heilige Geest in mijn hart heeft gewerkt dat ik op zoek ging naar God en leerde de Vader kennen, nadat de Heere Jezus zich geopenbaard heeft als mijn Vriend. Door Hem mag ik tot de Vader gaan. Altijd.

Die 'kerktaal' woordjes geef ik meestal niet zo veel om... ik ben meer van Koos de Jong taal, zeg maar. Praat maar normaal... dan snapt een ander het ook.
Maar als je cultuur dat wel wenst, mag je best kerktaal gebruiken. Ik zie dat als een soort dialect wat wel handig is om te weten, als je elkaar wilt begrijpen.

Als mensen in Christus zijn en we krijgen een gesprek, is dat inderdaad heerlijk.

Ik denk dat je hier vanzelf mensen zult leren kennen die in Christus zijn, en dat je jezelf zult herkennen van vroeger die nog niet in Christus zijn, maar waar we voor mogen vragen aan de Heere. Vandaag ik bekeerd, morgen gij.

Ik ben graag mezelf... en dat kan bij Mijn Vader.

[dennis]

Mijn vraag aan jullie: In hoeverre is jouw antwoord of mening voor jou zelf van grote betekenis?

Voorbeeld: Wat Dennis schreef: Ik ben de Weg, DE WAARHEID, en het Leven.
Dat vind ik zo'n prachtig antwoord, daar bloeit er wat in me, dat antwoord heeft zo'n grote betekenis voor me, omdat Christus De Weg wil zijn, omdat ik mocht beleven dat mijn wegen alleen maar doodlopende wegen zijn.
Dat Christus De Waarheid is, omdat ik door Gods Geest er aan ontdekt werd dat ik een bedrieger van nature ben, en dat Hij nog naar zo'n bedrieglijk hart wilde omzien,
Dat Christus Het Leven is, ja door genade ook voor mij omdat ik zo'n dode zondaar ben. Als Christus zegt: Uw Woord is de Waarheid, o wat wordt dat lieve Woord dan tot voedsel voor mijn ziel.
Beleef ik dat dan elke dag even sterk? Nee zeker niet, maar wat een wonder dat de zekerheid ook niet in mijzelf ligt, maar buiten mijzelf in Hem.
Ik schrijf dit wel met enige aarzeling, want het kan zo gemakkelijk dat je met een persoonlijk getuigenis op de voorgrond wilt treden, of dat je afvraagt, of een forum als dit is, zich daarvoor wel leent.
Dus het is met enige schroom en gereserveerdheid dat ik dit schrijf.

Dus mijn vraag: in hoeverre bepaald jouw antwoord of mening voor jouw zelf van grote betekenis?

Om Christus - de WAARHEID - moet het gaan. Hoe meer Hij waarde voor ons krijgt (en dat gebeurt als we bevindelijk leren wie we zelf zijn en als de Heilige Geest ons laat zien wie Hij wil zijn voor zondaren)
wordt Hij niet veel voor ons, maar ten diepste alles.
Zoals de bruid in het Hooglied het zeggen mag: Alles aan Hem is gans begeerlijk. Zulk een is mijn Liefste.

Beleef ik dat elke dag zo? Jammer genoeg niet, en dat altijd weer door eigen schuld. Maar er zijn toch wel eens ogenblikken waarin mijn ogen mijn Koning mogen zien, in Zijn schoonheid. Wonderlijk en onvergetelijk.

[Upquark]

Misschien wil je je quotes even fiksen, 't is helaas niet te lezen zo.

[Tiberius]

Misschien wil je je quotes even fiksen, 't is helaas niet te lezen zo.

--- Even een handje geholpen; hoewel dat grote voor mij niet zou hoeven, was het volgens mij wel zijn bedoeling ---