Ndonselaar,
Kun je het genoemde B&B ook per bus bereiken?
Ik heb redelijk vaak Fort William gezien, maar het regende ALTIJD. Als je met de bus van Glasgow naar Skye reist, is er een pauze in Fort william. dan mag je even uit de bus en wil je graag even de bergen in. Maar dit kan alleen met een superdichte regenjas.
Dus dit adres: alleen voor waterliefhebbers;):%:+:)
Schotland; vakantieland???
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Hoi Gerrie,
Ze wonen niet in Fort William maar in Onich een klein plaatsje 10 mijl ten zuiden van Fort William. Ik denk dat de bus van Oban er voorbij komt. De bushalte is bij de Post-Office.
Ze wonen niet in Fort William maar in Onich een klein plaatsje 10 mijl ten zuiden van Fort William. Ik denk dat de bus van Oban er voorbij komt. De bushalte is bij de Post-Office.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Hoihoi mensen hier ben ik weer!
Ik ben heelhuids terug gekomen en kan dus dankbaar terug kijken op een schitterende reis!
Ik heb echt genoten en hoop binnenkort het 1 en andere op te schrijven over de vakantie! Schotland is echt de moeite waard! Het was echt een schitterende belevenis!
Aankomende week hoop ik meer te schrijven en een kort verslagje te weergeven. Op dit moment heb ik er nog geen tijd voor!
Ik ben heelhuids terug gekomen en kan dus dankbaar terug kijken op een schitterende reis!
Ik heb echt genoten en hoop binnenkort het 1 en andere op te schrijven over de vakantie! Schotland is echt de moeite waard! Het was echt een schitterende belevenis!
Aankomende week hoop ik meer te schrijven en een kort verslagje te weergeven. Op dit moment heb ik er nog geen tijd voor!
-
secret boy
- Berichten: 179
- Lid geworden op: 30 mar 2002, 19:43
-
Gerrie
Een dieptepunt en een hoogtepunt van de Schotland reis
Met goede moed gingen we met ca. 50 mensen op stap, naar het mooie Schotland. We aten gezellig en uitgebreid. Maar 's avonds in de hut bleek bij velen de maag toch wat op te spelen. Zeeziekte, het is geen lolletje. Menigeen dacht: was ik maar bij moeder thuisgebleven. En 16 uur varen is dan verschrikkelijk lang. Een enorm dieptepunt.
Maar eenmaal op de wal is het leed snel geleden. Een leuke groep en een lekker zonnetje en we waren weer blij. (Helaas met één uitzondering: een echt maagprobleem, mw. moest naar het ziekenhuis, maar uiteindelijk viel het weer mee. Toch moesten 4 personen wel vervroegd naar huis wegens sterfgeval).
Een hoogtepunt: bezoek aan eiland Iona.
Vroeg in de morgen gingen we op pad. We zouden het veer (Oban-eiland Mull) van 10 uur moeten halen. Dit lukte op het nippertje. Het regende wat, maar dat kon de pret niet drukken. Heerlijk weer 3 kwartier varen zonder zeeziek te worden. Dan een stukje rijden over het eiland Mull. Wat is de natuur hier prachtig. We konden amper rustig zitten door alle camera's die om ons heen flitsten. Toen nog eens 10 min. varen naar Iona, geweldig.
Het weer verbeterde en we konden dit bakermat van het christendom gaan bekijken. Hier stichtte de eerste zendeling St. Columba in 563 een klooster. De herbouwde abdij en de ruïnes van de verschillende kloosters zijn het bezichtigen waard.
Voor een impressie zie: http://www-kilsyth-scotland-co-uk.yoll.net/iona.htm
Met goede moed gingen we met ca. 50 mensen op stap, naar het mooie Schotland. We aten gezellig en uitgebreid. Maar 's avonds in de hut bleek bij velen de maag toch wat op te spelen. Zeeziekte, het is geen lolletje. Menigeen dacht: was ik maar bij moeder thuisgebleven. En 16 uur varen is dan verschrikkelijk lang. Een enorm dieptepunt.
Maar eenmaal op de wal is het leed snel geleden. Een leuke groep en een lekker zonnetje en we waren weer blij. (Helaas met één uitzondering: een echt maagprobleem, mw. moest naar het ziekenhuis, maar uiteindelijk viel het weer mee. Toch moesten 4 personen wel vervroegd naar huis wegens sterfgeval).
Een hoogtepunt: bezoek aan eiland Iona.
Vroeg in de morgen gingen we op pad. We zouden het veer (Oban-eiland Mull) van 10 uur moeten halen. Dit lukte op het nippertje. Het regende wat, maar dat kon de pret niet drukken. Heerlijk weer 3 kwartier varen zonder zeeziek te worden. Dan een stukje rijden over het eiland Mull. Wat is de natuur hier prachtig. We konden amper rustig zitten door alle camera's die om ons heen flitsten. Toen nog eens 10 min. varen naar Iona, geweldig.
Het weer verbeterde en we konden dit bakermat van het christendom gaan bekijken. Hier stichtte de eerste zendeling St. Columba in 563 een klooster. De herbouwde abdij en de ruïnes van de verschillende kloosters zijn het bezichtigen waard.
Voor een impressie zie: http://www-kilsyth-scotland-co-uk.yoll.net/iona.htm
-
matthijs019
-
Gerrie
De zon scheen al vroeg toen we in de bus stapten op weg naar Stirling. Stirling, het oude vestingstadje met zijn kasteel hoog op de heuvel, is een bezoek meer dan waard. In The Church of the Holy Rude heeft Ds. Ebenezer Erskine jarenlang gepreekt. We zongen daar psalm 68:10 en dat maakte bij een aantal deelnemers nogal wat los.
Hij kan en wil en zal in nood,
Zelfs bij het naad'ren van de dood,
Volkomen uitkomst geven.
'Mijn man is 5 jaar gelden overleden,' zei er één. Een ander pinkte een paar tranen weg.
Op de begraafplaats stond een standbeeld van Erskine. Hij was daar met een bijbel in z'n hand; vandalen hadden echter één hand eraf gekapt. Er waren nog meer standbeelden van geloofshelden, typisch iets voor Engeland.
Na zijn afscheiding van 1733 liet Erskine een grote kerk bouwen aan de voet van de heuvel. De kerk is er niet meer maar wel zijn graf, dat geflankeerd is door een monument.
's Middags bezochten nog de imposante kathedraal van Dunblane. Deze bevatte een in Nederland gemaakt kerkorgel, dat de koster ons toonde toen hij begreep dat we Hollanders waren.
Op een andere dag, bezochten we Dunfermline en Portmoak. In Dunfermline is Ds. Ralph Ebenezer jarenlang predikant geweest. Vlakbij de abdijkerk ligt zijn grafmonument. De kerk waar hij na zijn afscheiding preekte was niet te bezichtigen, want er is een soort disco in gevestigd en alles was gesloten. Dit was een dieptepunt voor de Erskine-liefhebbers. Maar een paar nieuwsgierige vrouwen vonden nog een oude grafsteen uit deze kerk, waardoor het humeur van sommigen weer wat werd opgekrikt.
In Portmoak is het kleine kerkje waar ds. Ebenezer Erskine is begonnen met preken nog steeds aanwezig. We vonden ergens in een portaaltje zijn naam tussen andere dominees in. Toen de meesten van onze groep een lange wandeling gingen maken op zoek naar nog meer grafstenen, ben ik met een klein groepje mensen hier gebleven. We hebben op een oude stenen trap gezeten, heerlijk in het zonnetje, en wat gekeuveld over van alles wat ons bezig hield. Het gevolg was dat ik 's avonds was verbrand. Ook in Schotland is zonnebrandcreme geen overbodige luxe.
Hij kan en wil en zal in nood,
Zelfs bij het naad'ren van de dood,
Volkomen uitkomst geven.
'Mijn man is 5 jaar gelden overleden,' zei er één. Een ander pinkte een paar tranen weg.
Op de begraafplaats stond een standbeeld van Erskine. Hij was daar met een bijbel in z'n hand; vandalen hadden echter één hand eraf gekapt. Er waren nog meer standbeelden van geloofshelden, typisch iets voor Engeland.
Na zijn afscheiding van 1733 liet Erskine een grote kerk bouwen aan de voet van de heuvel. De kerk is er niet meer maar wel zijn graf, dat geflankeerd is door een monument.
's Middags bezochten nog de imposante kathedraal van Dunblane. Deze bevatte een in Nederland gemaakt kerkorgel, dat de koster ons toonde toen hij begreep dat we Hollanders waren.
Op een andere dag, bezochten we Dunfermline en Portmoak. In Dunfermline is Ds. Ralph Ebenezer jarenlang predikant geweest. Vlakbij de abdijkerk ligt zijn grafmonument. De kerk waar hij na zijn afscheiding preekte was niet te bezichtigen, want er is een soort disco in gevestigd en alles was gesloten. Dit was een dieptepunt voor de Erskine-liefhebbers. Maar een paar nieuwsgierige vrouwen vonden nog een oude grafsteen uit deze kerk, waardoor het humeur van sommigen weer wat werd opgekrikt.
In Portmoak is het kleine kerkje waar ds. Ebenezer Erskine is begonnen met preken nog steeds aanwezig. We vonden ergens in een portaaltje zijn naam tussen andere dominees in. Toen de meesten van onze groep een lange wandeling gingen maken op zoek naar nog meer grafstenen, ben ik met een klein groepje mensen hier gebleven. We hebben op een oude stenen trap gezeten, heerlijk in het zonnetje, en wat gekeuveld over van alles wat ons bezig hield. Het gevolg was dat ik 's avonds was verbrand. Ook in Schotland is zonnebrandcreme geen overbodige luxe.
-
Gerrie
Oud en Nieuw vieren in Harris
Om 8 uur rijden we weg vanuit Glasgow (op zaterdag 28 december). Het begint al licht te worden en het is droog. We rijden de A82 naar Fort William en vanaf Invergarry de A87 richting eiland Sky. Via de nieuwe brug rijden we het eiland over naar Uig, waar we om half drie aankomen. Onderweg stoppen we voor een koffiepauze en voor de lunch. Het regent regelmatig tijdens deze tocht. Om half 4 rijden we de pont naar Tarbet op en weldra varen we richting Harris. Na een kleine twee uur varen komen we in Tarbet aan. Het is dan helemaal donker. Het is nu nog een half uur rijden naar Leverburgh. Via smalle weggetjes rijden we in een aardedonkere omgeving en je krijgt het gevoel in een andere wereld te zijn. Maar we worden onthaald met een warm welkom.
Op zondag 29 december gaan we twee maal ter kerke in de FP kerk van Leverburgh. Beide diensten staan in het teken van het oude jaar. Er zijn een kleine 100 mensen aanwezig. Het zingen gebeurt in het Gaelic, en dat is echt acabadabra voor mij. Gelukkig is de preek wel in het Engels.
Op maandag 30 december gaan we eerst oliebollen bakken. Er zijn daar mensen, die nog nooit een oliebol gezien hebben, dus de twee pakken oliebollenmix komen goed van pas. Het lukt om een redelijke hoeveelheid bollen te maken en deze zijn in het oude jaar echt allemaal op.
Verder bezoeken we een oude dame in het plaatselijke verzorgingshuis (is van de FP kerk) en gaan we 's middags het eiland rond om wat bekenden te bezoeken. Op de smalle, kronkelige weggetjes van Harris leer je om te bidden. Er is een grote rots links en rechts een diep meer; een tegenligger kun je niet zien aankomen op het éénbaans pad. Even verder is er een steile heuvel met vlak achter deze steilte een scherpe bocht, terwijl direct voor je de afgrond gaapt met een groot meer.
Op dinsdag maken we een wandeling en doen we het spel Articulate! Dit is bedoeld als gezelschapsspel voor 14+. Je moet in 30 sec.proberen zoveel mogelijk woorden voor je groep te verklaren. B.v. als je het woord 'stoel' hebt kun je zeggen: een ding op 4 poten waar je op kunt zitten. Soms zitten er echt hele moeilijke namen bij en 30 sec. is snel om. En alles in het Engels. Ik werd ingedeeld bij de 14- en was niet een blij geziene deelnemer door het onvoldoende beheersen van de Engelse taal. De jongere kinderen (en ik) werden verdeeld over de verschillende groepen. 'sAvonds nog een bezoek gebracht bij een gezin in het dorpje Strond.
Op oudejaarsavond is er hier geen kerkdienst. Ook vuurwerk is hier geheel afwezig, heerlijk!!!
Op nieuwjaarsmorgen gaan we om 12 uur naar de kerk en daarna is er het nieuwjaarsdiner. Er worden foto's gemaakt en spelletjes gedaan en dan is deze eerste dag van 2003 ook weer om.
Op 2 januari vertrekken we om 8 uur 's morgens om de pont van 9 uur te halen. We nemen afscheid van de rotsige bergen van Harris en zien al binnen de twee uur de groene (boomloze) bergen van het eiland Sky. De reis verloopt voorspoedig. Het heeft gesneeuwd en hier en daar zijn de bergen wit, maar de wegen zijn goed berijdbaar. We stoppen even in Onich, bij Fort William voor een 'beggar's visit' bij de fam. M. De hele familie is thuis en geeft ons een warm welkom. Er komen hier in de zomer veel Hollanders en de fam. D. uit O. is een graag geziene gast. Voor hen speciaal de hartelijke groeten uit Onich. Om 6 uur komen we in Glasgow aan, vermoeid maar blij om de reis die goed is verlopen.
Een paar dagen later komen we in Glasgow een nederlander tegen, en wel iemand die ook op dit forum schrijft. Leuk hè!
Als ik tijd heb zal ik eens foto's zoeken van Sky en Harris:bo
Om 8 uur rijden we weg vanuit Glasgow (op zaterdag 28 december). Het begint al licht te worden en het is droog. We rijden de A82 naar Fort William en vanaf Invergarry de A87 richting eiland Sky. Via de nieuwe brug rijden we het eiland over naar Uig, waar we om half drie aankomen. Onderweg stoppen we voor een koffiepauze en voor de lunch. Het regent regelmatig tijdens deze tocht. Om half 4 rijden we de pont naar Tarbet op en weldra varen we richting Harris. Na een kleine twee uur varen komen we in Tarbet aan. Het is dan helemaal donker. Het is nu nog een half uur rijden naar Leverburgh. Via smalle weggetjes rijden we in een aardedonkere omgeving en je krijgt het gevoel in een andere wereld te zijn. Maar we worden onthaald met een warm welkom.
Op zondag 29 december gaan we twee maal ter kerke in de FP kerk van Leverburgh. Beide diensten staan in het teken van het oude jaar. Er zijn een kleine 100 mensen aanwezig. Het zingen gebeurt in het Gaelic, en dat is echt acabadabra voor mij. Gelukkig is de preek wel in het Engels.
Op maandag 30 december gaan we eerst oliebollen bakken. Er zijn daar mensen, die nog nooit een oliebol gezien hebben, dus de twee pakken oliebollenmix komen goed van pas. Het lukt om een redelijke hoeveelheid bollen te maken en deze zijn in het oude jaar echt allemaal op.
Verder bezoeken we een oude dame in het plaatselijke verzorgingshuis (is van de FP kerk) en gaan we 's middags het eiland rond om wat bekenden te bezoeken. Op de smalle, kronkelige weggetjes van Harris leer je om te bidden. Er is een grote rots links en rechts een diep meer; een tegenligger kun je niet zien aankomen op het éénbaans pad. Even verder is er een steile heuvel met vlak achter deze steilte een scherpe bocht, terwijl direct voor je de afgrond gaapt met een groot meer.
Op dinsdag maken we een wandeling en doen we het spel Articulate! Dit is bedoeld als gezelschapsspel voor 14+. Je moet in 30 sec.proberen zoveel mogelijk woorden voor je groep te verklaren. B.v. als je het woord 'stoel' hebt kun je zeggen: een ding op 4 poten waar je op kunt zitten. Soms zitten er echt hele moeilijke namen bij en 30 sec. is snel om. En alles in het Engels. Ik werd ingedeeld bij de 14- en was niet een blij geziene deelnemer door het onvoldoende beheersen van de Engelse taal. De jongere kinderen (en ik) werden verdeeld over de verschillende groepen. 'sAvonds nog een bezoek gebracht bij een gezin in het dorpje Strond.
Op oudejaarsavond is er hier geen kerkdienst. Ook vuurwerk is hier geheel afwezig, heerlijk!!!
Op nieuwjaarsmorgen gaan we om 12 uur naar de kerk en daarna is er het nieuwjaarsdiner. Er worden foto's gemaakt en spelletjes gedaan en dan is deze eerste dag van 2003 ook weer om.
Op 2 januari vertrekken we om 8 uur 's morgens om de pont van 9 uur te halen. We nemen afscheid van de rotsige bergen van Harris en zien al binnen de twee uur de groene (boomloze) bergen van het eiland Sky. De reis verloopt voorspoedig. Het heeft gesneeuwd en hier en daar zijn de bergen wit, maar de wegen zijn goed berijdbaar. We stoppen even in Onich, bij Fort William voor een 'beggar's visit' bij de fam. M. De hele familie is thuis en geeft ons een warm welkom. Er komen hier in de zomer veel Hollanders en de fam. D. uit O. is een graag geziene gast. Voor hen speciaal de hartelijke groeten uit Onich. Om 6 uur komen we in Glasgow aan, vermoeid maar blij om de reis die goed is verlopen.
Een paar dagen later komen we in Glasgow een nederlander tegen, en wel iemand die ook op dit forum schrijft. Leuk hè!
Als ik tijd heb zal ik eens foto's zoeken van Sky en Harris:bo