Belijdenis doen, hoezo?

[Mister]

En dan is optie 8 dus ook de juiste keus.

En er zullen ook mensen zijn die alleen optie 6 aankruisen. Dat kan een worsteling zijn.

Jezus roept ons nergens op tot uitstel in de Bijbel...

Wie weet mag het belijdenis doen het gewicht aan de klok zijn dat die zalige ruil bespoedigt.

Dat lijkt me niet de juiste volgorde in tijd en zaak.

[Tiberius]

Niet als je een nieuwe binnenkomer bent.
Want dan heb je niet automatisch huisbezoek.
En ik schaam me niet graag waar een ander bij is, dus zoek ik het liever eerst even zelf uit.

Als je nieuw binnenkomt in een gemeente en je bent nog geen lid, kan je je het beste in laten schrijven als meelevend lid.
Je krijgt dan binnen drie maanden huisbezoek van een aantal ouderlingen, vaak in ieder geval de wijkouderling. Tijdens dat huisbezoek kan je aangeven, dat je de behoefte hebt om geloofsbelijdenis af te leggen en waarom. Mochten er zaken zijn, zoals lagere postings lijken te suggereren, die mogelijk een verhindering daarvoor zijn, kan je dat het beste direct open en eerlijk aankaarten. Als het goed is, zal de kerkenraad dan proberen die verhindering weg te nemen, eventueel door schuldbelijdenis af te laten leggen (voor de kerkenraad, dat hoeft zelden voor de hele gemeente).

Het lijkt alsof je het meest beducht bent voor Bert's ten-vierde:

Ten vierde, als je in je leer of leven enige dingen doet, die niet overeen komen met bepaalde dingen die geleerd worden in dat bepaald kerkverband, zoals hoedje, lange broek, tv, enz...

Doorgaans zijn dat geen onomkeerbare zaken, waardoor er een verhindering tot het afleggen van geloofsbelijdenis zou kunnen optreden. Maar nogmaals: het beste kan je dat bij het kennismakingshuisbezoek open en eerlijk bespreken.

En dat heeft helemaal niets met afgang te maken, dat is een onjuiste gedachtegang. De broeders zullen altijd het oog hebben om een eventueel dwalend schaap terug te brengen naar de kudde.

[Luther]

En dan is optie 8 dus ook de juiste keus.

En er zullen ook mensen zijn die alleen optie 6 aankruisen. Dat kan een worsteling zijn.

Jezus roept ons nergens op tot uitstel in de Bijbel...

Wie weet mag het belijdenis doen het gewicht aan de klok zijn dat die zalige ruil bespoedigt.

Inderdaad!

[Fjodor]

Niet als je een nieuwe binnenkomer bent.
Want dan heb je niet automatisch huisbezoek.
En ik schaam me niet graag waar een ander bij is, dus zoek ik het liever eerst even zelf uit.

Als je nieuw binnenkomt in een gemeente en je bent nog geen lid, kan je je het beste in laten schrijven als meelevend lid.
Je krijgt dan binnen drie maanden huisbezoek van een aantal ouderlingen, vaak in ieder geval de wijkouderling. Tijdens dat huisbezoek kan je aangeven, dat je de behoefte hebt om geloofsbelijdenis af te leggen en waarom. Mochten er zaken zijn, zoals lagere postings lijken te suggereren, die mogelijk een verhindering daarvoor zijn, kan je dat het beste direct open en eerlijk aankaarten. Als het goed is, zal de kerkenraad dan proberen die verhindering weg te nemen, eventueel door schuldbelijdenis af te laten leggen (voor de kerkenraad, dat hoeft zelden voor de hele gemeente).

Het lijkt alsof je het meest beducht bent voor Bert's ten-vierde:

Ten vierde, als je in je leer of leven enige dingen doet, die niet overeen komen met bepaalde dingen die geleerd worden in dat bepaald kerkverband, zoals hoedje, lange broek, tv, enz...

Doorgaans zijn dat geen onomkeerbare zaken, waardoor er een verhindering tot het afleggen van geloofsbelijdenis zou kunnen optreden. Maar nogmaals: het beste kan je dat bij het kennismakingshuisbezoek open en eerlijk bespreken.

En dat heeft helemaal niets met afgang te maken, dat is een onjuiste gedachtegang. De broeders zullen altijd het oog hebben om een eventueel dwalend schaap terug te brengen naar de kudde.

Het zijn niet alleen geen onomkeerbare zaken, het zijn ook geen onoverkomelijke zaken. Alsof lange broek, tv enz. een reden zijn om geen belijdenis af te kunnen leggen.
Veel belangrijker waren Berts ten-eerste, ten-tweede en ten-derde, namelijk of je gelooft dat Jezus Christus ook jouw Zaligmaker is.

[Tiberius]

Klopt. Maar daar leek zij geen moeite mee te hebben. Zoals je kan lezen, richt haar moeite zich op Berts ten-vierde.

[Hinde]

Klopt.
En ik vroeg me af of de bezwaren n.a.v. 'ten vierde' ook ergens zijn vastgelegd, of dat een kerkeraad dat zelf mag bepalen.

[Fjodor]

Klopt.
En ik vroeg me af of de bezwaren n.a.v. 'ten vierde' ook ergens zijn vastgelegd, of dat een kerkeraad dat zelf mag bepalen.

In mijn kerkelijke gemeente is er amper zo'n 'ten vierde'. Het zou me niets verbazen als dat ten vierde dan ook nergens is vast gelegd. En dat het dus meer gewoonte is.
Waarmee ik in het geheel niet wil zeggen dat die gewoonte niet goed is. In mijn omgeving wordt veel te gemakkelijk gedaan over kleding, tv, hoofddeksel etc.
Als ik jou was dan zou ik eerst eens kijken of je jezelf ten opzichte van God kan verantwoorden met betrekking tot die zaken van het 'ten vierde'. Als je dat kan dan zou ik naar de kerkenraad oid gaan en zeggen dat je belijdenis wilt doen. Als ze dan willen dat je zaken verandert dan kan je je daaraan misschien aanpassen.
Houd wel in het oog dat het niet in de eerste plaats om deze dingen gaat! Het gaat om de vraag of je Jezus Christus als Zaligmaker kan en wilt belijden.

[Marnix]

Hm, wel een lastig punt. Hoe ga je om met allemaal regels die je dan worden opgelegd? Je mag belijdenis doen maar.... ik heb de voorbeelden gehoord. Maar dan gaat de tv er uit, maar dan zeg je je lidmaatschap van die sportvereniging op... etc. Moet je die dingen dan aanpassen omdat dat de invulling is van het christen zijn in leer en leven die de kerkenraad maakt? Of moet je je zorgen maken als men dat daar aan toetst en je nog maar eens bedenken?

Het zelfde ook als belijdenis kerkgebonden zou zijn. Als men zou zeggen: Als je belijdenis doet bind je je aan een bepaald kerkverband. Een veelgehoorde redenatie, waarbij ik me zou afvragen of ik belijdenis zou hebben gedaan als er zo mee omgegaan zou zijn.