Evangelisatie op persoonlijke basis

Plaats reactie
de socialist

Evangelisatie op persoonlijke basis

Bericht door de socialist »

Ik ben sinds m'n 7e bevriend met m'n toenmalige buurjongen, en wij zijn sindsdien boezemvrienden. Wij zijn nu inmiddels 47 jaar verder, en ben sinds een kleine twee weken begonnen met het heel voorzichtig overbrengen van het evangelie aan mijn dierbare vriend. (mijn vrouw tracht hierin ook haar aandeel te leveren).

Hoe moet ik het nu verder aanpakken, terwijl hij heel erg begint te twijffelen, om hem niet af te schrikken?

Hij vertelde dat hij al eens heeft geprobeerd te geloven, maar dat hij toen meteen werd geconfronteerd met een hele reeks tegenslagen, waarna hij alles direkt weer aan de kant zette.

Inmiddels heb ik hem wel zover dat hij beloofd heeft om eens mee te gaan naar de kerk waar ik toe behoor.

Mag ik van jullie verdere suggesties, mogelijk vanuit de praktijk???

Groet, Rens
sochrio

Bericht door sochrio »

Het lijkt me voor jou best moeilijk, zeker omdat je hem al zolang kent. Ik zou vooral ingaan op vragen van zijn kant. WAt houdt hem tegen om te geloven? Weet hij wat het geloof inhoud?
Het is natuurlijk ook afhankelijk van wat voor soort mens hij is. Kijk, je hebt mensen die het liefst een boekje in handen geduwd krijgen en die zelf op zoek gaan. Anderen bepraten het liever, weer anderen gaan gewoon van alles uitproberen en maken dan een keuze.
Wat ik zelf het fijnste vind om iets van het evangelie over te brengen is een persoonlijk gesprek. Ik probeer altijd mijn persoonlijke kijk op het geloof over te brengen. Aan een theoretisch verhaal over de belangrijkste leerstukken heeft de ander niet zoveel. Misschien kan je hem vertellen over God, Wie Hij is voor jou en wat het geloof voor jou betekent.
gideon

Bericht door gideon »

Een andere manier, die ik prefereer, is in een persoonlijk gesprek (of via de mail, indien de mogelijkheid daartoe is) je gesprekspartner tot bepaalde inzichten laten komen. Niet op een éénzijdige, opdringerige wijze, maar een manier je vriend bewust aan het denken zet over zijn eigen bestaan en de zin die hij eraan geeft. Als christen mag je zelf immers weten dat God de Vervuller van een mensenleven is (ook de jouwe?). Daarom is het zo belangrijk dat je vriend ontdekt wordt aan de 'leegte' in zijn bestaan. Je zou het evangelie dan als een soort 'verrassing' kunnen aanbieden.

Maar bovenal is goed luisteren naar zijn verhaal het belangrijkst. Zoek aanknopingspunten en zorg dat je in begrijpelijke taal de kern van je geloof overbrengt. Stel jezelf daarom steeds dezelfde vragen die je ook van je vriend kunt verwachten.
The Critical Brother

Bericht door The Critical Brother »

Zaterdagavond jl. waren wij op visite bij de buren.
Ze weten natuurlijk dat wij gelovig zijn.
Zo terloops kwam het gesprek op "het geloof".
Zij zijn ongelovig en de buurman zei dat hij niet kan geloven dat er een God is. Die zou toch nooit onschuldige baby's in Somalië laten verhongeren etc.
Hij vroeg wat ik dan van het lijden in de wereld vond en hoe ik dat dan kan plaatsen als God liefde is.
Nou, ga daar maar eens in eenvoudige woorden op in. Wel een mooie kans trouwens die ik ook aangegrepen heb.
Ik heb hem verteld dat het ooit wel goed was in de wereld, maar dat het al vrij snel mis is gegaan. Gewoon in heel eenvoudige termen.
Dat ik ook geen antwoord heb op onschuldig lijden in de wereld, 11 sept. etc., want er ís geen antwoord.
Dat wij mensen alles proberen te verklaren en begrijpen en dat dat niet kan, omdat wij anders gelijk zouden zijn aan God.
Dat zelfs Jezus aan het kruis geen antwoord kreeg op de vraag aan God waarom Hij Hem verlaten had.
Dat wij geloven dat in die ene waarom-vraag al onze waaroms naar de hemel zijn geslingerd.
Dat wij ons antwoord zien verwoord in de opstanding waardoor Hij de dood en het lijden voor altijd heeft overwonnen.
En dat wij geloven dat er na dit leven een nieuwe hemel en een nieuwe aarde komt, waar alles volmaakt is.
"En wij dan?",vroeg de buurvrouw.
Wij hebben geantwoord dat wij daar niet over kunnen oordelen, maar dat Jezus gezegd heeft:"Wie in Mij gelooft zal leven"
Persoonlijk evangeliseren. Ja, het kan heel moeilijk zijn.
Ik hoop dat zij aan het denken zijn gezet en dat God er Zijn plan mee heeft.
De buurtjes vroegen ook of wij zondagochtend in de kerk voor hen wilden bidden, mooi toch?

The Critical Brother (vaak een grote mond, maar toen héél klein......:%)
Plaats reactie