Verjaardag vieren op zondag

[Tiberius]

Hoezo? Je doet precies hetzelfde. Je zit een poosje in de auto. Je gaat er naar de kerk... en je zit bij elkaar en praat over vanalles en nogwat.

Vier je je verjaardag in de kerk dan?

En dat je na een kerkdienst (doopdienst of niet) over van alles en nog wat zit te praten, betekent natuurlijk niet dat je ook maar verjaardagen op zondag moet houden. Inzonderheid de zondag is er om God door Zijn Geest in me te laten werken, dus niet om "over van alles en nog wat zitten praten".

Daarmee spreek ik trouwens ook tot mezelf; ik wil zeker niet als een farizeeër spreken en net doen of ik nooit op zondag over koetjes en kalfjes praat.

(Sorry, Marnix, dat ik je vandaag zo in de haren zit over de zondagsheiliging; en dat op de fotosessiedag.)

[Marnix]

Hoezo? Je doet precies hetzelfde. Je zit een poosje in de auto. Je gaat er naar de kerk... en je zit bij elkaar en praat over vanalles en nogwat.

Vier je je verjaardag in de kerk dan?

Nee. Net als bij een doop ga je naar de kerk en ontmoet je elkaar daarna thuis. Wat dat betreft geen verschil.

En dat je na een kerkdienst (doopdienst of niet) over van alles en nog wat zit te praten, betekent natuurlijk niet dat je ook maar verjaardagen op zondag moet houden. Inzonderheid de zondag is er om God door Zijn Geest in me te laten werken, dus niet om "over van alles en nog wat zitten praten".

Tja, dat is jou zondagsvisie. Prima. Ik praat op zondag over vanalles met vrienden. Over geloof, God de kerkdienst... Maar ook over andere zaken. Luchtig, serieus. Het mag allemaal. Als jij zondag alleen maar geestelijke gesprekken wil en geen koetjes en kalfjes kan je idd beter niet naar een verjaardag gaan. Maar hou toch eens op met: De zondag is er wel voor dit en niet voor dat. Dat is jou invulling er van en die moet je niet gaan veralgemeniseren.

Daarmee spreek ik trouwens ook tot mezelf; ik wil zeker niet als een farizeeër spreken en net doen of ik nooit op zondag over koetjes en kalfjes praat.

Dat laatste is geen probleem. Ik vind het farizeeser om te stellen dat je op zondag niet over koetjes en kalfjes zou mogen praten. :roll: Misschien gaan inzien dat dat wel mag, dan is het feit dat je dat af en toe doet ook geen probleem meer.

(Sorry, Marnix, dat ik je vandaag zo in de haren zit over de zondagsheiliging; en dat op de fotosessiedag.)

Das morgen pas En maakt niet uit, zolang je maar inziet dat dit jou visie is en daarom nog niet DE visie

[Tiberius]

En maakt niet uit, zolang je maar inziet dat dit jou visie is en daarom nog niet DE visie

Ik begrijp hieruit, dat jij je eigen visie relativeert.

[Marnix]

Hoezo? Je doet precies hetzelfde. Je zit een poosje in de auto. Je gaat er naar de kerk... en je zit bij elkaar en praat over vanalles en nogwat.

Hetzelfde:
A - Je zit een poosje in de auto. Je gaat er naar de kerk... en je zit bij elkaar en praat over vanalles en nogwat

B - Je zit een poosje in de auto. Je gaat er naar de kerk voor de gemeenschap der heiligen en het ontmoeten van de Heere in Zijn Woord... en je zit bij elkaar en praat over de Heere en Zijn Dienst en rust nog wat door deze zaken te overdenken, wat samen te zingen thuis, het lezen van zaken die de Heere en Zijn liefdedienst betreffen. En ondertussen zit je ook bijelkaar en praat je over van alles en nogwat.

Het is maar net wat je als uitgangspunt benoemt, en waar je de nadruk op legt.
Maar is hetzelfde dan altijd hetzelfde?

Klavier, je had het niet beter kunnen zeggen dan ik
Dat is nu net wat ik bedoel.
En daarbij komt nog: Een doopdienst in de familie is misschien gemiddeld 1 keer per jaar. Maar als je begint met het vieren van verjaardagen op zondag, waar is dan het einde? Op een bepaald moment zeggen je misschien ook als je niet op zondag jarig bent: Het is toch wel makkelijk om het op zondag te vieren. Iedereen is dan vrij en kan komen. Door de weeks heeft toch iedereen het even druk. En voor je het weet, wordt er van je verwacht dat je netjes op komt draven op zondag.

Dat is ook niet zo vaak hoor... en vaak is het 's avonds. Dus lijkt me niet echt een probleem. Feestjes op zondag zijn in mijn kringen niet verkeerd, maar vaak is het toch wel op een andere dag. En feestjes zijn niet verplicht.

[Marnix]

En maakt niet uit, zolang je maar inziet dat dit jou visie is en daarom nog niet DE visie

Ik begrijp hieruit, dat jij je eigen visie relativeert.

Ik heb al aangegeven dat als iemand het niet zonder last van zijn geweten te krijgen kan doen, hij het dan niet moet doen. Als mensen daar anders tegenaan kijken, prima.... Als ik het wel doe en het kan verantwoorden en God er voor kan danken, wie zal me dan veroordelen?

[Klavier]

En maakt niet uit, zolang je maar inziet dat dit jou visie is en daarom nog niet DE visie

Ik begrijp hieruit, dat jij je eigen visie relativeert.

Wat ik me afvraag: Hoe komt het dat de nederlanders en de puriteinen in de 17e eeuw elkaar zo konden vinden in de belijdenisgeschriften die men over en weer gebruikte en dat de zondagsheiliging voor beide een gelijke invulling kreeg als vanzelfsprekend bij die belijdenis, en dat we 400 jaar later wel dezelfde belijdenis hanteren, maar verschillend omgaan met de zondagsheiliging? Zijn leer en leven op dit punt wat uitééngegroeid en zijn we wat selectief met het erggoed van de reformatie geworden?
Wat mijn concrete vraag eigenlijk is: Is de visie op het werkwoord 'heiligen' in het 4e gebod gewijzigd?
Niet dat ikzelf een sluitend antwoord heb, maar het is dacht ik vooral Voetsius geweest die de puriteinse visie op zondagsheiliging heeft overgenomen. Tot dan toe was de Calvinistische lijn meer genuanceerd, in die zin dat er minder 'joods-orthodox' met de zondag als sabbath werd omgegaan. Uit bepaalde preken van Augustinus maak ik op dat de zondag een werkdag was voor sommigen. Zo is er in de historie een diversiteit aan te wijzen van zondagsheiliging.
Moeilijk om de zaken hierin af te kaderen.