Boekbespreking Ds. C. Harinck "De toeleidende weg tot Christ

ndonselaar · Bericht door **ndonselaar** » 08 jul 2003, 18:01

Gerrie,

ik denk dat Ds. C. Harinck toch ruimte laat voor een 'toeleidende weg' terwijl Prof. Dr. A. de Reuver dat niet doet. Bij de laatste maakt de toeleidende weg, deel uit van dé Weg. De Wet is geen onderdeel van dé Weg als we spreken over zijn dodende functie. De Wet doodt ten leven. Het scharnierpunt is bij de Reuver het zaligmakende geloof. De vraag is of dat ook bij Ds. C. Harinck zo is, al denk ik wel dat hij niet ver van de Reuver vandaan zit.

Gerrie · Bericht door **Gerrie** » 08 jul 2003, 19:44

Ndonselaar,
Kun je niet zeggen dat er altijd een toeleidende weg is? Alleen blijft dan de vraag: wanneer is een mens zalig?
Mijn antwoord is: als hij in Christus is, dus als Christen door het poortje gaat.

Maar deze discussie is al eerder gevoerd. Maar blijft actueel, gezien de column van ds. de Reuver in het RD.

ndonselaar · Bericht door **ndonselaar** » 08 jul 2003, 22:19

Oorspronkelijk gepost door Gerrie
Ndonselaar,
Kun je niet zeggen dat er altijd een toeleidende weg is? Alleen blijft dan de vraag: wanneer is een mens zalig?
Mijn antwoord is: als hij in Christus is.

Ik ben zo vrijmoedig geweest Gerrie om ergens een punt te zetten, ja als een mens in Christus is, is hij een nieuw schepsel.

Het gaat er maar om wat verstaan we onder de toeleidende weg. Als dat de weg is van de Wet, zal zij zeker in het algemeen voorafgaan, maar we mogen deze weg nooit toeleidend noemen!
Waarom niet, wel omdat de term 'toeleiding' een doel in zich heeft. Nu kan het op die weg nog overal naar toe. We kunnen net als Lots vrouw ons omdraaien. We kunnen echter ook met Lot meegaan naar het gebergte. Hoewel ik er grote moeite mee heb om van heilshistorie heilsorde te maken, noodzaakt de Schrift ons wel om onderscheid te maken. Waar is dan de ontdekking / overtuiging zaligmakend? Waar de roeping 'effectual' de zondaar verbreekt en omhoog doet blikken. De weg ligt dan niet meer in zijn overtuiging, de weg ligt dan niet meer in zijn zondaarszijn. Nee, dan heeft God de laatste grond in zichzelf afgeslagen en dat doet de zondaar vlieden in het geloof naar omhoog. Waar vindt deze ontmoeting dan meestal plaats? Bij het kruis! Daar heeft de Wet gedood tot het leven. Daar heeft de ontmoeting plaats gehad met Deze volkomen Zaligmaker. Hij voor mij, daar ik anders de eeuwige dood had moeten sterven. Hij gekropen voor mij in de hof van Gethsemané, Hij voor mij in die drie-urige duisternis van God verlaten, opdat ik voor eeuwig de gemeenschap met Hem mag smaken. Wat onstaat dan daar? Daar ontstaat de bekommerde geloofskerk.

Groeten,

Gerrie · Bericht door **Gerrie** » 09 jul 2003, 16:02

Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Daar ontstaat de bekommerde geloofskerk.

Waarom niet de verzekerde geloofskerk?

ndonselaar · Bericht door **ndonselaar** » 09 jul 2003, 22:35

Verzekerde geloofskerk is een verdubbeling, want in het geloof is altijd zekerheid. Het is echter een kerk die door het geloof gerechtvaardigd is en die door diepten en door hoogten éénmaal aan mag komen aan de eeuwige stranden, daarom die toevoeging bekommerd. Die bekommering ziet op de geestelijke strijd die Paulus uit doet roepen 'ik ellendig mens', echter het is ook een geloofskerk 'want ik dank God door Jezus Christus'.

Groeten,

Refojongere · Bericht door **Refojongere** » 10 jul 2003, 23:55

Ndonselaar,

Zo'n onderscheiding is in bevindelijke kringen nog nooit gebruikt.
Er is altijd gesproken over 'bekommerden' en 'verzekerden'. Terecht, want er zijn lammeren in de gemeente van Christus en ook schapen.
Zoals jij het doet voorkomen, lijkt het alsof heel Gods Kerk op aarde altijd bekommerd is vanwege de geestelijke strijd. Maar zo is de term nog nooit eerder gebruikt.
Het is altijd gebruikt in de mate van zekerheid over hun staat. Daarin heb je dus bekommerden en verzekerden.

Gerrie · Bericht door **Gerrie** » 11 jul 2003, 16:19

Ndonselaar,

Kun je de term 'geloofskerk' uitleggen? Of verwijzen naar een andere topic. Wat bedoel je precies met die term?

ndonselaar · Bericht door **ndonselaar** » 11 jul 2003, 19:28

Ndonselaar,

Zo'n onderscheiding is in bevindelijke kringen nog nooit gebruikt.
Er is altijd gesproken over 'bekommerden' en 'verzekerden'. Terecht, want er zijn lammeren in de gemeente van Christus en ook schapen.
Zoals jij het doet voorkomen, lijkt het alsof heel Gods Kerk op aarde altijd bekommerd is vanwege de geestelijke strijd. Maar zo is de term nog nooit eerder gebruikt.
Het is altijd gebruikt in de mate van zekerheid over hun staat. Daarin heb je dus bekommerden en verzekerden.

Dat deze term ten onrechte wordt gebruikt zal ik niet ontkennen RJ. Dat Gods Woord hem recht gebruikt is wel duidelijk uit Psalm 38. Daar dicht David: â€˜[â€¦] ik ben bekommerd vanwege mijn zonde.
Dat is nu de bekommering van Gods Kerk hier op aarde. Bekommering wordt niet in de Schrift gebruikt als ware het een stand voor de zekerheid. Bekommering kan ook zijn het gemis van de zekerheid. Dan smeekt David de HEERE â€˜geef mij weder de vreugde van Uw heilâ€™. Iemand die ontkent dat de Kerk hier op aarde geen bekommerde kerk is tot de laatste snik, ontkent de geestelijke strijd, waar Gods Woord en vooral de psalmen van vol staan.
De verzekering tenslotte RJ, ligt opgesloten in het geloof.

Gerrie, waarom een geloofskerk. Wel omdat deze toevoeging voorkomt dat men een kerk maakt waar wel bekommering, maar geen geloof is. De term heb ik min of meer ontleend aan Ds. I. Kievit.

Groeten,

ndonselaar · Bericht door **ndonselaar** » 19 jul 2003, 16:25

Gerrie, deze discussie gaat verder bij:

Ds. I Kievit - Geloofskerk?!