Karl Barth - hypothetische alverzoening - Herv

[DDD]

Je kunt het verdedigen, taalkundig, maar de DL spreken over één besluit van verkiezing en verwerping, en niet als een dubbel besluit. Het besluit ziet daarin toch echt op de verkiezing.

Maar goed, dit is een detail.

[Posthoorn]

Om daar iets over te kunnen zeggen, moet ik eerst weer eens het boekje van Woelderink over de uitverkiezing lezen.

[Posthoorn]

Als je het woord ‘verbond’ inwisselbaar maakt voor het woord ‘evangelie’ haal je het hart uit de theologie van Woelderink. Juist zijn massieve verbondsleer is het kenmerk van zijn theologie.

Niet het hart, maar wel de omlijsting. Wat Woelderink allemaal op rekening van het verbond schrijft, geldt voor (de volmacht op grond van) het Evangelie.

[Posthoorn]

Citaat:

In wezen zijn dan ook verbond en evangelie één; dat God Zijn verbond met ons heeft willen oprichten, dat is het evangelie; en wijl dit verbond bevestigd is in den Middelaar Christus Jezus, daarom is het evangelie het evangelie van Jezus Christus. Verbond en Bevinding, blz. 114

[Marijn_M]

Wat voor leer van Woelderink ?
Die theoloog ken ik alleen van naam.

Prachtige studie van Dr. H.J.C.C.J. Wilschut over Woelderink en zijn theologie is zeer de moeite waard om te bestuderen.
Titel: Om de vaste grond des geloofs.
Ik ben op een korte vakantie dus kan de studie nu niet raadplegen maar uit mijn herinnering komt de theologie van Karl Barth ook zijdelings langs in deze studie.
De theologie van Woelderink en Barth hebben zeker raakvlakken. Woelderink heeft best veel standpunten waar ik het hartelijk oneens mee ben maar ik kan zijn gedachtegoed niet los zien van de grote tragiek in zijn leven en dat maakt mij wat milder in mijn beoordeling.
Karl Barth staat veel verder af van de gereformeerde theologie en mijn opvattingen.

Welke raakvlakken zijn er tussen Barth en Woelderink?

Zoals ik schreef ben ik nu op vakantie en kan de studie er niet bijpakken. Maar de raakvlakken gaan in ieder geval over het thema uitverkiezing. Woelderink heeft de D.L. aangevallen op dit thema. Vooral de dubbele predestinatie.

Nou kijk, er staan wat boeken van hem bij mij in de kast. Naar mijn mening had Woelderink niet zozeer kritiek op de Dordtse Leerregels zelf, maar wel op hoe mensen er later over gingen spreken. Hij was bang dat dat mensen kon ontmoedigen in hun geestelijke zoektocht.