DDD schreef: ↑07 mar 2025, 23:52
TSD schreef: ↑07 mar 2025, 13:47
DDD schreef: ↑07 mar 2025, 08:36
Dat zou betekenen dat in het Spanje van Franco christenen zich niet tegen zijn tirannie hadden mogen verzetten.
En wat vind je dan van het verzet in de tweede wereldoorlog?
Het ging specifiek om iemand te vermoorden, waarbij dat dus het doel is, iemand uit de weg ruimen en daarmee voorkomen dat hij meer kwaad aanricht. Daar reageerde ik op. Nog niet eens heel stellig volgens mij.
Je gaat daar inhoudelijk niet op in maar gaat het zelf breder trekken naar verzet in een bezet land, als zou noodzakelijkerwijs die conclusie moeten volgen. Ik wil best die vraag beantwoorden, maar het leidt af van de basisvraag, plus we gaan dan argumenteren in de trant van “maar als je dit vind, dan moet je ook wel dat vinden”, dat vind ik allemaal niet heel sterk. Zou je daarom eerst inhoudelijk willen reageren?
Ik zie geen principieel verschil, maar misschien is dat er wel.
Ik ben gewoon benieuwd wat volgens jou de grenzen zijn. Bonhoeffer heeft daarover ook nog nagedacht, bedacht ik pas later in gesprek met een vriend.
Ik heb het idee dat ik op alles reageerde. Over je bijdrage had ik verder nog geen mening.
Je reageert op alles waarop je een mening hebt, dat is dus praktisch niets uit de hele inhoud van mijn post
.
Maar goed als het gaat om verzet, bijv. in WO II:
Natuurlijk sta ik van harte achter het beschermen van Joden door hen te laten onderduiken enz.
Natuurlijk sta ik van harte achter het onderduiken omdat je niet (verplicht) voor de Duitse oorlogsindustrie wilt gaan werken.
Vanzelfsprekend kan je dan ook niet anders dan er achter staan om dit te faciliteren, dat betekent dat deze mensen van voedsel moesten worden voorzien, van illegale papieren, dat er voedselbonnen bemachtigd moesten worden, desnoods (meestal dus...) met geweld. Dat er bij dergelijke acties ook mensen omkwamen, vijanden en helaas ook veel verzetsstrijders, daar ontkwam je niet aan.
Het vanuit binnenlands verzet helpen met de oorlog, nota bene in communicatie en contact met bevriende legers, onze eigen regering in ballingschap enz. door sabotageacties te plegen zodat toevoer naar het front werd bemoeilijkt enz. enz. sta ik van harte achter, ik zie niet in hoe dat strijdig is mijn mijn eerdere post.
Dat vind ik persoonlijk wel van een heel andere orde dan het doden van mensen als doel op zichzelf. Ook in WO II werden wel eens in koelen bloede Duitse commandanten, of landwachters of andere figuren vermoord, als wraakactie, of gewoon "opgeruimd staat netjes". Ik vind het lastig om daar 80 jaar na dato een harde mening over te hebben, maar persoonlijk vraag ik mij wel af of dat nu is wat de Heere van ons vraagt in Zijn Woord (en sta daar dus niet positief tegenover). Ik zeg het alleen omdat je mij er nu naar vraagt, want eigenlijk vind ik het nauwelijks te doen om als iemand die nooit oorlog heeft meegemaakt van een grote afstand iets te gaan roepen over acties toen.
.
