(Slavische) Baptisten, herkomst en grondslag

[Maanenschijn]

Vorige week was ik (weer) bij baptisten en een baptistengemeente in Oekraïne. De notie en drieslag van zonde en genade kwam in de prediking duidelijk naar voren. Het is mij bekend dat de baptisten verenigd zijn in een Unie, maar ook veel vrije gemeenten zijn (geregistreerd en ongeregistreerd). Ook veel verschillen zijn in moderniteit en liturgie.

Kan iemand mij uitleggen of heeft iemand een duiding hoe deze gemeenten (uit welke kerk-historische route) zijn ontstaan, wat hun grondslag en/of belijdenis is en hoe hun organisatie is?

[J.C. Philpot]

Volgens mij had je van oudsher mennonieten in Rusland. Vanuit Duitsland is het baptisme naar Rusland gekomen, en vanuit Engeland de Evangeliechristenen (vergadering van gelovigen). Deze hebben elkaar beinvloed, en onder de druk van het communisme zijn de Evangeliechristenen en de Baptisten samengegaan.

Als ik tijd heb zal ik eens kijken, want volgens mij heb ik nog ergens een boekje waar dit in beschreven staat.

[J.C. Philpot]

Dat het baptisme in Rusland uit Duitsland kwam in plaats vanuit Engeland verklaard het dat men de doctrines of grace (calvinistische genadeleer) niet kent of afwijst.

Via het Duitse baptisme kwam de invloed van het Duitse piëtische mee. Dat is te merken aan de nadruk op persoonlijke vroomheid en levensheiliging, en minder de nadruk op een gedetailleerd uitgewerkte leer.

[Michaels]

chatGPT antwoord:

De kerkgeschiedenis van de baptisten kent een fascinerende route die begint in de 17e eeuw en zich verspreidt over verschillende landen en stromingen. Hier is een beknopt overzicht van hun ontwikkeling:

1. Oorsprong in Engeland (17e eeuw)
De baptistenbeweging ontstond in het begin van de 17e eeuw in Engeland, als onderdeel van het Engelse separatisme. Zij verzetten zich tegen de staatskerk (Anglicaanse Kerk) en pleitten voor de doop op basis van persoonlijke geloofskeuze.

John Smyth (ca. 1609): Wordt vaak gezien als de eerste baptist. Hij was een Engelse puritein die zich in Nederland vestigde en daar volwassenendoop door onderdompeling invoerde.
Thomas Helwys (1612): Keerde terug naar Engeland en richtte de eerste baptistengemeente in Engeland op. Hij verdedigde godsdienstvrijheid, zelfs voor andersdenkenden.
2. Verspreiding naar Amerika (17e eeuw)
In 1638 richtte Roger Williams de eerste baptistengemeente in Amerika op in Providence, Rhode Island. Baptisten groeiden snel in de koloniën vanwege hun nadruk op godsdienstvrijheid en onafhankelijkheid van de overheid.

3. Groei en splitsingen (18e-19e eeuw)
Missionaire beweging (William Carey, 1792): De baptisten speelden een grote rol in het moderne zendingswerk. William Carey, "de vader van de moderne zending," ging naar India.
Verschillen tussen ‘General’ en ‘Particular’ Baptists:
General Baptists geloofden dat Jezus voor iedereen stierf.
Particular Baptists geloofden in uitverkiezing (Jezus stierf alleen voor de uitverkorenen).
Burgeroorlog in de VS (19e eeuw): Dit leidde tot een splitsing tussen de Noordelijke Baptisten (anti-slavernij) en de Zuidelijke Baptisten (pro-slavernij).
4. Wereldwijde verspreiding (20e-21e eeuw)
Vandaag de dag zijn er miljoenen baptisten wereldwijd, georganiseerd in diverse unies en gemeenschappen. Baptisten blijven een belangrijke invloed in protestants-christelijke kringen, met sterke nadruk op autonomie van de lokale gemeente, de Bijbel als leidraad en de doop op geloof.

[J.C. Philpot]

In het boekje van Rufo Petri met de titel "Groot is uw trouw" staan een paar hoofdstukjes met de geschiedenis van de Evangeliechristen Baptisten in Rusland.

[Maanenschijn]

Dank allen. @J.C. Philpot heb jij dat boekje?

[J.C. Philpot]

Dank allen. @J.C. Philpot heb jij dat boekje?

Ik heb het inderdaad. Wil je het lenen?

[Maanenschijn]

Dank allen. @J.C. Philpot heb jij dat boekje?

Ik heb het inderdaad. Wil je het lenen?

Graag. Ik zie het wel een keer verschijnen Bedankt alvast!

[Simon O]

Vorige week was ik (weer) bij baptisten en een baptistengemeente in Oekraïne. De notie en drieslag van zonde en genade kwam in de prediking duidelijk naar voren. Het is mij bekend dat de baptisten verenigd zijn in een Unie, maar ook veel vrije gemeenten zijn (geregistreerd en ongeregistreerd). Ook veel verschillen zijn in moderniteit en liturgie.

Kan iemand mij uitleggen of heeft iemand een duiding hoe deze gemeenten (uit welke kerk-historische route) zijn ontstaan, wat hun grondslag en/of belijdenis is en hoe hun organisatie is?

Hier staat een goed overzichtsartikel over ontstaan baptisme in Oekraïne:
https://digitalcommons.georgefox.edu/cg ... ontext=ree

[Maanenschijn]

Vorige week was ik (weer) bij baptisten en een baptistengemeente in Oekraïne. De notie en drieslag van zonde en genade kwam in de prediking duidelijk naar voren. Het is mij bekend dat de baptisten verenigd zijn in een Unie, maar ook veel vrije gemeenten zijn (geregistreerd en ongeregistreerd). Ook veel verschillen zijn in moderniteit en liturgie.

Kan iemand mij uitleggen of heeft iemand een duiding hoe deze gemeenten (uit welke kerk-historische route) zijn ontstaan, wat hun grondslag en/of belijdenis is en hoe hun organisatie is?

Hier staat een goed overzichtsartikel over ontstaan baptisme in Oekraïne:
https://digitalcommons.georgefox.edu/cg ... ontext=ree

Dank!

[J.C. Philpot]

(...)

Ik weet niet of dit jouw type boek is, maar ken je dit boek toevallig ook?
https://www.bol.com/nl/nl/p/het-geluk-v ... 001524873/

Het is autobiografisch, en je leert daar doorheen ook iets van de geloofsbeleving van de Evangelie-Christen Baptisten.

Bij Friendensstimme kost het een tientje.
https://www.friedensstimme.nl/uitgaven/

Nikolaj Chrapov

Sinds de kruisiging van de Heere Jezus zijn enkele tientallen miljoenen christenen martelaar geworden omwille van hun geloof. Over wie gaat het? Vandaag Nikolaj Chrapov.

Ruim 28 jaar zit de Russische Nikolaj Chrapov (1914-1982) gevangen. Om Christus’ wil. En toch is en blijft zijn motto: „Wie zijn leven zal verliezen om Mijnentwil en om des Evangelies wil, die zal hetzelve behouden” (Markus 8:35).

Chrapov groeit op in de buurt van Moskou. Op twintigjarige leeftijd komt hij tot bekering. Kort daarna volgt zijn eerste gevangenschap, die twaalf jaar duurt. In totaal brengt hij 26 jaar in strafkampen en gevangenissen door. Dan in de ijzige kou, dan in de hitte van de woestijn.

Na zijn vierde gevangenschap (tot 1971) pakt Chrapov de pen op en beschrijft hij zijn leven en zijn lijden vanwege het volgen van Christus. Dat boek wordt een klassieker als het gaat over de christenvervolging in communistisch Rusland. In Nederland is zijn publicatie bekend geworden onder de titel ”Het geluk van het verloren leven” (uitg. Den Hertog, 1988).

Storm na storm gaat over Charpov heen. Soms lijkt het alsof hij het lijden in de kampen niet kan volhouden. Na een vermoeide klacht volgt echter toch weer: „Heere, niet mijn wil, maar de Uwe geschiede”, zo staat na Chrapovs dood in een in memoriam in het blad van de Russische ondergrondse kerk.

Chraprov heeft maar één drijfveer: Gods Woord en liefde verbreiden. Hij roept anderen op „tot een zich in stilheid toevertrouwen, tot daadwerkelijke overgave aan de dienst des Heeren, en wanneer dat nodig is, óók tot lijden, tot het overwinnen van de zonde, tot eer van Christus.” „Wees niet bevreesd voor het kruis”, dicht hij in een van zijn liederen. „Zonder kruis is het onmogelijk Christus te omhelzen, zonder kruis is het onmogelijk Christus te verstaan”, schrijft hij eens in gevangenschap.

Na het uitkomen van zijn boek leidt Chrapov een zwervend bestaan. Totdat hij in 1980 in Kazachstan voor de vijfde keer wordt opgepakt. Hij zal niet meer vrijkomen. Op 6 november 1982 sterft hij op 68-jarige leeftijd in strafkamp Mangysjlak in Sjevtsjenko. Een schok gaat door de Broederraad en de gemeenten van Evangelie Christenen en Baptisten in Rusland. Een belangrijk leider van de gemeenten is heengegaan. Op 13 november wordt Chrapov onder grote belangstelling begraven in Tasjkent.

https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... 8b5cea8955

[windorgel]

Een heel indrukwekkend boek. Voor het eerst gelezen toen ik 16 was. Daarna zeker nog 4 keer gelezen.

[Maanenschijn]

(...)

Ik weet niet of dit jouw type boek is, maar ken je dit boek toevallig ook?
https://www.bol.com/nl/nl/p/het-geluk-v ... 001524873/

Het is autobiografisch, en je leert daar doorheen ook iets van de geloofsbeleving van de Evangelie-Christen Baptisten.

Bij Friendensstimme kost het een tientje.
https://www.friedensstimme.nl/uitgaven/

Nikolaj Chrapov

Sinds de kruisiging van de Heere Jezus zijn enkele tientallen miljoenen christenen martelaar geworden omwille van hun geloof. Over wie gaat het? Vandaag Nikolaj Chrapov.

Ruim 28 jaar zit de Russische Nikolaj Chrapov (1914-1982) gevangen. Om Christus’ wil. En toch is en blijft zijn motto: „Wie zijn leven zal verliezen om Mijnentwil en om des Evangelies wil, die zal hetzelve behouden” (Markus 8:35).

Chrapov groeit op in de buurt van Moskou. Op twintigjarige leeftijd komt hij tot bekering. Kort daarna volgt zijn eerste gevangenschap, die twaalf jaar duurt. In totaal brengt hij 26 jaar in strafkampen en gevangenissen door. Dan in de ijzige kou, dan in de hitte van de woestijn.

Na zijn vierde gevangenschap (tot 1971) pakt Chrapov de pen op en beschrijft hij zijn leven en zijn lijden vanwege het volgen van Christus. Dat boek wordt een klassieker als het gaat over de christenvervolging in communistisch Rusland. In Nederland is zijn publicatie bekend geworden onder de titel ”Het geluk van het verloren leven” (uitg. Den Hertog, 1988).

Storm na storm gaat over Charpov heen. Soms lijkt het alsof hij het lijden in de kampen niet kan volhouden. Na een vermoeide klacht volgt echter toch weer: „Heere, niet mijn wil, maar de Uwe geschiede”, zo staat na Chrapovs dood in een in memoriam in het blad van de Russische ondergrondse kerk.

Chraprov heeft maar één drijfveer: Gods Woord en liefde verbreiden. Hij roept anderen op „tot een zich in stilheid toevertrouwen, tot daadwerkelijke overgave aan de dienst des Heeren, en wanneer dat nodig is, óók tot lijden, tot het overwinnen van de zonde, tot eer van Christus.” „Wees niet bevreesd voor het kruis”, dicht hij in een van zijn liederen. „Zonder kruis is het onmogelijk Christus te omhelzen, zonder kruis is het onmogelijk Christus te verstaan”, schrijft hij eens in gevangenschap.

Na het uitkomen van zijn boek leidt Chrapov een zwervend bestaan. Totdat hij in 1980 in Kazachstan voor de vijfde keer wordt opgepakt. Hij zal niet meer vrijkomen. Op 6 november 1982 sterft hij op 68-jarige leeftijd in strafkamp Mangysjlak in Sjevtsjenko. Een schok gaat door de Broederraad en de gemeenten van Evangelie Christenen en Baptisten in Rusland. Een belangrijk leider van de gemeenten is heengegaan. Op 13 november wordt Chrapov onder grote belangstelling begraven in Tasjkent.

https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... 8b5cea8955

Ja, ik heb het in mijn kast staan. Indrukwekkend en soms ook wel beschamend om te lezen welke ontberingen mensen hebben gelden om hun geloof. Dit boek, maar ook persoonlijke ontmoetingen met (oude) mensen die in kampen hebben geleden voor den naam en zaak de Heere God hebben mij mild gemaakt in het be- of veroordelen van de theologische verschillen tussen hen en ons.

[J.C. Philpot]

https://www.pastoralehulpverleningjonge ... ekking.pdf